رواية ذات 17 عاما ولكن الفصل السادس والثلاثون 36 بقلم آية طه

رواية ذات 17 عاما ولكن الجزء السادس والثلاثون

رواية ذات 17 عاما ولكن البارت السادس والثلاثون

رواية ذات 17 عاما ولكن الحلقة السادسة والثلاثون

جاسر:لا والله انتى بتهددينى وماله يبقى متعرفنيش.
رهف:يعنى ايه.
جاسر:يعنى انا لا يفرق معايا اى حاجه من اللى انتى قولتيها دى خالص.
رهف:ميفرقش معاك ازاى يعنى انت كنت بتقول هيفتكرو ايه لو ضربتك يارهف وقلقان ومتوتر وانت بتقولها يبقى ازاى ميفرقش بتضحك عليا.
جاسر:لا والله ابدا بس انا كنت خايف عليكى انتى وشكلك مش انا خالص بالعكس دا انا كدا هبقى تمام اوى اوى انتى بقى اللى هيبقى شكلك وحش انك عايشه مع حد بيضربك وانتى ساكته وراضيه وكمان بدارى عليه لما سالتك قولتلها انك اتخبطى معنى كدا انك كنتى تستاهلى الضرب علشان غلطى وانا هقول انك مش بتسمعى كلامى فى اوضه نومى علشان كدا ضربتك وساعتها هتشوفى بقى مفيش حد هيقف معاكى ولا يتعاطف بالعكس هيتعاطفو معايا انا فهمتى.
رهف:لا مفهمتش حاجه هي هتفرق يعنى اذاكنت بسمع الكلام فى باقيه الشقه عن اوضه النوم اشمعنه يعنى.
جاسر:دا اللى وقفتى عنده من كلامى دا كله استغفر الله العظيم.
رهف:ايوه بجد عايزة افهم اشمعنه يعنى يعنى لو قولت انى مش بسمه كلامك فى الصاله ولا فى المطبخ هتفرق عن الاوضه.
جاسر يطبطب على راسها:لما تكبري هبقى اقولك انا داخل الحمام قبل ماتشلينى.
ذهب جاسر الى الحمام اخذت رهف ملابسها واخرجت لجاسر ملابسه وذهبت للغرفه الثانيه تبدل ملابسها لتسمع بصوت دق على الباب.
رهف:اتفضلى ياام ابراهيم.
ام ابراهيم:في ضيوف برا ياهانم.
رهف:ضيوف ضيوف مين.
ام ابراهيم:حماتك ومعاها اتنين كمان.
رهف:حماتى طب انا هعمل ايه دلوقتى هو جاسر طلع من الحمام ولا لسه.
ام ابراهيم:لسه ياهانم بس انتى لازم تطلعى تستقبليها وتقعدى معاها كدا غلط.
رهف:انتى متعرفيش حاجه هي مش بتحبني وبتزعقلى على طول.
ام ابراهيم:حتى لو ميصحش يابنتى دى ضيفه عندك والمفروض انك عروسه البسي فستان شيك كدا وسرحي شعرك واطلعى وانا هجهز العصير عقبال ماتطلعى متخليش يبقى عندها سبب علشان تتخانق معاكى عليه.
رهف تهز براسه بمعنى انها فاهمه وموافقه خرجت ام ابراهيم وتركت رهف فى حيرتها وتوترها فى الغرفه ولكنها سمعت كلام ام ابراهيم ولبست وخرجت.
اول لما نرمين شافتها غمزت للضيفتين اللى معاها حتي ينظرو.
رهف دخلت المطبخ لتاخذ العصير.
ام ابراهيم:اضحكى كدا وخليكى مبتسمه على طول لو مهما حصل ماشي.
رهف:ماشي بس اول ماجاسر يخرج تقوليو تخليه يجي على طول.
خرجت رهف وهى تحمل صينيه العصير والابتسامه على وجهها:اهلا وسهلا نورتى يامرات عمى.
وقدمت لهم العصير.
نرمين:بنورك ياحبيتى سلمى دى سحر اختى ودى خلود خطيبه جاسر قصدى اللى كان هيخطبها.
ليتغير لون رهف ويظهر عليها التوتر والغيره معا.
خلود:عندك حق والله ياخالتى دى صغيره اوى ليه حق جاسر تصعب عليه ويتجوزها.
سحر:طبعا اصلا جاسر دا بالذات بيحب يعمل خير ويعطف على الناس مش هيعمل كدا مع بنت عمه.
نرمين:وبعدين بقى فى الكلام دا مش وقته فين جاسر يارهف ياينتى.
رهف:هو فى الحمام وجاى حالا.
نظرت نرمين لخلود لتذهب بعيد وقد فعلت.
نرمين:تعالى هنا جمبى يارهف انتى وحشتينى اوى.
ذهبت رهف اليها.
نرمين وهى تهمس فى اذن رهف:هو ياحبيبتى حصل حاجه معاكم جوا.
رهف:مش فاهمه حضرتك يامرات عمى.
نرمين:يعنى انتى وجاسر بتنامو فى اوضه واحده وعلى سرير واحد.
رهف بخجل:ايوة يامرات عمى.
نرمين:ها وبعدين.
رهف:بعدين ايه مش فاهمه.
نرمين:فتحى دماغك.معايا كدا ياحبيبتى انتى وجاسر متوافقين مع بعض مفيش بتنامو مع بعض فى اوضه واحده زى اى اتنين متجوزين.
رهف:ايوة يامرات عمى احنا لما جينا هنا بنام فى غرفه واحده زى المتجوزين.
نرمين:يعنى انتو زى المتجوزين مش متجوزين فعلا.
رهف:لا مهو حضرتك انا وجاسر متجوزين جدو وبابا جوزونا.
نرمين:رهف ياحبيبتى انا عارفه الكلام دا انا بسال بقى انتو لما بتنامو مع بعض فى اوضه واحده بتبقو زى المتجوزين ولا متجوزين فعلا ردى على الكلام بوضوح.
رهف:والله انا مش عارفه ارد عليه علشان مش فاهمه حاجه حضرتك بتسالى على ايه.
نرمين:مش فاهمه حاجه خالص ولا بتستعبطى.
رهف:والله ابدا بس فعلا معرفش حضرتك عايزه ايه ولا تقصدى ايه.
نرمين:مفيش ياحبيتى بطمن عليكو بشوفكم كويسين ولا لا وانتى بتسمعى ااكلام وشاطره ولا لا.
رهف:متقلقيش يامرات عمى احنا كويسين وانا بسمع الكلام والله حتى فى اوضه النوم بسمع الكلام.
نرمين:حتى فين…انتى قولتى ايه….
رهف:حتى فى اوضه بسمع الكلام وفى الصاله وفى كل حته كمان.
نرمين:يعنى ايه بتسمعى الكلام فى اوضه النوم تقصدى ايه.
رهف:هو مال حضرتك زعلتى كدا ليه هى مش حاجه كويسه انى اسمع الكلام ولا ايه.
رهف لنفسها:شكل جاسر ضحك عليا وطلعنى هبله ادام امه منا قولتله مفيش فرق بين الاوضه والصاله اللى بيسمع الكلام بيسمع الكلام في كل حته.
نرمين:انتى يابنتى ردى عليا.
رهف:ايوة يامرات عمى.
نرمين:يعنى ايه بتسمعى الكلام فى الاوضه يعنى حصل ولا محصلش.
رهف:هو ايه اللى حصل يامرات عمى.انا هقوم اشوف جاسر يمكن محتاج حاجه وهرجع لحضرتك على طول عن اذنكم.
ودخلت رهف لغرفه جاسر لتدق على باب الحمام.
جاسر:مين.
رهف:انا اطلع عندنا ضيوف.
جاسر:ايوة ام ابراهيم قالتلى.
رهف:وانت بتعمل ايه عندك كل دا مامتك عماله تسالنى اساله غريبه ومش فاهمه منها حاجه.
جاسر:امى هى امي اللى عندنا برا.
رهف:ايوة وخالتك وخطيبتك قصدى اللى كنت هتخطبها.
جاسر خرج من الحمام وهو يلف الفوطه على وسطه لتشهق رهف وتضع يدها على فمها حتى لا يعلو صوتها مثل من قبل وتلف وتعطيه ظهرها.
رهف:يابنى بقى حرام عليك عيب كدا.
جاسر:واحد خارج من الحمام كان بياخد شاور عايزاه يبقى عامل ازاى طالع ببدله يعنى.
وبعدين قوليلي ايه اللى جاب خالتى وبنتها.
رهف:وانا اعرف منين تلاقيك وحشتها مقدرتش على بعدك.
جاسر:فعلا انا محدش يقدر على بعدى بس موصلتش انا المعجبين يجو للبيت كمان.
رهف:لا والله معجبين وعارف قصدك ايه يعنى.
جاسر:قصدى انى اتعودت على الحاجات دى البنات بتجرى ورايا وتعترفلى بحبها واعجابهم بيا.
لتلف رهف اليه:يا سلام وايه كمان وبيقعو كدا فى حضنك وانت بتلحقهم وحركات القرعه دى من البنات.
جاسر:يووووو كتير واللى هى بتقع بتوبسنى ولا بتمسك فيا ومترضاش تسبنى كتير كتير.
رهف بعصبيه وغيره:علشان انت قليل الادب وبتسمح بحاجات قليله الادب زيك.