رواية مريم الفصل السابع عشر 17 بقلم مريم هشام
رواية مريم الجزء السابع عشر
رواية مريم البارت السابع عشر
رواية مريم الحلقة السابعة عشر
كرماء بغضب ودموع: انطقى يبتتتت كنننتى فيين لدلوقتى واااى اللى عاامل فى هدووومك كدااا.
كانت رنا تنظر لها وهى تبكى فقط ولن تتكلم اى كلمه.
كرماء بغضبب : اتكلللمى يلاااا والزززفت اللى بعته دا مكلمنييش وبرن عليييه مبيررردش.
رناا بنهيار: ف..فى واحد خ..خطفنى ونا..ونا خارجه من من المستشفى ووو وبكت اكثر.
كرماء بصدمه: ااااى عملل اااى انططقى.
رنا بنهيار: عمل عمل اللى فى دماااغك ي ماما عرررفتى.
كرماء وهى تجلس على الكرسى بصدمه ودموع واخرجت صوره من هاتفها : دا دا اللى خطفك.
كرماء انهارت اكثر عندما رأت صورته: اايوووه.
خبطت كرماء على رأسها بقهر : اااه ااااه يقلبى اااه.
رنا بنهيار: انتى السببب فى كلللل داااا انتى السبب انتى لو كنتتى جبتى واااحد انتى وااااثقه فى مكنش داااا حصل انتى دمرتينى وذهبت وهى تركض بقهر.
____________________
فى الصباح.
مريم وهى جالسه مع زوجها واولادها على مائده الفطور.
مريم : مبتكليش لى ي سيلا.
آسيل: مش ليا نفث(نفس)
مريم بحنيه : لى يروحى خدى اشربى العصير بتاعك طيب.
آسيل: حاضر.
زين : ماما.
مريم بحب: قلب ماما.
زين : ممكن نخرج النهارده بليل.
مريم بحب: اكييد طبعا زين حبيبى عايز يروح فين.
زين بفرحه: مش عارف اختارى انتى.
صخر بضحك: ونا مليش لازمه بقا صح.
زين ببراءه: لا طبعا يبابا ليك لازمه بس ماما بردو مهمه ولازم توافق وتيجى معانا.
صخر بضحك: امممم ماما مهمه.
مريم بضحك: ايوه مهمه انت مالك انت.
صخر بمرح: خلاص يستى انتى هتاكلينى انا قولت حاجه.
مريم بتمثيل الزعل: انا هكلك ماشى يصخر.
ايلا واسيل بغضب طفولى: بااابى متعزللش مااامى.
نظر صخر بصدمه مضحكه.
مريم بنتصااار وضحكه شريره لكن اصبحت مضحه: هيهيهيهيهى.
صخر بضحك: طيب يلا يختى انتى وهى علشان مدرستكم.
آسيل ببراءه: مامى ممكن مش نروح السكول ونيجى معاكى.
إيلا ببراءه: بليييز.
نظرت لهم مريم بحنيه انها لا تعلم ماذا تفعل.
مريم بتنهد: هييييح اوووكى مدرسه اى اصلا دى يلا نروح الشركه.
صخر بضحك: يبنتى مستقبلهم.
مريم بضحك: مستقبل اى بس.
زين ببراءه: طيب ونا.
ضحك صخر: لا انت تعالى معايا ولا عايز تروح مع مريومه.
زين : هاجى معاك علشان العب مع يزونه.
صخر بضحك: ماشى ي صاحبى يلا نقوم بقا.
مريم بمرح : يلا دا انتو ياسمين مش هتحلكو.
ذهبت مريم الى شركتها وذهب صخر ايضا الى شركته.
___________________
فى شركه صخر.
فى مكتب صخر.
محمد : هتعمل اى بقا يمعلم بالصور دى.
صخر بتفكير: هعمل اى يعنى ي محمد هبعتهم لمها واحرق قلبها على بنتها.
محمد بتنهيده: بس مش انت شايف ان البنت دى اتظلمت هى ملهاش دعوه بعمايل امها.
صخر ببرود: انت متعرفش البت دى عملت اى فى مريم وازتها ازاى وهى كانت ورا ان امها تبعت الراجل الزباله دا لمراتى اصلا كانو ناويين انهم يخلونى اطلق مريم.
محمد بصدمه: دول شياطين.
صخر: هنعمل اى بقا انقلب السحر على الساحر ي محمد ودا جزاتهم.
محمد: طيب ابعت يلا الصور لى امها.
صخر وهو يمسك هاتفه: هبعتهم اهو.
زين وهو يدخل الى المكتب: بابا ممكن تخلى يزن يبطل يشتغل بقا.
صخر بحنيه: لى يا صاحبى.
زين بتذمر: علشان هو مشغول ومش عارف يلعب معايا.
صخر ببتسامه وهو يرفع سماعت هاتفه: الو ي يزن سيب كل الشغل اللى فى ايدك وقعد مع يزونه حبيبى.
يزن بمرح: طيب الحمدلله انا مكنتش قادر اشتغل اصلا.
صخر : بس متتعودش على كدا يعنيا.
يزن : احم سلام يصخورتى.
وانهى الخط.
نظر صخر على الهاتف بيتسامه.
صخر بحنيه: صاحبك يسيدى بقا فاضى روح اجرى العب معاه.
زين بفرحه: شكرا ي بابى.
ابتسم صخر لزين وهو يذهب راكضاً الى يزن.
محمد ببتسامه: شكله متعلق بيزن اوى.
صخر : جداا.
محمد وهى يقوم: انا عروح بقا اشوف شغلى يصحبى.
صخر : ربنا معاك يحبيبى.
______________
فى شركه مريم.
فى مكتبها.
مريم : ي آسيل اهدى اقعدى عايزه اخلص الشغل.
آسيل : طيب انا جعانه ي مامى.
إيلا : ونا كمان.
مريم بحنيه : ثنيه هطلبلكم اكل اهو.
طلبت لهم الطعام ومر الوقت ووصل الطعام.
مريم : يلا ي بنانيتى اقعدو كلو هنا بقا.
إيلا وآسيل : اووكى.
____________________
كرماء بصدمه : ينهار اسود ينهاار اسوود اى الصوور ددى.
رنا بنهيار: انا ادمرت خلاص انا ادمرت ونهارا بكائاً.
كرماء بحسره: هعمل اى فى المصيبه دى هعمل ااى يرربى.
رنا بغلل: اناااا عايززه حقى ي مااما عيزااه.
كرماء بغل: خلاص لحد هنا وبس انا هقابلها ووقتها هنشوف مين اللى هيخلص على التانى.
________________
فى مكتب مريم.
وصل رسائل على هاتفها.
محتوى الرساله. (شوفى جوزك المصون عمل اى فى بنتى علشان يلوى درااعى بس اقسم بالله ما هسيب حق بنتى يضيع).
سقط الهاتف من يد مريم عندما رأت الصور.
مريم برعشه: آسيل…إ…إيلا روحو عند ياسمين.
أومؤه الاطفال بستجابه وذهبو عند ياسمين.
مريم وهى تتصل على صخر.
صخر: اى ي مريومتى.
مريم بدموع: صخر تعالى مكتبى دلوقتى.
صخر بقلق: فى اى يمريم حصلك حاجه.
مريم بتعب: صخر لما تيجى هتعرف سلام.
بعد مرور وقت وصل صخر الى مكتبها.
صخر وهويدخل الى المكتب : مريومتى مالها بقا.
مريم بدموع : لى عملت كدااا ي صخررر لى لى تأذى بنننت فى عرررضهااا.
صخر بصدمه: …….
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية مريم)
تعليق واحد