روايات

رواية عذراء في الحب الفصل الأول 1 بقلم جروح لا تنتهي

رواية عذراء في الحب الفصل الأول 1 بقلم جروح لا تنتهي

رواية عذراء في الحب البارت الأول

رواية عذراء في الحب الجزء الأول

رواية عذراء في الحب
رواية عذراء في الحب

رواية عذراء في الحب الحلقة الأولى

عائله القناوى
جواد القناوى : ابن عمدة اهدى قرى قنا شديد الشخصيه جامد فالتعامل يحب زوجته وليس له اولاد عمرة ٣٧سنه
مرام : ابنت خال جواد وزوجته تحب المال اكثرمن اى شئ ولا تهتم سوى بجمالها
حنين القناوى: اخت جواد من الجامعه مخطوبه لابن عمها وتحبه كثيرا مرحه وخجوله
معاذ القناوى: خطيب حنين ويحبها بشدة محامى
خلف القناوى : عمدة البلد وابو جواد رجل يتميز بالحكمه والطيبه ويحب اولادة بشدة
هنيه القناوى: ام جواد امرأه تحب اولادها وتسعى لسعادتهم وطيبه القلب
محسن القناوى: الاخ الاصغر لجواد يدرس فى كليه الهندسه يحب اخيه بشدة
*******”***************
عائله المنصورى
عائشه المنصورى: ٢٥سنه فتاه طيبه مرحه ولكن الحياه اطفأت الشعله بداخلها لتصبح ام لطفله عمر سنه وهى ما زالت عذراء فالحب
خالد المنصورى: ابن عم عائشه وزوجها يريد المال دائما والسيطرة على اموال عمه
منيرالمنصورى : والد عائشه جامد الشخصيه وقاسى دائما ولكنه لم يكن كذلك من قبل
معتز: اخو عائشه الكبير يحبها بشدة ويريد دائما اسعادها
رنيم : زوجه معتز فتاه طيبه بشدة تحب الجميع وتبحث على سعادة الجميع من القاهرة
سهير: ام عائشه امراه حنونه وتحب اولادها بشدة
ايمن : اخو عائشه مستهتر وانانى ودائما يبحث على سعادة الخاصه
جود: ابنه عائشه سنه عمرها
*********************”
فارس : صديق جواد المقرب ومدير شركاته فالقاهرة وبئر اسراره كان رائد فالمخابرات
#الفصل_االاول
فى احدى قرى اسيوط فى منزل يظهر عليه الفخامه
سهير بخوف : يلا يا بتى يلا خدى بتك وامشى من هنا واوعاكى ترجعى
عائشه بدموع: ماما بس
سهير: من غير بس ابوكى راح يرجعك للمنيل خالد اهربى يا روحى وخلى بالك من نفسك وخدى الفلوس دى معاكى وديرى بالك على روحك وعلى بتك
عائشه : هروح فين بس
رنيم : اى مكان يا عيشه اى مكان اهم حاجه ترتاخى من الجخيم لو رجعتى لخالد تانى تبقى كتبتى نهايتك
سهير: خودى تلفونك سرقته يلا روحى يا روحى
عائشه وهى بتحضن امها: هتوحشينى يا ماما خلى بالك من نفسك هلى بالك منها يا رنيم
رنيم بدموع: حاضر فى عنيا بس خلى بالك من نفسك وانا هبقى احاول اطمن عليكى لما الامور تهدى
سهير : عمك خضرك هيستناكى قدام المكنه روخى هناك وهو هياخدك يوصلك المحطه وادلى على اى مكان بعيد
عائشه : حاضر
سهير بدموع: مع السلامه يا قلب ستك منه لله ابوكى منه لله
رنيم : يلا يا ماما نرجع قبل ما حد ياخد باله
سهير : يلا يا بتى يلا
********””$$$$$$$$$$$$$$$$
عائشه وصلت لعم خضر
خضر بقلق: حدا شافك يا بنتىـ
عائشه : لا يا عمى اطلع عالمحطه بسرعه
فتحت التليفون ولقت رسايل كتير من صحبتها حنين
لسه هترد لقتها بترن عليها
عائشه : الو
حنين : عيشه حبيبتى اخيرا كنت هموت عليكى قافله لى اول ما جالى رساله انوا اتفتح رنين انتى اى حصلك.
عائشه ابتسمت على حب صحبتها : اهدى يا حنين انا انا هربت من البيت
حنين : اى بتقولى اى
عائشه بدموع : لو فضلت كنت هموت يا حنين
حنين : اهدى هتروحى فين
عائشه : مش عارفه مش عارفه
حنين بتفكير: طب اركبى قطر قنا وتعالى وانا هتصرف
عائشه : لا مينفعش
حنين قاطعتها : قنا بعيدة عن اسيوط واهلك مش هيسكتوا تعتلى وهنلتقى الحل باذن الله
عائشه : حاضر
******””””””*************”*****”””$
بعد مرور عدة ساعات
منير بغضب: وين راحت بتك يا سهير
سهير بخوف : معرفش يا حاج معرفش
ايمن : انا هقلب عليها الدنيا وهجيبها لو فاخر البلاد
منير : وانتى يا رنيم متعرفيش
رنيم بتوتر: لا يا بابا الحاج انا اهر مرة شفتها عالعشا ومشفتهاش تانى
معتز بص على امه ومراته بنظرات شك بس سكت ومرضبش يتكلم
خالد جه : وين مرتى يا عمى كيف يعنى هربت
منير : مهو بسببك يا بهيمه انت
خالد : يووووه ياوعمى منا قلت هصلح كل حاجه
منير : خد ايمن وروح دور على مرتك وبتك ورجعهم غوروا غوروا من وشى
***************###########
فى قنا فى قصر العمدة
حنين : محسن اتصرف
محسن : طب انا هروح اجيبها من المحطه وانتى هتعملى اى هتقولى اى
حنين : مش عارفه بس لازم اساعدها
محسن : عندى فكرة انتى بتقولى انها دكتورة بيطريه
حنين: ايوة
محسن : دكتور المزرعه مشى وابيه كان عايز دكتور فانتى قوليلهم ان ليكى صديقه كانت محتاجه شغل وطلبتيها تيجى نجرب شغلها اى رايك
حنين : هى فكرة حلوة بس ابيه هيوافق
مخسن : دى عليكى ادلعى على بوكى وقوليه انها صديقتك ومحتاجه الشغل
حنين : ربنا يستر
الخدامه : يلا يا ست حنين الفطار جهز
محسن : اجمدى كدا .
عالفطار
حنين بتوتر : بوى كان فى واحدة صديقه ليا محتاجه شغل وانا قلتلها تاجى المزرعه
جواد : تاجى المزرعه لى عاد
حنين بخوف : اصلها دكتورة بيطريه
جواد : من متيتا بنشغل حريم هنا
حنين برجاء: لو سمحت يا ابيه هى محتاجه الشغل دة صدقنى
جواد لسه هيتكلم قاطعه والدة
خلف : ادام محتاجه الشغل تشتغل ونشوف شغلها
جواد : كيف يا بوى
خلف : البنته محتاجه الشغل وقصدت اختك عيب
مرام : والله عشنا وشفنا
محسن : طب عن اذنكوا اانا
خلف : لوين
محسن : هجيب صديقه حنين من المحطه
جواد : محطه هى من وين
حنين بخوف: اسيوط
جواد بغضب : كومان
خلف بهدوء : روح يا ولدى وانت يا جواد هدى حالك يا ولدى مش اكدة
حنين : ابيه صدقنى هى متفوقه جدا و
جواد قاطعها : لما نشوف
“******************
فالمحطه
مخسن واقف ولمح عائشه
محسن: مدام عائشه
عائشه باستغراب : نعم
محسن : انا محسن اخو حنين
عائشه : ازى حضرتك بس
محسن : حنين ورتنى صورتك عشان كدا عرفتك
عائشه : اه
محسن : هاتى البنوته الحلوة دى
عائشه : لا ملوش داعى انا شيلاها
محسن : بصى اعتبرينى اخوكى الصغير وتعالى بقه عشان هعرفك احنا اتفقنا على اى
محسن ……..
عائشه : طب لو عرفوا
محسن : ان شاء الله محدش هيعرف حاجه
عائشه: بجد مش عارفه اشكرك انت وحنين ازاى
مخسن : قلتلك اعتبرينى اخوكى
بعد مدة وصلوا القصر
الكل كان قاعد مستنى
حنين بفرحه : عيشه وطلعت تجرى عليها حضنتها بشوق وفرحه ولهفه وكمان عيشه نفس الوضع
الكل كان مصدوم من الجميله اللى واقفه قدامهم وكمان من البنوته الصغيرة
حنين : دى عائشه اللى حكتلكوا عنها
مرام بغيظ : ومين اللى شايلها يا محسن دى كومان
محسن : دى جود بنت عائشه
جواد باصص على البنت وامها : وكمان متجوزة
حنين بسرعه : لا مطلقه
خلف : نورتى يا بتى
عائشه : نور حضرتك انا بجد مش عارفه اشكركوا ازاى
هنيه : ولا شكر ولا حاجه انتى زى بتنا
عائشه : شكرا لحضرتك
هنيه : اعتبرينا اهلك بقه بلاها حكى حضرتك وحضرتك دة
مرام بغيظ : وانتى عتحكى مصرى احسن من المصراويه
حنين : عيشه كانت عايشه بمصر فترة طويله
مرام : ايوا وحضرتها هتنام فين اكدة
عائشه : انا قلت لمحسن يشفلى مكان استأجرة واقعد فيه
خلف : كيف دة له انتى تعيشى اهنه معنا
عائشه : لا شكرا بس معلش كفايه اللى عملتوه معايا انا اى مكان اجرة مش مشكله عندى
مرام: مهو مينفعش يا عمى تقعد حدانا واحنا معنا رجاله ولا اى
جواد : هى تقعد فالبيت اللى بالمزرعه عشان تبقى جنب المزرعه
عائشه : مفيش مشكله
هنيه : روحى يا بتى مع جواد هيوريكى المزرعه وغيرى خلكاتك وتعالى عشان تتغدى معانا
عائشه : ملوش لزوم
خلف : لاه متقوليش اكدة انتى هتاجى كل يوم تتغدى معانا
عائشه ببسمه : بجد شكرا
مرام : محسن يوديها اشمعنا جواد
جواد بغيظ : مرام بكفياكى حديد ماسخ
اتفضلى
واخد عائشه وجود وراحوا المزعه
جواد : دة البيت هو محتاج تنضيف شوى
عائشه : مفيش مشكله
جواد : تعالى اوريكى المزرعه
اخدها ولففها فالمزرعه كلها وانبسطت بيها جدا
جواد : غيرى هدومك وتعالى عشان نتغدى
عائشه : حاضر بس بعد اذنك ممكن تمسك جود شوى بس خمس دقايق
جواد بفرحه داخليه : مش مشكله وشالها وهى دخلت وبدا يتكلم معا جود : كيفك يا حلوة انتى انتى جميله قوى واسمك جميل كومان البنت بدأت تضحك معاه وهو بيلعبها
جود : با با با باااا
عائشه طلعت ولقتهم مبسوطين جواد اول ما شافها سكت
عائشه بتاخد جود : شكرا
جواد : خليها انا شايلها
عائشه : عشان متتعبكش
جواد : له متخفيش يلا
“**************””” $$$$$$$$$$$
وصلو القصر
مرام بغيظ : من ميتا الرجاله بتشيل العيال يا واد عمتى
عائشه بتوتر: انا اسفه بس وبتاخد جود
جواد بغيظ: مفيهاش حاجه ان اشيل عيله صغيرة وثانيا الكل بيشيل العيال يا بنت خالى بس احنا معندناش عيال نشيلها
مراد بدموع مصطنعه : بتعايرنى بتعايرنى يا جواد انى مجبتلكش العيل اللى نفسك فيه
خلف : بكفياكوا حديت ماسخ يلا عالغدا
قعدوا وبيتغدو وجواد بيسرق نظرات لجود كل شوى وكل ما يبصلها تضحكله وعائشه ملاحظه دة
مرام : وانتى مطلقه من ميتا وليه
عائشه شنقت وبتكح : كح كح
حنين : اشربى يا حبيبتى وبصت لمرام اعتقد دى حياه شخصيه محدش يدخل فيها مش اكدة يا مرات اخوى
جواد : حنين اتكلمى زين
مرام بمكر: كنا عنطمن بس مش قصدنا حاجه
هنيه : خلاص يا ولاد كملوا وكل
بعد الغداء
عائشه : طب انا هستأذن عشان هروح انضف المكان اللى هقعد فيه
جواد : احم انا كلمت واحدة جت نضفتها ليكى
مرام بغيظ: ومن امته دة ان شاء الله
جواد بغضب: مرام احكى زين
مرام : انا طالعه يا عمه
عائشه بتوتر: طب انا همشى انا عن اذنكوا
محسن : انا هوصلك
عائشه : ملوش لازوم
جواد : استنى انا هوصلك لانى عايز اشوف الاسطبل بالمرة
خلف : روخى يا بتى ديرى بالك على حالك لو عوزتى اى حاجه الغفير عنديكى يجبلك اللى عايزاه
عائشه ببسمه : شكرا لحضرتك بجد
خلف ببسمه: ماتقوليش الحكى دة عاد انتى زى بتى
جواد : يلا
وصلوا المزرعه
عائشه : شكرا لحضرتك
جواد من غير ما يبصلها : العفو
عائشه دخلت وبدأت تظبط الدنيا عندها ولقت مونه فالبيت
عائشه : المونه دى ان شاء الله هتكفينى كام يوم
صباح يوم جديد فالمزرعه
الباب بيخبط
عائشه فتحت : اتفضلى
روحيه : ازيك يا ست الدكتورة انا بشتغل عن الست حنين وهنيه هما بعتونى اخد الست الصغيرة عشان تروحى شغلك
عائشه : اه حنين كلمتنى دقيقه هجهزهالك
بعد مدة عائشه راحت المزرعه
عائشه : تمام التطعيمات لازم تكون جاهزة عشان اديهملهم
سيد : حاضر يا دكتورة
عائشه : تمام وعايزة كمان حد ينضف تحتيهم لان الوساخه اللى تحتيهم ممكن تجبلهم امراض كتير
سيد : ماشى حاضر من عيونى
عائشه : يسلموا يا عم سيد الا قلى يا عم سيد هو مين اللى شغال فالارض دة
سيد: دا جواد بيه
عائشه بنظرة اعجاب : جواد بيه
سيد : ايوة هو اللى بيشتغل بايدة فالارض ويد بيد مع العمال
عائشه : طب عن اذنك
عائشه راحت عندة وماشيه
جواد بيمسح عرقه لقاها جيه عليه
جواد بغضب : لسه هيزعق فيها لقاها وقعت فالطين طلع يجرى عليها
جواد : انتى اى جابك هنا
عائشه بزعل طفولى: كنت عايزة اتفرج عالارض بس وقعت عااااااا
جواد ببسمه داخليه على طفولتها : هاتى يدك
شدها وقومها
جواد : مينفعش تيجى هنا هنا فى رجاله كتير بتشتغل ما ينفعش تيجى وسطيهم
عائشه لسه هتتكلم سمعت صوت سيد
سيد: الحق يا جواد بيه الفرسه عتولد
جواد بخضه : بتقول اى انا جى
عائشه : استنى جيه معاك
وراحوا عند الفرسه
جواد : وضع الفرس مقلوب
سيد: هى لو فضل اكدة هتموت
عائشه : عن اذنكوا بس وبتزيح جواد
جواد: هتعملى اى
عائشه بفخر : هعمل شغلى
بعد مدة
جواد : كيف عملتيها
عائشه بتعب : شغلى بس لو ماسعدتنيش ان اشد الفرس انا اللى هتشفط
سيد : ضحك
جواد بضحك : طب اوعى
عائشه : مينفعش شد معايا بس
جواد وعائشه : شدوا بعزمهم ووقعوا والفرس وقع عليهم
عائشه : هو يوم منيل من الاول
جواد بضحك: شكرا
عائشه ببسمه لابتسامته : بتضحك عشان الفرسه ولدت
جواد بلا وعى : بضحك عشانك
عائشه : عشانى
جواد وعى للى قاله : احم اتفضلى روحى غيرى هدومك اللى اتوسخت دى ويلا نروح عشان الجماعه اكيد مستنيينا عالغدا
عائشه : حاضر

يتبع….

لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا

لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية عذراء في الحب)

اترك تعليقاً

لن يتم نشر عنوان بريدك الإلكتروني. الحقول الإلزامية مشار إليها بـ *

زر الذهاب إلى الأعلى