رواية عائش الفصل الثامن 8 بقلم ندى أبواليزيد
رواية عائش الجزء الثامن
رواية عائش البارت الثامن
رواية عائش الحلقة الثامنة
عائشه بصراخ: إلحقووونى
عمر وعمرو وحمزه اتنفضوا من صراخ عشق طلعوا من غرفهم ومعاهم سلاحهم لقى كل واحد قدامه اتنين قدام اوضته
حصل اشتباك كبير بينهم ولأن دى كانت اول مره يحصل كده معاهم مقدروش يستخدموا السلاح ضدهم
….فى ايه
راح رئيس العصابه واخد عائشه وحاطط المسدس على رأسها وطلع بيها بره الاوضه
….إلى هيتحرك من مكانه هخلص عليها
كلهم خافوا على عائشه
حمزه: أنتم عايزين ايه
….بس احنا كنا جايين نسرق بس لم شوفنا الحلاوه دى كلها وبيبص على عائشه
….بغمزه غيرنا رأينا
عمر: لو لمست شعره منها مش هنرحمك
عمرو كان بيبص لعائشه وكأنه بيتكلم معاها وهى فهمت هو عايز يقول ايه
وشاور بصوابعه واحد اتنين تلاته
عائشه داست على رجله وضربته بدماغها فى منخيره خليته يسبها ويفقد توازنه بسرعه قام حمزه وعمر وعمرو ونزلوا فوقهم ضرب
♡♡♡♡♡
على الجانب التانى
مصطفى: حمدله على سلامتكم يا جدو انت وتيته وماما وحشتونا اووى بجد
مدحت: الله يسلمك يا حبيبى بس ازاى متجبش اخواتك معاك
مصطفى: متقلقش يا جدو انت سايب رجاله فى البيت
كبير الحرس: حمدله على سلامتك يا كبير الدنيا نورت بيكم
مدحت: الله يسلمك يا كبير الحرس قولى أخبار الشغل ايه
وقعدوا يتكلموا فى الشغل وإلى حصل الفتره الى فاتت لحد ما وصلوا
مصطفى بفرحه: حمدله على السلامه البيت نور
ماجده: الله يسلمك يا نور عينى انت
مدحت: يلا ندخل كلكم وحشتونى اووى
وعلى دخولهم لقوا ناس متربطه بحبال على الأرض ومكتوم بوقهم بلزق والأربعه موجهين أسلحتهم عليهم
مدحت: فى ايه مين دول
حمزه: دول حراميه يا جدى بس عيب عليك كله تمام
عائشه: كله تحت السيطره
عمر وعمرو بيعملوا بإيدهم لايك بمعنى أن كل حاجه ذى الفل
مصطفى بيفك بوق واحد فيهم عشان يعرف منهم هم مين
مصطفى: ايه إلى جابكم هنا وايه غرضكم
….والله يا بيه ما عملنا حاجه كله كان بأوامر من كبير الحرس الخاص بيكم
الكل فى حاله ذهول وصدمه
مدحت: انت يا كبير الحرس انت إلى بعت دول عشان يأذونى فى أحفادى
كبير الحرس: الموضوع مش كده يا كبير اقعدوا بس وانت هفهمكم كلكم
كبير الحرس: يا حراس
تعالوا شيلوا الجماعه دول وأكرموهم بجد
بعد ما الحرس خدوا العصابه
مدحت: ممكن تفهمنى بقا ايه إلى جرا فى غيابى وليه عملت كده
كبير الحرس: حاضر انا هقولكم على كل حاجه
وبدأ كبير الحرس يحكى كل إلى حصل فى فتره غيابهم وأن الأحفاد اتعلموا حاجات كتير اووى ولم بعت العصابه دى كانت عشان تختبرهم مش أكتر
كبير الحرس بتنهيده: بس هو ده إلى حصل
مدحت: ياااه كل ده حصل
وحط ايده على كتف كبير الحرس: مكدبتش ابدا لم قولت انك دراعى اليمين إلى دايما واقف فى ضهرى ومعايا على طول
كبير الحرس: انا دايما فى خدمتك يا كبير انت والعيله كلها
بص مدحت على أحفاده: انا فعلا عرفت اربى وبقيتوا قد المسئوليه تعالوا وفتحلهم دراعاته
الخمسه جريوا فى حضنه
كلهم: احنا بنحبك اووى يا جدو
مدحت: وانا روحى فيكم
♡♡♡♡♡♡
وتمر الأيام ومصطفى يقدم فى الحربيه ويدخلها وحمزه يدخل الثانويه وعمر وعمرو وعائشه يدخلوا الأعدادى وذى ما كلهم كبروا فى السن إلا أن دايما تفكيرهم كان أكبر من سنهم بكتير
لحد ما جه يوم نتيجه حمزه
مدحت: هاا طمنى يا حمزه النتيجه ظهرت
حمزه: لسه يا جدو والله الموقع بيحمل
ماجده: يا مسهل الحال يارب متخافش يا حبيبى بإذن الله هتبقى دكتور قد الدنيا ذى ما كنت بتحلم
زهره بتقرب منه وبتاخد التليفون منه وتحطه على جنب
زهره: انا عايزه اقول كلمتين لازم تفهمهم كويس انا فخوره بيك اووى وفخوره بأى مجموع انت تجيبه لأن انت عملت إلى عليك وانا عارفه كده كويس وقد ايه انت لو كان عندك زياده كنت عملت عشان انت عارف مصلحتك كويس انا اهم حاجه عندى فى الدنيا دى ان اشوفك مبسوط حتى لو مكملتش تعليم عالى حتى بس أهم حاجه راحتك وسعادتك عندى وبتبوس دماغه وبتاخده فى حضنها
حمزه: انا بحبك اووى يا ماما
زهره: وانا كمان بحبك يا روح قلب ماما
( مفيش أجمل من الحب وإننا دايما نعبر عن حبنا لكل الناس إلى بنحبهم فى اى وقت وفى اى مكان لأن الحب بيغير النفوس وبيطيب القلوب…🕊
الحب هو سر سعاده البشر وسر وجودنا على الأرض بلاش اى حد يكتم مشاعر الحب جواه لأى إنسان إعلنوا عن حبكم قولوا لكل الناس إلى بتحبيهم إنكم بجد بتحبوهم يمكن فى يوم من الأيام يتغير شئ….🕊♥️ )
عائشه بتوتر: اللينك هيحمل اهو
الكل متوتر وقاعد على أعصابه
عمر: ورينى كده
عائشه: 95% لولولولولولولولولولولولولى
حمزه بفرحه: ورينى بسرعه
خد التليفون منها واتأكد فعلا ان ده حقيقه مش حلم
حمزه: يا عااالم يا بشرررر انا حققت حلمممممى
عمر وعمرو وعائشه جريوا عليه وحضنوه وكلهم بقوا طيارين من السعاده
وحياه قلبى وأفراحه ألاقيش فرحان فى الدنيا شئ الفرحان بنجاحه
الناجح يرفع إيه هيييه
زهره: ألف ألف مليون مبارك يا حبيبى
حمزه: الله يبارك فيكى يا ماما كله بفضلك بعد فضل ربنا سبحانه وتعالى علينا
مدحت بفرحه: قولى بقا هتدخل طب ايه
حمزه: بصراحه يا جدى انا عايز أدخل قسم جراحه نفسى أكون جراح كبير اووى وشاطر عشان أساعد كل الناس الغلابه
مدحت: انا فخور بيك بجد وخده فى حضنه
ماجده: مفيش حضن صغنن لتيته
حمزه: انا مبحبش قد تيته اصلا
ماجده: مبارك عليك يا قلب تيته النجاح مين هيبقى أحلى دكتور فى الدنيا
حمزه: اناااا
عمر بضحك: اهم حاجه نكشف ببلاش
عمرو بضحك: اه صح وانا عايز كلوكوز هديه بيبقى طعمه حلو اووى
حمزه بيضحك: صبرنى يارب انا ولا اعرفكم
الكل بيضحك والفرحه عمت البيت كله
مدحت: يا كبير الحرس
كبير الحرس: تحت أمرك يا كبير
مدحت: انا عايز بتعمل ليله فى البلد عشان نفرح بالدكتور والبلد كلها تفرح بيه
كبير الحرس: أوامرك
وفعلا اتعلمت ليله لحمزه والبلد كلها فرحت والغلابه فرحوا أكتر واتعمل الأكل والدبايح وكله فرح بجد
وقدم حمزه فى كليه الطب وعمر وعمرو وعائشه دخلوا الثانوى وخلاص كلها أيام ومصطفى يتخرج من الكليه الحربيه ويبقى ظابط كبير قد الدنيا
مدحت: يلا يا ماجده احنا كده هتتأخر على الحفله
ماجده: انا خلصت يا حبيبى والله
مدحت صفر: ايه الجمال ده
ماجده وشها احمر اووى واتكسفت
مدحت قرب منها بحب: احنا بقالنا مع بعض فوق 35 سنه ولحد دلوقتى لسه بتتكسفى وانا الصراحه بحب الكسوف ده اووى
عمرو وعمرو: تيرا را را رارارا تيييرااارارارا
مدحت: هو كل مره تفصلونى وانا بتغزل فى جدتكم
حمزه: يا حج الكلام ده مش هنا
مدحت خد ماجده فى حضنه وبيغيظ حمزه: لا بقا هنا وفى كل حته حقى فى حاجه
حمزه: ابدا يا كبير براحتك وبغمزه ولا تحب نسيبكم لوحدكم شويه
زهره: عمر ناولى الشبشب ده
حمزه: اجروا يا عيال
مدحت: ربنا يديمهم لينا يارب
ماجده: يارب يا حبيبى ويديمك انت ليا
مدحت بغمزه: طب بقولك ايه ما تيجى نكنسل الحفله ونكمل كلامنا فى الاوضه
ماجده بكسوف: عيب يا مدحت يلا نمشى
مدحت بضحك: هتروح منى فين يا جميل هجيلك يعنى هجيلك
طلعوا بره وكلهم ركبوا العربيات عشان يحضروا حفله التخرج بتاعت مصطفى
وصلوا الكليه وحضروا الحفله وكانت الفرحه مش سيعاهم لحد ما راحوا ناحيه مصطفى وكلهم خدوه فى حضنهم كان وحشهم اووى
مصطفى شكله اتغير من التدريبات والشغل بقا راجل بمعنى الكلمه فى شكله واسلوبه بس لسه جميل ذى ما هو وقبل ما مصطفى يدخل كان راجل بجد كل إلى بيدخلوا الجيش بيطلعوا رجاله إلا إلى كانوا رجاله قبل ما يدخلوه بيزيدهم رجوله
عائشه كانت جميله اووى فعشان كده أغلب الناس كانت بتبص عليها
ومصطفى كان هيولع من الغيره عليها
مصطفى بغيظ: ايه إلى انتى لبساه ده
عائشه: حلو الفستان صح
فستانها كان أبيض وعليه فراشات باللون الأزرق كان رقيق اووى وبحملات ومنفوش واصل لحد الركبه
مصطفى: زفت الفستان زفت ازاى تيجى كده اصلا
عائشه: انت بتزعقلى كده ليه
مصطفى بيحاول يحافظ على هدؤه: هو انا مش قولت قبل كده اللبس ده ميتلبس تاتى
عائشه بعصبيه: لا انا بحب اللبس ده وبحب البسه انا حره
مصطفى: لا مش حره وكلامى هو إلى يتسمع ويتنفذ
مدحت: فى ايه بتزعقوا ليه
عائشه: لا انت مالكش حكم عليا عشان تقولى ألبس ايه وملبسش ايه
مصطفى: لا ليا حكم عليكى
مدحت: بس خلاص لم نروح نتكلم
مصطفى: لا يا جدى مش هنروح غير لم تفهم
عائشه: بصفتك ايه تتحكم فيا انت ابن عمتى وبس
مصطفى بعصبيه: بصفتى جوزك يا هانم…..
عائشه بصدمه: مستحيل…
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية عائش)
