رواية جعلوني اكره نفسي الفصل الخامس 5 بقلم فرحة حاتم

رواية جعلوني اكره نفسي الجزء الخامس

رواية جعلوني اكره نفسي البارت الخامس

رواية جعلوني اكره نفسي الحلقة الخامسة

بيلاقو شاهندا جايه وهى جايبه جوزها معاها
بيبصو بصدمه ع بجاحتها ولسه هيقوم مالك بيلاقى جوزها
جوزها(احمد): حبيبتى ي شوشو من يومك وانتى قلبك ابيض وحنينه
شاهندا بخبث: طبعا ي قلبى عشان تعرف بس انه انا مش اي حد
احمد: طب هوا فين البنوته الانتى بتقولى عليها دى
بيبص مالك ومامته لبعض بعدم فهم
بيكمل احمد: مش كان من الزوق برضو ي حبيبتى نجبلها حاجه عشان عيب برضو ندخل عليها كده يقولو ايه الناس البيراعوها ف الميتم دلوقتى
مالك بصدمه: انت قصدك ان هى مفهماك ان البنت دى من الميتم
احمد باستغراب: اه ليه هى مش من الميتم ولا ايه
شاهندا بتوتر: متاخدش عليه ي حبيبى ده صاحبها ف الميتم وبيحب يهزر كده وبتبص لمالك بحده
احمد باقتنام: اممم طيب مش هندخلها ولا ايه
مامت مالك بحده: لا خليها هى بس ولو سمحت انت اقعد هنا
احمد باستغراب من معاملتها: ماشى خلى شاهندا تدخل بس ياريت متتاخريش عشان انتى عارفه انى واخدك بحجه انى هفسحك وسايبين الفرح
شاهندا بحب: حاضر هروح اشوفها واجى ع طول
وقبل ماتدخل بيشدها مالك
مالك بحده: عارفه لو قولتيلها اى كلمه كده ولا كده اعتبرى انى هقول للراجل البره ده كل حاجه تقوليلها انك مسافره ف شغل وانا هحاول بعدين انسيها ان كان عندها حاجه اسمها ام
شاهندا بديق وزهق: ماشى ماشى غور من وشى بقى عشان اتاخرت ع الفرح
بتدخل بتلاقى لين نايمه زى الملاك للحظه قلبها بيلين ليها بس بتقول لنفسها: ف ايه انتى هتضعفى ولا ايه اوعى تنسى العمله ابوها فيكى
وبترجع تانى لجمودها
شاهندا بزهق ولا مباله: لين ي ليين قومى خلينى اتطمن عليكى
بتفوق لين من النوم واول مابتلاقى مامتها بتحضنها بكل قوتها
لين بدموع: ماما حبيبتى انتى كنتى فين شوفتى حصلى ايه وانتى مش قاعده
شاهندا وهى بتمثل الجمود: معلش بالف سلامه تقومى دلوقتى وتبقى كويسه
لين بدموع وهى مش مركزه ف طريقه كلامها: بيقولو ي ماما انى مش هقدر امشى ع رجلى تانى وانا داخله ع بطوله ف النادى وبتعيط بشده
شاهندا بحنيه حقيقيه وخوف عليها ف مهما فعلت تظل ابنتها: معلش ي حبيبتى هى فتره بس ي قلب ماما وهتقومى بالسلامه
لين بامل: انا عارفه انى همشى تانى ع رجلى وهدخل البطوله وهفوز فيها
شاهندا بحنان: اكيد ي حبيبتى
بتفتكر انها اتاخرت خالص ع الفرح
شاهندا بسرعه: لين انا لازم اسافر دلوقتى عشان اشوف علاج ل رجليكى وترجعى تمشى عليها
لين بحب:انا بحبك اوى ي ماما
بتبصلها شاهندا بحزن وهى بتبتسملها وتمشى
بتطلع من الاوضه بتلاقى احمد كان واقف بيسمع كل كلامهم وباصصلها بصدمه كبيره
شاهندا بسرعه وتبرير: استنى ولله انت مش فاهم حاجه انا هفهم بيقاطعها قبل مابتكمل كلامها
احمد بحزم: انا سمعت وشوفت وعرفت كل حاجه ومش محتاج اشوف حاجه ولا افهم حاجه تانى
وبيسيبها ويمشى
بتقع شاهندا ع الارض وهى بتعيط بحرقه
بيكون باصصلها مالك الكان واقف قبل ماتدخل الاوضه وسمع كل حوارها مع لين وقلبه رق علي حاله
مالك بمسانده: روحيله ي طنط الحقيه جوزك طيب ومايستهلش منك كده روحى وحاولى تفهمى وهوا اكيد هيتفهم
بتبصله شاهندا بامل وهى بتهز راسها وبتسيبه و هى بتجرى وراه
مالك بيروح للدكتور
مالك: ها ي دكتور تقدر تكتبلها ع خروج دلوقتى بقالنا اسبوع قاعدين
الدكتور بضحك: اسبوع ايه بس ده هما يومين
ومن ثم يكمل بجديه: اه ان شاء الله هكتبلها ع خروج بكره الصبح
يزفر مالك بحنق وزهق وهوا يذهب للخارج
بيلاقى مامته قاعده تعبانه
مالك بقلق: ماما انتى كويسه مالك
مامت مالك بتعب: ماتخفش ي حبيبى ده شويه ارهاق بس
مالك بقلق: لا مش كويسه روحى ارتاحى انتى وانا هقعد جمب لين
مامت مالك بابتسامه: انت مكبرتش ي مالك للدرجه انى اسيبك لوحدك ف مستشفى انا بس سايباك تعمل العايزه دلوقتى وتشوف نفسك كبير
مالك بزهق: ي ماما انا كبرت بقى بطلى الكلام البتقوليه ده
مامت مالك بمرح: ماشى ي واد ي كبير
وف وسط ما هما بيندهو بيلاقو لين بتنده
مالك: انا هروح اشوفها ي ماما وانتى ارتاحى
بتهزله راسها بتعب
مالك: نعم ي لينى فيه ايه
لين:
مالك بصدمه: ايه الانتى بتقوليه ده