رواية طفلة ولكن عشقتها الفصل الرابع عشر 14 بقلم شهد محمد
 |
| رواية طفلة ولكن عشقتها الفصل الرابع عشر 14 بقلم شهد محمد |
رواية طفلة ولكن عشقتها الفصل الرابع عشر 14 بقلم شهد محمد
:ها اى الاخبار ؟
احمد: زينب هتظهر تانى لزين
زينب:طب وانا هظهر ليه؟
احمد:ماحنا عايزين نوقع بين شهد و زين
:لالا فككو من الحوار دا عشان زينب اتكشفت
احمد بصدمه:اتكشفت
بلامبالاه:اه زين عرف انها مزقوقه عليه
زينب:طب وعرف ازاى؟
بغضب:ميخصنيش عرف ازاى المهم ان انتى فشلتي…وانتى عارفه اللى بيفشل معايا بيكون مصيره اي
زينب برعب:لالا والنبي انا اسفه..مش هكررها تاني بس بلااش ارجوك
بخبث:يبقاا تسمعي اللى هقولك عليه..والا رقبتك دى هتطير ياحلوه
زينب بخوف:حاضر حاضر
احمد:طب احناا دلوقتى هنتصرف ازااى؟…المافيا خلاص اتقبض عليهم
بحده:انا مش عايزكو تلمسو حد ولا تتصرفو من دماغكو
احمد بخوف:والله ياباشا ماحنا اللى كنا عايزين نقتل رودينا
:اممم يعني مش الولاا اللى بيشتغل معاكو هو اللى ضربها؟
احمد بتوتر:ها…لالا دا احنا كان بأمر من المافيا
بصرامه:انا قولت اللى عندى محدش يقرب منهم غير بأمر مني
احمد:طب هتعمل اى ياباشا
: أنا مش هستفاد حاجه من موتهم انا عايز فلوسهم وبس
احمد:طب والحل؟
:بصو
__________________________________
شهد:فرحهم كان حلو اووى
زين وهو بيحضنها من ضهرها:وانتى اللى كنتى محلياه
شهد: زين بقاا الله
زين بضحك:ياقلبو
شهد:زين مش احنا مبقاش فيه علينا خطر
زين:اممم
شهد:يعني محدش فينا مهدد بالقتل تانى صح؟
زين:صح…المافيا خلاص خلصنا منهم..وعمى احمد مش هيفكر يأذينا
شهد لفتله وهيا بتلعب ف لياقه الترنج:امممم وانت عرفت منين بقاا يحبيبي ان عمو احمد مش هيأذي حد فينا
زين بتوتر:لا عادى ياحببتي انا بخمن بس
شهد:اممم ماشي ياحبيبي
زين بتوتر:الا انتى بتسألي ليه
شهد بمكر:عادى بسأل
“وف نفسها ,اما نشوف اى حكايتك يازين”
__________________________________
آيه: لوكا ياقمر انت
مالك:امم مادام فيها لوكا يبقاا فيه مصيبه
آيه:اخس عليك انا وش كذلك؟
مالك:دا انتى كذلك وش
آيه:الاااه
مالك:عايزه اي قولى
آيه:مش انت جوزى حبيبي
مالك:مش مرتحلك فيه اى
آيه:اصل يعني بص متزعقش طيب
مالك:مش هتنيل قولى
آيه:بص بص ابتديت تتعصب ازاى
مالك بهدوء:لا ياحببتي مش هتعصب خلاص
آيه:طيب بص ممكن تحاسب الدليفري اللى برا؟
مالك:كل دا عشان الدليفري طيب ياستى حاضر
آيه:طب اجري انا عشان بعد خمس دجايج بالظبط هتهان جامد
مالك:آيهههههه
آيه بخوف:اى ياروحي
مالك مسكها من الزعبوط:انتى اى اللى هببتيه دا
آيه:احم هببت اى؟
مالك:ادفع الفين جنيه ليهه اناا…انتى جايبه ايي
آيه:جايبه حجات بسيطه خاالص
مالك:اى بقاا؟
آيه:احم يعني شويه شوكلت ع شيبسي ع بيبسي ع بسكوت ع مصاصات بس
مالك:بسسس
آيه:خساره فياا
مالك:لااا خساره لياا…خدي ياختى حجاتك اهى
آيه:حبيبي ياولاا ياجوزي انت
مالك:انا كان مالى ومال الجواز منى لله والله
__________________________________
عبدالرحمن:اخيراا هشوفك كل دقيقه
رودينا:اخيراا هتف عليك براحتشي..ايي قصدي هشوفك براحتشي
عبدالرحمن:شايفه الدبش بتاعك دا هطلعو عليك
رودينا:يسطاا هتمد ايدك ع واحده قد كتفك؟
عبدالرحمن:اه عادتشي
رودينا:يبني تف عليك يبني
عبدالرحمن:هو ليه جدك صمم اننا نقعد ف الفيلا هنا؟مانا عندى فيلتى
رودينا:عشان عمى احمد وكمان عشان جدو مش عايزنا نبعد عنو
عبدالرحمن: امم الا قوليلي انتى طالعه حلوه كده لمين
رودينا:انا شبه ماما ياولاا…..يعني انا واخده منها لون الشعر بس
عبدالرحمن: طب واخواتك؟
رودينا: شهد واخده رموشها الطويله و وعيونها البني الغامق…وآيه واخده خدودها وملامح بسيطه منها
عبدالرحمن:طب ومش واخدين حاجه من باباكو؟
رودينا:شهد بس اللى واخده قوه الشخصيه والعند …بس واخدين من تيته القُصر
عبدالرحمن:اه خدت بالى انتو التلاته اوزعات شبه بعض
رودينا:اه حصل…تاكل فشار؟
عبدالرحمن: لا انا عايز انام
رودينا:طب بالسلامه انت يانجم انا اخش اتفرج ع فيلم رعب واكل فشار
عبدالرحمن:هتاكلى فشار دلوقتى؟ دا الساعه 2 الفجر !!
رودينا:اه عادتشي…ولا اقولك انت سديت نفسي انا اخش اتخمد
عبدالرحمن:مش قبل ماطلع عليكي كل الدبش بتاعك
رودينا:عععااا انى اسفف “وطلعت تجري”
عبدالرحمن:ولو ولو لازم أطلعه عليكي
_________________________________
_
تانى يوم ف الشركه
السكرتيره:استاذ زين ف وحده عايزه تقابل حضرتك
زين:مين ؟
السكرتيره: لا يافندم مرضتش وقالت ان حضرتك تعرفها
زين:اممم طيب دخليها
السكرتيره:اتفضلي
:ازيك يازين
زين:زينب !
زينب:امم انا جيالك وعايزه احكيلك عن كل حاجه
زين باستغراب: حاجه اى
زينب:ان عمك هو اللى زاققنى عليك وانه هو اللى اجر واحد عشان يقتل رودينا وان فيه زعيم لينا بيأمرنا بكل دا بس لحد الان مشوفناهوش عشان بنشوفه عالشاشه وبيكون لابس ماسك..وانه قالى اجيلك واقولك انى سبتهم لانه كان عارف انك عارف انى مزقوقه عليك..وقالى اجي اطلب منك تسامحني ولما تثق فيا امضيك ع ورق بيع الشركات والاراضي الى عندك
زين بابتسامه:مانا عارف كل دا
زينب بصدمه:اي عارف ازاى؟…اوعا تكون انت…
زين:…
يتبع…..
لقراءة الفصل الخامس عشر : اضغط هنا
لقراءة باقي فصول الرواية : اضغط هنا
نرشح لك أيضاً رواية عنيد غير حياتي للكاتبة لبنى عبدالعزيز
