رواية أنتي نبض قلبي الفصل الخامس عشر 15 بقلم عائشة أحمد

عادل : مين دى 

مراد: دى مليكه وسكت والكل استعجب سكوته وبصوا مكان ما باصص والكل اتصدموا 

الجميع : نور 

عادل بص على اللى بيبصوا عليها: دى جيهان تؤالم نور نستوها ولا اى 

جيهان راحت عند مراد اللى ساب ايد مليكه : ازيك يا مراد واقتربت منه وحضنته وهوحضنها جامد وقعد يشم فى ريحتها ومليكه واقفه وباصه عليهم ودموعها نازله انما مراد فكان فى دوامه الماضى وبيكلم نفسه : نور نفس ريحتها وشكلها هى نور ومش راضى يبعد عنها والكل مستغرب من اللى مراد بيعمله 

وافاق على صوت مليكه عن اذنكوا 

عادل : انتى مين متعرفناش 

مليكه بوجع وبصت على مراد: انا صديقه تقى عن اذنكوا 

الجميع ????????????????????????????????????????????????مصدوم من اللى قالته مليكه ومراد كمان 

والجميع قعد واتكلموا ومراد ماشلش عينه من على جيهان اللى بتتقمص دور نور باحترافيه وناسى مليكه 

…………………..

عند مليكه 

رهف : انتى اكيد مجنونه ازاى قولتى كدا 

مليكه ساكته ومش بترد 

تقى : مليكه اتكلمى لى مقولتيش انك مراته 

مليكه وهى سيباهم وماشيه : يمكن كنت مستنياه هو يقول هو انا مين وسابتهم ومشت 

رهف : مليكه استنى استنى 

بس مليكه كانت مشت 

تقى : ربنا يستر جيهان مصيبه 

رهف بخوف : قصدك اى

تقى بشرود : جيهان بتعشق مراد وكانت هتجنن لما اتجوز نور 

رهف بخوف : ربنا يستر 

…………………………………..

مليكه خرجت من الفيلا مش عارفه هتروح فين وقعدت اتمشت كتير من غير هدى وهى كل حاجه جواها متلغبطة وكلمت منى صاحبتها وقابلتها وقصت لها ما حدث 

منى : غلطى يا مليكه كان لازم تقولى ان انتى مراته انتى كدا اتنازلتى عن حقك 

مليكه : كنت مستنيه من مراد انو هو يقلهم انى مراته بس سكت حتى محبش يصلح اللى قلته ودة ملوش غير معنى واحد وانتى عارفه كدا 

منى : يمكن حس انك اتنازلتى عليه 

مليكه : متكدبيش عليا يا منى 

منى: طب هتعملى اى 

مليكه : هسيبه براحته لحد ما يختار هو 

منى : متتنزليش عن حقك يا مليكه مراد جوزك ملكك انتى 

مليكه ببسمه : لو ملكى سعادة مع غيرى 

منى سكتت 

مليكه بصحكه سخريه : انا هروح سلام 

منى : سلام 

……………………..

مليكه راحت زارت مامتها وبعديها روحت 

…………….

فى فيلا المغربى 

رهف قلقانه واياد والكل ملاحظين دة 

اياد : مالك يا رهف 

رهف بخوف وبتبص على مراد: مليكه 

مراد سمع اسمها بص على رهف 

خالد : مالها مليكه يا رهف 

رهف بخوف : خرجت من الصبح ومرجعتش لدلوقتى ومبتردش عالموبيل 

مراد بغضب: يعنى اى خرجت ومستأذنتش لى 

خالد بص بنظرة عتاب على مراد : يعنى انت مكنتش فاضى لدرجه انك متلاحظش وجود مراتك 

عادل وجيهان بصدمه : مرات مين 

خالد : مليكه بتكون مرات مراد وفى نفس اللحظه مليكه كانت وصلت 

تقى : مليكه وطلعت تجرى عليها انتى كويسه 

مليكه ببسمه: اه الحمدالله 

خالد بعتاب : اخرتى ليه يا مليكه 

مليكه : معلش يا بابا انا اسفه وباست ايدة 

مراد بغضب: كنتى فين يا هانم 

مليكه بسخريه : ويا ترى حضرتك لاحظت غيابى امته 

مراد بغضب: مليكه اتكلمى عدل 

مليكه ببرود : انا تعبانه وهطلع ارتاح 

مراد شدها من دراعها : لما بكون اكلمك تقفى لحد الكلام ما بينا يخلص 

مليكه بالم : بس انا كلامى خلص اوعى ايدك 

مراد ضغط على ايديها ورفع ايدة ولسه هيضربها بس فى ايد مسكته وكان دة اياد 

اياد بغضب: لو ايدك اتمدت عليها يا مراد انا اللى هقف فى وشك 

مليكه عيطت ومراد زاحها بعيد ومشى 

رهف : مليكه انتى بتنزفى 

عمر: تعالى نروح المستشفى 

مليكه : لا ملوش لزوم انا هطلع اعقم الجرح وهيبقى كويس 

عادل : مراد اتجوز امته ولى محدش عرفنا 

خالد : اتجوز من فترة 

الجدة : بس شكلها بنت طيبه 

خالد : جدا يا ماما 

عمر ميل على اياد : جيهان طلعت ورا مراد اكيد بتحضر لمصيبه 

اياد : انا صعبان عليا مليكه اوى 

عمر: بس هى لازم متتديش الفرصه لجيهان لازم تحافظ على جوزها 

………………………….

عند مراد جيهان طلعت وراه

جيهان : رايح فين 

مراد : هتمشى شوى 

جيهان : ممكن نتمشى سوا 

مراد : تماما 

اتمشوا شوى وراحوا كافيه 

جيهان: مبروك

مراد : الله يبارك فيكى

جيهان : اتعرفت عليها ازاى 

مراد : ابتسم مليكه بتكون طالبه عندى 

جيهان بخوف : بتحبها 

مراد ابتسم وبص بعيد وشرد فى مليكه 

جيهان اتغاظت جدا 

جيهان : مراد رحت فين

مراد: ها لا ابدا تشربى اى 

جيهان : لمون 

………………………

عند مليكه 

رهف : بقيتى كويسه 

مليكه بحزن : اه 

الباب خبط وكانت فوزيه 

فوزيه : ممكن ادخل 

مليكه : طبعا اتفضلى 

فوزيه : رهف حبيبتى ممكن تسبينى شوى مع مليكه 

رهف ببسمه : طبعا 

وبعد ما مشت 

فوزيه قعظت جنبها وبتملس على ظهرها : عامله اى يا حبيبتى 

مليكه : بخيرالحمد الله 

فوزيه : بصى يا مليكه انا هقلك حاجه انتى طبعا بتحبى مراد 

مليكه : طبعا 

فوزيه : يبقى حافظى على جوزك جيهان بنت ابنى بس هى مصيبه انتى لو بعدتى عن جوزك وسبتى ليها الفرصه صدقينى هتستغلها ومراد مش هيقاومها لانها شبه نور وهى بتستغل دة 

مليكه : بس هو هيفضل عايش فالماضى دة كتير

فوزيه : دة بايدك

مليكه بعنى اى

فوزيه : انتى اللى تقدرى تنسيه الماضى حاليا لازم متبعديش عنه وتحاولى تبعديه عن جيهان لازم يا مليكه لاما هتخسرى ولا انتى عاوزة تخسريه

مليكه بشرود: لا مش عايزة اخسرة 

فوزيه : وانا معاكى وهساعدك 

مليكه حضنتها : شكرا ليكى 

………………………………

مليكه قعدت تستنى مراد وواقفه مستنيه ولقته جى مشى هو وجيهان وبيضحكوا الدم غلى فى عروقها ودموعها نزلت وطلعت تجرى نامت لانها مش عايزة تواجه مواجه دلوقت هتكون هى الخسرانه فيها 

…………………..

تحت 

اياد بعتاب : حمدالله عالسلامه 

مراد : الله يسلمك 

اياد: جيهان ممكن تسبينا شوى 

جيهان بغيظ : طبعا عن اذنكوا 

اياد : ممكن افهم اى اللى انت بتعمله دة 

مراد ببرود: اى 

اياد : انت ازاى تعامل مليكه كدا وكمان وقعتها وعورتها ومسألتش عليها 

مراد بخضه : بتقول اى 

اياد: والله انت عايز اى لو هتجرحها ابعد عنها

مراد بغضب: انت بتقول اى 

اياد بصوت عالى : انت مش ملاحظ تصرفاتك ازاى حضنت جيهان تؤام مراتك الاولى قدام مليكه مبصتش على وجعها وسبت ايدها اول ما شفت جيهان لا ومعرفتهمش مليكه بتكون اى 

مراد: هى قالتلهم انها بتكون زميله تقى 

اياد بغضب: يمكن كانت مستنيه حضرتك تعرفها عليهم يمكن حبت تشوف هى بالنسبالك اى يمكن حبت تديك مساحه بس للاسف انت خيبت ظنها 

مراد: ودة مبرر يخليها تخرج من غير اذنى 

اياد بضحكه سخريه : انت بتتكلم بجد مراد فوق انت ملاحظتش غياب مراتك غير لما رهف اتكلمت وقالت ان مليكه خرجت صدقنى ان مخرجتش من الماضى انت اللى هتخسر واول حاجه هتخسرها مليكه 

مراد بص عليه وسابه ومشى 

اياد : يارب تفوق يا مراد يا رب 

……………………………

مراد طلع فوق ولقى مليكه نايمه او بتمثل النوم راح عندها وقعد جنبها ومشى ايدة على وشها وعالجرح اللى فى وشها ومليكه كانت مستنياه يتكلم بس هو سابها ودخل الحمام 

مليكه بحزن : للدرجه دى يا مراد 

مراد دخل الحمام وبيعاتب نفسه : اى اللى حصلى معقول معقول رجوع جيهان خلانى انسى مراتى وابقى قاسى بالشكل دة معاها معقول يكون اشتياقى لنور هو السبب اللى خلانى مش واعى لاى حد غير جيهان بس مليكه لا مليكه روحى نبض قلبى سامحينى يا مليكه سامحينى 

……………………………..

مراد خرج من الحمام وراح نام على طرف السرير وهو عايم فى ذكريات الماضى 

اما مليكه فبتفكر هتحافظ على جوزها ازاى وهتتعامل مع جيهان ازاى ونامت وهى بتفكر 

………………………………

صباح يوم جديد 

تحت عالفطار 

جيهان : يلا يا مراد

فوزيه : رايحين فين 

مراد : هنروح المستشفى 

اياد: مش هتستنى مليكه 

جيهان وهى بتشد مراد اللى بيكلم جلال : تبقى تيجى لوحدها 

بعد وقت قصير مليكه نزلت 

مليكه : صباح الخير امال مراد فين 

عادل ببسمه : راحوهو وجيهان المستشفى 

مليكه حزنت : طب تمام انا همشى انا كمان 

اياد: استنى يا مليكه انا هوصلك 

مليكه ببسمه : ماشى 

يتبع..