رواية متيم بحبها الفصل العاشر 10 بقلم كنزي ناصر
رواية متيم بحبها الجزء العاشر
رواية متيم بحبها البارت العاشر
رواية متيم بحبها الحلقة العاشرة
الجد:بس اكيد مش هبقا لوحدى لازم تساعدونى
الكل: و احنا معاك
الجد:و انا هقلكو تعملو ايه……….
“و بدا الجد يحكلهم كل واحد هيعمل ايه اما عند وسام فا هو طلع علشان يقابل احمد”
احمد: ها يا معلم عامل ايه
وسام: بخير عملت ايه
احمد: ايه حيلك حيلك مالك فى ايه شايل طاجن ستك ليه انت كنت كويس امبارح
وسام: مفيش يا احمد
احمد: اقعد بس و احكيلى ايه اللى حصل
“وسام قعد و حكا كل حاجه ل احمد”
احمد: بص يا صحبى انا عارف ان اللى حصل معاك مش قليل بس انا شايف ان كلام عمك صح و كفايه اوى 16 سنه و بالنسبه لميان فا دا حاجه مش بإرادتها و ملهاش ذمب و هى مش متذكره اى حاجه بالنسبه ل اسلوبها لبسها طريقتها فا ظا الطبيعى بالنسبه لتركيا بس انا عارف ان وسام صحبى هيعرف يرجع ميان حبيبتو ازاى
وسام: و مين قال ان هعمل كدا
احمد: لانك هتبقى غبى لو معملتش كدا و سبتها تروح من ايدك تانى بلاش ترجع تندم بعيدين اركن عندك و غرورك دا
وسام: انا مبقاش عندى طاقه لنفسى فا اكيد مش هيبقا عندى طاقه لغيرى
احمد:حبيت بس أقولك أن عمرك ما هتخسر حاجه مڪتوبالك حتي لو أنت شايف صعب الوصول ليها ، وعمرك ما هتڪسب حاجة مش ليك حتي لو ڪانت متاحه قدامك
وسام : هاا قولى عملت ليه
احمد: ولا اى حاجه
وسام: طب بص عمتا احنا هنروح عيد ميلاد بيرى و اكيد هيكون فى ناس منهم كتير هناك و لازم نستغل الفرصه و نحاول نعرف اى حاجه حته لو حاجات بسيطه فا هى هتفدنا
احمد: خلاص تمام
ـــــــــــــــــــــــ عند ميان ـــــــــــــــــــــــ
بقلمى/كنزى ناصر
” ميان طلعت و جابت روايه و عملت مشروبها المفضل و قعدت فى البلكونه بعدها سكتت شويه و بدات تفكر فى وسام و اللى هو بيعملو و ازاى يدخل فى حياتها كدا و بعدها قررت انها تنزل تتمشا بعد نص ساعه اما عند وسام فا هو خلص هو و احمد و ركبو و كانو رايحين على الڤيلا لان احمد هيتعشى معاهم و اما عند ميان كانت قاعده على كافيه و بعدخا حست بالملل فا كررت ترجع بس و هى ماشيه ولد رخم عليها “
الشاب: لو هو مش جاى انا موجود
ميان: طب اوعى يا خفيف من قدامى
الشاب: بقا بزمتك حد يسيب القمر دا يقعد لوحدو
“ميان لسه هتتكلم الشاب مسكها من ايدها تعالى معايا و مش هتندمى ميان خدت بعضها و جت تمشى لان الشاب كان ضخم و مسكتو كانت قويه
الشاب طلع وراها و كان جاى يمسكها بس وسام كان معدى هو و احمد من نفس المكام و وسام خد بالو منها “
وسام:وقف العرببه بسرعه
احمد و هو بيوقف :فى ايه
“وسام نزل من العربيه و “
الشاب: ما هو بصى انا مش هسيبك تطيرى منى دا
“و لسه مكملش كلامو لقا بوكس فى وشو “
الشاب:وسام
وسام: زياد هو انت مش عيب عليك لما تكون ظابط فى مركزك كدا و تعمل اللى بتعملو دا
زياد:هى تخصك ولا ايه
وسام:اه تخصنى
زياد:طب ما انت كمان ظابط و مقضيها و عادى ولا هو حلال ليك و حرام لينا
“وسام مستحملش يسمع كلمه عن ميان و نزل طحن فيه “
ميان:خلاص يا وسام
“احمد بعد وسام عنو بصعوبه”
“زياد قام من على الارض و هو بيمسح الدم اللى على بوقو “
زياد:طب خلى بالك من قطتك بقا يا وسام باشا
وسام و هو بيقرب منها:طب خليك راجل و فكر بس تقرب منها
“و نزل بوكس تانى فى وش زياد بس احمد مسكو تانى “
احمد:اشمى يا زياد
زياد:انا همشى بس هتحتاجونى قريب
” و بص ل ميان بصه كلها طمع”
زياد:سلام يا يا قطه
“و مشى “
“”وسام بص ل ميان باصه كلها غضب”
وسام: قدامى على العربيه
ميان:انا
“وسام مسكها من ايدها جامد جدا و شدها على العربيه و ساب ميان تقول اللى تقولو و وصلو على الڤيلا و نزل فتح الباب و شدها من دراعها لحد جوه “
ميان بزعيق:انت فاكر نفسك مين علشان تسحبنى كدا ولا كانى جموسه
وسام:ى علشان ما ادكيش على وشك
“ميان خافت من وسام و كانت هتعيط بس اتمالكت اعصابها و ظهرت قوه بعكس اللى جواها “
ميان: و هى بتسحب ايدها منو:انت مين اداك الحق علشان تعمل كدا
الجد:ايه اللى بيحصل هنا و صوتك العالى دا
وسام:خد حفيدتك دى اللى فاكره نفسها فى تركيا و عرفها تمشى اواى لان لو عملت حاجه تانى سدقنى هتشوف منى تصرف ميعجبهاش
الجد:اهدى و احكيلى اللى حصل
ميان:انت لا ابويا ولا اخويا ولا جوزى ولا حبيبى فا ملكش انك تعمل كل دا
“وسام نزله عليه الجمل جمدتو فى مكانو و رفع ايدو و و نزل على وشها ووووووووو”
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية متيم بحبها)
