رواية ليله الفصل التاسع 9 بقلم شروق طه
رواية ليله البارت التاسع
رواية ليله الجزء التاسع
رواية ليله الحلقة التاسعة
طبطبت ليله على أحلام وقالت لها: خلينا ننزل دلوقتى نجيب حاجات ننضف بيها البيت وبعد كده يحلها ربنا.
أحلام فى قلة حيله: يالا.
ونزلوا يجيبوا منظفات وجابوا عيش وجبنات عشان ياكلوا ورجعوا البيت أكلوا وفضلوا ينضفوا فى البيت لحد ما تعبوا وناموا نوم عميق من كتر التعب والحزن وتانى يوم صحيت ليله على صوت جرس الباب وقامت قالت فى خوف: مين….مين اللى بره؟
_أنا يا ليله افتحى يا حبيبتى أنا عمك عادل.
ليله فتحت الباب فى فرحه: عمو عادل اتفضل يا عمو اتفضل.
دخل عادل وكان معاه اكياس كتير فى ايده اخدت ليله من ايده الاكياس وقالت: ايه كل الحاجات ديه يا عمو؟!
عادل: ديه شوية حاجات للبيت انا عارف أن البيت فاضى بس اتكسفت امبارح انزل اجبلكوا الحاجات واطلع تانى قولت اسيبكوا على راحتكوا.
ليله كانت مشاعرها متلخبطه مش عارفه تفرح أن عمها واقف معاهم ومتخلاش عنهم ولا تزعل عشان جيه عليهم اليوم اللى عمها يتصدق عليهم فيه وقالت فى نفسها: ربنا يرحمك يا بابا.
حس عادل أن ليله مضايقه من الحاجات اللى هو جابها وقال لها: تعالى يا ليله انا عايز اتكلم معاكى شويه.
واخد ليله من أيدها واعدوا على الكنبه ومسك ذراعها وقال: بصى يا ليله ذراعك ده فيه دم….. و وراها ذراعه وقال: وذراعى ده كمان فيه دم والاثنين دم واحد دمى هو دمك عارفه أنا لو تعبان دلوقتى ومحتاج نقل دم انت تقدرى تتبرعيلى بدمك عشان دمنا واحد ربنا يا حبيبتى خلق الأهل دم واحد عشان يحسوا ببعض يكونوا ضهر وسند لبعض وقت ما حد منهم يقع الثانى يسنده يمكن انت مش فاهمه كلامى ده كويس عشان انت لسه صغيره وعشان معندكيش اخوات لكن انا متأكد انك حاسه بكلامى ومستوعباه عارفه يا ليله: مره زمان وانا وأحمد صغيرين كنا متعودين بنروح المدرسه والدرس مع بعض وبعد المدرسه كنا بنلم عيال الشارع كله ونروح فى أرض فاضيه كده بعد منطقتنا بشويه نلعب كره فى يوم وقعت واحنا بنلعب كره أحمد الله يرحمه شالنى واعدنى على سور واعد بالمناديل يمسحلى الدم من رجلى مكنتش قادر امشى فضل ساندنى لحد البيت عرفتى بقا يا حبيبتى الاخوات سند لبعض إزاى طول عمرهم.
ليله فى ابتسامه صغيره: عرفت يا عمو ربنا يخليك ليا يارب.
عادل: طب يالا قومى ناديلى ماما عشان عايزها.
ليله: حاضر.
ودخلت ليله صحيت أحلام وقالت لها: قومى يا ماما عمو عادل بره وعايز يشوف حضرتك.
أحلام: حاضر هغير هدومى واطلعله.
طلعت ليله أعدت مع عمها لحد ما مامتها تطلعله وقالت له: ماما هتغير هدومها وتطلع لحضرتك على طول.
عادل: على مهلها خالص.
ليله: تحب تشرب حاجه ولا لا بلاش انا هحضر الفطار ونفطر كلنا سوا.
عادل: وانا موافق هو انا اطول القمر ده يحضرلى الفطار بنفسه وكمان يعد يفطر معايا.
دخلت ليله المطبخ عشان تحضر الفطار وفجأه قالت فى نفسها: ايه ده انا قولت هنفطر؟!……اول مره اقول انى هاكل من غير ما حد يغصبنى على الاكل من يوم ما بابا ما”ت……يمكن النهارده حسيت انى مش لوحدى بعد اللى عمو عملوا معانا؟!……مش عارفه يمكن .
دخلت أحلام على عادل وقالت: صباح الخير ازيك يا عادل.
عادل: أهلاً أهلاً صباح النور…..طمنينى عليكوا ارتاحتوا فى البيت؟.
أحلام: اه الحمدلله بس هو لسه محتاج شوية تنضيف وهيبقا زى الفل.
عادل: كفايه أن ليله معاكى فى البيت هتملى عليكى البيت فرحه وسعاده ونور……المهم انا كنت جاى اطمن عليكوا واديكى المبلغ ده تخاليه معاكى.
أحلام: ايه اللى انت بتعمله ده يا عادل؟……لسه مجاش علينا الوقت اللى نمد فيه ادينا لحد.
عادل: أخص عليكى يا احلام هو احنا فى بنا الكلام ده برضو…. وكمان يا ستى دول منى لبنت أخويا الله يرحمه وهتفضل فى رقبتى ومسؤله منى لحد ما ام”وت.
أحلام: انا متشكره اوى يا عادل وعمرى ما هنسا وقفتك معايا ديه ابدأ.
عادل: عيب يا أحلام احنا اهل.
دخلت ليله بالفطار وقالت: يالا ناكل بقا انا عملتلكوا الفطار والشاى بأيدى يالا بينا.
ضحكت أحلام فى حزن وقامت عشان تاكل مع ليله وعادل وبعد ما خلصوا اكل عادل قال لأحلام: معلش بقى يا أحلام هاخد منك ليله وننزل شويه.
ليله: هنروح فين يا عمو؟
عادل:هننزل نتمشا شويه وهرجعك لحد البيت.
أحلام: ماشى يا عادل روحى يا ليله اجهزى وانزلى مع عمك.
نزلت ليله مع عمها عادل وأحلام كانت فى البيت لوحدها وبعد ما ليله نزلت بعشر دقائق الباب خبط أحلام قالت: نسيتى ايه يا ليله……وفتحت الباب لكن مكنتش ليله هى اللى بتخبط كان محمود رئيس مجلس إدارة الشركة اللى كانت بتشتغل فيها أحلام وأحمد……. أحلام فى عصبيه: انت ايه اللى جابك هنا يا بنى ادم انت؟…..وعرفت مكانى منين؟!
محمود:مش تقولى لى اتفضل الأول.
أحلام: ولا تتفضل ولا زفت تتفضل فين؟…..مش هتدخل اكيد.
محمود فى برود: شكراً على الضيافه……ودخل البيت من غير إذن.
أحلام: انت ايه اللى انت بتعمله ده؟!
محمود: بصى يا أحلام من غير لف ودوران كده أنا بحبك من زمان ومعجب بيكى واللى كان مانعنى عنك انك متجوزه لكن دلوقتى خلاص جوزك م’ا’ت ومفيش حاجه تمنعنى عنك.
أحلام: انت ايه اللى انت بتقوله ده أتجوزك ايه؟!…….انا بحب جوزى ومش هتجوز حد غيره.
طلع محمود من جيبه علبه فيها خاتم الماظ ثمنه نصف مليون جنيه وقال لها:ده مهرك واول ما توافقى هجبلك باقى الطقم وده يبقى شبكتك.
أحلام مصدومه ومتفاجئه باللى بيحصل والخاتم زغلل عينيها ومحمود حس انها انبهرت بالخاتم وقف جمب ودنها واتكلم بصوت واطى وخبيث وقال:هعيشك ملكه متوجه على عرش احسن من العيشه اللى كنتى عيشاها مع أحمد بنتك هتفضل فى مدرستها وهاخد بالى منها وانت هحطك فى عينى وهجبلك البيت اللى يعجبك فى الحته اللى تعجبك واعوضك عن الأيام الوحشه اللى عيشتيها من ساعة ما أحمد م’ا’ت.
أحلام: مستحيل……مستحيل انا بحب أحمد.
محمود: الحى ابقى من الم’ي’ت يا حبيبتى…….قولى لى حبك لأحمد ده هيصرف عليكى وعلى بنتك وهيدفع مصاريفكو فوقى لنفسك يا أحلام أحمد م’ا’ت واخد كل حاجه معاه ومسبش أى حاجه حتى البيت اللى انت أعده فيه دلوقتى انت وبنتك ده بيت أهله مش بيتك.
أحلام مصدومه وبتقول جواها عندك حق فى كل اللى بتقوله
محمود حس انها بدأت تقتنع وقال لها: هاااا ايه رأيك.
أحلام: موافقه…..موافقه.
ليله مع عمها بيتمشوا على الكورنيش عادل: بصى يا ليله من دلوقتى أنا ابوكى الثانى عارف أن بابا الله يرحمه ميتعوضش بس انا فى مقام بابا ولو احتاجتى اى حاجه قولى لى على طول وفى ثانيه هتكون عندك.
ليله: ربنا يخليك ليا يا عمو أنا بحبك اوى.
حضنها عمها وقال: أنا كمان بحبك اوى يا ليله بصى يا بنتى أنا كنت عارف اللى حصل بينك وبين خالد والقاضيه وكل حاجه مش عايز الكلام ده يتكرر تانى اللى بيحب يا حبيبتى مش هيخليكى تكذبى على أهلك ولا تعملى حاجه من وراهم خالد مكنش بيحبك ده كان بيلعب بيكى اللى يحب بنت ناس مؤدبه ومحترمه زيك كده بيروح يخبط على باب بيتها مش بيعمل اللى خالد عمله ده.
ليله فى حزن: أنا اسفه يا عمو و اوعد حضرتك انى مش هعمل كده تانى ومش هدخل حد حياتى بالشكل ده ثانى انا خلاص اتعلمت من غلطتى.
عادل: براڤو عليكى يا ليله كده انت بنت جدعه وب١٠٠ راجل واقدر اثق فيكى واعتمد عليكى ويالا بينا بقى اروحك زمان مامتك مستنياكى فى فارغ الصبر.
وقامت ليله وعمها عشان تروح البيت واول ما فتحت باب الشقه اتصدمت صدمة عمرها شافت…….
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية ليله)
