رواية قضيه رأي عام الفصل الثالث 3 بقلم بسملة حسن

رواية قضيه رأي عام الجزء الثالث

رواية قضيه رأي عام البارت الثالث

رواية قضيه رأي عام الحلقة الثالثة

حطت ايدها على بوقها:لسه عايش!!!
شروق:يالهوى يعنى اى لسه عايش استحاااله استحاااله يكون لسه عايش انا قت’لته لى مما’تش..انا كده مش قات’له ولا حرام عليا…لكن لكن لما يبقى كويس مش هيسكت الا اما يجيبنى يالهوى اعمل اى
دخلت على الكومنتات اللى على الخبر لقت أن ناس كتير بتقول انه دخل غيبوبه وممكن ميقومش منها لان الضر’به اللى فى قلبه كانت قويه
شروق:يارب انجدنى انا مكنش ب ايدى حل تانى غير انى اخلص من شره
حطت الفون جنبها وهى بتعيط قامت صلت وفضلت تدعى ربنا ان البوليس ميمسكهاش..خلصت صلاه وقعدت على الارض مكانها
شروق:انا مش هنزل من البيت ده حتى حتى اكلى هنا لكن استحاله انزل من البيت الا للضروره اوى واللى هيرن عليا مش هرد حتى
قامت اخدت شاور عشان تهدى وبعدين مسكت فونها تانى وفتحت تقرأ قرآن وهى قلبها بيدق ب شده…
“فى المستشفى”
كانت الدنيا مقلوبه..
حسام ظابط:هو فى اى ياانسه
الممرضه:فى مريض فى العنايه دخل غيبوبه نتيجه طع’نه فى القلب
حسام:اممم تمام
راح حسام قسم الشرطه وطلب انه يتولى امر القضيه دى
“حسام شاب عنده ٢٩ سنه بيحب شغله جدا ومبيرحمش حد لو الشخص غلطان فعلا عمره ما بيظلم حد وبيحب يمسك القواضى التقيله زى القت’ل المخ’درات وغيره..”
“بعد يومين بالظبط”
كان خبر وف’اه سامح قلب الدنيا الشرطه بتدور على القا’تل…
حسام:لحد دلوقت مراته مختفيه..تفتكر يااحمد هى اللى قتل’ته ولا مثلا كانت بتخ’ونه وعشي’قها قت’له
احمد:لما عينا البصمات فى الشقه ملقناش اى اثر أو بصمات ل شخص غريب غير فى بصمات غريبه على سرير المجنى عليه يعنى ل ٣ اشخاص تفتكر حد فيهم هو اللى قاتله
حسام:هاتلى البنتين اللى قولتلى انك جبتهم كده اصحاب البصمات دى
احمد:ثوانى….
رجع احمد وهو معاه البنتين
كان حسام بيحقق معاهم فى بنت انكرت انها تعرف حاجه
البنت ١:والله معرفش حاجه اصل يعنى…هو خا’ن مراته معايا وهى دخلت وشافتنا وقتها مشتنى وانا جريت ومعرفش حاجه بعد كده
البنت ٢ بلعت ريقها بصعوبه:ا…انا معرفش حاجه كل اللى اعرفه انه ربطها بحبل وخلاها تشوفه وهو يعنى..بيخونها معايا وقتها هى كانت بتصرخ وتقوله طلقنى وارحمنى من قرفك..
حسام بص ل احمد بإستغراب:يعنى هو كان متعود يخو’نها وهى كانت عارفه
البنت ٢:ا ايوه كانت عارفه لكنها مشفتناش قبل كده هى دى المره الوحيده واللى اعرفه منه انها بتشوفه مع بنات تانيه كتير
حسام:اممم نادى العسكرى يا احمد يرجعهم مكانهم
قعد حسام وحط راسه بين ايده:كده احتمال كبير تكون مراته هى اللى قت’لته…
احمد:لكن مراته مختفيه هروح دلوقت ادور على حد يعرف رقمها يمكن نعرف نجيبها من رقم الفون بتاعها
اومأ له حسام بهدوء ف خرج احمد
حسام:لى حد ممكن يعمل فى مراته كده ويهينها بالشكل ده؟
“عند احمد فى المنطقه بتاع سامح وشروق”
جاره شروق:لا والله يابيه معرفش رقمها هى بنت محترمه مكنتش بتزعل حد منها ولا بتحتك ب حد اصلا وكلامها قليل وعمرنا ما شوفنا حاجه وحشه منها…بس انت بتسأل لى يابيه انتوا شاكين فيها تكون هى اللى قتل’ت جوزها
بصلها احمد بضيق: وانتى مالك ادخلى بيتك وانتى ساكته
مشت الست بخوف منه..
فتاه أخرى:مش عارفه حاجه عنهم بس اللى اعرفه ان سامح الله يرحمه بقاا كان بيخو’نها وطالع نازل ب واحده جديده ودايما كان يض’ربها ويه’ينها وصراخها بيبقى عالى وطبعا محدش كان بيتدخل لان سامح ده جبروت وواصل ولو حد اتدخل بيضربه وبينيل عيشته ف مكنش حد بيتدخل
احمد:احنا عايزين رقم موبايلها ضرورى
فتاه ما:بص يا حضره الظابط انا مش معايا رقمها لكن السوبر ماركت ده اعتقد ممكن يبقى معاه لأنها دايما بتشترى منهم حاجات وتقريبا فاتحه حساب معاه
اومأ لها احمد بهدوء:تمام شكرا
مشى احمد راح السوبر ماركت وبالفعل عرف يجيب رقم شروق اخده وطلع على القسم دخل ل حسام
احمد:جبته
سامح:حلو اعرفلى مكانها بسرعه
احمد:خمس دقايق وجاى
الساعه ٥ بعد العصر سمعت شروق خبط قوى على الباب..
فتحت لكن اتصدمت لما لقت قدامها مجموعه من العساكر وظباط الشرطه
لبس حسام نضرته الشمس وابتسم بسخريه:هاتها يبنى..