رواية لقيط الفصل الثامن 8 بقلم أمل رجب

ظهر زين داخل وباين عليه الوجع 

نرمين قربت منه بخوف : فى اى مالك واتأخرت لى

زين بابتسامة : كان عندى محاضرات كتير والموبايل بتاعى شحنه خلص

اسلام بقلق : طب مالك كدا

زين : مفيش يا بابا

اسلام : مفيش ازاى ومالها ملامح وشك كدا

نرمين بقلق : مالك يا روحى

زين : مفيش بس مصدع وعايز انام بس

اسلام : طيب اتغدا اول وبعدين تنام

زين:مش عايز اكل

اسلام : لا مفيش نوم من غير اكل 

زين : عشان خاطرى والنبي سبنى انام

اسلام : طيب يا حبيبي يلا اطلع نام ( زين بصلهم وطلع )

نرمين بقلق : هو مالوا كدا تحس أنه موجوع

اسلام : مش عارف عموما خدى بالك منه ولو لاحظتى اى حاجه قوليلي ( بعد مرور أسبوع عند نرمين وهى مع مها )

مها : امال زين ماله

نرمين : مش عارفه عمال يقول بطنى بتوجعنى

مها بقلق : طب ما يروح يكشف

نرمين بحزن: والله يا ماما بتحايل عليه انا و اسلام مش راضي ابدا 

مها بستغراب : طب لى

نرمين : مانتى عارفه يا ماما زين جبان قد اى ومش بيحب الدكتره و لا العلاج

مها : مش بمزاجه قولى لاسلام

نرمين : والله ياما ( قطع كلامهم رنة موبايلها )

نرمين : الو اى يا يوسف

ليظهر يوسف : اى يا ماما تعالى بسرعه

نرمين بقلق : لى في اى

يوسف بخوف : زين عمال يرجع ومش قادر يقف على رجله

نرمين بخوف : طيب انا جايه اهو

مها : فى اى

نرمين : زين تعبان اوى انا ماشيه يا ماما عن ازنك

مها : ابقى طمنينى

نرمين وهى متجه الى الباب : حاضر ( و مشت بعد مرور دقائق )

نرمين : يوسف اخوك مالو

يوسف بخوف : مش عارف انا جيت لقيته بيرجع ووشه متغير اوى

نرمين دخلت لزين وقربت منه وحطت أيدها على وشه : مالك يا حبيبي فيك اى يا قلب ماما

زين بتعب : انا كويس يا امى والله

نرمين بدموع : كويس ازاى وانت كدا 

زين بابتسامة : والله تمام ( وغمض عينه وراح فى النوم ) خرجت نرمين وهى بتعيط شافت اسلام وهو داخل من باب الشقه

اسلام بقلق : فى اى يا حبيبتي مالك

نرمين : زين تعبان اوى ومش عارفه فيه اى

اسلام بقلق : تعبان ازاى تانى 

نرمين : وشه اصفر اوى وكان بيرجع وبقالوا اسبوع بيقول أن بطنه بتوجعه اتصرف اعمل اى حاجه يا اسلام عشان خاطرى

اسلام بصلها بقلق ودخل وقرب من زين:زين

زين فتح عينه بتعب : نعم يا بابا

اسلام بخوف : مالك يا حبيبي فيك اى

زين : مالى يعنى يا بابا انا كويس اهو

اسلام : فين الكويس دا انت وشك اصفر خالص وخلصان قوم تعالى نروح للدكتور

زين بتعب : مش مهم انا كويس والله

اسلام : طب قوم عشان اطمن اكتر 

زين بابتسامة تعب : اطمن انا كويس بس عندي شويه برد فى معدتى بسبب التكيف وكدا

اسلام : برد وهو البرد هيعمل كدا

زين : والله لو حسيت بأى تعب هروح للدكتور بس انا عايز انام

( اسلام بصله بقلق وسابه وخرج )

نرمين قربت منه بسرعه : ها عملت اى

اسلام : مش راضي وبيقولى برد فى معدتى بس هو شويه برد هيعملوا كدا فيه 

نرمين : هو زين أصلا مناعته ضعيفة بس مش لدرجه دى 

اسلام بقلق : لو الترجيع زاد قوليلي وانا هاخده للدكتور غصب عنه

نرمين : ربنا يستر ويشفيه يارب

اسلام بحزن : يارب

( بعد مرور يومين عند نرمين وهى مع مها وكانوا كلهم هناك )

مها : زين بقى عامل اى الوقت

نرمين بحزن : تعبان اوى يا ماما وجع بطنه والترجيع زاد اوى وهو مش راضي يروح يكشف انا خايفه عليه اوى يا ماما

سالى : خديه غصب عنه ما يمكن يكون. حاجه غير البرد

نرمين : مش راضي ودماغه ناشفه اوى وإسلام امبارح اتعصب عليه 

ولاء : فى حقن للترجيع كويسه زياد بياخد منها لما بيتعب لو كدا اقولك اسمها

نرمين : و هو زين هيرضي ياخدها دا اكتر حاجه بيكرها الحقن والدكتره

وعد : مش برضاه طالما مش عايزه يكشف جبيله علاج ولو متحسنش خديه عند الدكتور بلليل ( نرمين بصتلها واخدت سالى وخرجت راحت البيت لقت اسلام هناك وسمعو صوت زين )

نرمين : لسه برده تعبان

اسلام : كدا كفايه انا هاخده عند الدكتور 

نرمين : انا حبتله حقنه للترجيع وجبت سالى اهى تدهالو

اسلام : و زين هيرضي مانتى عارفه أنه بيخاف منها اوى

نرمين : ماليش فيه بقى ياخدها غصب عنه ( ودخلت الاوضه عند زين ظهر زين نايم على السرير ومش قادر يفتح عينه )

نرمين بدموع وحطت أيدها على وشه : زين انت صاحى

زين فتح عينه براحه : نعم يا ماما

نرمين : قوم يا حبيبي خد الحقنه دى عشان تخف شويه

زين بتعب وخوف : انا
كويس يا ماما مش عايز

اسلام بحنيه وقعد جنبه : فين الكويس بس يا حبيبي دانت بقالك اسبوع تعبان عشان خاطري انا ( و بص ل سالى ) جهزيها يلا يا سالى

زين : والله مش عايز انا كويس عشان خاطرى يا بابا

اسلام : عشان خاطري انا خدها انت رافض تكشف يبقى تسمع الكلام انا اصلا غلطان انى سبتك طول الوقت دا يلا بقى يا حبيبي ( بعد عدة محاولات اخد زين الحقنه ونام )

سالى بزعل : ربنا يشفيه يارب (وبصت لاسلام ) لو صحى بنفس . التعب متسكتش عليه

اسلام : لا بإذن الله هاخد انهارده عند الدكتور ( بعد مرور ساعات صحى زين بنفس التعب )

اسلام : لا بقى كدا كتير قوم يلا معايا

زين : مش قادر عشان خاطري يا بابا ( اسلام مقاطع لزين بعصبية ) هتقول كويس اسمع بزمتك انت قادر حتى تمشي على رجلك قوم يا زين ربنا يهديك

نرمين بخوف من عصبيه جوزها على ابنها وقربت منهم بسرعه وبصت لاسلام : اهدا يا حبيبي مش كدا ( وبصت لزين) يلا بقى يا حبيبي عشان اطمن عليك عشان خاطر ماما ( زين بصلها وقام يغير فى اوضته )

( بعد مرور ساعة كان زين مع اسلام عند الدكتور ظهر زين نايم على سرير قدام الدكتور )

الدكتور: الوجع دا عندك من امتا

زين بص لاسلام بخوف ورجع بص للدكتور : بقالو 15 يوم ( اسلام بصله بصدمه و زعل )

الدكتور بصدمه : وازاى متحمل الوجع دا ( وبص لاسلام ) : هو اخد علاج 

اسلام : اه اخد حقنه للترجيع

الدكتور : بس. كدا غلط

اسلام : هو لا راضي يروح لدكتره ولا راضي ياخد علاج ( وبتسأل ) هو فيه اى عنده اى

الدكتور : المرارة لازم تتشال ودى سبب الترجيع والوجع 

اسلام بصدمه : اى طب هيعمل العمليه دى امتا

الدكتور : هيعمل التحاليل دى اول وياخد العلاج دا مؤقتا لحد ما يعمل العمليه ولما التحاليل تطلع أن شاء الله تجبهم وتيجى مش مهم هو يجى 

( اسلام اخد زين ومشي وهو خايف عليه بعد مرور ساعة دخل زين مع اسلام الشقه )

نرمين بقلق : اى الاخبار يا اسلام

اسلام بص لزين : ادخل ارتاح يا حبيبي ( زين دخل اوضته )

نرمين بخوف : هو مالو كدا وشكلوا خلصان فى اى

اسلام بحزن : زين هيعمل عمليه

نرمين بخضه : عمليه عملية اى

اسلام بنرفزه : ابنك بقى مهمل اتحمل الوجع 15 يوم عشان ميروحش لدكتور وياخد علاج واهو الوقت لازم يشيل المرارة

نرمين بحزن : يا حبيبي يبنى طب والعمليه دى هيعملها امتا 

اسلام : هو كتبله شويه تحاليل وعملها ولما النتيجة تطلع هو بقى هيحدد ميعاد العمليه ( وادالها العلاج ) العلاج دا ياخده على ما يعمل العمليه بس خدى بالك من مواعيد العلاج هى مكتوبه عندك 

نرمين : حاضر متخافش يارب اشفيه يارب وعدى الايام دي على خير ( بعد مرور يومان كانت النتيجه طلعت وإسلام اخدها وراح للدكتور )

الدكتور : تمام كدا يجى أن شاء الله بكرا الساعه 10 بس يكون صايم قبلها ب 8 ساعات

اسلام بقلق : فى اى خطر عليه

الدكتور بابتسامة : انت قلقان اوى كدا لى

اسلام : مش ابنى لازم اقلق واخاف عليه

الدكتور : أن شاء الله مفيش خطر على حياته وهيبقى كويس

اسلام : يارب ( وقام وقف ) عن ازنك يا دكتور 

الدكتور : اتفضل 

( ومشي بعد مرور ساعة رجع اسلام البيت ودخل ل زين و قرب منه بحنيه )

اسلام : عامل اى يا حبيبي

زين بتعب : كويس يا بابا الحمدلله

نرمين : روحت للدكتور

اسلام : اه وزين هيعمل العمليه بكرا هنروح الساعه 10 ويكون صايم (و بص لزين ) متخافش انا هكون معاك و ان شاء الله هتقوم بالسلامه

زين : أن شاء الله

اسلام : يلا يا حبيبي نام الوقت وانا جنبك اهو ( و فضل جنبه لحد ما نام وسابه وخرج فى صباح يوما جديد صحى زين وخرج هو وإسلام ونرمين متجهين الى المستشفى بعد عدة دقائق وصلوا المستشفى و حصل الإجراءات اللازمة للعملية ودخل زين العمليات )

اسلام بص لنرمين وراح لها : هيبقى كويس

نرمين بعياط : انا خايفه اوى عليه 

اسلام : يا حبيبتي العملية بسيطة

نرمين : بسيطه ازاى انت مش شايف اللى بيحصل اليومين دول والموت والاهمال اللى بيحصل

اسلام : يا حبيبتي دى المستشفيات الحكومية لكن هنا فى اكيد رعاية الخاصة مش زى الحكومى 

نرمين بدموع : يارب يقوم بالسلامه يارب و يشفيه ( بعد مرور ساعة خرج الدكتور من غرفة العمليات وباين عليه القلق )

اسلام بخوف : خير يا دكتور ابنى حصله حاجه

( الدكتور بصله بقلق و كمل كلامه …… )