رواية ملاك الجاسر الفصل الثالث والثلاثون 33 بقلم لولو وائل

رواية ملاك الجاسر الجزء الثالث والثلاثون

رواية ملاك الجاسر البارت الثالث والثلاثون

رواية ملاك الجاسر الحلقة الثالثة والثلاثون

جانا:يعنى روفان متعرفش مكان ملاك انا لازم اقول لجاسر بس دلوقتى الوقت متأخر بكره هكلمه
تانى يوم
ذهب مراد ونادر الى الاسكندريه مره اخرى
جاسر:حمدلله على السلامه
مراد:الله يسلمك
جاسر:شكلك تعبان خش ارتاح شوايه
مراد:ماشى
داليا:كلمت جانا
جاسر:لا
داليا:طب كلمها
جاسر:ماشى
جاسر:الو ازيك يا جانا عامله اى
جانا:انا تمام جبتك اخبار حلوى اوى تفرحك بس انا لازم ارجع اسكندريه علشان مش هعرف احكيلك على التليفون
جاسر:ماشى وانا فى انتظارك

عند جانا
جانا:هقول اى لفوزيه مش عارفه هقولها هسافر اغير اجو هى مش بيفرق معاها بس مش هقولها اسكندريه هقولها اى مكان تانى
جانا:ماما مامااا
فوزيه:نعم
جانا:انا هسافر مرسى ممكن
فوزيه فى بالها:احسن برضو علشان اقدر اخلص من سالم براحتى
فوزيه:ماشى هتقعدى اقد اى
جانا:مده كبيره شوايه
فوزيه:ماشى بس ابقى كلميني
جانا:حاضر
لمت جانا هدومها ومشيت
بعد فتره وصلت جانا الى اسكندريه
عند ملاك
ملاك:الواد سخن اوى
نور:طب تعالى نروح بيه للدكتور
ملاك:ماشى يلا
وذهبوا الى الطبيب
ملاك:ماله يا دكتور حرارته مش عايزه تنزل لى
الدكتور:هو اخد دور برد جامد اوى وحمى شديده هكتبله على علاج وإن شاء الله هيتحسن
ملاك:ان شاء الله
وذهبو الى المنزل مره اخرى
نور:اهدى انا هروح أعمله شوربه وعلشان ياخد الدوا
ملاك:ماشى انا هعمله كمادات يمكن السخنيه تفك شوايه
نور:ماشى
عند جاسر
جانا:انا جيت
داليا:حمدلله على السلامه

جانا:معايا اخبار جامده اوى هروح اغير واجى على طول
بعد شوايه
جانا:بصى بقى انت لازم تدور على ملاك فى اسرع وقت وترجعها مش هينفع تبقى لوحدها
جاسر:ازاى ورجالت روفان
جانا:مفيش الكلام ده روفان ضحكت عليك روفان بدور على ملاك ولسه متعرفش مكانها انت لازم توصل لملاك قبل ما هى توصلها
جاسر:أنت جبتى الكلام ده منين
جانا:حطيت جهاز فى سلسلة ماما إمبارح ولما راحت مكناش اعرف انها هتقابل روفان وسمعت كل حاجه
جاسر:الله عليكى بجد يعنى اقدر ارجع ملاك عادى
جانا:أه بس بسرعه بقى
جاسر:عرفتى حاجه تانى
جانا:أه عرفت لى خيريه سمت اهلك
جاسر:لى
جانا:بتقول علشان انت قتلت ابنها بدم بارد وهى عايزه تنتقم منك
جاسر:انا مقتلتش حد انا كنت بحاول انقذه بس لما رحت المستشفى كان مات
جانا:منا عارفه روفان برضو قالت انها هى الى قتلتو بس قالت كده علشان تستغل خيريه فى صالحها
جاسر:هى البت دى اى شيطانه هى كدا ازاى
داليا:أنا مشفتش حد كدا فى حياتى
يوسف:البت دى لازم تتحبس أو تموت بس مينفعش تفضل عايشه
جاسر:قريب اوى بس احنا دلوقتى لازم نروح لملاك
داليا:فكرك هتسامحك
جاسر:ليها كامل الحق فى الى عايزه تعمله بس لازم تبقى معانا هنا
داليا:ماشى يلا نروحلها دلوقتى
جاسر:يلا

منه:هنروح كلنا
جاسر:ماشى يلا
بعد شوايه وصلو لبيت ملاك
جاسر:خبطى انتى الاول وعلشان متشوفنيش وتقفل الباب فى وشى
ضحك الجميع على جاسر
يوسف:ليها حق
جاسر:كفايا ضحك ويلا
دقت داليا على الباب وفتحت نور
نور:ازيك يا داليا ادخلى
داليا:بصراحه انا مش جايا لوحدى
نور:مين جى معاكى
داليا:كلهم معايا
نور:ماشى ادخلو
وانصدمت نور عندما رأت جاسر
نور:أنت الى جابك هنا
داليا:نور إحنا مش جايين فى خناق ملاك موجوده
نور:اه جوا بس مع جاسم علشان تعبان
جاسر بلهفه:ماله
نور:ملكش دعوه بيه
داليا:الف سلامه عليه
نور:الله يسلمك هروح اندها
داليا:ماشى براحتك
نور:عامل اى دلوقتى
ملاك:كويس اهو مين الى جه
نور:داليا ومنه والباقى
ملاك:باقى مين قصدك جاسر
نور:والله معرفش انو هيجى
ملاك:هو لسه فاكر يجى بعد ٦ سنين غياب فاكر يجى النهارده
نور:معلش اخرجى وشوفى يمكن فى حاجه مهمه

ملاك:لا مش عايزه اشوفه خليه يرجع لمراته
نور:طب مش علشانه علشان خاطر منه وداليا ويوسف
ملاك:حاضر
وخرجت ملاك مع نور
جاسر:ملاك
ملاك:انا جيت اقابل داليا ومنه ويوسف بس
جاسر:حقك
منه:ملاك جاسم عامل اى
ملاك:كويس وانتى اخبارك اى
داليا:ملاك بصراحه احنا جايين علشان عايزينك ترجعى
ملاك:انتى عارفه انى مش هرجع
داليا:تعالى معايا ثوانى
ملاك:فين
داليا:تعالى بس
وذهبو الى الغرفه
داليا:ملاك انتى فى خطر كبير عليكى انتى وابنك
ملاك:انتى بتقولى اى
داليا:ملاك:بقول انك لو مجتيش معانا ابنك ممكن يتقتل انتى فى خطر يا ملاك ولازم ترجعى معانا
ملاك:مش هرجع القصر ده تانى هو الى طردنى علشان روفان وموثقش فيا انا انسانه وعندى كرامه ومش هدوس على كرامتي علشان حد
داليا:عارفه والله اولا احنا مش هنرجع القاهره احنا هنروح فى الفيلا الى فى اسكندريه وثانيا ارجعى مش علشان خاطر جاسر علشان خاطر ابنك
ملاك:ماشى يا داليا انا هرجع علشان ابنى بس
داليا:ماشى
ملاك:بس خطر اى بقى
داليا:لما نروح هقولك على كل حاجه
ملاك:ماشى
نور:ها عمتلو اى
ملاك:انا موافقه بس بشرط هرجع علشان ابنى وبس مش علشان حد تانى
جاسر:ماشى
داليا:هروح اجهز الشنط وتعال معايا يا نور وانتى كمان يا منه
نور:انتى بتعملى اى انا مش هروح فى حته
ملاك:لا يا نور عايزاكى تبقى معايا علشان خاطرى

نور:حاضر الى انتى عايزاه
ملاك:انا هروح اجيب جاسم
داليا:ماشى
ذهب ملاك حملت جاسر لانه مريض وخرجت
جاسر:ده ابنى
ملاك:لا ده ابنى انا مش انا خاينه
جاسر:ملاك انا اسف
ملاك:ملوش لزوم الكلام ده خلاص الوقت عدى
وذهبو كلهم الى الفيلا
ملاك:هقعد فين انا ابنى
داليا:بصى فى اوضه فوق انتى ونور وجاسم هى فيها سريرين
ملاك:ماشى صعدت ملاك ونور
جاسر:لى عملتى كدا
داليا:أنت عارف انها مش هتسمحك دلوقتى خليها براحتها بقى
جاسر:ماشى انتى عملتى اى وخليتها توافق
داليا:بعدين دلوقتى هنعمل اى
جاسر:هروح اشغل الكاميرات
داليا:ماشى
ذهب جاسر وجرب تشغيل الكاميرات واشتغلت بالفعل
جاسر:الله اكبر اشتغلت الحمدلله
يوسف:افتح بقى
جاسر:بصدمه:اى ده
يوسف بصدمه:يخبر اسود