رواية منقذي الامير الفصل الرابع عشر 14 بقلم آية طه

رواية منقذي الامير الجزء الرابع عشر

رواية منقذي الامير البارت الرابع عشر

رواية منقذي الامير الحلقة الرابعة عشر

يعنى الحب كان من طرف واحد.
امير:ماشي هى كدا كدا كانت هتتجوز يبقى حد بعيد عننا مش نجرح الست كدا واننا بنخون ابنها.
فارس:خاااينه مره واحده انت مالك مكبر الموضوع كدا ليه.بص احنا نعرض عليها الامر والله لو اعترضت انا اوعدك انى انسى الحوار دا كله نهائى.
امير:ماشي بس بعد الاكل علشان تعرف تاكل.
فارس:ماشي ياخويا بس قولى ملك عامله ايه دلوقتى.
امير:والله بتتحسن اهو شويه شويه فتره تكون كويسه وفتره تانيه تنهار بس اخر مره التحاليل كانت فى صالحها يعنى وتقريبا المخدرات طلعت من جسمها بس لسه بقى التحاليل الجايه نتاكد اكتر.
فارس:لا ان شاء الله خير وهتبقى كويسه وعال العال كمان.ايه مش ناووين تفروحنا بعيل ولا ايه.
امير:منين ان شاء الله ملك لسه خايفه منى من ساعه حادثه الاغتصاب بتاعتها وانا مش عايز اضغط عليها ولا افتح معاها الموضوع تانى كفايه حالتها الصحيه والنفسيه بسبب المخدرات نعالج حاجه حاجه.
فارس:انت ادها وقدود ياخويا اجمد كدا البيت دا كله محتاجاك انا لسه محتاجاك اهو تخطبلي.
امير:اه صحيح ايه حوار تخطبلى دا.
فارس:مانت عارف يا امير ان ابويا وامى متوفيين وانا وحدانى لا اخ ولا اخت ولا خال ولا عم فانت اخويا الوحيد وعيلتى ونظرا لان كلامى دبش فانت هتخطبلى بقى.
امير:وانت والله اكتر من اخويا يافارس وانا انسى وقفتك معايا انا وملك فى القضيه.
فارس:انا اللى مفروض اشكرك دا انا اترقيت بسببها.
امير:ايوا بس كان ممكن تترفد من الداخليه خالص لو مكناش عرفنا نوقع هلال ناجى.
فارس:ازاى يعنى امير الشافعى حد يفلت من تحت ايده انت بتهزر ولا ايه ولا دا تواضع مزيف منكتدخل عليهم ملك لتناديهم للغدا يتغدون سويا ويقوم فارس بتوصيل ماجده لغرفتها ويساعد امير ملك فى جمع الطاوله وعمل الشاى.
فى المطبخ تقف ملك لعمل الشاى لتجد بيد تحاوطها من وسطها وتضمها من الخلف.
امير:تسلم ايدك ياست البنات.
ملك بخجل:على ايه انت اللى عملت كل حاجه انا بس ساعدتك فى حاجات بسيطه.
امير:اهى الحاجات البسيطه دى اللى حلت الاكل اذا كان وجودك خلى حياتى حلوه وليها طعم نفسك ولمستك للاكل مش هتحليه.
ملك تبعده بخجل:بس بقى خلينى اعرف اعمل الشاى ابعد شويه.
امير:مش قادر ياملاكى ابعد عنك.
ملك:وبعدين بقى.
امير بقله حيله وحزن:ولا قابلين ياملك خلاص حاضر هاتى انا اعمل الشاى وانتى روحى ارتاحى وخدى دواكى وادى ماما دواها لوسمحتى.
ملك بحزن:انت زعلت منى ولا ايه.
امير:لا ابدا وازعل ليه يلا روحى زى ماقولتلك.
وتخرج ملك ويكمل امير الشاى ويذهب لغرفه ماجده وفارس وامير ينظرون لبعضهم.
ماجده:فى ايه مخبين ايه ولا عايزين تقولوا ايه وخايفين.
فارس:سلاما قولا برب الرحيم انتى شايفانا ولا ايه.
ماجده:اه طبعا بقلبي شيفاكم مانتو ولادى يبقى لازم احس بيكم يلا قولو فى ايه.
فارس وامير ينظرون لبعضهم ويحرضون بعضهم للكلام.
ماجده:طب قول انت يافارس مش كنت بتقول عندك مفاجاه ايه هى بقى.
فارس:مفاجاه….مفاجاه ايوا…هو بس ..اصلى انا يعنى عايز ااا..
ماجده:فى ايه خوفتونى بجد والله حد فيكم ينطق.
فارس:من الاخر كدا انا عايز اتجوز ايمان االى ساكنه فوقيكم.
ماجده:هو دا الموضوع ومالك كنت خايف تقول ليه.
فارس:بصراحه كنت خايف على زعلك والله اعلم انتى فى مقام المرحومه امى الله يرحمها.
ماجده:الله يرحمها وانا ازعل ليه بس انا افرحلك دانت زى ابنى تمام انت وامير والله.
فارس:علشان خاطر ياسر يعنى الله يرحمه.
ماجده:الله يرحمه هى كدا كدا كانت هتتجوز يعنى كانت هتفضل قاعده طول العمر وبعدين ياسر ابنى وانت كمان ابنى وانا ايه اللى هيزعلنى بقى وتصدق بقى انى رايحه معاك اخطبهالك كمان.
فارس:بجد.ياامى انتى مش زعلانه.
ماجده:والله مش زعلانه خالص بالعكس انا فرحانه ليك يابنى والله.
فارس يقوم ويقبل يدها وراسها ويقول:ربنا يخليكى ليا يارب ويلا انجزو وخلصو علشان واخد منهم معاد النهارده.
لينصدم امير وماجده من سرعته وصعدوا لايمان يطلبوا يدها ووافقو اهلى العروسه وهنا قامت الست ماجده باهداء شقه ياسر لفارس وايمان التى كانت ملك لياسر.
وفى يوم الزفاف كانت ملك مع ايمان فى الكوافير حتى استقبلت مكالمه هاتفيه من امير.
امير:ايوا يا ملاكى لسه فاضل كتير عقبال ماتجهزوا.
ملك:لا خلاص قربنا نجهز اهو.
امير:طيب هتلاقي ناس دلوقتى داخله عليكى اسمعى كلامهم علشان محضرلك مفاجاه.
ملك:مفاجاه ايه دى.
امير:بحبك ياملاكى.
وانتهت المكالمه لتجد ملك بقدوم مجموعه من البنات حاملين شئ كبير لتفتحه لتجده فستان زفاف على اخر صيحه وشكله يجنن لترديه وتجهز هى الاخرى وعندما انتهو من التجهيزات حضر كلا من فارس وامير وهم يرتدون بدلات سوداء كلاسيكيه بسيارتهم التى كانت متزينه باجمل الورود ليستقبل كلا منهم عروسته بحفاوة وحب وذهبوا للفرح واقاموه.
امير:انا وعدتك ياملاكى انك هتكون زي باقيه البنات ودا كان اهم يوم فى حياه اي بنت ومحبتش يروح عليكى تتجوزينى ياملاكى.
وهنا ملك تحتضن امير بشده.
ملك:بحبك يا اميرى انت منقذى وحبيبى انت كل اللى ليا وحياتى كلها.
ليحملها امير ويلف بها فى وسط كل المعزومين ويعمل بالمثل فارس وايمان.
فى منزل ماجده ملك تجرى ورا ملاك ابنتها.
ملك:يابت تعالى هنا خلصى اكل.
ملاك:خلصت اكل مش عايز اكل تانى.
ملك:يابت تعالى اسمعى الكلام.
ملاك:انا حره مش عايز اكل.
امير:هاهاها بت ابوكى اللى بتجيب حقى.
ملك:انت فرحان فيا وبتقوى البت عليا.
وهى تمشي تتعرقل وتكاد تقع حتى امسك بها امير.
امير:مش تخلى بالك ياملاكى.
ملك:معقوله اقع بردو وانت موجود يااميرى يامنقذى.
لتاتى ملاك وتبعد والدتها وتمسك.والدها وتقول:دا اميري انا وحبيبى انا.
ليحملها امير ويقبل خدها ويقول:انتى قلبي ياحبيبى وماما دى روحي انتو حياتى كلها.
ملاك:بابا هو انا لما اكبر واتجوز ياسر هيقولى زى ما بتقول لماما كدا.
امير بغيره:نعم تتجوزى مين …ويعمل ايه.انتى جبتى الكلام دا منين.
ملاك:من ياسر يابابا بيقولى لما نكبر هنتجوز انا وهو.
امير:فااااارس انت ياللى اسمك فارس.
فارس:ايه يا امير في ايه.
امير:خلى ابنك يبعد عن بنتى انت سامع.
فارس:ابنى عند ستو ماله ومال بنتك.
امير:ابنك بيقول لبنتى انه هيتجوزها لما يكبروا.
فارس:هاهاهاها هو دا اللى معصبك كدا.
امير:ايوا بنتى بتاعتى وهتفضل معايا مفهوم خلي ابنك يبعد عن بنتى مفهوم.
فارس:الحقى يا امى امير اتجن والله.
ماجده:فى ايه مالكم هو انتو كل يوم على كدا اهدوا بقى انتو كبرتو وبقى عندكم عيال.
فارس:امير عايز بنتو جمبه وقال ايه مش عايز يجوزها.
ماجده:فى ايه انا مش فاهمه حاجه.
فارس:ملاك بتقول لامير ان ياسر قالها هيتجوزها والاستاذ متعصب.
ليدخل ياسر عليهم الغرفه ويقول:والله هتجوزها ولو انت مش،موافق ياعمو امير انا كدا كدا هتجوزها مبقاش ياسر ابن فارس لو متجوزتهاش.
ويضحك من فى الغرفه جميعا.