رواية اسيره الاسد الفصل الرابع 4 بقلم إسلام علي
رواية اسيره الاسد البارت الرابع
رواية اسيره الاسد الجزء الرابع
رواية اسيره الاسد الحلقة الرابعة
خالد طلع لقى ناس كتير قدام بيت مريم دخل لقاها لابسه فستان ابيض وجنبها واحد ماسك ايدها خالد كان فاكر ان كل ده حلم مستحيل مريم تتجوز غيرو مريم شافتو وكانت خايفه خالد اتاكد انو مش حلم بص عليها بقرف ونزل ورجع الفيلا وهو فى الطريق كان هيخبط بنت وقعت منها الشنطه نزل يشوفها لقاها ريم
ريم بعصبيه: هو انت مش تفتح يااخى
خالد: اسف مختش بالى
ريم شافت ان هو حزين: عادى انا لسه عايشه
خالد: تمام
وسابها ورجع العربيه تانى ومشى
ريم: هو مالو
وراحت عند حياة
ريم: بقولك هو خالد مالو
حياه: مش عارفه جى مش الشغل متكلمش ودخل اوضتو
ريم: تمام انا هروح اعزم رحمه بقاا
حياه: تمام
ريم راحت عند رحمه
رحمه: ازيك ياريم
ريم: الحمدلله انا كنت جايه اعزمك على عيد ميلادى الاسبوع الجاى
رحمه: كل سنه وانتى طيبه هشوف اسد واقولك
ريم: تمام
ريم طلعت من اوضته رحمه ولقيت نفسها رايحه اوضته خالد علشان هى صديقه حياه من زمان وعارفه كل حاجه فى البيت بس خالد كان بيبقا طول الوقت فى الشغل لان اسد مش بيروح الشغل ولما بقا يروح الشغل خالد بيبقا فى البيت
ريم خبط ودخلت لقيت خالد مكسر كل حاجه فى الاوضه وقاعد فى اخر الاوضه ريم جريت عليه بخضه: فى اى
خالد بدون مقدمات حضنها وبعد فتره سابها وطلع بره الاوضه ريم فى نفسها: هو مالو النهارده
وطلعت سلمت على الكل ومشيت
عند طارق مرحش عند اسد بس ريم عزمتو على عيد الميلاد علشان حياه تشوفو
بقلمى إسلام
يوم عيد ميلاد ريم كانت كل حاجه جاهزه والكل موجود رحمه لابسه فستان جميل وحجاب جميل واسد الى مش سايب ايدها وطارق وخالد وحياه الى كانت جميله جدا وطارق مش قادر يشيل عيونو من عليها وهى بتتعمد تتكلم مع خالد وتضحك معاه زى خطت ريم واخيرا ريم الى كانت روعه ايه ف الجمال وشعرها الطويل كانت حوريه من الجنه وخالد كل يوم بيتشد ليها اكتر حياه وهى بتمسك كتف خالد: عقبال فرحك ياقلبى
طارق بص ليها نظره حارقه وهى ولا معاه
حياه: انا رايحه اشرب
ومشيت عند المطبخ
طارق: عن ازنكم
وراح وراها واول لما شافها زقها للحيطه
طارق وهو بيضغط على ايدها: اى الى انتى بتعملى ده
حياة: بعمل اى
طاارق: انتى ازاى تهزرى مع خالد كدا واى المسخره الى انتى لابسها دى
حياة: وانت مالك ااه نسيت ده انا زى اختك
ولسه هتكمل طارق سكتها بقبله اخرست جميع حواسها واخيرا بعد عنها
طارق بهمس: بحبك
حياة كانت مغيبه عن الواقع تماما طارق سابها وطلع بره وحياه فاقت من غيوبوتها وطلعت طارق اول لما شافها غمز ليها حياه باحراج: انا عايزه اروح
ريم: لسه بدرى
حياة: معلش تعبانه شويه خالد ممكن توصلنى
طارق: انا هوصلك
حياة بخوف: لا
اسد: تعالى معايا رحمه كمان عايزه تروح
حياه: ماشى انا هستنا فى العربيه ونزلت واسد استأذن هو ورحمه ونزلو
ـ
عند ريم خالد: كل سنه وانتى طيبه
ريم: ياابنى انت خامس مره تقولى كدا
خالد: ماانا مش عارف اقول اى
ريم: اى حاجه غير الجمله دى
خالد: انت حلوه قوى النهارده
ريم: بجد ولا بتقول اى كلام وخلاص
خالد: لا والله انتى دايما حلوه
ريم بخجل: شكرا
خالد: اى ده انتى بتكسفى
ريم ضربتو فى كتفو: طبعا
ـ
عدت الايام وطارق بقا بيحاول يتقرب من حياة وهى مش عارفه هو اتغير لى وريم وخالد بقو صحاب جدا ورحمه بقت بتحب اسد واسد كمان حبها
فى الصباح فى غرفه اسد كان نايم ورحمه فى حضو
رحمه:اسد
اسد:اممم
رحمه:قوم الوقت اتاخر
اسد:لا
رحمه:طب سيبنى انا عايزه اكل
اسد:لا
رحمه:اسد
اسد:امم
رحمه:قوم بقاا
بقلمى إسلام
اسد قعد وهو بيرفع شعرو:فى اى
رحمه:انا جعانه قوى ولسه بدرى على الفطار
اسد:خلاص ننزل نعمل فطار لينا
رحمه بحماس:انت بتعرف تعمل اكل
اسد:بصراحه يعنى لاا
رحمه:هعلمك تعالى انت بس
اسد:استنى هتنزلى كدا
رحمه:ماكلهم نايمين ومحدش هيشوفنى
اسد:لا البسى الحجاب
رحمه باست خدو:حاضر
ولفت الحجاب ونزلو فى المطبخ بقلمى إسلام اسد كان بيقطع سلطه ورحمه بتعمل البيض
اسد ايدو اتعورت:اه
رحمه بخضه:اتعورت
اسد:جرح صغير عادى
رحمه وهى خلاص هتعيط:لا ده انت اتعورت جامد انا السبب
اسد خدها فى حضه:اهدى اهدى ده جرح عادى
رحمه نظفت الجرح وعملت الفطار وطلعو الاوضه
عند طارق كان قاعد فى اوضتو وماسك الفون وبيقلب فى الصور وكانت كلها صور ل حياة
طارق ف نفسو: يااه لو تعرفى قد اى بحبك بس مكنش ينفع اقولك بس دلوقتى خلاص
عند حياه كانت بتكلم ريم فى الفون
ريم: باسك
حياه بكسوف: ايوه
ريم: وسكتيلو
حياه: ماانا معرفتش اعمل اى
ريم: كنتى اضربى اعملى حاجه
حياه: اهو الى حصل بقا كدا الخطه نجحت
ريم: هو قالك متهزريش مع خالد يبقا بيغير عليكى
حياه: واعمل اى بقاا
ريم: الخطه التانيه تتجاهلى تماما
وقعدو يتفقو هيعملو اى
عده وقت ورحمه حبت اسد جدا وهو كمان حبها وبقا يعمل كل حاجه تفرحها وحياه ماشيه على الخطه ومتجاهله طارق وهو مدايق جدا من كدا وريم وخالد بقو صحاب
بقلمى إسلام
فى صباح يوم جديد اسد صحى لقى رحمه نايمه فى حضه
اسد بحب باس جبينها وقام اخد شاور ولبس وكان واقف بيشرح شعرو قدام المرايا ورحمه صحيت
رحمه بنوم: رايح فين
اسد: شغل
رحمه: خليك شويه
اسد ببرود: مش ينفع
رحمه بحزن من طريقتو: تمام
اسد مشى من غير ما يبوس ايدها زى كل يوم وهى زعلت جدا من تغيرو ده
حياه كانت نايمه والفون اتصل وكان طارق مردتش عليه واتصل تانى وبرضو مردتش واتصل تالت وردت
طارق: مش بتردى لى
حياة: كنت نايمه
طارق: هو فى اى
حياه: اى
طارق: انا بسالك اعترفلك بحبى تتجاهلينى اتجهلك انتى تحبينى
حياة بعصبيه وصوت عالى:شعور وحش صح لما تحب حد ويتجاهلك مش كدا يااخويا
طارق: انا اسف بس مكنش ينفع اقولك بحبك اسد صحبى ولو كنت اتقدمت ليكى مكنش هيوافق
حياه بدموع: مين قالك اسد عارف ان انا بحبك وكان هيوافق عمتا خلاص
طارق: خلاص اى
حياه بخبث: انا هتجوز خالد
طارق بغضب: انتى بتقولى اى
حياة: الى سمعتو واكيد طبعا هتشهد على عقد جوازى انت زى اخويا باى
وقفلت ف وشو من غير ماتسمع ردو
عند خالد كان واخد اجازه ونايم فونو رن
خالد:الو
ريم: الحقنى ياخالد
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية اسيره الاسد)
تعليق واحد