رواية طموح امرأة الفصل الثالث عشر 13 بقلم حنين الماضي
رواية طموح امرأة الجزء الثالث عشر
رواية طموح امرأة البارت الثالث عشر
رواية طموح امرأة الحلقة الثالثة عشر
رنا : زلابيا ها قوليلى يومنا ماشى ازاى
زلابيا : ناقص بس اخر حاجة من الطقم بتاع حنين وبعد كدة عندى فكرة حلوة اوى
رنا : فكرة اية
زلابيا: ملابس
رنا : نعممم ملابس !!!
زلابيا: شغل الاطقم بقى منتشر واحنا جبنا منة المبلغ اللى عاوزينة وزيادة، انا بحب اكون مع كل جديد
رنا : مش فاهمة وهى الملابس ايه الجديد فيها ؟؟
زلابيا : فاكرة واحنا فالمول لما كنا بنجيب شوزات
رنا : اة
زلابيا : لما نزلنا مش شوفنا بنت صينية شايلة على ضهرها شنطة كبيرة مليانة هدوم صينى
رنا : اة وساعتها خوفنا نقف
زلابيا: بس هى كانت قاعدة بترتب الهدوم وساعتها قولنا هى بتطبقهم بطريقة غيرنا خالص ومشينا
رنا : اكيد مش هنمشى نشيل شنطة على ضهرنا ،عشان يووولعواااا فينا ويمنعونا من النزول .
زلابيا: لا مش كدة ،بس انا سألت وعرفت ان احنا كشعب بنحب اى جديد نازل والاقبال على الملابس الصينى حلو وهيجيب مكسب
رنا : ايوة بس نعملة ازاى
زلابيا : ماهو انا سألت عرفت ان البنات دى بتنزل تبع مكاتب شغل هنا فى مصر وفضلت ادور لحد ما عرفت مكتب فى وسط البلد
رنا : وسط البلد !؟
زلابيا : اة وسط البلد بس ننزل القاهرة
رنا : القااااهرة كمان مش هنا
زلابيا: انا خدت رقم صاحب المكتب وهكلمة اتفق على ميعاد ونروح
رنا : وانتى هتعرفى تروحى
زلابيا : لية هو انتى مش ناوية تيجى معايا
رنا : امتى دة طيب
زلابيا: كلمى حنين قوليلها اننا هنروحلها وانا هكلم صاحب المكتب اتفق على ميعاد بعد بكرة
رنا : طيب مش نفكر شوية
زلابيا: انا بقالى ٢٠ يوم بفكر
رنا : طيب مش تعرفينى بدل ما انا متفاجئة كدة
زلابيا: شايفة نفسيتك مش تمام وعقلك مش معايا ،حتى لما قولتلك قبل كدة عندى فكرة جديدة ،لقيتك محاولتيش تسألى ،انتى بتحبى تتحركى بس حد يوجهك
رنا : هههههههه ايوة صح
زلابيا: شوفتى بقى فاهماكى ازاى هههههه
رنا : ماشى هقوم اكلم حنين واخصمى تمن الكارت من فلوس الشغل ههههه
زلابيا : مااااشى ههههه
——————
رنا بسرعة كلمت حنين
——————-
حنين : الو
رنا : ايوة يا حنين الحقى
حنين : فى ايه
رنا : بصى ………..
حنين: طب كويس ههههه ما نستغل صاحب المكتب دة كأن الحوار عليه ،بس قوليلى انتوا هتبيعوا ملابس بتهرجوا صح ؟؟
رنا : زلابيا معندهاش حاجة عيب مدام شغل وتجارة
حنين : ماهو مش كل شغل ينفع ، يعنى انتوا كدة بايعين هدوم فى شنطة !!!
رنا : انا مش هممنى دة انا بتكلم على انها عاوزة تيجى القاهرة عندك
حنين : يا بنتى دى ساعة ونص تكون عندى ،فين المشكلة
رنا : احنا منعرفش نعمل كدة ولا هنعرف نروح ولا نيجى بس هى مصممة
حنين : المشكلة بابا بيجبنى الجامعة ويرجع ياخدنى ، طيب هقولك عادى لما اقولة ان انتوا جايين تقابلونى عشان
يسيبنى اتحرك معاكوا او يبعتلنا عربية عشان انا كمان لاخمة اكتر منكوا ،بس بقى هتقولولة اية !؟ جايين نجيب هدوم نبيعها
رنا : بصى انا مش فاهمة اوى ،لما تشوفى زلابيا تبقى تفهمك ، طيب كدة هنقولها على حازم ؟
حنين : هو انا ملاحظة حاجة غريبة ؛ بلاقى الظروف بتتهيأ لوحدها فالموضوع دة من غير ما افكر هههه
رنا : ازاى
حنين : يعنى الفرح وموقف الفستان وتخيلاتك انتى وزلابيا وبعدها تليفونك ليا يخلينى اكلم حازم ويجى حازم يخطط وقبل ما اعمل لسة حاجة اتصل بيكى الاقيهم يدونى رقم زلابيا ،اكلمها بعدها انتى تكلمينى والحكاية عمالة تتطور هههههه
رنا : بصى احنا نقولها فعلا وهى حرة بقى
حنين : انتى مالك خايفة كدة ليه
رنا : طيب سلام دلوقتى عشان هى جت
حنين : باى 🤨
———————-
زلابيا: كلمتة قالى تعالى فى اى وقت من الساعة ١١ الصبح لحد ٩ بالليل ..
رنا : اممم وانا كلمت حنين قالتلى ماشى
زلابيا : تمام كدة الحق اظبط اخر حاجة فى طقم حنين عشان اعرف اركز هعمل ايه بعد كدة
رنا : وانا هقوم ارجع البيت اشوف هقولهم ازاى حتت القاهرة دى
زلابيا : هنقول نازلين نجيب حاجات
رنا : يا سلااام بالبساطة دى
زلابيا: قولى انك جاية معايا اجيب حاجات للأطقم اللى بنعملها ماهما عارفين خلاص اننا بنشتغل كدة
رنا : ماشى ..سلام
——————
فى بيت حازم
———–
رنا : السلام عليكم
حازم : عليكم السلام
رنا : اومال ماما وبابا فين
حازم : راحوا عند عمك يقعدوا شوية
رنا : طيب انا داخلة انام
حازم : غريبة يعنى
رنا : هو اية اللي غريبة
حازم : حاسس كأنك عاملة حاجة وعمالة تهربى كل ما تشوفينى
رنا : هرباااانة لا طبعا
حازم : اومال فين يعنى غلاستك ولا عقلتى
رنا : امم قولت اسيبك براحتك
حازم : يعنى مش مخبية عنى حاجة
رنا : هخبى اية ،مافيش غير اننا نازلين بعد بكرة القاهرة نجيب حاجات انا وزلابيا للشغل بتاع الاطقم
حازم : القاهرة !!؟؟
رنا : اة عادى
حازم : اشمعنا يعنى القاهرة
رنا : دة رأى زلابيا هى بتفهم اكتر منى وانا رايحة معاها
حازم : خلاص اجى اوصلكوا
رنا : زلابيا مش هترضى طبعا
حازم : نعممم هو بمزاجها ولا ايه
رنا : انت غريب جدا ،ما انا ياما كنت بتحايل عليك توصلنا ومكنتش بتوافق
حازم : اة لو حاجة هنا قريبة لكن بعيد كدة لا طبعا وبعدين تعرفوا ايه فالقاهرة انتوا؟
رنا : ماهى حنين هتقابلنا
حازم : الله كمان ،سبحان مغير الاحوال ،مش دى حنين اللى مكنتش عجباكى
رنا : انا لما فكرت لقيت انك من حقك تختار وكل واحد من حقة يختار ومدام كل واحد اختار ومرتاح خلاص مبروك 🙄
حازم : اعملى حسابك انتى وهى لو موصلتكوش مافيش مرواح
رنا : هقولها طيب وانا عارفة ممكن تلغى الميعاد خالص
حازم : ميعاد !!؟ اة واية كمان
رنا : هو فى ايه انت بقيت غريب فعلا ..انا داخلة انام
—————-
رنا فى نفس اليوم انتهزت عدم وجود حازم واتصلت بزلابيا قالتلها حوار حازم وطبعا زلابيا رفضت واضطرت رنا تكلم حنين ..
رنا : ها قولى بقى نعمل ايه
حنين : هكلم حازم واقولة ميجيش على اساس انى هنقلة الاخبار
رنا : خدى بالك لحد دلوقتى زلابيا مش عارفة حاجة وحاسة ان الدنيا هتطربق علينا كلنا
حنين : بلاش توترينى بقى ان شاء الله مش هيحصل حاجة
رنا : يارب
حنين : اقفلى لما اتصل بيه اقنعة ميجيش معاكوا
——————-
حازم : الو
حنين : انا حبيت اقولك انهم جايين القاهرة بس هما مش حابين انك تيجى معاهم وخصوصا زلابيا ، دى لو كان جواها حاجة كان المفروض ما صدقت فبلاش احسن يا حازم تفرض نفسك عليها ،شكلها عندها حد تانى فى دماغها .
حازم : الكلام دة بيستفزنى ، انا بقى مش مسافر غير لما اعرف هو مين اللى فى دماغها وعرفتة منين ومش بعيد تكون هتقابلة فالقاهرة عشان محدش يشوفها وواخدة الهبلة اختى معاها ولا يا عالم يكونوا مرتبينها سوا
حنين : لالا معتقدش انت بتقول ايه اهدأ
حازم : انا لازم اجى اتصرفى حتى لو مش هوصلهم
حنين : خلاص انا لما هقابلهم هقولك
حازم : ماشى بس انا هنزل القاهرة اصل انا مش هتقرطس وافضل ساكت
حنين : هو انت تبعد وتخليها تشك انك مع حد تانى وكمان مش عاوزها تشوف حياتها
حازم : لحسن بتكونى بتشجعيها
حنين : هى مش محتاجة حد يشجعها متقلقش
حازم : طيب هى عرفتة فين
حنين : معرفش
حازم : بيشتغل ايه
حنين : معرفش
حازم : اومال هى نازلة القاهرة لية
حنين : عشان شغل عادى
حازم : اهبل انا بقى والمفروض اصدق
حنين : انت بتكلمنى كدة لية ،انا بقولك اللى حصل واهى عندك ما تروح تسألها ،المفروض انا اللى احاسبك انك دخلتنى فالقصة دى من الاول ،اهى طارت منك ورينى بقى هترجعها ازاى ،انت محستش بيها ،غيرك حسسها بنفسها،طبيعى تروحلة
حازم : متجننيش وتخلينى اتعصب
حنين : لااا بقولك من اللحظة دى ماليش علاقة بالموضوع وانا عشان صلة القرابة هقابلهم بعد بكرة وبعدها هخرج من الموضوع دة خالص ،عشان بابا لو عرف مش هيحصل كويس ،،باى
—————
حازم كان هيجنن ومش عارف هيتصل بأنة وش تانى بحنين ،خصوصا ان المكالمة الاخيرة مش حلوة خالص بينهم وقعد يفكر ازاى يعرف الشخص اللى فى خيالة اللى مرتبط بزلابيا ..
حازم : عم دسوقى هيوصلكوا
رنا : انت لية مش عاوز تعرف ان زلابيا رافضة منك اى حاجة
حازم : انا ماليش دعوة بيها انا بتكلم عنك انتى
رنا : انا لو قولتلها كدة هتقولى خلاص خليكى وانا اروح لوحدى وبعدين فالغالب هنروح عند حنين البيت
حازم : كمااان
رنا : هو فى مشكلة
حازم : لا عادى بس مستغرب العلاقات زادت اوى
رنا : يعنى دى حاجة حلوة بالنسبالك ولا وحشة وبعدين انت المفروض تكون فرحان
حازم : اة انا فرحان جدا
رنا : مش باين يعنى
حازم : رنا انتى غبية على فكرة وانا عارف كل حاجة عملتيها من الاول ونقلك للكلام
رنا : انا اللى نقلت الكلام ونقلتة لمين بقى ان شاء الله
حازم : لصاحبتك
رنا : انة كلام قصدك
حازم : انتى فاهمة انا بتكلم عن ايه ، بس المفروض انا اخوكى يعنى تكونى صريحة معايا
رنا : يا سلام دلوقتى عاوزنى اكون صريحة
حازم : المفروض من زمان كمان مش دلوقتى
رنا : بس انت قولتلى تكرهى انى اكون فرحان وعشان كدة سيبتك تفرح ،جاى دلوقتى تحاسبنى ومش عاجبك
حازم : يعنى انتى كدة مستريحة
رنا : المهم انت دلوقتى
حازم : انا مستريح يا رنا .. سلام انا نازل واقولك كمان مافيش عربية هتوصلكوا ،خليكوا مع نفسكوا
رنا : 🙄🙄
رنا حست ان الدنيا باظت خالص ولازم الوضع ينتهى وكلمت حنين تبلغها باللى حصل وللأسف حنين بلغتها انها هى كمان شدت مع حازم وانها فعلا عاوزة تنهى القصة عشان تركز فى مذاكرتها واتفقوا انهم لما يتقابلوا يبلغوا زلابيا بكل حاجه ويخلصوا الموضوع
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية طموح امرأة)
تعليق واحد