رواية أنتي نبض قلبي الفصل الخامس والأربعون 45 بقلم عائشة أحمد
 |
| رواية أنتي نبض قلبي الفصل الخامس والأربعون 45 بقلم عائشة أحمد |
رواية أنتي نبض قلبي الفصل الخامس والأربعون 45 بقلم عائشة أحمد
عند عبدالله
مليكه قصت كل شئ لهم
منى : طب هتعملى اى
مليكه : هرجع
عبدالله : ترجعى فين
مليكه :عند تيتا
منى : مستحيل
مليكه : انا محتاجه اريح دماغى شوى
عبدالله : طب انا هكلم بابا
مليكه: انا كلمته
عبدالله : طب هتمشى امته
مليكه : هتحرك الفجر
منى : بتحضن مليكه كل حاجه هتتصلح باذن الله
*******************
عند مراد داير يلف بالعربيه وبيحاول يرن على مليكه اللى رافضه ترد عليه
مراد : لى دايما بتحبى الهروب لى متسمعنيش لى يا مليكه بدمرى اللى بينا بلحظه غضب بس انا لازم اشوفها اكيد هى عند عبدالله انا هروحلها
********”””””””*
بعد مدة مراد وصل عند عبدالله
عبدالله : ازيك يا مراد
مراد : بخير مليكه هنا
عبدالله : اه بس
مراد : معلش يا عبدالله انا محتاج اتكلم معاها
عبدالله راح ورجع : للاسف رافضه تقابلك
مراد بحزن : ماشى ونزل ووصل عند عربيته بص لفوق لقى مليكه واقفه مستخبيه ورا الشباك بص عليها بصه طويله وركب عربيته
وهى فضلت تعيط
************”*”””””*
صباح يوم جديد
مليكه وصلت بيت جدها
الجدة : وحشتينى يا غاليه يا بت الغوالى
مليكه : وانتى اكتر يا تيتا
الجدة : القمر دى طبعا ملك مش اكدة
ملك ببسمه: اه انا
الجدة حضنتها
مختار : ازيك يا غاليه
مليكه : بخير طول ما انت بخير يا عمى
مليكه بصت لقت محمود واقف ووشه فالارض :ازيك يا ابن عمى
محمود بكسوف : بخير
مليكه : ارفع وشك اوعى تحنى راسك لحد
محمود : انا مش قادر انسى اللى عملته
مليكه : بس انا نسيت انتى مراته
فرح : اه
مليكه : انا مليكه
فرح ببرود: عارفه
مليكه : جدو فين
مختار فوق مبيتحركش من عالسرير
مليكه بحزن : انا رايحه اشوفه
الجدة : هاجى معاكى
مليكه : لا يا تيتا انا عايزة اشوفه لوحدى
مليكه طلعت عند جدها ودخلت لقته راقد عالسرير لا حول ليه ولا قوة قربت عليه والدموع فعنيها مسكت ايدة وباستها: عامل اى يا جدو
الجد: مليكه انتى رجعتى
مليكه بدموع: انا جيت وهفضل جنبك
الجد بدموع : بتبكى ليه عاد متبكيش يا بت حسان
مليكه مسحت دموعها
الجد: سامحينى يا بتى سامحينى
مليكه : متطلبش السماح انا مش زعلانه انا نسيت كل حاجه وانت كمان انسى
الجد بحزن: معقول قلبك سامحنى بعد كل اللى عملته فيكى انتى خسرتى ابنك بسببى
مليكه : مسمحاك ياجدى مسمحاك عارف لى لان انت سندى انا محتجاك جنبى
الجد بخوف: مالك يا بتى وفين جوزك وبتك
مليكه بتوتر: بنتى تحت معايا وجوزى مشغول شوى
الجد: معتخبيش عنى حاجه
مليكه : لا ياجدو
فى اللحظه دى الجدة دخلت ومعاه ملك
مليكه : ملك تعالى سلمى على جدو
ملك : حضنته وباسته فى خدة
الجد: ربى يحرسك يا قمر
الجدة: يلا يا بتى الغدا جهز
مليكه : تمام انا هجيب جدو وننزل
الجدة: مبيرضاش يا بتى ينزل
مليكه بهزار: لااااا الكلام دة زمان انا دلوقتى جيت وهتنزل تفطر وتتغدى وتتعشى وتقعد معانا كومان
الجد بضحك : هنزل عشان خاطرك
الجدة: بجد يا حاج
الجد: بجد
*”””””””””””””””””””””””
نزلوا تحت عالفطار وقاعدين يفطروا
مختار: مليكه المستشفى اللى هنا احنا لينا نصها تقدرى تروحى تشتغلى فيها
الجدة: ايوة تسلى نفسك
مليكه : ماشى يا عمو انا هروح اشوف النظام
فرح : وانتى دكتورة اى بقه
محمود: دى دكتورة كبيرة قوى وبتعمل عمليات واعرة قوى
فرح بغيظ: كيف يعنى
مليكه : دكتورة جراحه مخ واعصاب
فرح : اه عارفاه دة كان فى دكتور مشهور قوى بيكتبوا عنه كتير عالنت اسمه مراد المغربى بيقولوا بيعمل عمليات واعرة كتير وبينقذ حيات الناس بس انتى فين وهو فين
ملك : دا بابى
الجد بفخر: هو دة يبقى جوز مليكه يا بتى
فرح بغيرة: كومان وانتى ناويه تقعدى كتير بقه ولا اى
مختار: لحد فرح هنا بنتى
مليكه : صح عمى فين هنا
مختار: نزلت تجيب طلبات ليها هى وامها
مليكه : وحشتنى اوى
مختار: دى فرحت قوى لما عرفت انك جايه
محمود بحب: كلنا فرحنا
مليكه ابتسمت
*********”””””””””””””””
عند مراد
خالد : هتعمل اى يا بيه
مراد باصص على طبقه : مش عارف
سهير بغضب: يعنى اى مش عارف انت هتطلق اللى متجوزها دى وترجع مراتك وبنتك
مراد : مش هينفع
اياد بغضب: اى هو اللى مش هينفع ولا تكون حامل منك
مراد بغضب: اياد متنساش انى اخوك الكبير
مهاب : اهدوا يا جماعه اهدوا
خالد : انت طلعت انانى يا مراد انانى
مراد : عن اذنكوا
مشى بس وقفه صوت ابوة
خالد : لو مليكه مرجعتش انت كمان مترجعش
سهير: لا يا خالد
رهف: مش كدا يا بابا
خالد بص على مراد : انا قلت اللى عندى مراد بص عليه بحزن ومشى
مهاب: مكنش لازم تعمل كدا يا عمى بكرة اول يوم رمضان ورمضان بيحب الجمعه رمضان فرحه
خالد : طول ما مليكه مش موجودة فرحتى هتكون ناقصه وسابهم ومشى
رهف : يارب رجعهم لبعض
سهير؛ يارب
#######$$$$$$$$$$$$
عند مليكه لبست ونزلت : انا رايحه اشوف المستشفى
الجدة: على طول اكدة طب ريحى حالك
مليكه : مبحبش القعدة
مختار : انا هاجى معاكى
مليكه : يلا خلى بالك من ملك يا تيتا هى نايمه
الجدة: فى عيونى يا بتى
مليكه مشت مع مختار
مختار: هتعملى اى
مليكه بحزن: مش عارفه يا عمى مش عارف
مختار: متخربيش بيتك كان لازم تسمعى جوزك الاول
مليكه : اسمع اى يا عمى لما شفتهم اتجننت ولما شفته خالع وهى بقميص النوم عقلى كان هيطق وكل اللى فات جه فبالى بعده ونفورة وعدم اهتمامه كله يا عمى هى كانت السبب فيه
مختار: مش ناويه تقولى لجدك طيب
مليكه : لا هستنى شوى انا جدى هبدا معاه مرحله علاج ولازم نفسيته تكون حلوة
مختار : انا جنبك عالطول وهفضل فى ضهرك فاى قرار
مليكه حضنته : ربنا يخليك ليا
مليكه وصلت المستشفى واتعرفت على الدكاترة كلهم
*********************
فالمستشفى
مراد: شفلى حجز فاى فندق كام يوم
جلال : لى فى اى
مراد: بابا طردنى من البيت
جلال باستغراب: لى
مراد: قالى لو مرجعتش بمليكه متدخلش البيت
جلال فى سرة والله عمى دة حته سكر
مراد : رحت فين
جلال : ها ولا حاجه انت عرفت هى راحت فين
مراد : لسه عبدالله قالى هيعدى عليا وهحاول اعرف منه
جلال : طب هتعمل اى
الباب خبط
مراد : ادخل
اسراء: السلام عليكم
جلال بغيظ : عن اذنكوا
مراد : تعالى يا اسراء
اسراء : انا قلقت ومحبتش اتصل للموضوع يزيد فقلت اجى اطمن عليك
مراد : انا بخير الحمدالله
اسراء : ومليكه
مراد: سابت البيت
اسراء فرحت كتير: ولى سابته مكنش لازم تسيبه هى اكيد مش بتحبك لانى ملاحظه مع كل مشكله بتهرب
مراد بغضب: مليكه انا حبيبها الوحيد انا عشقها اللى دايما بيجرحها انتى مش عارفه اى اللى بينى وبين مليكه اللى بينا كبير حاجه جمعانا مش جواز بس مليكه نبض قلبى روحى
اسراء بغيظ: ولما هو كدا لى بتهرب
مراد: عايزة اى من واحدة راحت شقه لقت جوزها خالع ومعاه واحدة لابسه قميص نوم مستنيه منها اى مليكه بتغير عليا من بنتى متخيله كميه الحاجات اللى جت فبالها لما شافتنا
اسراء قامت وقربت منه : طب ادينى انا كمان فرصه يمكن انسيك مليكه وتحبنى
مراد : انتى بتقولى اى
اسراء: انا بحبك قربنى منك يمكن تلاقى امانك معايا وصدقنى هستحمل لحد ما تنسى مليكه
مراد: انتى مجنونه انا امانى مليكه الحب عندى مليكه الحياه عندى مليكه الهوا مليكه الحنين لمليكه الشوق لمليكه مليكه بس مفيش ست غيرها هتاخد مكان فى قلبى قلبى لمليكه بس
اسراء بدموع : طب وانا
مراد: مش عارف بس الاكيد انى لازم ارجع مراتى وبنتى لان من غيرهم مفيش حياه
اسراء: بحزن عن اذنك
*****”””””””””””””””
اسراء مشت من عند مراد ودموعها نازله وحست ان الدنيا بتلف بيها ولسه هتقع فى ايد لحقتها وقعت فمن سيكون ملاذا لها من ستقع اسيرة عشقه
يتبع..
لقراءة الفصل السادس والأربعون : اضغط هنا
لقراءة باقي فصول الرواية : اضغط هنا
نرشح لك أيضاً رواية المسمومة للكاتبة كوكي سامح
