رواية إمتلاك بالإجبار الفصل العشرون 20 بقلم هاجر عبدالحليم

رواية إمتلاك بالإجبار الجزء العشررون

رواية إمتلاك بالإجبار البارت العشرون

رواية إمتلاك بالإجبار الحلقة العشرون

جاسر اتخض لما شاف صافى جياله بقميص نوم بتعرض نفسها عليه بالرخيص وديه مش اول مرة تعملها
جاسر بعصبية:لا دة انا لازم اتصرف واطردك برة البيت جيالى الاوضة بقميص نوم للدرجادى انتى بضاعة سهلة وشد دراعها جامد وقال:خدى نفسك واطلعى بالذوق بدل م والله هقول لجوزك ومش هيهمنى حاجة واذا كان على الفيديو اللى كل شوية بتهددينى بيه تبليه وتشربى ميته
صافى حطت ايدها على وشه وقالت:لا ياجاسر انا مش بضاعة سهلة والله العظيم انا جيت الفلة دى علشانك نفسى تحس بيا انا تعبت من العيشة دى…تعبت من خيانة الالفى ليا وانا صابرة على امل انك تحبنى ف يوم من الايام…جاسر طاوعنى ومش هتندم
جاسر بعد ايدها عنه وقومها ولوى دراعها جامد
جاسر بهدوء مميت:ايدك دى هتتكسر علشان لمستنى…انا مش خاين زيك..صافى انا متجوز فنصيحة منى اعقلى بدل م عقلك انا…واذا كان على الالفى وانا بصراحة نفسى اقول كلمة تانى بس للاسف مينفعش…هقوله على اللى بتعمليه وهو حر معاكى يطردك يحرقك يسامحك ميهمنيش اطلعى برة واياكى اشوفك داخلة اوضتى تانى باللبس القذر اللى انتى لابساه دة….انتى فاهمة ولا اعيد كلامى باسلوب تانى
صافى بتحدى:فاهمة ياجاسر بس اوعدك انك انت اللى هتيجى وهتركع قدامى علشان اقبل واكون ليك ساعتها هقولك شطبنا…بس دة مش معناه انى هسيبك والله ياجاسر م هخليكوا تتهنوا ببعض لحظة اظن فاهمنى
جاسر جاى يتكلم بس فجاه الباب اتفتح
جاسر بصدمة:عيون
عيون:ايدة سورى والله م كنت اعرف ان فى حد فى الاوضة…معلش انا عارفة انى دايما باجى ف اوقات غلط بس ايه ياصافى القميص الجامد دة…جايبه بكام قوليلى
جاسر قفل عينه باستغراب مش فاهم ايه البرود اللى بتتكلم بيه دة واحدة غيرها كانت ضربتهم وقتلتهم هما الاتنين
صافى بلعت ريقها بخوف عينها جات على الباب فبتمشى ناحيته علشان تخرج بس ايد عيون مسكت شعرها وقالت بعصبية:استنى هنا طبعا معندكيش كلام تقولى انتى ازاى تدخلى فى اوضة نوم واحد متجوز وانتى لابساه كدة…طبعا اكيد قولتى لنفسك مش هيقدر يقاوم جمالك مش كدة…بس احب اقولك ان نجوم السما اقربلك منه…هو قالك انه هيقول للقرنى اللى انتى متجوزاه بس جاسر كلام وبس…لكن انا لا والله لهخرجك برة الفلة دى على نقالة انتى متعرفيش مين عيون فبلاش اعرفك عليها اطلعى برة الاوضة حالا
صافى اترعشت من الخوف فخرجت من غير ولا كلمة
عيون بصت لجاسر بصة هو مفهمهاش
جت تخرج بس هو قفل الباب
عيون:افتح الباب
جاسر:مش قبل متسمعينى
عيون:انا مش عايزة اسمع حاجة من فضلك افتح الباب
جاسر:عيون هى اللى جات صدقينى مفيش حاجة بينى ومابينها…صافى من يوم م جت هنا وهى بتحاول توقعنى ف شباكها بس صدقينى بصدها دى واحدة مريضة انا عمرى م هبص لواحدة زيها ابدا
عيون لفتله وقالت:هو انت ليه بتبرر اللى حصل…هو انت يهمك انا بفكر فيك ازاى
جاسر:طبعا يهمنى مش انا جوزك ومن حقك عليا انى ابرر الموقف اللى شوفتيه دة ليكى علشان متفكريش عكس كدة
عيون:انا مصدقاك ومفيش داعى تبرر اللى حصل انا صح مراتك بس على ورق مش دة كلامك..انا مش بغير عليك اصلا
جاسر اتعصب وقال:انا اول مرة اشوف واحدة بتحب واحد ومش بتتعصب لما تشوف واحدة ف اوضة نومه انتى بجد رد فعلك كان بارد ومش فاهمه
عيون:تصدق انك حمار
جاسر:افندم
جاسر:ايه افندم ديه ايوة انت حمار انا بثق فيك طالما قلت ان مفيش حاجة ما بينكوا تبقى دى الحقيقة انا مش بكدبك لانى عارفاك كويس يمكن اكتر من نفسى اساس علاقتنا دى الثقة والاحترام يمكن الحب مش موجود بس كفايا اوى انك بتحترمنى…وصافى دى ياريت تتجاهلها تماما بدل مقتلك اظن فاهمنى
وسابته وخرجت وكانت فرحانة لانه كان يهمه زعلها…هى سمعت كل الحوار اللى دار بينهم…اما جاسر فكان محتار معقولة بثق فيه اما هو خايف يحبها علشان مسيطر عليه وسوسة الشك والخيانة لا لازم يسيطر على الوساوس دى علشان خاطرها…هى متستاهلش منه كدة
فى قصر البحيرى
فى اوضة ساندى
ساندى:مومن انت بتحبها بجد
مومن:ايوة ياساندى والله بحبها انت ليه مقتنعة انى عايز اعمل فيها حاجة
ساندى:انا مقولتش كدة يامومن..بس التصرف اللى عملته غلط…هو انت مقتنع ان جوازكوا دة كامل
مومن:لا عارف انه مش كامل….بس انا معنديش استعداد اشوفها قاعدة فى الكوشة مع واحد تانى.تعرفى انا كتبت كتابى عليها مش اتجوزتها عرفى واظن عارفة ايه الفرق بين الاتنين
ساندى:بس يامومن الجواز اساسه الاشهار ودة محصلش وبعدين بابا مصمم انك تتجوز مارينا بنت صاحبه علشان يحصل دمج بين الشركتين
مومن:ساندى انا مش هتجوز جواز مصلحة…دة كدة بيحكم عليا انى مينفعش اكون زوج ولا اب كويس مينفعش اتجوز واحدة مش حاسس بيها
ساندى:بتحبها اوى كدة
مومن:دى الانسانة الوحيدة اللى لما شوفتها قلت دى اللى ينفع تكون مراتى وام ولادى…انا بخاف عليها من كل حاجة حتى من نفسى واقفلى على السيرة دى وقوليلى عاملة ايه مع خطيبك
ساندى ضحكت وقالت:هقولك
تانى يوم
مومن نازل وقال:صباح الخير عايزين منى حاجة محمود:ايوة عايزين منك حاجة اعمل حسابك بكرة على العصر كدة فى ضيوف مهمين جايين
مومن بص لساندى وبعد كدة بص محمود وقال:مين الضيوف دول.وبعدين مهمين بالنسبالك مش بالنسبالى
محمودببرود:هتكون موجود يامومن لانك طرف مهم مهم فى القاعدة دى…انت خلاص هتتجوز
مومن:انا مش عايز اتجوز
محمود:لا هتتجوز علشان خاطر مصلحة عيلتنا
مومن:معنديش استعداد اكون ضحية طمعك
محمود قام وقال بعصبية:انت قليل الادب…انت ازاى تتكلم مع ابوك بالطريقة دى عمرك متكلمت معايا كدة ابدا معقولة عصيتك عليا بالشكل دة
مومن:تقصد مين
محمود:انت عارف قصدى كويس
مومن:بابا لو سمحت مش عايز اسمع كلام فى سيرتها علشان كل كلمة بتقولها مش صح انت لو عايزنى اكون موجود حاضر هاجى بس مش هعمل اللى انت عايزه عن اذنكوا
مشى وركب العربية وطلع على جامعته كانت مشاعره مختلطة خايف يخسر ايات وعيلته واسمه مش عارف ايه اخرة الحب دة
فى فلة الالفى
فى اوضة بسملة
بسملة:كح كح كح كح
عيون:بسملة انتى لازم تاخدى ابرة
بسملة بعياط:لا لا بسملة تاخد ابرة لا عشان خاطر عيون ابرة لا
عيون:ياحبيبتى علشان تكونى كويسة انتى شطورة ابرة ايه دى اللى تخافى منها متقلقيش انا اللى هديكى الابرة…ايدى خفيفة ومش هتحسى باى حاجة
بسملة بعياط:لا عشان خاطرى عيون كح كح بسملة تحب ابرة لا ابرة توجع بسملة اه
جاسر دخل وقال:الدكتور قال انك لازم تاخدى ابرة علشان تكونى كويسة..بسملة اسمعى الكلام وبلاش تتعبينا معاكى
عيون:خلاص ياجاسر البنت مرعوبة..انا برده لحد دلوقتى لسة بخاف من الابرة
جاسر ضحك ضحكة خفيفة وقال:لا ياشيخة اول مرة اعرف ان فى واحدة شحطة بتخاف من الابرة
عيون:انت بتتريق عليا ماشى ياجاسر وانتى ياست بسملة هتخلينى اديكى الابرة ولا نروح لاى صيدلية
بسملة:كح كح ماشى بسملة تاخد ابرة اه بس بليز عيون براحة ماشى
عيون ضحكت وقالت:متحافيش
راحت وجابت الابرة ورجعت لبسملة تانى
عيون:تعالى ياجاسر امسكها
جاسر راح وحضن بسملة وفضل يهديها عيون قالتله بعنيها انه يتكلم معاها وفعلا فضل يتكلم مع بنته شوية لحد م عيون ايدت لبسملة الحقنة
عيون:خلصت ياست بسملة والله شطورة انتى معيطيش تعرفى لو انا كنت فرجت عليا الدنيا كلها
بسملة باست عيون ف خدها وقالت:شكرا ماما عيون
عيون ضحكت وقالت:حلوة ماما دى منك قوليها على طول بسملة:بسملة تسمع كلام اه احبك ماما
واترمت ف حضنها عيون ضحكت وبصت لجاسر لقيته باصص عليهم وبيضحك
عيون:ان شاء الله كل حاجة هتبقى كويسة
جاسر:ان شاء الله
فى الجامعة
مومن بيدور على ايات ومش لاقيها سال عليها اسراء اللى قالته انها قاعدة مع معيد مادة اللغة العربية بيشرحلها حاجة هى مش فهماها اتعصب وراح على المكتبة وهو حالف انه يقتلهم هما الاتنين
راح المكتبة لقا ايات وعمرو قاعدين وبيتكلموا مع بعض
فراحلهم
مومن:مساء الخير
عمرو:مساء النور مين حضرتك
ايات:دة مومن يادكتور عمرو يبقى زميلى فى الجامعة وصديق طفولتى
عمرو بغيرة:اه ماشى ممكن لو سمحت تمشى علشان بنتكلم فى موضوع مهم
ايات:الحقيقة يادكتور موضوعنا خلص وانا قولت لحضرتك رايي عن اذنك يلة يامومن
ومشيوا
مومن بغيرة:هو ايه الموضوع اللى كان بيكلمك فيه
ايات:ولا حاجة متاخدش ف بالك
مومن:متخلصى ياايات وقولى على طول كان عايز منك ايه
ايات:عايز يتجوزنى
مومن:عايز ايه ياختى يتجوزك نهار ابوه اسود
ايات:خد هنا…انت عايز تفضحنا وبعدين انا قولتله لا
مومن:منتى كان لازم تقولى كدة
ايات:سيبك منى انا وقولى انت عامل ايه
مومن:كويس الحمد لله
ايات:مالك فى حاجة حصلت
مومن حكالها كل حاجة
ايات بحزن:باباك عايز يجوزك….وبعدين طريقة كلامك بتقول ان شكله مصمم
مومن:وانا مش هتجوز
ايات:لحد امتى هتعارض يعنى يامومن…انا خايفة تسيبنى
مومن:يبقى متعرفيش مين مومن
ايات:كل الظروف ضدنا يامومن…انا مش متخيلة ان هييجى واحدة تشاركنى فيك
مومن:والله متخافى انا مش هقبل بالجوازة دى انتى الوحيدة اللى فقلبى وانت اللى تستاهلى تكونى مراتى
ايات ضحكت علشان تطمنه بس من جواها كانت خايفة
ايات فى سرها:بس برده مش مطمنة انا لازم ادافع عن حقى فيك وانا عارفة هعمل ايه كويس
فى فلة الالفى
فى مكتب جاسى
طق طق
جاسر:ادخل
عيون:جاسر انا جيبتلك قهوة احطها فين
جاسر وهو باصص فى الاوراق:حطيها على المكتب
عيون:حاضر
عيون مشيت علشان تحط القهوة على المكتب بس كانت سرحانة مخدتش بالها وهى ماشية فكباية القهوة وقعت عليها
جاسر قام بسرعة وراحلها وقال:مش تاخدى بالك
عيون بوجع:انا كويسة
جاسر:كويسة ايه بس تعالى اقعدى على الكرسى وانا ثانية واحدة وجاى خليكى قاعدة متتحركيش
راح وجاب الاسعافات الاولية
جاسر:اللى متاخدش بالها تبقى عيلة ياعيون
عيون:انا مش عيلة
جاسر:وكمان بتبجحى اخلصى ورينى
عيون باستغراب:اوريك ايه
جاسر بنفاذ صبر:ورينى الجرح ياعيون
عيون:لا مش هوريك الجرح هات الاسعافات وانا هعمله لنفسى
جاسر:بتتكسفى منى
عيون:لا مش بتكسف هتكسف ليه يعنى
جاسر:يبقى خلاص ورينى الجرح
عيون:لا برده
جاسر:انا جوزك ياعبيطة مش حد غريب متخافيش منى
عيون:امرى لله
جاسر بص ناحية الجرح اللى ف صدرها وبعد كدة جاب قطن وشوية مكروكروم وحطها على الجرح
عيون غمضت عينها جامد من الوجع
جاسر:معلش استحملى خلاص قربنا
فضل يضمد لعيون الجرح بعد كدة بصلها وضحك هى فتحت عينها وقالت:بتتضحك على ايه هو احنا ف موقف يستدعى انك تضحك
جاسر:خلاص اسف… عن اذنك رايح الشركة عايزة حاجة
عيون:سلامتك وبس
جاسر:سلام
ومشى
عيون بصت ناحية الجرح وضحكت وقالت:معقولة بيخاف عليا اوى اه يامثبت العقل والدين انا خلاص مش قادرة انا مقاومتى ضعفت على الاخر دة انا شوية وهقوله بجيب بوسة