رواية احببتها منذ البدايه الفصل السابع 7 بقلم علياء مصطفى

رواية احببتها منذ البدايه البارت السابع

رواية احببتها منذ البدايه الجزء السابع

رواية احببتها منذ البدايه الحلقة السابعة

نور دخلت لقيت مايا بتبوس شريف
شريف بعد عن مايا بسرعه
مايا: اى ي حبيبى وبصيت لنور انتى جيتى لسا بدرى
نور: انننتى مقرفه اووى اى اللى مدخلك اوضتى
مايا: اوضتك انتى صدقتى نفسك ولا ايه دى اوضت حبيبى ي ماما وانتى هنا ضيفه مش اكتر
نور مسكتها من شعرها وطلعتها بره وقفلت الباب من جوه
شريف ساكت
نور: انا وماما جينا من شويا واشترينا كل حاجه
شريف باستغراب من رد فعلها: اننتى كويسه
نور: اه الحمدلله ليه؟
شريف: مش عايزه تعرفى اى اللى حصل
نور: لا وهعرف ليه انا مالى انت جوزى على الورق وعلشان كدا طلعت مايا قدام الناس لكن انت حر تعمل اللى تعملو لكن مستحيل اعاتبك
شريف بضيق من برودها: انا رايح الشركه ولما اجى ابقى البس
نور: طيب
شريف وهوا طالع
احلام: خد هنا رايح فين
شريف: رايح الشركه ي ماما ليه فيه حاجه
احلام: ايوا طبعا فيه النهارده فرحك والا انت ناسى
شريف: دا منظر ي ماما مش اكتر
احلام: بس برضو الناس متعرفش كدا تقول اى
محمد: اسمع الكلام ي شريف مفيش شركه النهارده
كريم: وياسيدى لو على الشغل هروح انا واجى 6 بالكتير قبل الفرح
شريف بضيق: ماشي
طلع شريف
وهما تحت بيجهزو للفرح بكل حب
وجت الميكاب ارتست لنور
نور لحلام: مكنش فيه داعي للميكب ارتست ي ماما
احلام بحب: انا عارفه انك مش محتاجه ي حبيبتى بس هيا هتحط لمسات خفيفه
الميكب: ايوا هيا كلها مسكره وروج وانتي ماشاء الله تبارك الرحمن عليكى مش محتاجه اصلا
نور بحب: طيب
وبدات تلبس وتحط الميكب
عند شريف كان هوا وكريم فى الاوضه بيجهزو
كريم: طلع مز اووى ي شرريفو
شريف: سمعنى سكوتك
كريم: انا من النهار ملاحظ عليك انك متضايق فيه حاجه
شريف: ايوا ي كريم وحكالو اللى حصل فى النهار
كريم بصدمه: وانت اذاى تعمل كده
شريف: هى اللى جت الاوضه انا زعقت فيها بس هيا بستنى وبس ودخلت نور بعدها علطول
كريم: انا مش عارف ردت فعلها اذاى كانت كدا
شريف: كلها شهرين وهنطلق
كريم: بس انت بتحبها
شريف: لا لا دا مش حب دا اعجاب بشكلها مش اكتر
كريم فى نفسو: باين جدا عليك ي شريف
وجهزو نفسهم ونزلو تحت
عند نور بعد ما جهزت
الميكب: اجمل عروسه عملتها ميكب اى الجمال دا ربنا يحفظك ويحميكى
طلعت احلام: مشاءالله تبارك الله عليكى ي مرت ابنى ربنا يحميكى من العين نور كانت لابسه فتسان ابيض جميل متزين بالاماس بكم والطرحه طويله وجميله جدااا وميكب خفيف جدا
نزلت نور
شريف وكريم عينهم مش اتشالت من عليها وهيا نزله
شريف فى نفسو: هوا بجد فيه فى الدنيا زي جمالك يبختى
كريم فى نفسو: يخريبت جمالك انتى فى قمه الروعه فيه جمال كدا
وبعدها مسك شريف ايد نور ورحو يكتبو الكتاب
الماذون: فين موكلك يا عروسه
مكنش ينفع اخوها ولا امها طلع كريم وقال انا موكلها
نور ابتسمتلو وهمست ليه شكرا يا كيمو
كريم: ابتسم وقال ولو انتى اختى يا نور
وبعدها انتهى الماذون بجملتو الشهيره بارك لكما وبارك عليكما وجمع بينكما فى خير.
راحت دعاء وهى بتبكى كبرتى يا نور عيني وبقيت اشوفك بى الابيض
واحمد: وانا مين هيلعب معايا البيت هيكون ممل من غيرك
نور: هيجى عندكم من وقت للتانى ي حبيبى
شريف حس بى غيره
وشريف سلم على المعزيم ومش كان راضى يخلى حد يسلم على نور
وخلص الفرح على خير ونور وشريف طلعو
غيرت نور الفستان ولبست بجامه مريحه وسابت شعرها
وجابت فشار وقعدت قدام التلفزيون
شريف خد شور وطلع لقى نور فى الصاله
شريف وهوا منبهر من جمالها: ااننتى اى اللى مقعدك
نور: اى حرام ولا اى برضو
شريف: طيب مش تتاخرى فى النوم
دخل شريف وقفل عليه الباب
بعد 3 ساعات طلع يشرب لاقى التلفزيون مفتوح ونور نايمه
طفى التلفزيون وجه يشلها راحت عطيلو بوكس فى وشو وقالت ابعد عنى واتفاجت انو شريف
شريف بالم: يخربيتك دا انا كنت هنيمك عدل على الكنبه
نور: معلش انا اسفه مكنش قصدي وبعدين انت مالك
شريف: تصدقي انا غلطان براحتك
ودخل نام
ونور جابت المخده ونامت
تانى يوم الصبح
نور: اه يا راسى
وقامت وفصلت تخبط على شريف علشان تاخد شور وتاخد هدوم لخد ما شريف طلع وهوا لبس البنطلون وقالها اى اى عايزه اى على الصبح نور وهى بتغمض عنيها
كننتت عايزه هدوم عايزه اخد شور
شريف: طيب مغمشه عينك ليه
نور: بص لمنظرك وروح البس
شريف بضحك: طيب ادخلى
دخلت نور اخدت هدومها وطارت
شريف بضحك دا انتى طفله اوى
نزلو شريف ونور
احلام: صباح الخير ي حبايبي تعالو
كريم ومحمد صباح الخير
نور وشريف صباح الورد
ونزلو وقاعدو فطرو نور لكريم انت صاحب شريف
كريم: اه من الطفولة
نور: اهاا شكرا ي كريم مره تانيه
كريم بابتسامه: شكرا على اى انتى اختى ومرت اخويا
نور ضحكتلو
شريف كان هيولع من الغيره
وبعدها خلصو اكل
شريف انا طالع فوق اجيب ملف ورايح الشركه
وفجاه طلعت مايا بلبس مثير قدام شريف
شريف: انتتى عايزه اى
مايا: وحشتني ي حبيبى ولفت ايدها على راقبتو
شريف: انتى مقرفه اووى ابعدى عنى بعد عنها ومشى
وهوا رايح الشركه
نور وهيا لابسه: استنى انا رايحه الكليه وصلنى معاك
شريف: كليه كليه اى النهارده
نور: زى ما انت رايح الشركه انا رايحه الكليه
مايا طلعت وانا كمان رايحه الكليه
نور: جايه تقعد قدام جمب شريف
مايا سبقتها وقعدت
مايا: اقعدى وار ي حبيبتى دا مكانى شريف اتضايق
نور: طيب انا هروح اركب مع كريم
نور: ممكن توصلنى الكليه
كريم: عيونى اكيد اركبى
شريف نزل وقالها: مشهتروحى غير معايا
قوم مايا وركبت نور
وكريم خد مايا وطلعو
وصلو الكليه وبعدها شريف وكريم مشيو للشركه
نزلو نور ومايا
مشت نور مايا بغل: هدفعك تمن كل دا غالى اووووى
نور وهيا مش مرتاحه لبصات الناس ليها: هوا فيه اى
واحده جت عندها: انتى بقى اللى لفيتى على شريف الجبراونى ووخليته تجوزك هما كدا الشحاتين
نور مسكت ايدها ولفتها
نور: لو انتى مش عارفه انا مين هعرفك بنفسى ولو خايقه علي روحك ابعدى عنى واللى والله اخليكى تتمنى الموت ومش تلاقيه
البنت بوجع: سيبى ايدى بقولك سيبها خلاث انا اسفه
نور سبتها ومشيت
وهيا طالعه من الكليه جه شب وقالها انتى نور
نور: اه انا اقدر اساعدك بى حاجه
الشب قرب منها وقالها انتى جميله اووى اذاى خليتى واحد وحش زى شريف يتجوزك انتى ناعمه اووى
جه شريف ونزل ضرب فيه لحد ما كان هيموت فى ايدو
شريف بغضب جحيمى: دا انت هتموت النهارده
لحد ما العميد جه وحاشو
العميد: اى اللى حصل يا شريف بيه مينفعش كده
شريف: انت عارف انا ممكن اعمل اى الكلب دا يتفصل من الجامعه
العميد: شريف بيه دا مينفعش
شريف: اللى اقولو يتنفذ
العميد: حاضر ي شريف بيه
شريف خد نور وطلع بيها على العربيه
مايا راحت عند الشب وقالتو انت كويس
الشب بالم: لا خالص
مايا تعالا معايا انت عايز نور
ماجد: اووى اووى
مايا: طيب تعالا اقولك هتعمل اى
وقالتلو على الخطه
ماجد: دا انتى الشيطان يتعلم منك
مايا: امالل دا انا هندمها اووى
عند شريف بعد ما وصل البيت وملامحو غير مبشره بالخير طلع الاوضه وفضل يكسر فى الاوضه وكل حاجه قدامو
شريف بغضب جحيمى: اننننتنتتنتتتتتتتتتتتتى بتتتتتتتتتتاعى ااانااااااااووؤووبسسسسانننننتتى فاهمه
نور بخوف: ايوا فاهمه
مسكها من ايدها: والله والله يا نور
لو اللى حصل دا اتتكرر مش هرحمك انتي مراااااتى فاهمه
نور بعيط : فاهمه والله مش هيتتكر وسبها تبكي وطلع
نور بتبكى هوا انا عملت اى لكل دا يربى وفضلت تعيط فى لاوضه
فى اليلل نور نزلت الجنينه
وشريف كان باصص عليها من الشباك
وفجااه…