روايات

رواية متيم بحبها الفصل العاشر 10 بقلم كنزي ناصر

رواية متيم بحبها الفصل العاشر 10 بقلم كنزي ناصر

رواية متيم بحبها الجزء العاشر

رواية متيم بحبها البارت العاشر

رواية متيم بحبها الحلقة العاشرة

الجد:بس اكيد مش هبقا لوحدى لازم تساعدونى

الكل: و احنا معاك

الجد:و انا هقلكو تعملو ايه……….

“و بدا الجد يحكلهم كل واحد هيعمل ايه اما عند وسام فا هو طلع علشان يقابل احمد”

احمد: ها يا معلم عامل ايه

وسام: بخير عملت ايه

احمد: ايه حيلك حيلك مالك فى ايه شايل طاجن ستك ليه انت كنت كويس امبارح

وسام: مفيش يا احمد

احمد: اقعد بس و احكيلى ايه اللى حصل

 

 

“وسام قعد و حكا كل حاجه ل احمد”

احمد: بص يا صحبى انا عارف ان اللى حصل معاك مش قليل بس انا شايف ان كلام عمك صح و كفايه اوى 16 سنه و بالنسبه لميان فا دا حاجه مش بإرادتها و ملهاش ذمب و هى مش متذكره اى حاجه بالنسبه ل اسلوبها لبسها طريقتها فا ظا الطبيعى بالنسبه لتركيا بس انا عارف ان وسام صحبى هيعرف يرجع ميان حبيبتو ازاى

وسام: و مين قال ان هعمل كدا

احمد: لانك هتبقى غبى لو معملتش كدا و سبتها تروح من ايدك تانى بلاش ترجع تندم بعيدين اركن عندك و غرورك دا

وسام: انا مبقاش عندى طاقه لنفسى فا اكيد مش هيبقا عندى طاقه لغيرى

احمد:حبيت بس أقولك أن عمرك ما هتخسر حاجه مڪتوبالك حتي لو أنت شايف صعب الوصول ليها ، وعمرك ما هتڪسب حاجة مش ليك حتي لو ڪانت متاحه قدامك

وسام : هاا قولى عملت ليه

احمد: ولا اى حاجه

 

 

وسام: طب بص عمتا احنا هنروح عيد ميلاد بيرى و اكيد هيكون فى ناس منهم كتير هناك و لازم نستغل الفرصه و نحاول نعرف اى حاجه حته لو حاجات بسيطه فا هى هتفدنا

احمد: خلاص تمام

ـــــــــــــــــــــــ عند ميان ـــــــــــــــــــــــ

بقلمى/كنزى ناصر

” ميان طلعت و جابت روايه و عملت مشروبها المفضل و قعدت فى البلكونه بعدها سكتت شويه و بدات تفكر فى وسام و اللى هو بيعملو و ازاى يدخل فى حياتها كدا و بعدها قررت انها تنزل تتمشا بعد نص ساعه اما عند وسام فا هو خلص هو و احمد و ركبو و كانو رايحين على الڤيلا لان احمد هيتعشى معاهم و اما عند ميان كانت قاعده على كافيه و بعدخا حست بالملل فا كررت ترجع بس و هى ماشيه ولد رخم عليها “

الشاب: لو هو مش جاى انا موجود

ميان: طب اوعى يا خفيف من قدامى

الشاب: بقا بزمتك حد يسيب القمر دا يقعد لوحدو

“ميان لسه هتتكلم الشاب مسكها من ايدها تعالى معايا و مش هتندمى ميان خدت بعضها و جت تمشى لان الشاب كان ضخم و مسكتو كانت قويه

الشاب طلع وراها و كان جاى يمسكها بس وسام كان معدى هو و احمد من نفس المكام و وسام خد بالو منها “

وسام:وقف العرببه بسرعه

 

 

احمد و هو بيوقف :فى ايه

“وسام نزل من العربيه و “

الشاب: ما هو بصى انا مش هسيبك تطيرى منى دا

“و لسه مكملش كلامو لقا بوكس فى وشو “

الشاب:وسام

وسام: زياد هو انت مش عيب عليك لما تكون ظابط فى مركزك كدا و تعمل اللى بتعملو دا

زياد:هى تخصك ولا ايه

وسام:اه تخصنى

زياد:طب ما انت كمان ظابط و مقضيها و عادى ولا هو حلال ليك و حرام لينا

“وسام مستحملش يسمع كلمه عن ميان و نزل طحن فيه “

ميان:خلاص يا وسام

“احمد بعد وسام عنو بصعوبه”

“زياد قام من على الارض و هو بيمسح الدم اللى على بوقو “

زياد:طب خلى بالك من قطتك بقا يا وسام باشا

وسام و هو بيقرب منها:طب خليك راجل و فكر بس تقرب منها

“و نزل بوكس تانى فى وش زياد بس احمد مسكو تانى “

 

 

احمد:اشمى يا زياد

زياد:انا همشى بس هتحتاجونى قريب

” و بص ل ميان بصه كلها طمع”

زياد:سلام يا يا قطه

“و مشى “

“”وسام بص ل ميان باصه كلها غضب”

وسام: قدامى على العربيه

ميان:انا

“وسام مسكها من ايدها جامد جدا و شدها على العربيه و ساب ميان تقول اللى تقولو و وصلو على الڤيلا و نزل فتح الباب و شدها من دراعها لحد جوه “

ميان بزعيق:انت فاكر نفسك مين علشان تسحبنى كدا ولا كانى جموسه

وسام:ى علشان ما ادكيش على وشك

“ميان خافت من وسام و كانت هتعيط بس اتمالكت اعصابها و ظهرت قوه بعكس اللى جواها “

 

 

 

ميان: و هى بتسحب ايدها منو:انت مين اداك الحق علشان تعمل كدا

الجد:ايه اللى بيحصل هنا و صوتك العالى دا

وسام:خد حفيدتك دى اللى فاكره نفسها فى تركيا و عرفها تمشى اواى لان لو عملت حاجه تانى سدقنى هتشوف منى تصرف ميعجبهاش

الجد:اهدى و احكيلى اللى حصل

ميان:انت لا ابويا ولا اخويا ولا جوزى ولا حبيبى فا ملكش انك تعمل كل دا

“وسام نزله عليه الجمل جمدتو فى مكانو و رفع ايدو و و نزل على وشها ووووووووو”

يتبع…

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية متيم بحبها)

اترك تعليقاً

لن يتم نشر عنوان بريدك الإلكتروني. الحقول الإلزامية مشار إليها بـ *

زر الذهاب إلى الأعلى