رواية أنت الترياق والسم الفصل الثاني 2 بقلم أميرة حسن

وقبل مافتح الباب وأخرج لقيت نفسى دوخت ووقعت على الارض وبعدها بفترة معرفش قد ايه فتحت عينى بضعف ولقيته واقف قدامى ومربع ايده ولسة الابتسامة المستفزة على وشه وسمعته بيقولى: خلصتى تمثيل ولا لسة ؟

مفهمتش هو بيقول ايه بس حسيت بأستهزاء فى كلامه فضلت ابص حوليا ،انا ايه اللى رجعنى الاوضه تانى! هو ايه اللى حصل! المهم قومت من على السرير بضعف ومشيت خطوة وفجأة رجلى اتكعبلت محستش بنفسى الا وهو محاوطنى بأيده ومقربنى عليه ،بص فى عينى قوى وقالى: امسكى نفسك ياقطة دة اللعبه لسة فى اولها.

بصتله بأحتقار وزقيته بعيد عنى وقولتله: ابعد عنى واياك تفكر تلمسنى تانى.

لقيته ضحك جامد وقالى: لا حلوة اياك تلمسنى تانى دى، بصى ياقطة الورقة اللى بنا لسة فى الحفظ والصون ووقت مااعوزك مسمعكيش تقولى غير حاضر ونعم اتفقنا.

ملقتش نفسى غير بقوله بكره: ربنا ياخدك ويريحنى منك والورقة اللى معاك دى بلها واشرب ميتها .

مشيت من قدامه وهبدت الباب ورايا ولما صدقت طلعت من الشقة وفضلت اعيط بقهر مش عارفة اعمل ايه واروح فين ،دة لو اهلى عرفو اللى حصل والله يقتلونى، طب اروح لمصطفى ،ايوة هروحله هو الوحيد اللى هيساعدنى .

ركبت العربية وطول الطريق بدعى من قلبى ان ربنا يقف جمبى ويسامحنى على اللى عملته لحد ماوصلت لبيت مصطفى ،خبطت كتير بس محدش فتحلى ،هو فين؟المفروض يكون طلع من الحبس! طب والدته فين ومش بتفتحلى ليه ؟فى اللحظة دى ١٠٠ حاجة وحاجة جت فى بالى ،لحد ماسمعت صوت مصطفى من ورايا وهو بيقول: حور

بصيت ورايا بلهفة لقيته واقف مع والدته جريت عليه وقولتله: مصطفى …حمدلله على سلامتك …وحشتن…..

وقبل مااكمل كلامى لقيت مامته بتقولى : انتى جايا هنا ليه ؟عايزة ايه تانى من ابنى ؟ مش كفايه اللى حصله بسببك.

انا واقفة مش فاهمة حاجة بصيت لمصطفى وقولتله: هو فى ايه يا مصطفى فهمنى؟ انت مش بتبصلى ليه؟

لقيت والدته مسكتنى من ايدى ودخلنا على البيت وقالتلى : بصى ياحور ربنا يعلم انا حبيتك زى بنتى بس كل شيئ قسما ونصيب.

لقيت مصطفى قاطع كلامها : ماما بعد اذنك سبينا لوحدنا

وجت تتكلم تانى بس مصطفى اترجاها تدخل جوا لحد مانخلص كلامنا وفعلا قعدت معاه لقيت الدموع فى عيونه بس مش بيبصلى ومرة واحدة لقيته بيقلع الدبله من ايده وبيقولى بقهر: اظن بكدة اكون لخصت اى كلام.

ببصله وببص لدبله وانا حاسة بنار فى قلبى لقيت نفسى بقوله: طب ليه؟ بالسهوله دى هتتخلى عنى ،بصلى يامصطفى انا حور حبيبتك اللى متقدرش تستغنى عنها وتهد الدنيا عشانها مش دة كلامك ليا بصلى يامصطفى عشان خاطرى انا مليش غيرك دلوقتى.

مرة واحدة قام من على الكرسى وقال بأنفعال ولسة عيونه فيها دموع: اخرسى بقا انتى انسانه خاينه ،دة انتى تحمدى ربنا انى عملت كدة بس ،ومفضحتكيش قدام الناس وخليت سيرتك على كل لسان ،بس انا هفضل جدع معاكى لاخر لحظة واقولك كل شيئ نصيب.

مسكت ايده بالقوه وقولتله: ايه اللى انت بتقوله دة ؟ انت السجن جننك ولا ايه ؟ بصلى كويس شوف انت بتقول الكلام دة لمين ،انا عمرى مااكون خاينه .

** لا خاينه وكدابة كمان ،روحى شوفى كنتى فى حضن مين امبارح وخليكى فى حضنه على طول ، عمرى ماكنت اتوقع منك انتى كدة طعنتينى فى ضهرى بس انا اللى غبى واتعميت بالحب ، انتى متستهلنيش ياحور انتى تستاهليه هو لانه نفس حقارتك.

**يامصطفى اسمعنى عشان خاطرى

** انتى مبقلكيش خاطر عندى

مسكت ايده وانا مقتوله من العياط وبقوله: انا عملت كدة عشانك متسبنيش عشان خاطر ربنا

شوفت دموعه وحسيت بالقهر اللى جواه بس لسه قلبه قاسى لدرجة انو قالى : انتى خسرتى كل حاجة دلوقتى فاعلى الاقل خلى عندك شويه كرامة وامشى من هنا انا متجوزش واحدة غيرى لمسها والله اعلم كان دة بس ولا فى كتير قبله.

زقيته بكل قوتى وانا النار فى قلبى بتذيد قولتله: انت وهو متفرقوش حاجة عن بعض ،حسبى الله ونعم الوكيل فيكو.

طلعت من البيت وانا قلبى مكسور وسمعت ولدته وهى بتقول: ربنا يستر وماتروحش تقول ان انت اللى لمستها عشان سعتها تقول على نفسها يارحمن يارحيم الرخيصة.

حطيت ايدى على ودنى مش عايزة اسمع كفايه اللى سمعته فضلت ادعى على نفسى والطم على وشى انا خسرت كل حاجة ،شرفى،وخطيبى،وهجيب لاهلى العار، لا لا مستحيل انا مينفعش اعيش ،يارب سامحنى .

بصيت لقيت عربيه جايا من بعيد وقفت فى نص الطريق وغمضت عينى وانا بدعى ربنا يسامحنى لحد ماسمعت صوت العربيه بيقرب منى ضغط على عينى اكتر والصوت بيقرب اكتر لحد مالقيت…….

يتبع..