رواية حب من النظره الاولى الفصل الأول 1 بقلم دنيا محمد

رواية حب من النظره الاولى البارت الأول

رواية حب من النظره الاولى الجزء الأول

رواية حب من النظره الاولى الحلقة الأولى

نور: يا ماما قولتلك مليووون مره مش هتجوز بطريقة دى
هدى أم نور: طب شوفيه الأول مش يمكن يعجبك
نور: لا مش عايزه
هدى: نور أنا خلصت كلامى هتقعدى مع العريس
نور: يا ماما حرام عليكي بقا
نور: بطلة القصه عندها 22سنه فى اخر سنه فى كليه فنون جميله باباها متوفى ومن وهى صغيره ومعندهاش اخوات وعايشه مع مامتها وجميله جدا ومحبوبه من كل اللى حواليها،
المهدى ابو خالد: ها يا خالد جاهز لى مشوار بليل
خالد: طبعا يا بابا
المهدى: طيب هتخلص شغل على امتى
خالد: عندى اجتماع مهم هخلص وهكلمك
المهدى: بتوفيق يا حبيبي
خالد المهدى: بطل القصه عنده 30سنه راجل اعمال ناجح وذكى ومحبوب وجميل جدا وشايف نفسه واى بنت تحلم بيه،
بليل فى بيت نور وهى قاعده على السرير مضايقه
هدى: يانهار أبيض انتى كل ده لسه مش لبستى الناس زمانهم على وصول
نور: طيب هقوم اهو
هدى: يارب صبرنى على البت دى يالهوي الجرس بيرن اكيد هما يلا يا نور البسى بسرعه 10 دقايق وهنادى عليكى
نور: حاضر
هدى: اهلا وسهلا اتفضلوا
المهدى اهلا يا مدام
خالد: ازيك يا طنط
هدى: الحمد لله يا حبيبي اتشرفت بمعرفتك
خالد: الشرف ليا ياطنط
المهدى: امال فين عروستنا الحلوه
هدى: ثوانى هجبها دخلت بسرعه يلا يا حبيبتي اخلصى بقا انا هطلع وانتى تجيبى العصير من المطبخ وتجى ورايا
نور: اف بقا ايه الهم ده أنا هخلص ازى من الحوار ده لزم افكر والقى حل انهى الجوازه دى
هدى: يانور تعالى يلا يا حبيبتي
نور: حاضر وقامت داخلت المطبخ اخدت العصير وخرجت مساء الخير
المهدى: ماشاء الله والله عرفت تختار يا خالد
نور: مرسيى ياعمو
خالد: طنط ممكن تسمحيلى اقعد مع نور شويه لوحدنا
هدى: طبعا يا حبيبي نور خدى خالد واطلعى اقعدو فى البلكونه
نور: بخنقه اتفضل
خالد: البلكونه بتاعتكم جميله اوى
نور: طيب
خالد: ايه الرد الغريب ده
نور: والله المفروض اقول لى حضرتك إيه بقا
خالد: مالك بس مضايقه ليه
نور: سكت شويه وفكرت ان ده الوقت المناسب علشان تقوله إنها مش موافقه على الجوازه بص هو فعلا فى حاجه عايزه اقولها ليك
خالد: وأنا كمان فى حاجه مهمه اوووووووى عايز اقولك عليها ممكن تسمعينى
نور: قول
خالد: نور بصراحه أنا بحبك اوووووووى
نور: بتحبنى ازى انت مجنون احنا لسه عارفين بعض من 5دقايق
خالد: بحبك بقالى 3سنين من اول مره شوفتك فيها
نور: طب ازى
خالد: هقولك اول مره شوفتك كنت رايح اخد بنت عمى من الكليه وشوفتك وانتى بتتخانقى معاها يومها لفتى انتباهى اوى ومن يومها بقيت بجى الكليه كل يوم اشوفك من بعيد وعرفت عنك كل حاجه بتحبى ايه وبتكره إيه بتروحى فين ومين صاحبك وكل حاجه عندك كنت بتمنا من زمان يجى اليوم اللى اعترفلك فيه بكل ده نور نور انتى سمعانى يانور
نور: ها
خالد: قرب منها ومسك ايدها سرحانه فى ايه
نور: بصت فى عيونه وحست بشعور غريب اوووى وشالت ايدها بسرعه وخرجت تجرى وشها كان احمر وقلبها بيدق بسرعه ومتوتره اوووى
هدى: إيه يا حبيبتي خلصتوا كلام
نور: اه
خالد: يلا يا بابا
المهدى: طب نستاذن احنا بقا
هدى: ليه لسه بدرى خليكم شويه
خالد: المره الجايه انشاء الله
هدى: نورتوا وقفلت الباب وراهم ونور لسه قاعده مكانها سرحانه
نور: اه إيه يا ماما بتقرصينى ليه اه ايدى
هدى: ما انتى سرحانه بقالى ساعه بنادى عليكى ولا انتى هنا
نور: معليش يا ماما ما اخدش بالى أنا هقوم اغير هدومى
هدى: طب استنى مش هتقوليلى إيه رأيك فى خالد
نور: سرحت وافتكرت لم كان ماسك ايدها وباصص فى عيونها ببعدين يا ماما أنا هنام دلوقتي تصبحى على خير
هدى: نور طب متنسيش صلى استخاره قبل ما تنامى
نور: ابتسمت ودخلت اوضتها واترمت على السرير وفضلت تفكر فى اللى حصل وبعدين قامت صلت ونامت
تانى يوم الصبح صحت على رنت الفون
نور: ‏إيه ده رقم غريب مين بيرن عليا بدرى هرد وخلاص الو
خالد: صباح الخير
نور: مين
خالد: لحقتى تنسيني
نور: إيه الهبل ده علي الصبح هتقول مين ولا اقفل
خالد: انتى علطول عصبيه كدا وأنا كمان عصبى احنا كدا هنتطلق من اول اسبوع
نور: خالد انت جبت رقمي منين اصلا محدش معاه رقمى ده خالص
خالد: أنا خالد المهدى مفيش حاجه صعبه عليا
نور: ليه بقا أنشاء الله
خالد: بكره تعرفى
نور: واثق انت فى نفسك اوى
خالد: لازم يلا هقفل انا وهكلمك بليل ماشي
نور: ماشي