رواية لورا وابراهيم الفصل الثالث 3 بقلم منار همام
رواية لورا وابراهيم الجزء الثالث
رواية لورا وابراهيم البارت الثالث
رواية لورا وابراهيم الحلقة الثالثة
سراج: هكسر الباب علشان مينفعش قعدتنا كدا
سراج كسر الباب وهو بينهج
: انزلى
أميره نزلة على تحت بسرعه
ياسمين اخت سراج: اي رأيك في المقلب بتاعى
اميره: انتى كنتى عارفه ان سراج فوق
ياسمين بفرخ: ايوه علشان تحرمى تاخدى حاجه منى تانى
أميره: حرام عليك والله يا ياسمين انا قلبي كان هيقف وسراج زعقلي وبهدلنى وقلي لما ينزلك هيكسر راسك
ياسمين بخوف: والله بتتكلمى جدا ولا بتخوفنى احيه دا ايده تقيله وبيضرب جامد
الباب خبط
أميره: ايوه
ام اميره: انزلوا انتوا الاتنين تحت سراج عايزكم
اميره بخوف: يا لهوى… وكملت بصوت عالى… حاضر
تحت الاتنين واقفين قدام سراج بخوف
سراج: اي الى انتوا عملتوه دا عيال بتلعب مع بعضه
ياسمين بخوف: والله يا سراج هى الى ختت الفستان بتاعى و
سراج: فستان اي وزفت اي انتى كنتى عارفه انى فى الاوضه قبل ما تقفلي
ياسمين بخوف: ايوه
سراج بعصبيه: قفلت الباب لوحده ليه عقاب علشان انا مش عيل وبلعب معاكى وقلتلك ميت مره الاوضه الى فوق خط احمر… تانى انتى كنتى شيفه بشعرها ورغم كدا عملتى الى عملتيه
ياسمين بدموع: اسفه
سراج: الى حصل ميتكرارش
ياسمين: حاضر
سراج هدى شويه: فستان اي الى خدته منك
ياسمين بدموع بتحاول تمنعه
: الفستان الى انت جبتهولى العيد الى فات وانا قلتله انى بحبه وخدته من وراى
بص لأميره: ابقا ورينى الفستان دا عامل ازى وجبلك زيه
اميره: حاضر
سراج: يلا اطلعوا
الاتنين اتجه لبرا سراج سمع صوت شهقات ياسمين صعبت عليه اتنهد وقف
: ياسمين
ياسمين لفت ليه بصوت مخنوق
: نعم
سراج فتح حضنه ليه وهى جريت عليه ونهارت في العياط
سراج باس راسه بحنيه
: خلاص متزعليش حقك عليا
ياسمين بدموع: انت عارف انى بخاف لما تزعقلي.. كنت جيت فهمتنى براحه
سراج: معلش يا حبيبتي اتعصبت بس انتى مسفتيش كانت واقفه قدامى ازى ودا ميصحش
ياسمين: مش هكرارها تانى والله
أميره بحرج: انا اسفه انى اخت الفستان بتاعك وعملت بينكم مشكله
سراج: خلاص بقا وبكره هخدكم انتوا الاتنين ونجيب لبس جديد
ياسمين بفرحه: بجد
سراج باس عيونه: ايوه علشان اراضى العيون الى بكيته دى
ياسمين: ربنا يخليكي ليا يارب
سراج: يلا بقا على شقتكم عايز انام
ياسمين: هنام في شقتك النهارده
سراج: لا النهارده لا روحى نامى مع مرات عمك وبكره عندى
ياسمين: خلاص ماشي
فوق
أميره بهيام: عارفه يا بت يا ياسمين اخوكى سراج دا حنين قوى اقسم بالله
ياسمين: ايوه والله انا مش عارفه البنات الغبيه الى بتخاف منه دى اي دا بسكوته من جوه كدا قلبه قلب خصايه
أميره ضحكت: فعلا النهارده لما زعق فيكى وبعدين حضنك كان نفسي يبقا جوزى انا والله خساره في الى هتتجوزه
ياسمين: فكره والله طيب ما تنجوزيه وتبقي مرات اخويا ونفضل علطول مع بعض
أميره: طيب ما انتى هتتجوزى وهنبقا بعاد برضو
ياسمين: بس هتبي مرات اخويا
أميره: على فكره انا مش هجيب فستان زى بتاعك بكره علشان كرهتينى فيه
ياسمين ضحكت: بس اسكتى دا انا جتلى عقده منه
عند ابراهيم قاعد في البلكونه بيدخن الجرس رن وراح يفتح
ابراهيم: سماره في اي انتى كويسه
سماره ابتسمت بضعف: لا مش كويسه يا أبراهيم
أبراهيم سنده ودخله جوه
: حرام عليك يا سماره الى بتعمليه في نفسك دا قلتلك روحى عند دكتور
سماره: ما انا كدا ولا كدا ميته مفرقتش يا أبراهيم بس حابه انى الاقي ونس ليا اخر ايام حياتى
أبراهيم ابتسم: انتى لو تعرفي المشاكل الى عملهالى بس كله يهون علشان صدقتنا
سماره: مع بنتك خالتك
ابراهيم: ايوه مفكرانى واحد سافل
سماره: طيب ما انت بتبقا سافل معاها وانت الى اكدت ليه كدا
ابراهيم اتنهد: بحبه بطريقة صعبه ببقا مسلوب الإراده قدامه بتصرف وكإنها مراتى ومعانا عيال
سماره ضحكت: اعملنا قهوه يا أبراهيم
أبراهيم: القهوه غلط
سماره: أبراهيم بقولك انا هموت بعد كام يوم تقلي غلط اخلص وهات سجاره
أبراهيم: غريبه بجد الناس تتوب قبل موته وانتى بتبهدلى اكتر
سماره: التوبه دى بيبعتها ربك في قلب الى هو عايزه مش بمزاجنا
ابراهيم اتنهد: لو تسمعى كلامى وتتعالجى
سماره: القهوه يا باشا
ابراهيم: حاضر يا سماره حاضر
سماره: ابراهيم هنام هنا النهارده هعملك مشاكل
ابراهيم: انتى هعملى بس اشطا عادى
تانى يوم
سراج: صباح الخير
أميره برقه: صباح النور… دقيقه والفطار يبقا جاهز
سراج: امال فين ياسمين
أميره: نايمه
سراج: انا قلت تصحوه بعد كدا تسعدكم
ام اميره طلعت من المطبخ وهى شايله طبق
: ما انت عارف بغلب عبال مصحيه ومبرضاش اجبره بيصعب عليه
سراج: يا مرات عمى قلتلك بلاش الدلع ليه شدى عليه براحتك أميره اهى في سنها ومشاء لله تعرف بتعمل كل حاجه
ام اميره: ابقا كلمه يا حبيبي انت في الموضوع دا وانا من عنيا تخلهالك لهلوبه في اسبوع
سراج: انا هدخل اصحيه لحد ما تجهزو الفطار
سراج دخل اوضة اخته الى كانت نايمه قعد جنبه وحرك ايده على شعره بحنيه
: ياسمينتى حبيبتي
ياسمين ببتسامه وفرحه: صباح النور يا حبيبي
سراج: قومى كدا خدى دش وصحصحى خلينا نفطر
ياسمين: لا انا مش بفطر دلوقتي افطر انت بالهناء وشفاء
سراج: ياسمين قومى انا عايز اتكلم معاكى
ياسمين قامت بستغراب
: في حاجه
سراج: بصي يا حبيبتى انتى مشاء لله بقيتى عروسه و أميره اهى في سنك بتعرف تعمل كل شغل البيت ومرات عمى طلبت منك كتير انك تتعلمى وانتى بترفضي ومينفعش كدا هما يبقوا بيعملولك تاكلى وانتى نايمه
ياسمين: في اي يا سراج مرات عمى طول عمره بتعملنا الاكل
سراج: لما كنا صغيرين دلوقتي انتى كبرتى ماشي و مرات عمى مش عايز تشد عليكى علشان متجرحش مشاعرك فا من النهارده نصحا الساعه تمنيه زى خلق الله ونعمل مع مرات عمى وأميره الفطار
ياسمين بتتسامه: حاضر والله
سراج: يلا قومى خدى دش علشان نفطر… بعد وقت ياسمين خرجت ودخلت المطبخ حضنة ام اميره من ضهرها…
: كدا يا ست الكل مفكره ان انا ممكن ازعل منك انتى تصربى وتشخطى براحتك
ام اميره بحب: يا حبيبتي انا بخاف تزعلى يا روحى فا بسيبك براحتك
ياسمين: لا يا ست الكل اعملى الى يعجبك ومن النهارده إن شاءلله من النجمه وتلاقينى صاحيه
ام اميره: طيب يلا خدى باقي الاطباق وطلعى علشان سراج زمان هيموت من الجوع
عند ابراهيم واقف في المطبخ بيعمل قهوه
سماره: صباح الخير
ابراهيم: صباح النور اعملك فطار
سماره: انت عندك حاجه تتاكل هنا اعملى قهوه
ابراهيم: طيب ما تنزلى تفطرى معاى تحت اكل ست الكل هيعجبك اوى
سماره ضحكت: ابراهيم انت عارف المره الى قلتلي فيه انزل افطر عندكم امك قالت عليا اي مهدخلش النجسه دى بيتى وخد الزباله الى انت جيبه ونزل امك مفكرانى فتات ليل
ابراهيم ضحك: امى معندهاش حاجه اسمه بنت ولاد صحاب يا اخوكى يا جوزك
سماره: طيب يلا علشان مصدعه وعندى مشوار مهم عايز اروحه
ابراهيم: راحه فين
سماره: ازور قبر ماما وبابا
ابراهيم: حاضر دقيقه وتكون جاهزه
بعد وقت ابراهيم نازل و معاه سماره شاف لورا طالعه من الشقه
ابراهيم: راحه فين
لورا: كنت بجيب حاجه من عند الجيران
ابراهيم: طيب يلا ادخلى
سماره بصت للورا ببتسامه
: صباح الخير
لورا مقدرتش تكسفه
: صباح النور … بصت لابرهيم… مش هتفطر
ابراهيم: لا هفطر تحت لوا احتجتوا حاجه رنوا عليا
لورا: حاضر
تحت في الورشه
سراج: هى البت دى مش ناويه تحل عنك
ابراهيم: انا مش عارف كلكم جاين عليه ليه دى بنت غلبانه
سراج: على عينى بس انها تبات في شقتك وكإنها مراتك عادى دا غلط
ابراهيم: انا ممكن اعمل اي حاجه لسماره دى اكتر حد وقف معاى
سراج: طيب يا عم عملت اي مع بنت خالتك
ابراهيم: اهو معرفش اتكلم معاه كلمتين
سراج: طيب انا خارج بليل انا والبنات ما تيجوا معانا… والبنت مش بتطلع من البيت
ابراهيم: لو امى رضيت خلاص هجيبه إن شاءلله
سراج: وتلم من قبالها هااا البت حقها تخاف منك
ابراهيم: ماشي يا عم
سراج: يلا قوم شوف ورشتك
بليل
ابراهيم: خلى لورا تجهز
ام ابراهيم: تجهز ليه
ابراهيم: هننزل نتمشي شويه لو حابه تيجى معانا اتفضلي
ام ابراهيم بقلق: بس هى مبتحبش تنزل
ابراهيم: متقلقيش سراج واخته وبنت عمه حاين معانا هيجبلهم لبس وقلت اخده معاى لو حابه تجيب حاجه
ام ابراهيم: خلاص يا ابنى هقوله تلبس
ابراهيم دخل لبس لبس شيك وطلع لقيه جاهزه الق نظره سريعه عليه
: يلا
لورا: خالتوا هتيجى معانا
ابراهيم: براحته عايز تيجى تيجى
ام ابراهيم طلعت
: لا رحوا انتوا بس ابقا خد بالك منها يا أبراهيم
ابراهيم: حاضر… يلا علشان سراج بيرن
ابراهيم خد لورا ونزل لقي سراج مستنيه بالعربيه
ابراهيم: اجيب عربيتى
سراج: لا اركب انت من قدام ولبنات مع بعض من ورا
ابراهيم: اشطا…. وركب جنبه
سراج: هى بنت خالتك دى اسمه اي
ابراهيم: لورا ليه
سراج بص البنات في المرايه
: لورا بنت خال ابراهيم يا بنات
البنات ابتسموا ليه وبدوا يتكلموا معاه
بعد وقت في المول
سراج: اي هتجيبي فستان زي الى جبته لياسمين
أميره: لا هجيب حاجه مختلفه
سراج: عايزه اي
أميره: مش عارفه اختارلى انت
سراج وزع نظراته على الفساتين
: دا هيبقا حلو عليك اصلا الاسود بيليق فيكى
أميره: خلاص هاخده
سراج للبنت: خلاص حطهولها تبع الحساب
ياسمين جات عليه بلهفه
: سراج في فستان حلو اوى هناك
سراج: تعالى يا روح سراج نجيبه
عند ابراهيم
: اختاراتى حاجه
لورا: بص هو دا حلو بس انت هتقول ضيق
ابراهيم: لو عجبك هجبهولك ملكيش دخل بيا
لورا: ما انت مش هتخلينى البسه
ابراهيم: لا مش ضيق حلو هحسبلك عليه شوفي لو هتجيبي حاجه تاني
لورا بفرحه: حاضر
بعد وقت
سراج: خلصتوا ولا عايزين حاجه تانى
ياسمين: هتلنا عصير قصب ونبي يا سراج
سراج: حاضر يا عيون سراج
ابراهيم: مش بتحبي القصب اجبلك اي
لورا: كوكتيل
ابراهيم: حاضر
لورا: وهات لخالتى
ابراهيم: حاضر
بعد وقت في شقة
ياسمين و أميره طلعوا وهما لبسين الفساتين الجديد وسراج مركز مع أميره
ياسمين: اي رايك يا مرات عمى
ام أميره: مشاء لله يا حبيبتى زى القمر بس فستان اميره دا زوق سراج صح
اميره: ايوه هو الى اختارهولى وقلي هيبقا حلو عليا
سراج: كل حاجه بتلبسيه بتبقا حلوه عليكى يا اميره بس الون دا بذات بيبقا حلو اكتر عليك
أميره ابتسمت بخجل
: شكرا
ام اميره: ولا بتاع ياسمين يجنن جعلهم وش خير وتحضروا بيهم قرايت فتحتكم
اميره: انا هروح اغير
سراج: يلا يا ياسمين لو هتنزلى معى
ياسمين: ايوه دقيقه هغير ونزل انام عندك
ام اميره: ليه مش هتنامى معانا
ياسمين: لا هنام مع سراج اخويا حبيبي
ام اميره: طيب حبيبتي الصبح تكونى هنا ها
ياسمين: حاضر
عند ابراهيم
ام ابراهيم: اتبسطوا
لورا: ايوه وكان هادى… وجبلي الفستان دا.. وكان هادى ورايق
ام ابراهيم: ربنا يصلح حاله يارب
لورا: يارب
الباب اتفتح وابراهيم دخل ولورا اتنفضت
: امى ال… الهم صلي على النبى اي الحلاوه دى
ام ابراهيم بحده: ابراهيم
ابراهيم: احم بهزر يا ست الكل وبعدين هى لابسه حجابه اهى بقولك اي عايزك تبقي تنضفي الشقه بكره إن شاءلله
ام ابراهيم: حاضر يا حبيبي
ابراهيم بصله بحب وبتسم
: الفستان هياخد منك حته ويطير…
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية لورا وابراهيم)
