رواية من الجاني الفصل الثامن عشر 18 بقلم هدى مرسي أبوعوف

رواية من الجاني الجزء الثامن عشر

رواية من الجاني البارت الثامن عشر

رواية من الجاني الحلقة الثامنة عشر

فى احد محلات بيع الحلوى كان الكل يعد حلويات العيد لاحظ صاحب المحل(مدبولى) ان الكميات التى تنتج ليست بالمتوقعه وان بها نقص فنادا شوكت كبير العمال
مدبولى : قولى يا شوكت كمية الدقيق اللى متسجله فى الدفاتر عندى مظبوطه ؟
شوكت : ايوه انا مستلم الحاجه ومتمم عليه انا وانت امبارح قبل ما نبدأ شغل .
مدبولى : طب اقراء الارقام دى وقولى ليه فى نقص فى الكميات ؟
اخذ شوكت الورق ونظر به وقال : ده فى نقص بتاع اثنين كيلو من كل صنف ده حصل ازى ؟
مدبولى : انا اللى بسالك دلوقتى ؟
شوكت : مش ممكن حد ياكل الكميات دى اكيد حد اخدهم وهو خارج .
مدبولى : طب اسالهم وشوفلى مين اخر واحد خرج واسال كمان عم مرتضى اللى فى المحل اللى جنبنا وانا هشوف الفيديو اللى اتصور على ما تيجى تمام .
شوكت : تمام بس مرتضى قافل النهارده هبقا اساله بعدين .
دخل مدبولى ونده الثلاثه المسؤلين عن قفل المحل كل يوم وهم حمدى / زاهر / حفظى
وبدأ سؤالهم
شوكت : حمدى مين فيكم اخر واحد خرج امبارح ؟
حمدى : انا مشيت بدرى كنت مستاذن من عم مدبولى .
زاهر : وانا خرجت انا وحفظى مع بعض عشان كنا اخر ناس خارجين من المحل عشان كان فى حجات فى الفرن استنينا لما طلعت ومشينا .
حفظى : حتى سلمنا على عم مرتضى صاحب المحل اللى جنبنا وقعدنا معاه شويه .
شوكت : قولى يا حمدى وانت خارج كان الكل موجود ولا حد منهم كان بره ؟
حمدى : ايوه حتى قعد زاهر وحفظى يتريقو عليا كنت ماشى عشان اشترى حجات ل امى .
حفظى : ده هزار يعنى وبعدين انت اللى كنت شايل شنطه اتقل منك .
زاهر : اه كنت واخدها ورياح فين وفيها ايه ؟
حمدى : دى هدومى كنت واخدها عشان تتغسل ارتحت انت وهو وبعدين ما انتو كمان كنتو خاجين بشنطه كبيره كان فيها ايه ؟
زاهر متلجلجا : احنا مخرجناش بشنط اصلا وبعدين انت عرفت منين اصلا ؟
حفظى : وكمان كل واحد فينا خرج لوحده اصلا انت هتلبسنا مصيبه ياعم شنطة ايه .
زاهر : ركز انت التانى احنا خرجنا مع بعض انت نسيت ولا ايه .
حمدى : عم مرتضى هو اللى قالى لما عديت عليه الصبح .
تركهم شوكت وذهب الى مدبولى قائلا : انا عرفت مين فيهم اللى سرق .
يا ترى انتو كمان عرفتو ؟؟

الحل

مدبولى : عرفت مين اللى سرق ؟
شوكت : ايوه حمدى قال ان عم مرتضى قاله انهم خرجو ومعاهم شنطه .
مدبولى : بس هو خرج بدرى امبارح استاذن منى ووقتها كان مرتضى بيستلم بضاعه وانا كنت واقف معاه .
شوكت : ماهو قال انه قاله النهارده الصبح .
مدبولى : بس مرتضى مفتحش النهاده اصلا .
شوكت : عشان كده عرفت انه كداب وعايز يلبس التهمه ل زمايله .
مدبولى : اندهولى بسرعه عشان اللى زى ده ملوش مكان بنا .
ندا شوكت عليه اتى حمدى
مدبولى : اسمع انا عرفت انك انت اللى سرقت الحاجات فمن سكات كده هخصم ثمنهم من اجرتك وادى الباقى واحمد ربنا انى محبستكش .
حمدى : انا معملتش حاجه حرام عليك تظلمنى .
مدبولى : انت هتكدب كمان انت بتقول ان مرتضى هو اللى قالك انهم كانو شايلين شنط وهما خارجين صح .
حمدى متهربا : اه قولت بس انت عارف عم مرتضى بينسى لكن انا هفكره .
مدبولى : وانت شوفت مرتضى فين ؟
حمدى : الصبح وانا جاى كلمته وهو حكالى .
مدبولى : يعنى مصر على الكدب مرتضى عيان ومجاش اصلا النهارده حتى ابنه مجاش .
صدم حمدى قائلا بندم : انا اسف الشيطان ضحك عليا متقطعش عيشى هصرف على عيالى منين .
مدبولى : ومفكرتش فيهم ليه قبل ما تسرق ملكش مكان بنا خد فلوسك وامشى ربنا يكفينا شرك .
حاول حمدى انا يجعله يسامحه وعندما ياس منه اخذ نقوده وخرج وهو يشعر بالخزى .