رواية مصيبة اقتحمت حياتي الفصل التاسع 9 بقلم الكاتبة سارة سمير
 |
| رواية مصيبة اقتحمت حياتي الفصل التاسع 9 بقلم الكاتبة سارة سمير |
رواية مصيبة اقتحمت حياتي الفصل التاسع 9 بقلم الكاتبة سارة سمير
رامى قعد يبعد ريم عن سرين:ابعدى يا ريم وسيبها بقا
ريم بشراسه:يا(لا)سبينى عييها (عليها)يحد(لحد)يما(لما)اربيها ايسيعوه (السلعوه)دى
رامى شد ريم جامد من على سيرين وقوم سيرين
سيرين بغضب:انتى واحده حيوانه مش عرفه مخلينك فى البيت ازى انت اخرك الشارع
ريم مسكتها من شعرها:مين دى يبت اياخرها(الاخرها) الشايع(الشارع) يسيعوه (يسلعوه) انتى
رامى مسك ايد ريم وبعدها عن شعر سيرين:ريم كفايه كده انا ساكت من بدرى احترمنى بقا
ريم:يعن(يعنى) مش سامعتها وهى بتطيب(بتطلب )منى اعميها(اعملها)نسكافيه زى ايخدمين(الخدمين)
رامى:هى اكيد متقصديش ومينفعيش تبقى همجيه كده انتى مش فى زربيه انتى فى بيت محترم
ريم بنرفزه:انا هيوح(هروح)لسييا(لسريا)هانم احسن ميتكب(مرتكب)جيميه(جرميه) حايا(حالا)
سبيتهم وهى بتبرطم بكلام مش مفهوم
سيرين بغضب:انت ازى ساكت على وجود الكائن الغريب دا فى البيت
رامى:سيرين بعد اذنك دا خصوصيات بتنا انا مبيحبيش حد يدخل فيها
سيرين بضيق:حاضر مش هدخل بس ياريت هى تحترم الضيوف البتيجى البيت ولا دا عادى بنسبلك
اخدت شنتطها الوقعه على الارض ومشيه بغضب
رامى مسك دماغه بتعب:اووف يا ريم من عميلك
****
فى الجنينه
سريا لمحت سيرين مشيه بغضب فبصت لريم القعده بضيق وبتكلم نفسها
سريا:انتى عملت حاجه لبنت دى
ريم:انا خايص(خالص)
رامى من ورائها:ليفل الكدب ارتفع عندك قوى
ريم واقفت بدموع:انا هيوح (هروح)زمان ماما وبابا قيقانين(قلقانين)عييا(عليا)…سبيتهم ومشيت من غير
محد يرد عليها
رامى راح ورائها
معتز:مش شمه ريحت حاجه كده
سريا ابتسمت:شمه ريحه قصه حبه بس مجنونه شويا
دا احنا هنشوف العجب والجنان على ايد ريم
معتز:اممم البنت مجنونه بس عسل هههه وبيان عليه طيبه وبنت ناس
سريا:اهو حاجه تسلينا بدل الملل دا بس ابنك يبطل عند شويا
معتز:اما انشوف ريم هتغيره ولاهو هيغيرها
***
رامى بيجرى وراء ريم استنى يبت هنا
ريم وهى مش بسرعه:نننننننى بايد(بارد)
رامى لحقها ومسكها من دراعها ولفها ليه:مين دا يبت البارد
ريم بضيق:انت هو فى حد بايد(بارد)فى ايبيت(البيت)
غييك(غيرك)
رامى بتصنع الغضب:تمام انتى قد كلامك دا
ريم:اه وسبينى ايوح(اروح) بقا
رامى:لا مش هتروحى هتفضلى معنا النهارده
ريم:يا(لا)هييوح(هروح )
رامى بمكر:انتى الخسرنه انا كنت هعمل مشواى
النهارده وناكل كلنا
ريم بفرحه:بجد
رامى:خلاص ملكيش نصيب انا هنده لمحسن يروحك
ريم بسرعه:لا مش هيوح هفضل هنا
رامى ابتسم:طب قودمى على المطبخ نجهز التبليه
ريم:فروره يشبح…سبيته وجريت على المطبخ
رامى:اما ام بطن بصحيح
****
عند سيرين قعده فى اوضتها بتكلم فى التليفون
سيرين:ايوا طنط ضريتنى وطردينى وقالتى امشى من بيتى دا انا هتجوز رامى وهبقا البيت دا بتاعى وهبقا
الهانم وكلمتيى هى الهتمشيى فيه….عيطت دموع التماسيح….
هدى:اهدى يا سيرين وانا اول ما ارجع البيت هعرفها
مكانها الجربوعه وهندمها على كلامها وضربها ليكى
ويوم الخميس هتكون خطوبتك انتى ورامى وتبقا تورينى هتعمل ايه…بلغى بابكى ان بكرا هنزوركم ونطلب ايدك
سيرين بفرحه:بجد يطنط
هدى:وانا من امته بقول كلمه ومبتفذيش يا سيرين
سيرين بتراجع:مقصديش انا بس مش مصدقه من كتر الفرحه
هدى:لا صدقى انا مطره اقفل دلوقتى عشان الندوه هتبدا
سيرين:تماما يطنط سلام مش عايزه اعطلك اكتر من كده
قفلت سيرين وقعدت تنطنط على السرير بفرحه
ونزلت جرى لابوها تقوله على زياره رامى واهله ليهم وانه هيطلب ايدها للجواز
سيرين بفرحه:بابى.بابى
عاصم ابتسم:نعم يقلب ابوكى
سيرين:طنط هدى لسه قفله معايا وقال ليا انها جاين بكرا هى ورامى وانكل معتز يطلبوا ايدى للجواز
عاصم بفرحه:بجد الف مبروك يحبيبتى دلوقتى الواحد يموت وهى مطمن عليكى رامى راجل يعتمد عليه
سيرين حضنته ابوها:بعيد الشر عنك يا بابى ربنا يطول فى عمرك لحد متجوز ولادى
عاصم:حبيبتى ربنا يخليكى ليا
سيرين بعدت عنه:ايدك على ٢٠ الف جنيه
عاصم:ليه
سيرين:دول يدوبك يجبيبو حق الفستان والجزمه وهبقا احط ميك اب لنفسى بلاش مكيب ارتيست مش عايزه ابقا مبزره
عاصم بصدمه:ويعنى فستان وجزمه ب ٢٠ الف جنيه دا مش تبزر خالص
سيرين:تؤتؤ مش تبرز خالص يا بابى
***
فى فيلا الصياد فى الجنينه
ريم ورامى بيشو لحمه وكفته على الفحم
ريم بدوق اللحمه:اعااا الييحه(الريحه)وايطعم (الطعم)تجنن تسلم ايدك يبت ييم(ريم)
رامى:نعم يسلم ايد مين يختى
ريم:ايدى
رامى:اه ما انا عارف انها ايدك طب بذمتك اديكى دى اتحطت فى التبليه
ريم:ايصراحه(الصراحه)يا(لا)بس بشوى معاك فعشان كده تسيم(تسلم)ايديا
رامى:طب دوقنى معاكى كده
ريم مديت ايدها بحته اللحمه ال فى ايدها:اتفضى(اتفضل)
رامى اكل من ايدها:اممم طعم تحفه
ريم بثقه:عشان من ايديا بس
هدى من وارها:امم والصراحه ايدك محتاجه قطعها
ريم لفت ليها:هدى هانم
هدى بغضب:اه هدى هانم الحمدلله انك لسه فاكره انى هانم وصاحب البيت دا وانك مجرد خدامه ومليكش دعوه باى حاجه فيه وملكيش انك تطردى حد منه
ريم:انا متطيديش(متطرديش)حد ومييش(ومليش) دعوه بحد
هدى ضربتها قلم على وشها بغضب:اخرصى يا كدابه..
يتبع ..
لقراءة افصل العاشر : اضغط هنا
لقراءة باقي حلقات الرواية : اضغط هنا
نرشح لك أيضاً رواية ملكة قلبي للكاتبة ريهام سعيد
