رواية الانسة مراتي الفصل الحادي عشر 11 بقلم هايدي ناصر

رواية الانسة مراتي الجزء الحادي عشر

رواية الانسة مراتي البارت الحادي عشر

رواية الانسة مراتي الحلقة الحادية عشر

سميره : هو نور اتاخرت كده ليه وانصدمت اول ماشافت 😱
اول ماشافت نور نازله وعمر معاها
نزلت نور وسلمت على اللى قاعدين
ياسر : ايه ده حضرة الظابط عمر
ايمن : ايوا يااستاذ ياسر ده عمر ابني
اتفاجئ ياسر وسميره وفى نفس الوقت كانوا مبسوطين اووى
سميره : عامل ايه ياعمر انت جيت امتا صفاء هانم قالت انك كنت فى شغل
عمر : اه يا طنط كنت فى مهمه ولسه راجع النهارده
ياسر : حمدالله على السلامه
عمر : الله يسلمك ياعمي
صفاء جت من المطبخ : يلا ياجماعه الغدا جاهز اتفضلوا
دخل الجميع وصفاء نادا على ايمن بصوت واطي
ايمن : ايوا ياصفاء فى ايه
صفاء : عايزاك تتكلم معاهم على الشغل وان الشركه خالتها صعبه
ايمن : تمام يلا علشان منتاخرش على الضيوف
ثم دلف كلاهما للداخل
سميره : عامله ايه يانور ياحبيبتى
نور بجمود دون مبالاه : الحمدلله
شعرت سميره بالحزن
فضل عمر يضحك معاهم لم حس أنهم زعلوا وحب يهون عليهم ونور قاعده مش بتتكلم مع حد وبعدها دخل ايمن وصفاء
وبدأوا فى الأكل
ايمن مسك الموبايل على أن فى حد بيكلمه وقال : الو __ ايوا ياشريف ___________ايييييييه بتقول ايه حصل أمتي ________ تمام اقفل دلوقتي
ثم اغلق الهاتف وهو يمثل الحزن
ياسر : فى ايه يااستاذ ياسر ايه اللى حصل
ايمن : لا دي شوية مشاكل فى الشغل متشغلش بالك
ياسر : هو فى حاجه خطيره
ايمن : مش عارف اقولك ايه بس
ياسر : بس ايه
ايمن : الشركه على وشك الإفلاس ومش عارف اعمل ايه والبنك موافقش أننا ناخد قرض والشركه عليها ديون كتير لان البضاعه اللى جبتها دفعت فيها فلوس كتير بس لسه فى جزء كبير مدفعش والبضاعه متبعتش ومش عارف اعمل ايه ومحتاج فلوس اسدد بيها تمن البضاعه 😔
ياسر : طب محاولتش تعملها دعايه أو تتفاوض مع شركات تانيه
ايمن : للاسف
ياسر : امممممممم خلاص محلوله أنا ادفع كل الديون بتاع الشركه وادخل معاك شريك
دي كانت صدمه لايمن وصفاء وعم الصمت
ياسر : ايه قولت ايه
ايمن بتوتر : اصل يعني
ياسر : تمام هسيبك مدة تفكر وترد عليا
وبعد أن انتهوا من زيارتهم كان ذاهب ياسر وسميره ونور فضلت واقفه مسلمتش على حد عمر لاحظ أن فى حاجه علشان كده نور مضايقه
وبعد أن ذهبوا دلفت نور للاعلى سريعا
وأيمن ذهب للمكتب ثم دلفت ورائه صفاء وعمر ذهب للأعلى
صفاء : وبعدين هتعمل ايه
ايمن : مش عارف الخطه مامشيتش زى ماكنت عايز
صفاء : بس انت محتاج الفلوس علشان تسدد الديون اللى عليك هتعمل ايه
خلاص محلوله عندي حل
ايمن : اي هو
صفاء : انت هت
عند عمر ذهب لشقته ولما دخل سمع صوت نور وهي بتعيط محبش يضايقها ودخل اخد حاجته ومشي شغله
نور : فينك ياماما وحشتيني اوووى وقاطعها صوت الموبايل جابته وفتحته لاقت رساله من اسيا نور رنت عليها
اسيا : اه يانور عامله ايه
نور : بخير الحمدلله
اسيا : اومال صوتك ماله ايه اللى حصل
نور : لا ولا حاجه متقلقيش
اسيا : تمام مع اني م مصدقاكي هتيجي النهارده النادي ولا ايه
نور : مش عارفه بس انا محتاجه اكون هناك أنا جايا
ثم أغلقت الهاتف ودلفت للحمام وغيرت ملابسها لترنج بوما رياضى اسود وتوب ابيض وكاب ابيض وكوتش ابيض ومشيت
فرح : اه يابنتي انتى فين الباص ماشي
مليكه : اهو جايا قربت خلاص ثم جاءت سياره مسرعه باتجاهها
مليكه : هو ايه الهمج ده مش تحاسب
ثم نزل شاب ذو لحيه خفيفه ونظاره شمسيه لابس تي شيرت من اللون البيبي بلوو وبنطال من اللون الأسود الداكن وشعره اسود وبشره متوسطة البياض
الشاب : هو ايه مش شايفه حضرتك أن ده طريق مش تخاسبي بابا وماما معلموكيش انك تبصي شمال ويمين قبل ما تعدي الطريق
مليكه باستهزاء : لا بس علموني لما واحد يقل أدبه أعلمه الأدب
الشاب : ياريت توسعية كده أنا مش فاضي للكلام الفارغ ده
مليكه : ولا أنا
ثم ذهبوا باتجاه مضاد
فرح : ايه يابنتي الباص ماشي والمكان اللى كنت حجزالك فيه جنبي حد قعد فيه
مليكه : طب وبعدين أنا خلاص اهو جايا
فرح : استني اه فى كرسيين فاضيين بسرعه عحلي شويه الكابتن هيمشي
مليكه : خلاص وصلت اهو وشاور ليها من الشباك ثم دخلت بسرعه الباص وفضلت تبص حواليها لاقت كرسي فاضي قعدت فيه
اسيا : اهلا ياصاحبي عامله ايه
نور : الحمدلله ياصلاح عامله ايه
اسيا : أنا الحمدلله انتي اللى ايه شكلك مش عاجبني خالص
نور : لا شوية تعب بس ومخنوقه
اسيا : خلاص تعالى نروح المطعم اللى على البحر ونشرب حاجه وتحكيلي حصل ايه ثم ذهبوا
عند فرح الباص وقف فجأه ومليكه اتخبطت فى اللى قاعد جنبها
مليكه : انا بعتذر وكانت صدمه لما شافت 😱