رواية الانسة مراتي الفصل التاسع عشر 19 بقلم هايدي ناصر

رواية الانسة مراتي الجزء التاسع عشر

رواية الانسة مراتي البارت التاسع عشر

رواية الانسة مراتي الحلقة التاسعة عشر

آسيا : استنى ياروميو لما اشوف روميو بتاع جولييت اععععععععععع
وفجأة تركز فى كلامها
أنا قولت روميو اااااااااااااااه وفتحت الموبايل
عمر ونور وصلوا للمطار وخلصوا وكانوا ماشيين الفندق
ركب نور وعمر العربيه ومشيوا للفندق نور كانت تعبانه جدا ومرهقه كانت قاعده وهى سانده وشها بايديها على شباك العربيه وبتبص للطريق وهما ماشيين عمر كان قاعد قلقان ومش عارف ايه اللى مخلى نور بالشكل ده قاعد خايف عليها وقلبه بيوجعه لما بيشوفها بالحاله دى
اااااااااااااااااااااااه
عمر داس فرامل ووقف العربيه لما سمع صوت نور وهى بتصوت
عمر : مالك ايه اللى حصل فى ايه
نور وهى مغمضه عينيها ومخبيه وشها بايديها وبتعيط جامد
عمر : ايه اللى حصل انتى تعبانه
نور حضنته جامد وهى بتعيط جامددددد
اعععععععع اعععععععع
عمر بدأ يمشي أيده على رأسها وهو بيهديها لحد ماهديت
نور : امشي بسرعه مش عايزه اشوف المكان ده امشيييي
عمر : حاضر أهدى بس
ثم انطلق بالسياره سريعا
فضل يلف بالعربيه على الطريق والمحلات وهى منوره والأجواء اليليه الجميله لحد مانور انسجمت مع الاضواء والجو واتفسحوا بالعربيه وبعدها مشي على الفندق
موظف الاستقبال : اهلا بحضرتكم
عمر : اهلا كنا حجزين باسم عمر النابلسي
موظف الاستقبال : اه حضرتك بتاع شهر العسل اتفضل حضرتك
ذهب عمر ونور مع العامل لحد ما وصلوا لجناح كبير
عمر : ايه ده احنا حجزين غرف مش جناح خاص
العامل : حضرتك الاستاذ عمر والمدام نور
نور : مدام مدام مين
عمر : اه احنا
العامل : الاستاذ ياسر السيوفى حاجز الجناح ده باسم حضرتك والمدام
عمر : تمام اتفضل
خرج العامل
نور : نعم يعنى ايه
عمر : يعنى اللى حضرتك سمعتيه وشوفتيه
نور : يعنى ايه ده مافيش غير سرير واحد
عمر : اه وبعدين
نور : وبعدين ايه خليهم يجيبوا واحد تانى
عمر : هو انتى هبله هما عارفين أننا عرسان وفى شهر العسل هيحيبوا سريرين ازاى
نور : معرفش اتصرف
ذهب عمر فتح الشنطه واخد غيار ودخل الحمام وساب نور هتولع
نور : دا ايه عدمان الدم ده
ذهبت نور سريعا للحقيبه واخذت غيار ونامت على السرير
عملت نفسها نايمه علشان تشوفه هيعمل ايه ولكن عمر اتاخر ونامت
طلع عمر من الحمام ونور كانت نايمه قرب منها بهدوء وقعد على رجليه قصادها وسند وشه بايده على السرير وهو بيبص عليها زاح شعرها من على وشها وخدودها الرقيقه الناعمه ملامسه لأيده
آسيا : مين
سيف : واحد عايز يتعرف ممكن
آسيا : لا مش ممكن مع السلامه
سيف : استنى بس
آسيا : عايز ايه لو كنت فاكر انى زى البنات إياها تبقى غلطان عن اذنك
سيف : أنا عارف انك مش زى البنات إياها علشان كده كلمتك ممكن تستنى عايز اتكلم معاكى
آسيا : لخص ياحج
سيف : حج !
آسيا : وبعدين انت شكلك كده واحد قليل الادب
سيف : لا لا والله أنا بس كنت عايز اتعرف عليكى أنا شوفتك مره ومصدقت لاقيتك
آسيا : اه تصدق دخل عليا الفيلم الرومانسي ده
سيف : لا والله مش فيلم ده حقيقى وبالقماره بتلبسي طرحه وعنيكى عسلي
آسيا فى نفسها : وده ايه اللى عرفه لا استغفر الله ربنا قال ولا متخذات اخدان
يعنى حرام انى أكلمه استغفر الله
ثم أغلقت الهاتف
سيف : ايه ده دى قفلت اااه محترم
الحمدلله يارب يارب اجمعنا بيها بالحلال يارب
فى الصباح
اااااااااااااااااااااااااااه
عمر قام مفزوع : فى ايه ايه اللى حصل الفندق ولع
نور : انت ايه اللى جابك هنا وازاى تنام جنبى وانا نايمه
عمر مسح على وشه وهو بيستغفر : بقى جرس الطوارئ ده علشان نايم على السرير
نور : اه انت ازاى تيجى تنام جنبي
عمر : هو انتى ناسيه انك مراتى وبعدين عيزانى انام فين يعنى
نور : معرفش نام فى اى حته
عمر : اممم اللهم طولك ياروح
ثم قام اخد شور ولبس وواقف على المرايه بيظبط شعره
نور : انت رايح فين
عمر _____
نور : على فكره انا بكلمك انت رايح فين
عمر : وانتى مالك
نور : تمام بالسلامه
عمر : ماشي مع السلامه
مشي عمر وقبل أن يغلق الباب قال بصوت عالى :
بقولك نضف الاوضه أنا نازل الشط وانت اعمل شغلك هاه سامع
عامل النضافه : تمام حضرتك بس مالوش لزوم تعلى صوتك أنا سامع
نور من جوا : ههههههههههههه
عمر بضيق : بتضحكى على ايه ويلا ادخلى غيري الهدوم دى ولفى طرحه على شعرك ده ثم اغلق الباب ومشي
نور اخدت غيار ودخلت الحمام وبعد شويه خرجت وهى لابسه دريس واسع بلون البحر ووافقه على المرايه بتسرح شعرها وفجأة الباب اتفتح ووو