رواية قلبي بعشقها متيم الفصل السابع عشر 17 بقلم نورهان أشرف
رواية قلبي بعشقها متيم الجزء السابع عشر
رواية قلبي بعشقها متيم البارت السابع عشر
رواية قلبي بعشقها متيم الحلقة السابعة عشر
الحلقه السابعه عشر
الى اللى انت بتقوله ده يا راشد انت اكيد بتهزر طب اى علاقه كل ده باللى انت بتعمله ده
راشد بهدوء:لم عرفوا انى عرفه الحكايه حبوا يخلصوا مني عشان كدا فكروا فى عمليه القتل بس خرجت منها وعلى فكره انا قول ما قومت فعلا كنت فاقد الذاكره وفضلت تلات شهور كدا ولما رجعت لقيت نفسي فى خاطر انا و اهلي وملقتش حل غير انى اكلم رائد الظابط اللى انتى سمعتنى بكلمه وفعلا كلمته و اتفقنا مع بعض على كل حاجه وبدانا نكشف كل حاجه وعرفنا ان الحاجات اللى بيخدوها من المرضاء دول بيتكون متباعه يعنى بيتجروا بالناس و عرفنا انه لم حد يكتشف انهم خدوا منه حاجه بيدفعوا ليه فلوس مبلغ يعنى عشان يشتروا سكوته بالفلوس
قمر بصدمه:اى اللى انت بتقوله ده هو في كدا ولا حته في ناس بتقبل انها تبيع جز من جسمها
راشد بجدية :اه طبعا فى ناس بتقبل بكدا ادام فى فلوس يبقا اى المشكله و خصوصا ان الناس دى اصلا معهاش فلوس بيقول و اى يعنى لم يستفيدوا بحته منها
قمر بهدوء:طب ليه مقولتش ل اهلك بدل ماهما بيموتوا عليك
راشد بهدوء:ماهو كان ادامى حل من الاتنين يفضل عيش كدا يا امه اقول انى كويس وساعتها يبقا انا و اهلى هنموت والناس دى مسنوده من ناس كبيره فى البلد وساعتها مش هيبقا لينا ديه ها يا قمر لسه عاوزه تقولى ولا لا
نظرات له قمر بهدوء وهى تقول:طب الموضوع ده هيفضل لحد امته لحد امته انت هتفضل كدا
راشد بجدية:لحد ما كل حاجه تتكشف لكن اى حل تانى غير كدا يبقا انا بضيع كل اللى انا عملته
قمر بهدوء :طب احنا هنقعد مع بعض ازاى فى الاوضه
راشد بجدية:طب ما احنا كانه بنقعد مع بعض لحد ساعتين يعنى عادى
قمر بتوتر :لا اصل
راشد بجدية:قمر انتى خايفه منى على فكره ده انا جوزك يعنى عادى على فكره
قمر بهدوء:راشد انت عارف ان سبب الجوزاه دى انى
راشد بجديه:قمر انا فاهم كل حاجه بس انا عاوز اقولك حاجه بقالى فتره
قمر بهدوء:ملوش لازمه يا راشد اى كلام احنا
قطعها راشد بغضب وهو يمسكها من يدها ويقول:انا عاوز افهم حاجه انتى ليه مش بتسمعي الكلام للاخر ليه دايما جاهزه بالرد بقولك ايه انا هنا راجل البيت واقول اللي انا عايزه و اتكلم براحتي وانتى عليك انك تسمعي
نظرات له قمر بخوف وحركات راسها
راشد بجدية:بصي الحوازه هتم للاخر وانتى مراتى غصب عن اى حد وغصب عنك انتى شخصيا فاهمه
قمر بتوتر :بس
راشد بجدية:بلا بس بلا زفت انتى هتحبنى و هتعيشي معايا
ثم اكمل وهو ينظر داخل اعينها بابتسامه:وانا عارف انك بتحبنى و بتموتى فيا كمان ومتاكد من كدا كويس اوى
نظرات له قمر بضعف وهى تقول:راشد
نظر لها راشد بعشق : اى مش انتى بتحبنى برضوا يا فمر زاى مانا بحبك صح
قمر بصدمه: اى
راشد بعشق:بحبك و محبتش حد غيرك ولا حبيت حد قبلك ولا حته بعدك
قمر بتوهان: اى انت بتقول اى بتحبنى قول انك بتتكلم بجد
مسح راشد على راسها وهو يقول :اه بعشقك و بموت فيكى ده انتى احلى حاجه حصلت ليا في حياتى
قمر بصدمه:راشد بلاش تقول كلام انت مش قده راشد بلاش توجع قلبي ولا حته تخلينى احلام بحاحه مش هتحصل ابدا
راشد :انا مش بلعب بيكى ولا حته بفكر اوجعك وبعث اوجع مين هو فى حد يقدر يوجع روحه ده انتى روحى و حياتى ده انتى احلى حاجه فى عمرى كله طب عارفه انا نفسي فى اى نفسي انزل اشكر مراد و ريم على الحادثه لان لولا الحكايه دى مكنتش عرفتك ولا وقعت فى حبك ولا قلبي لقه نصه التانى ده انتى كنتى حلم سنين وعشق اتخلق فى قلبي قبل حته ما اعرفك
قمر بحزن:انا مش قد الكلام ده ولا حته استهله انت تستاهل حد احسن منى
راشد بجدية:مين قال كدا ده انتى احسن واحده فى الكون كله ده انتى حبيبتي وبنتىو اختى انتى كل حاجه يا عمرى
قمر بصدمه:انا انا
راشد بحب :انا مش عاوز اسمع منك حاجه غير كلمه بحبك لكن اى كلمه تانيه او رفض هيكون سكينه اتغرزت في قلبى وانتى السبب فيها
حركت قمر راسها بنفي وهى تقول:طب و ريم
راشد بضحك:انتى بتقولى اى ريم اى دى انا بقولك حاولت تقتلنى وانتى تقولى ريم
قمر بغضب:ادام كدا قالت انها مراتك ليه بقا ان شاء الله
راشد بهدوء:كنت بتحبنى بس انا مكنتش بطقها بس اى سبب اللى خالها تيجى هنا و تقول الهبل ده انا مش عارف
قمر بغضب:يعنى انت مش متجوزها
حرك راشد راسه بنفي وهو يقول:انا مش بحب غير واحده بس وهى انتى يا قمر
قال كدا و وضع قبله على شفايفها كدا ان يكمل ما كان بنفسه ولكن اوقفه صوت الهاتف
نظر راشد الى الهاتف بغضب وهو يسب فى من يتصل وجد رقيه: عاوزه اى يا نيله
رقيه بسخرية:اخ طبعا مانت قاعد مريح دماغك لكن انا اولع ده انا اضربت بسبب حضرتك انت و السنيوره
راشد بصدمه:مين اللى ضربك ياختى
رقيه بسخرية:اخوك يا اخويا على العموم انا محبوسه فى الاوضه بتاعتى و كمان محدش هيطلع عندك
راشد بهدوء:انتى عملتى اى
قصت له رقيه ما قالته
راشد بضحك :انتى مجنونه انا اقولك متخليش حد يطلع وانتى تعملى كدا
رقيه بسخرية:امال عاوزنى اعمل اى انا اول ماخرجت من الاوضه لقيت البومه واقفه فى وشى خفت لحسن تدخل عشان كدا مفكرتش غير فى الحل ده
راشد بجدية:برضوا ده احسن لحد ما رائد يجي و نشوف هيعمل اى فى الهم ده يعنى هنعمل اى
رقيه بجديه :تمام اللى يريحك
اغلق راشد الهاتف وهو ينظر الى قمر
قمر :فى اى
راشد بجدية:مفيش ده رقيه بتقولى عملت اى
قمر بستغراب :فى اى بظبط
اخذ راشد يقص كل شيء عليها
ام عند ريم دخلت الى غرفتها واتصلت ادب مراد
مراد بهدوء:عاوزه اى يا ريم
ريم بجدية:بقولك اى احنا جات لينا فرصه على طبق من دهب
مراد بسخرية:فرصه اى بقا ان شاء الله
ريم بسخرية:بقولك اى فى واحد صاحب رافت جاي يقعد هو مراته هنا يومين يغير جوا و كمان حصلت خناقه بين رقيه و قمر و رافت قال ان كل واحده تفضل محبوسه فى اوضتها يعنى لو خطفنا قمر محدش هيعرف حاجه وكدا كدا راشد مش هيقدر يعمل حاجه
مراد بجدية:ريم انا مش مرتاح للموضوع ده
ريم بغضب:فى اى يا مراد ولا البت عجبتك وانت مش عاوز تخسرها
مراد بسخريه:انتى بتقولى اى انت شكلك راح منك خالص بس على العموم هشوف كدا و هقولك
ريم بغضب :انا بكرا عاوزه اخلص منها فاهم
اغلق مراد الهاتف دون حته ان يرد عليها
فى شقه محمد ولد كيان دخل الى الشقه بغضب ونظر الى زوجته:انا عاوز افهم ازاى توافقي انها تسافر كدا عادى اى هو انا مليش لازمه فى البيت
ولدت كيان بهدوء:فى اى بس يا محمد وبعدين هى اول مره كيان تسافر
محمد : فى انى مش مبسوط بالى بيحصل بقولك اى كيان هترجع واحنا هنسافر على كندا او امريكا اى حته بعيد عن هنا
ولدت كيان بصدمه:اى اللى انت بتقوله ده يا محمد نسافر ازاى يعنى و كيان و جوزها هنعمل اى فى كل ده
محمد بسخرية:هى الناس بتسافر ازاى واذا كان على البتع ده انا هخلي يطلقها او اقولك هو كدا كدا هيطلقها
ولدت كيان بهدوء:محمد فى اى انت مخبي عليا حاجه طمنى عليك
محمد بغضب:كل اللى اقدر اقوله ان حياتى هنا فيها خاطر عليا و علي حياتكم
ولدت كيان بصدمه:فى اى انا عاوزه افهم كل حاجه
محمد :مش هقدر اقول حاجه غير ان لازم من بكرا تجهزى كل حاجه وانا هجهز كل الورق بتاعنا
قال كدا و خرج من الشقه دون حته ان ينظر الى تلك المصدومه
ام عند رافت دخل الى الغرفته و جد رقيه تجلس على الفراش حته لم تنظر له
نظر لها رافت بغضب وهو يقول:مبسوطه وانتى قعده لوحدك كدا بدل ماتكونى دلوقتي بتستقبلى ضيوف جوزك
قمت رقيه من على الفراش واتجهت له وهى تقول:رافت عاوزه اسالك سوال
رافت بهدوء:خير فى اى
رقيه :رافت انت لو عرفت انى مخبيه عليك حاجه هتزعل منى
رافت بجدية:على حسب اهميه الحاجه وعلى حسب انتى هتيجى تقوليلى ولا هعرف الحاجه دى من نفسي
رقيه بتوتر:رافت انا عاوزه اطلب منك طلب واحد مش عاوزك تزعل منى و لو خبيت عليك حاجه عاوزك تسمحنى
اقتراب منها رافت وهو ينظر فى اعينها و يقول :فى اى يا رقيه انتى مخبي عليا اى انا قلبي مش مرتاح
رقيه بحب:انا مقدرش اخبي عليك حاجه لانك روحى و حبيب احلامى انا بس عاوزه اشوف انت بتحبنى ولا لا
رافت بسخرية:لو بتقولى كدا عشان تنزلى تحت و اترجع عن اللى قولته تبقي غلطانه
حركت رقيه راسها و عادت مره اخرى الى الفراش و حاولت ان ترسم الهدوء على واجهه فاهى تشعر بتوتر كبير
ام فى الاسفل كان يدخل رائد هو و كيان من باب المنزل
ليل بترحيب :اهلا اهلا بحبيبي عامل اى يا رائد و ماما عامله اى
رائد بحب: الحمدلله يا طنط و ماما بتسلم عليك
نظرات ليل الى كيان وعلى واجهه ابتسامه وهى تقول:اى ده هى مراتك منتقبه من امته ده مامتك قالتلى انها مش محجبه اصلا
رائد بضحك:لا ده انا اللى غيرتها مانتى عارفه كان نفسي فى واحده منقبه بس لقيت ان الاحسن انا الل. انقبها امال فين رافت و راشد
ليل بابتسامه:فوق هتلاقي رافت نزل دلوقتي وانتى الف مبروك عليكى رائد يا عروسه هو شقي بس طيب و غلبان خالى بالك منه
كيان بابتسامه:الله يبارك فيكى يا طنط اه ده غلبان جدا
كدا ان ترد عليها ليل ولكن اوقفهم ضحك رافت وهو يقول :حته البنت اللى متجوزها من يومين مش مصدقه انك طيب
قال كدا واخذ رائد فى حضنه
رائد بابتسامه:ده انا غلبان الف مبروك يابنى و اسف انى مجتش فى الفرح بس قولت انت اتجوزت الاول و كسبت الرهان بس مفيش مشكله انا برضوا اتجوزت
رافت :انت لسه فاكر
رائد بهدوء:هى دى حاجة تتنسي
رافت بسخرية :ده انت قلبك اسود اوى يارجل
نظرات ليل الى ابنها وهى تقول:انتوا هتفضلوا وقفين كدا خدهم يا رافت على اوضتهم عشان يرتاحوا من تعب السفر عقبال ما الاكل يجهز
اخذ رافت كل من رائد وكيان على غرفتهم
بعد ان اغلق رائد الباب
نظرات كيان الى الغرفه بستغراب
رائد بهدوء:مالك قعده عامله تبصي على الاوضه كدا ليه
كيان بسخرية:دى اوضه بسرير واحد انا هنام فين
لف رائد يده على وسطها وهو يقول :على السرير
كيان بتوتر:وانت
وصع رائد راسه على رقبتها واخذ يشتم رائحتها:جنبك
كيان بصدمه:اى انت بتقول اى
وضع راشد قبله على رقبتها وقال:انتى خايفه منى
ابعدته كيان عنها بصعوبه وقالت:اه طبعا خايفه انا مش هنام هنا فى الاوضه
راشد بجدية:ليه بس يا كوكي ده انا جوزك حبيبك يعنى عادى وبعدين انا هنام بأدب متخفيش
كيان بسخريه:بلا ادب بلا قله ادب انا مش هنام هنا
تحدث رائد من بين اسنانه وهو يقول :طب بصي بقى يا روحي انتي هتنامي هنا وبعدين انا لو عايزه اعمل حاجه هعملها حتى لو ايه و صدقيني هتكوني اكثر واحده مبسوطه بس انا مش هعمل حاجه ليكي لحاجه واحده لاني عاوز اول لمسه ليكي تكون وانتى لابسه الفستان الابيض ايه رايك مع اني مكنتش عايز اعمل فرح بس يلا جيت على نفسي عشان خاطرك عشان تعرفي انا طيب قد ايه
نظرات له كيان بسخرية وهى تقول:اه مانا متاكده من كدا
بعد مرور ساعه كان يجتمع كل من فى المنزل على طاوله الطعام
كان الجميع يتحدث مع بعضهم البعض ماعدا ريم التى كنت تنظر فى الطابق الذي امامها
نظرات ريم الى رائد بسخرية وهى تقول:هى مالها مراتك خايفه تتكلم ولا يمكن خرسه
رائد بسخرية:لا هى بس مراتى خجوله اوى بس انتى ممكن متعرفيش الصفه دى
نظرات له ريم برفعت حاجب :قصدك اى يعنى انى مش محترمه
رافت بهدوء:هو مقلش كدا يا ريم انتى اللى قولتى على نفسك كدا
نظرات له ريم بغضب وقامت من على الطعام
كيان بهمس:اى الى انت عملته ده يا رائد
لم يرد عليها رائد بال قام من على الطعام ومسك يد كيان وقال: شكرا يا جماعه على الاكل التحفه ده بعد اذنكم هندخل نرتاح
قال كدا وجر كيان خلفه
دخلت كيان الى الغرفه بغضب و هى ترفع النقاب من على واجهه وتقول :اى اللى انت قولته ده يا رائد و اى اللى عملته ده ، ده قله الذوق
رائد بسخرية:يعنى انت عاوزنى اسكت وهي بتتكلم عليكى
كيان بهدوء: متنساش ان احنا فى بيتها وهى ليها كامل الاحترام برضوا
رائد بسخرية:بقولك اى يا كيان انا مش بحب الناس اللى شخصتها ضعيفه دى عشان كدا انا مش هضيع واقتى معاكى انا عاوز انام
قال كدا وذهب الى الفراش اما كيان نظرات له بغضب و دخلت الى المرحاض لكى تغير ملابسها
بعد مرور عشر دقائق كنت تخرج من الحمام وهى تنظر له بغضب لا تعرف اين تنام
رائد بغضب وهو ينام على الفراش: لو مجتيش دلوقتي تنخمدى عليا النعمه لعمل اللى فى دماغك وهكون اكتر من سعيد بيه
ذهبت له كيان بسرعه ونامت على الفراش بخوف
فى الواحده ليل كنت تنام قمر على الفراش بجانب راشد وفجاه شعرت باحد يتحرك بجانبها
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية قلبي بعشقها متيم)
