رواية مراد قلبي الفصل الأول 1 بقلم ندى عز الدين

-تاكل مكرونه ولا بيتزا 

~ ….

-طب ندخل على الحلو على طول، اعملك صينية بسبوسة بالمكسرات تاكل دراعك وراها مش بس صوابعك 

~….

-مرااد… رد عليا انا بكلمك 

~نعم يانور، عايزة ايه 

-لااا..دا انت مش معايا خالص…بتفكرفي مين وشاغلة بالك  كدا… قولي هتعملوا الفرح ف قاعة ايه؟ 

~ !!! 

-مالك بتبصلى كدا ليه، مراد مالك انت هتتحول ولا ايه…طب خلاص والله مش هتكلم تاني 

~انا مروح… وشوفي مين هيذاكرلك حاجه تاني…. قال تعمليلي مكرونه ولا بيتزا، هه ابقى قابلينى لو فلحتى يابتاعة الاكل يا مفجوعه انتِ 

-على اساس كنت بتذاكر ليا وكدا، شوف نفسك كنت سرحان ف مين وبعدين..

لسه هكمل كلام لقيته خرج وهبد الباب جامد لدرجة انى لزقت فى الكرسى من كتر الخضه… طب هو انا قولت حاجه زعلته???? دا انا حتى كنت عايزة اعمله حاجه باكلها عشان يسلى نفسه وهو بيذاكرلى… او بمعني اصح عشان اسلى بطنى ????، اصل الاكل دا روحي روحي يعني ياجماعه مفيش كلام، لو سابونى اليوم كله آكل… ياااه على السعادة اللى هبقي فيها????. 

خلصت مذاكرة “او انا مذاكرتش اصلا” وروحت انام عشان عليا زفته جامعه بكره ولازم اصحى بدرى.

“اعرفكم بنفسى…انا نور فى تانية ألسن،تخينة شوية او شويتين تلاته ????،وبموت في حاجه اسمها الاكل ،بس ملامحى هادية وبريئة….واللى كان بيذاكرلى دا مراد ابن خالى ومتربين مع بعض وبعتبره زى اخويا واكتر كمان،اصل اناوحيدة وماليش اخوات وعايشه مع بابا وماما،ومراد معيد عندي فى كلية الالسن،بس ايه كل بنات الجامعه هتموت عليه وهو منفضلهم اكمنه واد تقيل وشخصية ????”

 صحيت الصبح وانا بقول 

-الحقووونى، انا بغرررق 

~كل يوم لازم تصحي كدا… مفيش فى مرة تصحى لوحدك، طب ياشيخه افرضى انا مُتّ او حصلى حاجه مين اللى هيصحيكى قوليلى كدا 

-بعد الشر عليك، متقولش كدا ????

~طب خلاص انتِ هتعيطي ولا ايه… انا بس عايزك تعتمدى على نفسك وتصحي لوحدك، طب افرض يعني انا لو اتجوزت، هتعملي ايه؟ 

-ايه!! هو انت عايز تتجوز؟

~هو انا مش بشر زيكوا ولا ايه… ولا انتِ عايزانى اخلل جمبك كدا 

-لا متخللش، وانا مالى بيك اصلا 

~طب قومى ياختى عشان اوصلك ومتأخرش انا كمان 

قومت من على السرير اتوضيت وصليت وبعدين لبست هدومي وجهزت حاجتى وخرجت لقيت