رواية انت نوري الجزء الثاني الفصل الثامن 8 بقلم شيماء حمادة
رواية انت نوري الجزء الثاني البارت الثامن
رواية انت نوري الجزء الثاني الجزء الثامن
رواية انت نوري الجزء الثاني الحلقة الثامنة
ادم فى الطريق لبيت الدمنهوري بعد ما ساب ممرضتين عشان ياخدوا بالهم من ريم
ادم : فتون متقوليش لجدو ان احنا نقالنه
فتون بستغراب : ليه
ادم : كده لما يرجع من السفر هنقوله انا
فتون : تمام
ادم وقف قدام البيت : انزلى يلا
ادم بينزل ومعاه فتون بيدخلو يلقوا كله متجمع طبعا من غير اسر
على السفره
حمزه بيميل على كتف مصطفى : مش ناوى تاخد كريم يومين كمان
مصطفى : لا
حمزه : علشان خاطر
مصطفى : كل ياحمزه الناس بتبص علينا
حمزه بيرجع يا كل بضيق
معتز : هو انت نقلت هنا خلاص يا عم محمد
محمد : ايوا
رقيه : هو فين اسر
يحيى : رنيت عليه قال عنده شغل بس هيجي يسلم عليكم قبل ما تمشوا
رقيه : اخس عليه الواطي هو الشغل اهو مننا
ادم : معلش بقى يا ماما انتى عارفه شغلنا مفهوش هزار
وليد : يعني مش هتحضروا فرحنا كده
رقيه ومحمد : معلش بقى ان شاء الله تتعوض في الاسبوع
وليد بيبص ل ليلى بحب : ان شاءالله
فتون بتميل على جورى اللى بتكون بتلعب فى طبقها ومش بتاكل
فتون : مالك
جورى : مفيش
فتون : زعلانه علشان مش هنا
جورى : هاا لا وانا مالى هزعل ليه
فتون بستغراب : مالك بجد
جورى : بعدين هقولك
بعد الكل
حمزه بخبث : براحه البت هتخلص
معتز بسرحان : هاا
حمزه بيضحك : ها اى بس
معتز بتوتر : بت مين
حمزه بخبث : مليكه
معتز : لا علفكره
حمزه : والله دا انت عينك هتكلها
معتز : هو بين
حمزه : اوووى . بس الصراحه تستاهل البت وصرو.
معتز بعصبية : حمززززه
الكل بيبصله
حمزه : مفيش حاجه ياجماعه بنتناقش بس
حمزه لمعتز : عجبك كده . احترم فرق السن حتى
معتز بيبصله بسخرية
ايسل : بتتكلموا عن اى
حمزه : ولا حاجه يا حبيبتي
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند اياد
اياد : مالك قعد حزين كده
اسر مش بيكون معاه خالص كل اللى شاغل تفكيره كلم جورى
اياد : اسررر
اسر : ها
اياد : ها اى بس بقلى ساعه بكلمك
اسر : معلش كنت سرحان
اياد : ايوا سرحان فى اى بقى
اسر : موضوع كده
اياد : جورى
اسر : امم
اياد : اى اللى حصل تانى
اسر : تفتكر أن هى كرهتنى بجد
اياد بخبث : ممكن ليه لا
اسر بضيق : طيب اسكت
اياد بضيق : حبيتها
اسر بتفكير : مش عارف
اياد :هو اى اللى مش عارف
اسر : مش عارف يا ياد كل اللى اعرفه ان مش عايزها تكرهنى ولا عايزها تبعد اه الاول كنت عايزها تبعد بس لما بعدت حسات أن فى حاجه نقصنى . يمكن علشان اتعودت على اهتمامها .مش عارف . بس مش معنى كده انى بحبها
اياد بيضر*به براحه : كل ده وتقولى مش بتحبها امال لو بتحبها كنت هتعمل اى
اسر : معرفش يا ياد حاسس انى تايه مش عارف احدد انا عايز اى
اياد : صلى استخاره
اسر : ماشى وبيقوم
اياد : رايح فين
اسر : اصلى
اياد بابتسامه : طيب هتروح تسلم على جدك
اسر : اه هصلى وروح
اياد : تمام
اسر بروح يصلى
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
الكل بيكون متجمع فى الجراج بتاع عيلة الدمنهوري بيودعم محمد ورقيه بيدخل اسر
اسر : وعليكم السلام
الكل : وعليكم السلام
اسر بيروح يسلم على جده ويحضنه وعلى رقيه وبعد سلامات كتير وتوديع بزغريط محمد ونور ومليكه وايسل وحمزه وكريم مصطفى ورغد و ليلى ووليد بيستاذنوا ويمشوا
فيروز : كنت فين يا اسر بقلك كام يوم مش بين
اسر بيبص لابوه : فشغل يا ماما
فيروز : طيب ادخل يا قلب ماما كل
اسر : لا مش عايز ولسه هيمشى بيوقفه صوت ادم
ادم : ادخل كل
اسر بابتسامه : مش هدخل غير بخضن
ادم بهزر : يبقى متدخلش
اسر : طب والله متحصل وبيروح يحضنه ويبوس ايديها حقق عليه يا حج مقدرش على زعلك والله
ادم بيطبط عليه بحنيه
فتون بهزر : ياسلام اشمعنا انا انا عايزه حضن انا كمان
ادم بيفتح لها دراعه وهى بتجرى وتحضنه
فيروز بسعاده : ربنا يخليكم لبعض
ادم بيشور لجورى اللى وقفه تتفرج من بعيد وعلى وشها ابتسامه جميله
جورى بتقرب بخجل وفتون بتوسع لها
اسر بيهمس جنب ودنها : اسف
جورى بتتصدم
معتز : طب وانا ما ليش مكان في اللمه الحلوه دي ولا انا ابن البطه السوداء ولا ايه
بيلقى حد بيضر*به على قفاه
كله بيضحك عليه
معتز بيلف وهو حاطط ايده مكان الضر*به يلقى يحيى وهو حضن فيروز بيقول : بقى دى بطه سوداه دى بطه …
ادم بسرعه : يحيى فى اى العيال لسه صغيره
يحيى : صغيرين اى دول عنزو
فيروز : مش نوين تفرحونا بقى وتتجوزوا
اسر ومعتز فى صوت واحد : قريب إن شاء الله
كل بيبص لهم بستغراب معدا جورى بتزعل وبتفكر ان اسر هيتجوز حد غيرها
يحيى : لا دا شكل فى موضوع ولازم اعرفه
ادم : وانا كمان بس لما ارجع
اسر : رايح فين
ادم : هروح مشور كده
فتون : طيب تعالى خدنى قبل ما تروح الشقه
ادم بيفرح بى بنته الحنونه : حاضر يا قلبى
كله بيدخل وادم بيمشى بس بيقف مره واحده لما بيشوف الرقم اللى بيتصل عليه هو نفس الرقم اللى كلمه قبل كده
*فلاش باك*
ادم بيكون رايح بيت نصر المحمدى بس بيجيله اتصال
ادم : الو
الست : ادم بيه الحق مراتك بتموت
ادم : انتى بتقولى اى
الست بصوت متقتع : هى فى مستشفى**** يا بيه
ادم : انتى مين
الست : انا ….بس مره واحده الخط بيقطع
ادم : الو الو بس مفيش رد ادم بيروح بسرعه على المستشفى اللى بتكون قريبه منه وبيسال على ريم بكر بيلقيها فى أحد الاوض فقده الوعى
بالك
ادم بسرعه بيفتح : الو
كوثر بخوف : يا بيه انا مستنياك قدام البيت بتاعك ونبى تطلع بسرعه
ادم بيكمل الطريق جرى : انا بره انتى فين
كوثر : انا هنه وبتكون مداريه فى مكان جنب البيت
ادم بيلقى ست حلوه ومش كبير فى السن يمكن قده بس بين عليها الضر*ب وهدومها متق*طعه وحفيه
ادم بستغراب : انتى مين و عايزه اى
كوثر بخوف بتبص يمين وشمال : انا ابقى ام ريم .ونبى يابيه قولها إنها لسه بت ومحدش لمسها قولها انى رجعتلها قالها أن قلبى مطوعنيش انى اسيبها قولها انى خدت لها حقها . بتعيط . لها انا اسفه على كل اللي عملته فيها
ادم بعدم استعاب : اهدى بس خالها حقها من مين و اى أن هى لسه بت دى انا مش فاهم حاجه
كوثر بعيط : مش مهم قولها كده بس وهى هتفهم . ونبى يا بيه احميها منهم دول عالم مفتاريه مبيهمهومش حد . اوعى تسبها يأبه علشان خاطري
ادم ى هما مين دول
كوثر : ن..بتقع على الارض اثر رصا*صه طلعه من عربيه سمره ادم بيبص وراها بيلقى عربيه بتجرى بيبص على النمر بيلقيها متشاله
ادم بيطلب الإسعاف ليها وبيكلم حد من القسم عنده
الامن بيجى على الصوت
ادم : محدش يلمسها
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
جوه
يحيى بيكون عمل لهم محكمة
معتز ى يابابا كلمه قولتها
يحيى : اعترف انت وهو اخلصوا انا عايز انام
فيروز :ما خلاص يا يحيى بقى سيب العيال
اسر : اه ونبى يا ماما قوليلوا
معتز : والله عايز انام عندى شغل الصبح
يحيى : تمام نكمل كلامنا الصبح
معتز وأسر ى ايوا الصبح عليك بخير تصبح على خير بقى وبيطلعوا يجروا هما الاتنين
فتون وجورى بيضحكم عليهم
جورى : طيب تصبحوا على خير هروح انام انا كمان مش هتجى يا توته
فتون : لا هستنا بابا
جورى : تمام وبتطلع بتلقى اسر وقف قدام الشقه بتتجهله وله هتدخل اسر بيقف قدامها
اسر : ممكن نتكلم على جنب
جورى بجمود : لا
اسر بحزن : ليه
جورى : علشان معتش بثق فيك
اسر الكلمه بتوجعه اوى لدرجة أنه مش بيحس أنها دخله
جورى بتدخل على اوضتها جرى وتقفل على نفسها وتعيط
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
فى الشقه عند ريم ادم بيدخل وبيسأل الممرضات عليها وبيطمن انها خدت علاجها كله تمام
ادم بيقف قدام اوضتها طيب هيقولها اى واى رد فعلها لما تعرف أن أمها ما*تت طيب اعمل اى بياخد نفس ويدخل
ادم بابتسامه مزيفه : لسه صاحيه
ريم : امم مش عارفه انام
ادم : ليه
ريم : مش عارفه قلبى مقبود
ادم : بياخد نفس
ادم : انتى نؤمنه وعارفه وان كلنا هنموت محدش هيفضل عايش و أن الموت علينا حق
ريم بقلق : فى اى
ادم : البقيه في حياتك مامتك توفت
ريم بتنزل دموعها فى صمت بتتكلم بى بعض من الجمود : ربنا يرحمها
ادم بيستغراب جدا رد فعلها بس بيفضل يتكلم معاها فى حاجات كتير علشان متفكرش وتزعل وزعل هياسر على حالتها
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
عند اياد بيكون مش عارفه ينام ومش عارف يبطل تفكير فيها
اياد بزهق : هو فى اى نام يا اياد
بينام تانى بس برضه عقله مش مبطل يجبله صور ليها ولكلمها وشكلها مش بيحس بنفسه غير وهو بيتصل عليه
اياد لنفسه : اى اللى بتعمله ده ياغب افرض ردت هتقولها اى
اياد : اكيد نايمه ومش هترد لسه هيقفل بيلقيها فتحت
… : الو
اياد قلبه بيضض بسرعه وبيتوتر وميعرفش هيقول اى . واخيرا بيجمع شجاعته وبيقول
اياد : ….
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية انت نوري الجزء الثاني)
2 تعليقات