رواية اسرت عقلي الفصل العاشر 10 بقلم هاجر الغريب

رواية اسرت عقلي الجزء العاشر

رواية اسرت عقلي البارت العاشر

رواية اسرت عقلي الحلقة العاشرة

فريدة جهزت حاجتها وراحت محطة القطر وركبت مستعدة لطريقها للقاهره وهى تتوعد لبنتها
…………….
يامن ورماح وليالى وصلو البيت وليالى كانت نامت
يامن: يلا يارماح وصلنا
رماح: ليالى نامت
طب صحيها
لا سيبها نايمه كدا احسن علشان نشوف احنا هنعمل ايه مع ابوك
طيب هنطلعها ازاى فوق
انا هشيلها
تشيلها ايه انت مجنون لا طبعا
ههه مقدر غيرتك بس انا اخوها وانت مش هينفع تشيلها فاانا اللى هشيلها
طيب يلا انزل

ونزلو ورماح شال ليالى وطلعها فوق
…………………
فى محطة القطر فريدة وصلت القاهرة ومعاها ورقة بالعنوان
فريدة: لو سمحتى يابنتى متعرفيش العنوان دا
البنت: ايوة اعرفه ياحجه تعالى اوصلك دا جنب شغلى
كتر خيرك يابنتى
……………………
فى شقة يامن
يامن: انا مكنتش متوقع ان ابوك يعمل كدا
رماح: ابوك يعمل اكتر من كدة ميهموش غير الفلوس بس امك الله يرحمها مكنتش عاوزة تضم الارض بتاعتها ليه واول لما ماتت مستناش العزا يخلص وجاب المحامى وضم ارضها ليه
يامن: انا مش هسكتله طب وقمر
رماح: قمر ابوك جوزها لواحد معاه فلوس كان جاي يشترى اراضى فى البلد وعرضها عليه وجوزهاله
يامن: انت بتتكلم بجد
رماح: ايوه ومخلفه منه ولد وبنت
قطع حديثهم خبط الباب
يامن راح فتح الباب واتصدم
يامن: مرات عمى
رماح راح عنده فى ايه يا يا…..

فريدة ونور
نور: طب هتفضلو فى حالة صدمه كدا كتير
رماح: طب ادخلو
فريدة: ازاى دا انت عايش
يامن: ايوا يامرات عمى عايش اقعدى انا هفهمك كل حاجه
رماح: طب انا هاخد دكتورة نور وننزل نجيب حاجات لليالى
يامن: انا عايش يامرات عمى ابويا هو اللى زور موتى
لية وازاى
انتى طبعا عارفة حكاية عمى الله يرحمه بتاعت التعليم
ايوة هو حكالى
بس محكالكيش انى انا كنت بتعلم من ورا ابويا ولما كبرت قررت انى اسافر اكمل تعليم هنا ومكنش حد يعرف غير اخويا رماح ولما جيت قولت لابويا قالى لو سافرت هعتبرك مت وملكش ميراث وفعلا سافرت بس مكنتش اعرف ان ابويا عمل عزا وقال للبلد انى مت وبعد لما جيت هنا واستقريت عرفت ان ليالى مستسلمتش وكملت تعليم وان عمى مات وكانت عاوزة تيجى القاهرة علشان تدخل الجامعه بس ابويا مش راضى فرماح كلمنى وهربها وجابهالى هنا بس هى متعرفش انى ابن عمها انا بالنسبة ليها دكتور فى الجامعه بتاعتها وصديق رماح

ليه باين على وشك الحزن كدا ياابنى
انا حبيت ليالى يامرات عمى ومعرفش لو عرفت انى ابن عمها واتخليت عنها هتسامحنى ولالا
متقلقش ليالى عمرها ماصدقت انك مت
ازاى دا
ليالى كانت روحها فيك من وانتو صغيرين وبعد ما ابوك قال انك مت ليالى مصدقتش وكانت كل يوم بتدور عليك وبتتكلم مع صورتك قبل ماتنام لازم تقولها ياابنى المهم هى فين دلوقتي
هى جوا فى الاوضة نايمه
طب انا هدخل اطمن عليها
لالا استنى
فى ايه
ابويا كان خاطف ليالى علشان يمضيها على الورق واحنا انقذناها انا ورماح وجاتلها نوبه غريبة ووديناها المستشفى ولما فاقت مكنتش فاكره حاجه فاانا سايبنها نايمه لحد مانشوف هنعمل ايه
فريدة بدموع: يحبيبتى يابنتى
متخافيش يامرات عمى هتبقا كويسة بس الحمدلله انك جيتى علشان ميقدرش يوصلك
………………………………….

رماح: هو انتى جيتى هنا ازاى
نور: مفيش كنت فى المحطة وبعدين لاقيت ست بتقولى لو سمحتى متعرفيش العنوان دا قولتلها اعرفة وكان قريب من مكان شغلى اصلا فقولتلها تعالى اوصللك بالعربية
رماح: انا بشكرك جدا
نور: على ايه بس دا واجبى وانا مستعده لاى مساعدات تانية
رماح بابتسامه: تسلمى
نور: احنا قربنا على المستشفى اللى بشتغل فيها انا مضطرة استأذن زميلتى واقفة هناك اهى
رماح: تمام خلى بالك من نفسك
نور: وانت كمان باى
رماح: باى
نور سابته وراحت على صاحبتها
ايه: مين دا يانور
نور بهيام: دا ر… م…. ا…. ح
ايه: رماح مين
نور: رماح فاكره لما حكيتلك اللى انقذنى فى الصعيد ووصلنى هنا هو دا
ايه: بس ايه القمر دا
نور: بس يابت
ايه: ايه الحلو معجب ولا واقع
نور: مش عارفه المهم دلوقتى يلا نطلع فوق لحسن اتأخرنا
ايه: يلا
(ايه الريحانى صديقة نور دكتورة اطفال بتشتغل مع نور فى نفس المستشفى ونفس سنها)
………………………
فى دوار شريف جبران
بتقول ايه
يامن ابنك هو اللى مع ليالى ورماح معاهم وفريدة راحتلهم
ازاى مستحيل يامن مات
يامن مات فى عقلك انت اللى موته بمزاجك
لااااااااااااا
………………………….
ليالى صحيت من النوم وطلعت برا
اية دا ماما
فريدة قامت حضنتها وحشتينى ياقلب امك
انتى كمان وحشتيني ياماما بس انتى جيتى هنا ازاى

رماح بعتلى جيت
حبيبتي ياامى تعالى اقعدى ارتاحى
انتى عامله ايه يابنتى واخبار دراستك هنا ايه وحياتك
مش هتصدقى اللى عرفته عن بابا ياماما
عرفتى ايه
بابا كان بيدرس هنا ومتخرج من كليه التجارة
فريدة بتوتر: انا عارفه كل حاجه
ايه عارفه ازاى يعنى
ابوكى قالى على كل حاجه
وازاى متقوليليش ياماما ازاى تخبى عليا حاجه زى دى
مكنش ينفع اقولك لو كنت قولت عمك كان هيأذيكى
ولا كان يعرف يعمل حاجه
اسمعينى يابنتى كان لازم اعمل كدا صدقينى
كان لازم تعملى كدا وتسيبينى انا مش فاهمه حاجه وتايهه
يابنتى انا….
باااس كفاية ياماما كفاية