رواية عوض الله الجميل الفصل الثالث 3 بقلم نشوة عادل

رواية عوض الله الجميل الجزء الثالث

رواية عوض الله الجميل البارت الثالث

رواية عوض الله الجميل الحلقة الثالثة

-جماعة انا قررت انزل الشغل تانى كفاية بقى لحد كده لازم افوق لنفسى وشغلى واقف ع رجلى من جديد
ابراهيم بتشجيع: ايوة كده هى دى بنتى حبيبتى القوية اللى انا عارفها وطبعا انا موافق جدا ع قرارك
جريت عليه هدى وحضنته …هارون: ناوية تنزلى نفس الشركة اللى كنتى فيها ولا مكان تانى؟!
هدى: لا نفس المكان انا كلمت رنا صاحبتى وقالتلى انه لسه مكانى موجود وكلمت باش مهندس مجدى ورحب جدا انى ارجع وان شاء الله هنزل من بكرة
هادى: حلو اوى واخيرا الناس اللى هقلبها فى الفلوس زادوا واحد
ضحك الجميع وعدى اليوم.. وقامت هدى تانى يوم بمنتهى الحيوية والنشاط لكنها كانت متوترة بعض الشئ وده اللى لاحظته والدتها وفاء
وفاء : ايه يا بت عاملة زى العيلة الصغيرة اللى اول يوم ليها فى المدرسة كده ليه؟!
هدى: احم هو مش حكاية كده بس انا بقالى سنة ونص غايبة عن الشغل ومش عارفة الدنيا هتمشى ازاى
وفاء: هتبقى زى الفل انا بنتى احسن واشطر باش مهندسة
هدى: ياااانى ع جرعة التفاؤل يا نبع الحنان ربنا يديمك ليا تاج فوق راسى
وفاء: طب يالا بقا عشان متتأخريش فى اول يوم
نزلت هدى واتجهت ع مكان الشركة وكانت رنا مستنياها قصاد الباب ولما شافتها جريت عليها حضنتها وقالت: واخيرا يا هيدوا هيجمعنا مكتب واحد تانى وحشتينى اوى بجد
هدى: انتى اللى وحشتينى اوى يا رنا باش مهندس مجدى وصل ؟
رنا: اهو وصل يا سيتى
مجدى مدير الشركة: اهلا يا باش مهندسة حمدالله ع سلامتك نورتى مكانك يا بنتى
هدى: الله يسلمك يا فندم حقيقى افتقدت الشركة وكل الناس اللى هنا
مجدى: مكانك زى ما سبتيه متغيرش كأننا كنا حاسين انك هترجعى لينا تانى انتى كفؤ وحرام تضيعى شهادتك بالقعدة فى البيت وكمان جوزك مش هيطير
شعرت هدى بنغزة فى قلبها عند ذكر مجدى لزوجها وقالت: لا ان شاء الله من هنا ورايح مفيش حاجة هتعطلنى عن شغلى تانى يا فندم
دخلوا للشركة وبدأ الموظفين بالتوافد والترحيب بزميلتهم المفضلة وكانت اعين هدى تتفحصهم بفضول وكأنها تبحث من وسطهم ع احد بعينه لكنه غير موجود
فى مكان تانى كان اسر بيقابل منال بالكافيه ولما جات لاحظ انها لابسة لبس ضيق يبرز مفاتنها
اسر بغضب: ايه القرف اللى انتى لابسها ده انا مش منبه عليكى متلبسيش كده تانى
منال بتهكم: امال عاوزنى البس شوال ولا ايه وابقى زى طليقتك عشان تبص لغيرى
اسر : منااااال متختبريش صبرى كتير وبعدين انتى بتجيبى سيرتها ليه دلوقتى مالك ومالها!
منال: الله وانت مالك مضايق عشانها اوى كده ليه ؟!
اسر: عشان فى يوم من الايام كان اسمها مرتبط باسمى ومشوفتش منها الا كل الخير ومقبلش تجيبى سيرتها بالباطل انتى فاهمة
منال: انا لا هجيب سيرتها لا بخير ولا بشر اصلا
اسر: طيب هتحددى ليا ميعاد مع اهلك امتى؟!
منال: نعم ؟! ده ليه؟!
اسر باستغراب: هو ايه اللى ليه عشان اتقدملك ونتجوز ولا انتى ليكى رأى تانى ؟!
منال: انا اصلا جاية النهاردة عشان اكلمك فى الموضوع ده بصراحة كده يا اسر انا مش عاوزة اكمل علاقتنا دى
اسر بصدمة وصوت عالى: نعععععم يا اختى ده اللى هو ازاى يعنى مش انتى اللى من يوم ما عرفتك وانتى بتذنى ع ودنى تعالى اتقدملى عاوزة علاقتنا تكون رسمى ايه اللى اتغير؟!
منال: اللى اتغير انى مستحيل هوافق اكمل مع واحد كان بيخون مراته معايا اللى خلاك تعمل كده معاها تعمله معايا ومع غيرى ببساطة انت واحد ملهوش امان وانا ابقى غبية لو كملت معاك
اسر بصدمة: لا وانتى شريفة اوى ما انتى كنتى عارفة انى متجوز وانها ع ذمتى ومع ذلك وافقتى تكملى معايا وكمان انتى اللى كنتى بتلفى عليا
منال: انا مضربتكش ع ايدك ولا اجبرتك تعمل كده انت لو واحد مخلص عمر عينك ما كانت هتزوغ وتبص لغيرها
اسر بغضب: يا بنت ….. جاية تقولى كده بعد ما خربتى بيتى وخسرت اكتر واحدة حبتنى انتى عندك حق انا فعلا اللى غلطان عشان بيعت الغالى وعملت تمن للرخيص كان لازم اتوجع بنفس الطريقة اللى وجعت بيها هدى “كل ساق سيسقى بما سقى”
قام مشى من الكافيه وهو بيلعن نفسه الف مرة ع غلطته …. عند هدى فى نهاية يومها لقت مسعد وهو عامل الكافيه داخل عليها ببوكيه ورد
مسعد: باش مهندسة هدى البوكيه ده لحضرتك
هدى: ليا انا؟! من مين يا عم مسعد
مسعد بابتسامة : اتفضلى الورقة دى وانتى هتعرفى منها
مشى مسعد وفتحت هدى الورقة وكان محتواها: نورتى مكانك تانى يا اشطر باش كتكوتة
هدى بضربات قلب متسارعة وبصوت عالى: معقول يكون مروان؟!
صوت من خلفها: هو بعينه
التفت هدى بصدمة وقد اتسعت عيونها : مر …مروان ووووووووووو