رواية مجنون ليلى الفصل الثالث 3 بقلم حليمة عدادي

رواية مجنون ليلى الجزء الثالث

رواية مجنون ليلى البارت الثالث

رواية مجنون ليلى الحلقة الثالثة

في بيت ليلى كانت قاعده مبتسمه اول مرة حد يقولها انها قمر رغم أنها سمعتها من حد غريب بس اتبسطت دخلت عليها امها
جميلة: شايفاكى النهارده مبسوطه جوى ايه اللى جرا فى الدنيا يخليكى بتضحكى اكده.
ليلى: مش عايزاني اضحم كمان يا امه هو مفيش حاجه مريحاكى
جميلة : لا يا جلبي بس رايده اعرف سر الابتسامه الحلوة دى
ليلى : ولا سر ولا حاجه يا امه بس حاسه اني مبسوطه وخلاص
جميله : ربنا يفرح جلبك و اشوفك ديما مبسوطه يا بتى
ليلى : امه عايزه اخرج اتمشى شويه في المزرعه
جميلة : يا بتي كيف دحنا لسه الصبحيه و اخوكي مش اهنه مين هيخرج معاكى عاد
ليلى : جيبي روكى يا امه اخده معايا هو بيحميني من اي حد و بيدلني على الطريج متخفيش عاد
جميله : ماشي يا حبيبتي بس ما تعوجيش كتير ولا تبعدى جوى استني اعدلك حجابك مليح.
– خرجت و هي فرحانه و بتتمنى تشوفه تاني مش عارفه ليه
– في بيت عماد
عماد : صباح النور يا جماعه نمتو ليلة امبارح مليح
خالد : الحمد لله محستش والله بنفسي من التعب يا حاج
سناء : هو سيف لسه ما صحيش لحد دلوك من النوم
– دخل سيف عليهم و تحدث ببتسامه
سيف : انا صحيت من بدري يا جماعه
خالد : صباح انا شايف كويس و لا من التعب بتخيل ان ابنك جايم بدرى.
صباح : و انا زيك مش عارفه والله يا خالد
سيف : استروا عليا ربنا يستر عليكم انا صحيت النهارده بدري و عايز اخرج ههههه حلوة صح.
صباح : ربنا يهديك يا حبيبي وتعقل قبل ما اتجنن انا.
ضحك سيف وبعدين خد بعضه ومشى
خالد : رايح فين عالصبح اجعد.
سيف : طالع اتمشى و اشم شوية هوا انتوا جايبنى تحبسونى.
صباح: ما تبعدش كتير زى امبارح و ترجع متبهدل تانى
سيف : يا رب اتبهدل زي امبارح يا ماما بس اشوفها متبقيش قطاعة ارزاق بقى.
صباح: بتبرطم بتقول ايه كده.
سيف : بقول حاضر مش هبعد
– طلع يجري وهو بيتلفت فى الشارع لحد بعد شويه ما شافها قاعده فوق الاعشاب
الكلب جرى عليه
سيف : اقف عندك انا مش عايز اعمل حاجه وحشه والله وقفيه يا انسه شويه.
ليلى : روكى اجعد و اهدى….فى ايه بتدور على حاجه و لا وحشتك علجت امبارح وراجع تعيدها
سيف : لا يا قمر وحشتني صاحبة العلقه وجاي اشوفها.
ليلى : اتكل على الله من هنا و الا هخلي روكى يشوف شغله معاك عاد.
سيف : اسف و الله مش قصدي حاجه بس انا خارج مخصوص علشان اشوفك
ليلى بتوتر: شكرا حاجه تانيه
سيف : نقدر نبقى اصحاب انا هنا جديد و معرفش حد انا سيف.
و مد ايده بس رجعها لما عرف انها ما شفتهاش و اتوتر.
ليلى بتوتر: وانا ملاك
سيف : اسم على مسمى اسمك يشبهك جدا
ليلى : انا غلطانه اني حكيت معاك من الاول دنتى غريب جوى.
سيف : اسف اخر مرة انا سيف و جيت هنا علشان عاوزين يجوزونى بنت عمي غصب عنى بس رفضت
ليلى : ليه رفضتها اذا كانت بنت ناس و راح تكون سندك و عزوتك
سيف : أولا مش بفكر في الجواز و مش بحبها و هما جابوني علشان اتجوز و اتحمل المسؤوليه
ليلى : ليه انت مش متحمل مسؤوليه… لسه صغير اياك
سيف : الصراحه انا لسه بدرس و مهمل اوى مش هنكر
ليلى : هههههه شكلك مهمل جوى مش شويه و متجلع كمان.
سرح في ضحكتها
ليلى : سيف سيف انت روحت فين اكده يا استاذ انت
سيف : انا هنا سرحت شويه بس
ليلى : انا عايزه اروح دلوك
سيف : اقدر اشوفك مرة تانيه وافقتى نبقى اصحاب ولا لا
ليلى : تمام نبجى اصحاب بس مش كل مرة تشوفنى تيجى عليا.
سيف : ليه انا زعلتك في حاجه لا سمح الله.
ليلى : الناس اما يشوفوك معايا هيجولوا عنى ايه يا ابو عجى ظلط..
سيف :هههه زلط فعلا فى دى عندك حق.. بس هشوفك فين طيب.
ليلى : انا ببجي اجى هنا مرات من وجت لتانى… كفايه اكده مع السلامه دلوك.
سيف :: مع السلامه
هي راحت و هو مشى وراها لحد ما دخلت بيتها
سيف: انا جيت هنا علشان اتجوز بس مكنتش متوقع اني هقع فى الحب من او نظره كده.