رواية قضيه رأي عام الفصل العاشر 10 بقلم بسملة حسن

رواية قضيه رأي عام الجزء العاشر

رواية قضيه رأي عام البارت العاشر

رواية قضيه رأي عام الحلقة العاشرة

تغيرت معالم وجهها للرعب ..
شروق:دكتور!!لى؟
اسلام:اهدى مفيش حاجه انا بس قولت نروح ل دكتور عشان تنسى الماضى وميأثرش عليكى بالطريقه دى
بعدت شروق:انا خايفه لا مش عايزه اروح
قرب منها بهدوء وشدها له:والله العظيم ما فى حاجه هتحصل كل الحكايه اننا هنشوف الدكتور هيعمل اى فى حالتك دى وانا اكيد مش هحجزك فى مستشفى ولا اى حاجه من الكلام ده انتى هتبقى معايا وكل جلسه علاج هنروح للدكتور مع بعض
شروق وقد هدأت:تمام هاخد شاور واجى
‘بعد ساعه’كانوا قدام الدكتور
الدكتور:عامل اى
اسلام بابتسامة: الحمد لله بخير
الدكتور:ها ياسيدى اى المشكله
اسلام مسك ايد شروق:الحقيقه المشكله مش عندى هى عند مراتى
الدكتور:انت اتجوزت؟الف مليون مبروك
اسلام: الله يبارك فيك
الدكتور:تمام ممكن تتفضلى فى الاوضه دى وتحكيلى كل حاجه من الاول
شروق بقلق:لا اسلام متسيبنيش
اسلام:معلش يادكتور ممكن ابقى معاها هى بتخاف شويه
الدكتور:الهدف بس انها تتكلم براحتها
بصتله شروق ب عينها بمعنى لا خليك معايا
اسلام:انا هقف معاها بس وهى هتحكى كل حاجه كده كده
اومأ له الدكتور وبدأت شروق تحكى كل حاجه من الاول وان سامح اغ..تص..بها فى المره اللى لم.سها فيها وأن طول السنين دى مكنش بيجى جنبها ولا كانت بتسمحله اصلا
وبعدين انه بيخ’ونها ووراها ده قدام عينها وبعدها هى قت’لته…
الدكتور فضل يتكلم معاها حوالى ساعه وبعدين قالها على يوم الجلسه اللى بعدها ومشت هى واسلام
“فى المنزل”
كانت شروق بتحضر الفطار واسلام قاعد بيكلم احمد واتس
شروق:اسلام يلا عشان تاكل
قعد اسلام على الكرسى وهى قعدت جنبه
اسلام:بكره ان شاء الله هنسافر
شروق: نسافر!!فين ولى؟
اسلام:شهر العسل انتى ناسيه ولا اى
ابتسمت شروق بخفه:عادى مش لازم اصلى مش متعوده على كده كفايه اننا نكون سوا
شدها اسلام نحيته وحاوطها ب ايده..
اسلام:انتى عروسه جديده انسى اللى فات وبعدين انا عايزك مبسوطه لى مصممه تزعلى نفسك
بصت على السفره وسكتت..باسها من خدها بخفه
اسلام:بحبك وعايزك تكونى مبسوطه مش عشان مريتى ب تجربه فاشله تفضلى زعلانه عليها
بصتله وحضنته بقوه وعينها دمعت:انا كمان بحبك اوى
اسلام:بجد؟
شروق:ايوه حبيتك وحبيت حنيتك عليا ربنا يخليك ليا
حضنها بقوه:ويخليكى ليا يلا كلى بقا عشان معملش تصرف ميعجبكيش
بعدت عنه وهى بتاكل وقد فهمت مقصده….
‘فى الليل’
عم احمد ووالد نيره:انت متأكد من قرارك ده؟
احمد:ايوه
والد نيره:طيب انا هكلمها واشوف رأيها
مشى احمد ودخل والد نيره ل نيره
والدها:نيره احمد بيقول انه عايز يتجوزك
نيره:بس يابابا انا مش عايزه اتج…
والدها:اسمعى يبت هتتجوزيه يعنى هتتجوزيه
نيره بعياط: يابابا انا مش عايزه اتجوووووز دلوقت انت لازم تغصبنى على حد
والده:ده ابن عمك واعرفى كويس ان مفيش فتره خطوبه هتتجوزوا على طول
قعدت نيره مكانها بحزن وقالت لنفسها:ومن امتى وانا ليا رأي اصلا
‘عند شروق’
كانت شروق بتجهز الشنط للسفر..جه اسلام من وراها حضنها من ضهرها بحنيه
اسلام:بتعملى اى
شروق:بجهز الشنط عشان منبقاش مستعجلين بكره
اسلام مسك ايدها:طيب اقعدى ارتاحى شويه وانا هعمل الشنطه التانيه
شروق:بس ممكن تنسى حاجه
اسلام:متخافيش هاخد بالى
ابتسمت له شروق:طب خلينى اساعدك كده كده مش ورايا حاجه
باسها من خدها بخفه:تمام يلا
شروق: حط دول وانا هحضر شنطه الميك اب بتاعتى
اسلام:حاضر
رن فون اسلام وكان أحمد
اسلام:الو
احمد:كلمت عمى
اسلام: وقالك اى
احمد بإبتسامه:قال هيكلمها انا فرحان اوى بجد
اسلام بإبتسامه:الف مليون مبروك يا حبيبى
احمد:الله يبارك فيك
اتكلموا شويه وبعدين قفلوا…بص على شروق كانت سرحانه قرب منها
اسلام:سرحانه ف اى
شروق بابتسامة:عادى..احمد قالك اى
إسلام:بيقول عمى هيكلم نيره فى موضوع جوازهم ده
شروق:امم طيب خلصت الشنطه
اسلام:فاضل دول
شروق:تمام هعملهم انا
‘تانى يوم’بليل
كان اسلام وشروق وصلوا الفندق اللى هيقعدوا فيه فندق فى الغردقه.
اسلام:نامى شويه شكلك تعبتى من الطريق
شروق: بس انا عايزه انزل الجو حلو بره
اسلام:ننزل بكره احسن
شروق بزهق:لى مش دلوقت انا اصلا مش عايزه انام
بصلها اسلام:طب خلاص غيرى هدومك وهننزل
قامت شروق بفرحه باسته من خده وجرت تطلع هدومها
‘فى الشارع’
اسلام:اقعدى قدام البحر هنا وانا هروح اجيب حاجه واجيلك
اومأت له بهدوء وهو مشى…قعدت وهى مبتسمه ان اخيرا الحياه ضحكتلها ومفيش مشاكل ولكن اختفت ابتسامتها تدريجياً وهى شايفه سامح بيطلع من البحر ومتجه‍ نحيتها