رواية ليل احتلت عرش القاسي الفصل العشرون 20 بقلم تيسير محمد
رواية ليل احتلت عرش القاسي الجزء العشرون
رواية ليل احتلت عرش القاسي البارت العشرون
رواية ليل احتلت عرش القاسي الحلقة العشرون
بعد ما تمشى هايدى كل واحد قام فى سكوت بنظره من يوسف انه مش عايز حد يتكلم امينة و سعدية دخلو المطبخ ، و زين اخد عربيته و مشى ، وياسمين اخدت ليل و طلعت معاها اوضتها كانت ليل بتعيط من اللى حصل و فى نفس الوقت مبسوطة انه كسفها و مروحهاش ، و يوسف اخد عمر و دخلوا المكتب يتكلموا و مخرجوش الا بعد ساعة
الليل دخل و جه معاه زين فيدخل من الباب يلاقى عمر قاعد و بيتكلم فى التليفون .
عمر : خلاص بقى يا معتز قولتلك هقولها و اخد رايها و راى بابا كمان ما هو اللى بقى مسؤل عنها بعد وفاة بباها .
زين بانتباه بعد ما كان طلع نص السلم رجع تانى : هى مين دى اللى تاخد رايها و رايها فى ايه اصلا .
عمر يقفل المكالمة اللى مكنتش موجودة اصلا لانه كان بيمثل لما شاف زين داخل و بارتباك مصطنع : ايه ده زين انت جيت امتى ، اقصد يعنى ولا حاجة .
زين بغضب : عمر بطل استهبال فى ايه .
عمر بخوف حقيقى لانه عارف ان زين ممكن يموته : بص هو فى عريس متقدم لليل و عايز يتجوزها ، عمر خلص كلامه و جرى طلع اوضته و قفل الباب و هو بيتنفس بصوت عالى .
عمر بهبل : انا حى ، فلت منيه ، يا عينى على شبابك يا ليل .
اما زين فضل واقف مكانه مش مستوعب ان فى حد عايز يتجوز مراته .
زين بغضب و صوت عالى : ليييييل .
اتنفضت ليل فى اوضتها لما سمعت زين بينده ليها بالطريقة دى و كل اللى فى البيت سمعه و نزلو على صوته طبعا ما عدا صاحب المصيبة عمر.
يوسف : فى ايه يا حيوان بتنعر كده ليه .
امينة : مالك يا زين فى ايه يا ابنى و بتنده على ليل كده ليه .
زين بزعيق : تعالو شوفو الهانم و البيه اللى بيستغفلونى .
يوسف : ما تفهمنا فى ايه بدل ما انت عمال تزعق كده .
زين : ابنك و الهانم مراتى بيستغفلونى و انا نايم على ودانى .
يوسف بفضول : ايه ده انت قفشتهم بيخونوك ولا ايه و بيعملو ايه هه قولى .
زين بذهول : يا بابا حرام عليك بيخونونى ايه بس حرام عليك انا كده هتشل .
امينة تكتم ضحكتها على جوزها : طيب يا حبيبى فهمنى ايه بس اللى حصل .
زين : الاستاذ عمر دخلت من باب الفيلا لقيته بيكلم واحد فى التليفون و بيتفق معاه انه هياخد رائ الهانم فى ارتباطها بيه ، ابنك عايز يجوز مراتى و هى على زمتى يا ماما .
ليل تشهق من كلامه : و الله العظيم انا ما اعرف حاجة عن الكلام اللى انت بتقوله ده .
——————————
عند عمر فوق قافل الباب و واقف وراه و بيلطم و ياسمين بتضحك عليه
ياسمين بتضحك : يابنى طيب ماهو لازم ننزل نشوف ايه اللى بيحصل تحت عيب نبقى سامعينهم بيزعقو و مننزلش
عمر بعياط مزيف : لا و النبى يا ياسو انا لو نزلت تحت هولاكو هيبلعنى من غير مايه حتى .
ياسمين بضحك : طيب بص احنا ننزل و لو جه جنبك انا هحميك ماشى .
عمر : ايه احميك دى يا بت انتى مفكرانى خايف منه و لا ايه ، لا يا ماما انا بس محبش انى اذيه و هو اخويا الكيبر مهما كان و مينفعش اخلى شكله ادام مراته وحش .
ياسمين : طيب مادام كده خلاص خلينا ننزل و النبى عايزة اعرف فى ايه .
——————————-
زين : انت يا زفت يا عمر مستخبى فين يالا .
عمر ينزل بس مخلى ياسمين اللى مش قادرة من كتر ما هى كتمة الضحك .
عمر : انا هنا يا زين و عايزك تعرف حاجة ان عمر ابن يوسف عمره ما يخاف ابدا و لا يستخبى .
يوسف : جدع يا عمر تربيتى يالا .
زين يبصلهم بذهول : لا كده كتير عليا و الله .
امينة : طيب اقعد كده و خلينا نفهم منه ، و تبص لعمر : و انت يا عمر تعالى هنا و فهمنى .
عمر يقرب بس لسه فى مسافة بينهم : ابدا يا ماما ده معتز صاحبى كنت فى مرة فى النادى انا و ياسو و اخدنا ليل معانا علشان تغير جو ، و هو شافنا هناك و من ساعة ما شاف ليل و هو ركبه عفريت اسمه انا بحبها و عايز اتجوزها .
زين بعصبية : و انت ازاى تسمحله انه يتغزل فى مرات اخوك و يطلبها كمان للجواز يا حيوان .
عمر بغمزة لليل بس زين من عصبيته ماخدش باله : الله و انا اعمله ايه يعنى و بعدين مش انت قولت انك مش عايز حد يعرف انك اتجوزت .
زين : حتى لو ليل على زمتى ازاى يعنى يطلب يتجوزها .
يوسف بخبث : خلاص طلقها علشان متبقاش على زمتك و كرامتك تتهان و هى كمان تشوف نصيبها .
زين بتسرع : مستحيل و الواد ده انا لو شوفته هقتلهولك يا عمر الزفت .
يوسف : الله و انت ايه اللى مزعلك طيب انت مش كده كده هتتجوز اللى انت بتحبها .
زين بص ناحية ليل و بتلعثم : لا و انا ايه اللى هيزعلنى يعنى انا بس علشان هى بنت صاحبك و انت اكيد هتزعل لو انا عملت كده .
يوسف : لا يا سيدى مش هزعل ولا حاجة لو عايز تطلقها انا معاك اهو انت تتجوز اللى بتحبها و هى تشوف اللى هيموت عليها ده .
زين يبص لليل : و انتى رايك ايه بقى .
ليل تبص ناحية يوسف فيغمزلها : انا موافقة على اللى بابا يقول عليه .
زين يقوم بعصبية : يعنى انتى عايزة تتطلقى علشان الواد الزفت ده ، طيب اولعى انتى و هو ، و يمشى ناحية الباب علشان يخرج و بعد كده يفتكر حاجة ويرجع .
زين : و اه علشان تبقى عارفة انا طلاق مش هطلق ، و يسيبهم و يخرج .
الكل يضحك عليه
يوسف يمسك عمر من قفاه زى الحرامى : ممكن بقى تفهمنى ايه اللى انت عملته ده احنا مش كنا متفقين اننا نبدا بكرة
عمر يخلص نفسه : مفيش يا بابا ده انا بس لقيت ابنك مش عارف مصلحته فقولت افوقه و بعدين بصراحة مقدرتش اصبر لحد بكرة .
ليل : تفوقه و لا تتسبب فى موتى على ايد هولاكو .
عمر: لا متقلقيش ما احنا هنبقى جماعة .
يوسف : طيب بما انك بدات الخطة بدرى فانا بقى اللى هنهيها .
عمر : ايوه بقى هتعمل ايه يا كبير .
ليل بصوت واطى لامينة و ياسمين : ربنا يستر .
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية ليل احتلت عرش القاسي)
2 تعليقات