رواية حكايات عفويه الحب الفصل الثاني 2 بقلم رودينا محمد

رواية حكايات عفويه الحب الجزء الثاني

رواية حكايات عفويه الحب البارت الثاني

رواية حكايات عفويه الحب الحلقة الثانية

ملك: اتفضل اعقد يا استاذ احمد
احمد بتريقه: طب مانتى مؤدبه اهو امال اى معامله امبارح دى
ملك: واحده بطفش واحد عايزها تقولوا اى يعنى
احمد: وجهه نظر تحترم بردو
ملك: طب اى مش يلا نشوف شغلنا ولا اى
احمد: اه تمام اتفضلى اشرحيلى تفاصيل المشروع
وبدأو فى الشغل واحمد انبهر بذكاء ملك
احمد: شغل كويس جدا وذكيه مع ان شكلك ميوحيش بكده
ملك: مش كل حاجه بالشكل يعنى مش علشان هزرت مع عمو
-وكنت لابسه سلوبت اطفال ابقا كده هايفه كل مقر وليه مظهره المناسب
احمد: امم طب وبالنسبه لكلام امبارح
ملك: خلاص بقا يعم قولت كنت بطفشك
احمد: طيب ياختى هقوم انا بقا
وكل واحد روح على بيتوا
اللهم صلى وسلم وبارك على سيدنا محمد💞
*******************************
روحت ملك البيت لقته متروق ولا اجدعها ترويقه العيد ومترتب والديكور مختلف والبيت مرشوش بريحه معطر ملك فى نفسها
-يوه يكون رئيس الحى جاى يزورنا ولا حاجه
وجت تدخل اوضتها سمعت صوت والدتها بتنادى عليها
-استنى هنا يابت
ملك: نعم ياست الكل عايزه منى حاجه
الام: اه خشى غيرى كده وظبطى نفسك عشان انا عازمه اهل خطيبك
ملك: خطيبى مين هو انا اتخطبت امتى اصلا
الام: متبقيش غبيه ابوكى وافق على عريس امبارح وانا عزماهم
ملك بصوت عالى نسبيا: نعم ازاى كل ده يحصل من غير ما اعرف
الام: انتى بتعلى صوتك عليا يابت، وهوب سلاح كل الامهات سلم علي ملك
ملك: براحه يانبع الحنان مش كده انا غصب عنى
-والله ما اقصد
الام: خشى انجرى على اوضتك غيرى
دخلت ملك على الاوضه وقت عماله تكلم فى نفسها
ملك: طيب يانا ياهو والله لافركش الخطوبه دى بس ها
حنان: مالك يابت عماله تكلمى فى نفسك كده ليه
ملك: بابا وافق على عريس امبارح وماما عازمه اهله النهارده
حنان بضحك: طب والله الواد ده ليه الجنه انه هيجى تانى اصلا
ملك: اسكتى يابت متعصبينش
وبعد شويه وصلوا اهل احمد ورحبوا بيهم
استغفر الله العظيم واتوب اليه 💙
*******************************
روح احمد بيته وملقاش حد خالص احمد لنفسه
= هما فين الناس دول يا اهل الدار هل يوجد احد
ولقه موبايله بيرن بأسم والدته
احمد: السلام عليكم ايوه ياماما انتوا فين
الام: احنا عند عروستك ياحبيبى غير وتعالى
-وابقى هات حاجه معاك ماشى
وقفل المكالمه وخد دوش وغير ونزل جاب علبه شكولاته وعدى على ست غلبانه قاعده بتبيع خضار وفهمها هتعمل اى وركب عربيته ووصل بيت عائله ملك
والده ملك: اتفضل يبنى واقف ليه
ودخل احمد بالحاجه
والده ملك: ليه بس تعبت نفسك يبنى
احمد: اتفضلى ياطنط ادى الهديه دى لملك
وقعد جمب والدته ووالده وشويه ولقوا ملك طالعه ولابسه عبايه سوده وايشرب بكور حمره وخضره وزرقه
والدته: هى مين دى ياحج
حسن بضحك: عروسه ابننا ياسمر
والدته: يالهوى وقبلتو بيها ازاى
-لا يا اخويا انا مش مستغنيه عن ابنى
حسن: اهدى بس ووطى حسك البنت مؤدبه ومحترمه
-بس هى بتعمل زيك فاكره ايام الخطوبه كنتى بتعملى اى
سمر: ايوه والله دى كانت احلى ايام اذا كان كده ماشى
والده ملك: الله يفضحك ياشيخه اى الى انتى لابساه ده
ملك بهمس: اى ياماما ماله لابسى ماهو محتشم وجميل
والدتها: ماشى اما يمشوا بس امسكى ياختى هديتك اهى
-خساره فيكى الواد والله يارب يسامحنى بس اما يتجوزك
راحت ملك الاوضه وكانت لسه هتفتح الهديه بس سمعت صوت والدتها بتنادى عشان الاكل ملك لنفسها
ملك: لا مش وقت الهديه خالص المهم المعده
واتجمعوا على سفره الطعام وبدئوا فى الاكل وبعد شويه
والده احمد: يديمها سفره دايما يامو ملك
وخلصوا وقعدوا فى الصالون يتكلموا وملك جت بعد ما غير هدومها طبعا بأمر من نبع الحنان ودخلت وقعدت جمب احمد ومعاها الهديه سمر بهمس لحسن: ايوه كده شكلها اتبدل 180درجه ربنا يحفظها ليه
حسن: دلوقتى ربنا يحفظها ليه
سمر: خلاص بقا مكنتش اعرف انها بتهزر
احمد: اى مش هتفتحى الهديه ولا اى
ملك: خلاص يعم انت هتزلنى
فتحت الهديه ولقت فيها لمون اصفر
ملك بصدمه:لمون يا قادر وصلت انك تجبلى لمون
احمد بضحك: لايق على لبس ام محمود بتاعت الخضار الى انتى كنتى لابساه
ملك: ماشى اصبر القادم اشد يا احمد الصبر بس
احمد بهستيريا ضحك: مبخافش يامو محمود