رواية نور الفهد الفصل الثامن 8 بقلم شيماء زايد

فهد: الحل إنك تتجوزينى

نور: نعم يا عنيا

فهد: ايه اسلوب الشوارع دا المهم لو مش موافقه انتى حره

نور: الشوارع دولت احسن منك ثانيا وانا اتجوزك ليه اصلا هو انا عايزه انتحر عشان اتجوزك

فهد: هو انتى تطولى وبعدين هانقذك من اللى هايحصلك

نور: ايه اطول دى وبعدين هانقذنى ازاى

فهد: انتى كا واحده بتتوترى من الشخص دا فاكيد مش هاتقدرى تدفعى عن نفسك ولحد اما يغاط تانى ونوصله لحبل المشنقه وساعتها هاطلقك

نور: وايه اللى يضمنلى انه هايغلط ما يمكن يحسب حسابه وميغلطش وبعدين انا اروح فى شربه مايه لا يا اخويا

فهد: واحد زى كريم اكيد هايغلط لان ذكائه هو اللى هايوقعه وبعدين لو محصلكيش حاجه وكله تمام هاطلقك

نور: طب انا عايزه افهم ليه مهتم بيا اوى كدا ما اعنك مش بطيقنى خالص

فهد: اه مش بطيقك بس انتى انقذتينى ف بردلك المعروف واساعدك

نور: انا قولت كدا برضو عمرك ما تعمل خير من نفسك ابدا

فهد: ها المهم موافقه ولا لا

نور: الصراحه لا لانى كدا ابقى بنتحر حضرتك

فهد: يبقى انتى حره باى قصدى سلام عليكم ????

(ايه الادب دا ياخوفى منك حاسه ان ورا الادب دا مصيبه يالا ان بعض الظن اسم )

نور بخوف ان كريم بجيلها تانى: استنى هو انت ما بتصدق خلاص انا موافقه بس بشرط

فهد بفرحه بس مش مبينها: هو انتى كمان هاتتشرطى

نور: خليها عليك المرادى

فهد: ماشى ياستى قولى الشرط

نور بخجل سيكا: احنا هانبقى مجوزين على الورق

فهد: ياعنى ايه

نور بخجل : ياعنى ياعنى مش هاتلمسنى

لا ازاى تطعنه فى رجولته لازم يىد عليها: اولا انتى اصلا مش من نوعى المفضل

نور بغيظ بس مابينتش: ياعنى موافق

فهد:ايوا موافق

نور ببرود:كدا تمام اطلع بره بقى خلينى انام

فهد بغيظ:حاضر وقال فى نفسه دا انتى هاتشوفى ايام سوده

(كداب يا اخى هى اللى هاتوريك ????)

نور:بس خليك بره احمينى عشان اعرف انام

فهد بسخريه:اى اوانر تانيه يا فندم

نور:لا كدا تمام اطلع واقفل الباب وراك

فهد كمان شويه وكان هايقتلها وقال يارب يصبر الوحش على الجحش اللى قدامه

نور سمعته وقالت:متقولش على نفسك كدا يا جحش

فهد:عااااا لازم اطلع دلوقتي وايلا هاعمل جناية دلوقتي

فهد طلع وكان هايمشى بس خاف عليها وفضل نايم بره وعدت الساعات ونام شويه ونور ماكنتش عارفه تنام خايفه يكون مشى بس فتحت الباب براحه لقته اقاعد بره وحمدت ربنا وصلت قيام الليل وقرأت القران ونامت فى صباح يوم جديد

نور صحت وقامت اتوضت وصلت الصبح وبتقرأ قران بصوت عالى وفهد صحى على صوتها وفضل يسمعها لحد ما جات اية

قال تعالى

أَلَمْ يَأْنِ لِلَّذِينَ آمَنُوا أَن تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِكْرِ اللَّهِ وَمَا نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ وَلَا يَكُونُوا كَالَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِن قَبْلُ فَطَالَ عَلَيْهِمُ الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ ۖ وَكَثِيرٌ مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ (16)

سورة الحديد

واول ماسمع الاية قلبه بدأ يرتجف وظهر عليه التأثر وبدأ يبكى وهى تعيد فيها وهو يبكى ويقول ياه كل دا وانا مش قريب من ربنا ازاى

انا لازم اتقرب من ربنا انا نش ضامن عمرى يارب توب عليا ونزل صلى فى جامع المستشفى وفضل يبكى وهو يصلى يارب انا مليش غيرك يارب تقبل توبتى يارب انا عارف انى قصرت معاك اوى بس انا واثق انك هاتتقبلنى يارب سامحنى مليش غيرك وفضل يدعى ربنا اوى وبعد اما خلص قعد جنبه واحد وقاله:انا سمعت كل اللى قلته متخافش هايتقبلك وان شاء الله تكون من الصالحين

فهد:يارب انت حضرتك اسمك ايه

:اخوك مازن وانت اسمك ايه

فهد:اسمى فهد

مازن:اتشرفت بيك يا اخ فهد

فهد:انا اللى اتشرفت بيك والله

مازن بغرور مصتنع:عارف عارف انا اشرف اى حد

فهد ضحك:مش لايق الغرور عليك على فكره ????

مازن:باين للدرجادي

فهد:اوى اوى

وفضلوا يضحكوا ويتكلموا واخدوا ارقام بعض وبعدين مازن حكاله ان مامته تعبانه وقال ينزل يصلى فى المسجد ويدعلها لان ربنا هو الشافى وفضلوا يدردشوا مع بعض وبعدين فهد طلع لنور خبط على الباب

نور:مين

فهد:انا فهد

نور:استنى يا استاذ فهد البس النقاب

لبست النقاب وقلتله اتفضل

فهد دخل وقالها:عامله ايه دلوقتى

نور:الحمدلله صحتى زى البومب ايه

فهد:احسدى نفسك احسدى المهم خلاص هاتخرجى دلوقتى وهانروح عند المأزون نكتب الكتاب

نور بهدوء:تمام وبعدين نروح فيلتى اجيب لبسى واطمن عليها واجيب الداده معايا

فهد:تمام يالا عشان نخرج

نور:يالا

وراحو للمأزون وكتبوا الكتاب وراحو الفيلا جابوا لبسها والداده اتفجأت

الداده:مالك يا بنتى قلقتينى عليكى

نور:معلش يا داده هاحكيلك كل حاجه

الداده:احكى

ونور حكت كل اللى حصلها

والداده:عينة عليكى يا بنتى خلاص يا بنتى هاجهزلك كل حاجه

نور:وهاتيجى معايا عشان انتى عارفه انى مش بثق فى حد غيرك

الداده:تمام يا بنتى

وخلصوا كل حاجه وخرجوا لفهد وحطوا كل حاجه فى العربيه والداده سلمت عليه وقالتله يا زين ما اخترت يا فهد يا ابنى انت متعرفش نور دى تبقى ملاك حافظ عليها يابنى

نور بخجل:ايه اللى بتقوليه دا يا داده الله

فهد ضحك:دى فى عيونى يا داده متقلقيش

وبصلته بصه اكنها هاتكله

فهد قال يالا تىكب قبل ما تكولنا وراحو فيلة فهد وعجبتهم تصميمها اوى

نور:بسم الله ماشاء الفيلا تصميمها جميل اوى

فهد:دا من زوقك المهم اطلعوا دلوقتى ريحوا لحد اما اطلب اكل

نور:حاضر

فهد:يا داده طلعيهم فوق فى الوض اللى قولتلى عليها

الداده:حاضر يا ابنى

وكل واحد راح الاوضه وغير ملابسه

ونور بتصلى العصر وخلصت وبدات تقرأ فى مصحفها وفهد كمان صلى ومسك مصحفه وبدأ يشيل من عليه الغبار وبدأ يقرأ وفضل يبكى فى كل حرف فى المصحف لأنه كيف يترك القران كل هذه السنوات وهما الاتنين خلصوا وبعدين فهد راح لنور بخبط عليها

نور:ايوا ادخل

دخل فهد واتصدم لما شاف شكلها لاول مره وقال فى نفسه عندها حق إنها تخبى الجمال دا كله

نور: فهد مالك تنحت كدا ليه

فهد بتوهان: ازاى انتى قمر كدا

نور بخجل وحاولت تدريه بالمرح: اى خدعه متجيش كل يوم بقى

فهد فاق وقالها: اه تعالى يالا عشان نتغدى مع بعضنا

نور: تمام اسبقنى وانا جايه وراك

فهد: تمام

وفهد طلع وفضل يتنفس ايه المزه اللى جوه دى معقوله دى نور اللى قولتها سلعوه اه لبسها الفضفاض عجبنى اوى وكمان شاكلها عاجبنى اكتر ايه اللى بقوله دا مش اللى قولتها انتى مش من نوعى المفضل فوق كدا ومتخليش واحده تخطفك كدا ونزل وبعدين نور نزلت وفضل باصص عليها وهى بتاكل

نور بتوتر: لو سمحت نزل عنيك عشان اعرف اكل

فهد: ها ما انتى اللى حلويتى فجأه اعمل ايه

نور بسخريه: مش انا سلعوه غيرت رايك ليه

فهد: مين الغبى اللى كال كدا

نور: واحد كدا مغرور فى نفسه

فهد:دة غبى اوى الواد دا

نور:عندك حق

وكملوا أكل وفضلوا يحكوا شويه وبعدين خلصوا وطلع كل واحد فى اوضته يرتاح

فهدسرحان:يالهوى دا مزه اوى يخربيتها ايه اللى بقوله دا هى زى اى حد عادى

(كان من يومين مش طايقها دلوقتى بيتغزل فيها ????)

وبعدين سمع صوت صريخ

عااااااا

طلع فهد وهو قلقان على نور فى ايه يا نور

نور:عااااا سحليه

فهد بعد اما استوعب فضل يضحك عليه:هاهاها ياعنى فى حد يخاف من سحليه هاهاها

نور بغيظ:انت جاى تتمسخر عليا ولا جاى تشيل الكائن دا من هنا

فهد بطل ضحك:واخد السحليه وطلعه بره

نور:ييييع الله يقرفك

فهد:ما انتى اللى قولتى اشيلها الله

نور:تمام تمام خلصت شغلك اطلع بره بقى

فهد عشان يخوفها:الحقى السحليه وراكى

نور اترمت فى حضنه:عاااااا حوشها حوشها

فهد قلبه دق وحس ان حضنها دافئ اوى وبعدين نور استوعبت الامر وحست انه كان بيضحك عليها وطلعت من حضنه

نور:ياعنى كنت بتضحك عليا وفضلت تضرب فيه

فهد بتوهان:احلى حاجه فى حكاية السحليه دى الحضن

نور بخجل:انت قليل الادب واطلع بره وذقته لبره وقفلت الباب وهو فصل يصحك من خجلها وبعدين فهد راح غرفته وفضل يفكر فيها وهى قعدت تفكر فيه وبعدين ناموا

فى الصباح على ابطالنا

قاموا جهزوا نفسهم ونور طالعه شافها فهد وقالها انتى رايحه فين

نور:انت ناسى انى عندى شركه ولازم اروحلها

فهد:اه تمام تعالى اما اوصلك

نور:لا هاروح بعربيتى عشان اعرف ارجع بيها

فهد:لا ما انا هاوديكى واجيبك

نور:والناس تقول ايه عليا

فهد:تقول جوزك وبعدين من امتى بيهمك كلام الناس

نور:اه صحيح نسيت

فهد:يالا تعالى معايا وركبوا ووصالها وهو راح على شركته وطلب من حور تبعتله مروان وبتاجل اى مواعيد النهارده

فهد:انا اتجوزت

مروان:نعم يا اخويا انت بتهزر

فهد:اه والله اتجوزت

مروان:الفهد اتجوز لا وكمان معزمش صاحبه عيب عليك يا سطا

فهد:معلش جات بسرعه يا صاحبي

مروان:خلاص مسامحك مين بقى تعيست قصدى سعيدة الحظ اللى وقفت عليك

فهد:عارف لو مكنتش صاحبى كنت قتلتك

مروان بخوف مصتنع: خلاص يا هولاكو انا اسف

فهد:ايوا كدا لم نفسك المهم تكون نور المنشاوى صاحبة شركة النور

مروان:اه عارفه استنى مش دا نفس كنية كريم المنشاوى

فهد بصدمه:اتصدق عندك حق نسيت الحته دى

مروان:ممكن هو بعتها عشان تنتقم منك

فهد:لا لا مش للدرجة دى

مروان:خد حظرك يا صاحبى بس

فهد:حاضر

مروان:اطير انا بقى

فهد:ماشى

مروان خرج وبيكلم حور وبيقولها وحشتينى يا قلبى

حور:جتك وجع فى قلبك قولى كنت اونلاين امبارح ليه ومكلمتنيش

مروان:الصراحه كنت بقرأ الشات بتاعنا ياعسل

حوربخجل:انا ظلمتك بس بطل محن عشان احنا فى الشغل وامشى بقى

مروان:اموت انا فى الكسوف يا بت انا خطيبك مش شقطك

(ياعنى متجوزين يا خى لم نفسك يا بابا)

حور:بطل الالفاظ دى اهو قولت مخطوبين ياعنى مش جوزى

مروان:خلاص خلاص انا ماشى سلام يا عسل

ومروان مشى ونور اتنهدت ودخلت ل فهد حضرتك تؤمر بحاجه يافندم

فهد:لا يحور روحى انتى

حور:تمام يافندم حور مشت

فهد فضل يفكر معقوله عمله خطه مع كريم لا لا ايه اللى بفكر فيه دا وخرج من الشركه وركب عربيته وراح يجيب نور

نور خلصت شغلها ونزلت تركب معاه

نور: السلام عليكم ورحمة الله وبركاته

فهد: وعليكم السلام ورحمة الله وبركاته

نور: مالك فيك ايه

فهد: مافيش

نور: لا اكيد فيه حاجه

فهد: انتى تقربى لكريم المنشاوى صح

نور بتوتر: ايوا فى حاجه

فهدبسبب توترها شك فيها وقالها: ياعنى هو اللى بعتك

نور بصدمه: بتقول ايه

فهد بعصبيه: ايه الخطة اللى انتوا اتفقتوا مع بعض عليها

نور: انت عارف بتقول ايه

فهد مسك اديها بقوه: ادالك كام عشان تيجى تنتقمى منى ولا هو اللى اداكى الشركه

نور ببرود: مش لازم اقولك وبصت قدامها

فهد: انتى رخيص…….

قبل ما يكمل

نور بصدمه: حااااسب يافهد