رواية قلبي بعشقها متيم الفصل الثامن عشر 18 بقلم نورهان أشرف

رواية قلبي بعشقها متيم الجزء الثامن عشر

رواية قلبي بعشقها متيم البارت الثامن عشر

رواية قلبي بعشقها متيم الحلقة الثامنة عشر

انتوا مين
كان هذا الكلام قمر التى نظرات الى من حولها بصدمه
فجاه وضعوا أيديهم على فمها اخذت قمر تصراخ بقوه استيقظ راشد وقام من على الفراش و حاول ان يبعدهم عن قمر ولكن فجاه شعر بضربه قويه على راسه
بعد مرور نصف ساعه كان يجلس مراد فى السياره وهو ينظر الى ريم بغضب:شوفتى غبائك وصلا لفين شوفتى انتى عملتى فينا اى انا قولتك من الاول ان انا مش مرتاح للحكايه دى من الاول بس انتى ما بتسمعيش الكلام
ريم بغضب:انت بترمى عليا انا اهو لولا انى لحقته و ضربته على دماغه كان زمان اتفضحنا
مراد بقوه :احنا هنروح فين كدا احنا لازم نهرب من البلد بسرعه ولازم نشوف صرفه فى البلوه اللى معانا دى
ريم بتفكير :البت دى هتبقا سبب خروجنا من البلد
مراد بسخرية:بس بقا كفايه انتى ضيعتينا ان هكلام الباشا وهو يشوف حل فى الموضوع ده
قال كدا وهو يتصل ب ….
ام فى قصر سامح
كان يقف الجميع حول راشد الذي بدا يستعيد وعيه
رافت بغضب:انا برضوا مش عارف قمر فين و اى اللى عمل فى راشد كدا
نظرات له رقيه بتوتر وهى تقول:بس انا عارفه
نظر لها سامح بجدية وهو يقول :طب قولى يا بنتى البت راحت فين
راشد الذي بدا يستعيد وعيه:قمر مراد ريم
ليل بفرحه:راشد حبيبي انت فوقت
راشد بغضب:مراتى راحت بسببك يا رائد انا عاوز مراتى يامه اقسم بالله لدمر البلد بما فيها
رائد بجديه:متخفش ان شاء الله مش هيلحقوا يعملوا ليها حاجه انا بس عاوزك تكون هادى
قام راشد من على الفراش وهو يقول : طب يلا نلحقهم
سامح بغضب:انت مش هتتحرك من هنا غير لم نفهم فى اى
راشد وهو يخرج من الغرفه :مفيش واقت يا بابا لم ارجع مراتى لحضنى ساعتها هقدر اقعد واتكلم معاك لكن طول ماهى مش فى حضنى يبقا لا
قال كدا وخرج من القصر وخرج رافت و رائد و راشد من المنزل بسرعه
حماد :ده البيت الوحيد اللى محدش يفكر فيه انكوا هنا
مراد بغضب:انت حمار انا اقولك عاوزين نهرب وانت تجبنا بيتهم
حماد : يا باشا افهم انتوا هنا فى امان محدش هيفكر انكم هنا حته لو لحظه واحده بس يا باشا انا قولت ل ريم هانم ان حسن قالى ان راشد عقل
نظر لها مراد بغضب وهو يقول:انتى انسانه غبيه للدرجه دى مفيش تفكير خالص
ريم بتوتر :انا كنت فكره انو
مراد بغضب:انوا اى ها انتى عارفه انك مش بتعملى حاجه غير انك بتلفي حبل المشنقه حولين رقبتنا
ريم بغضب:على اساس انه بيتلف حولين رقبتك لوحدك ماهو انا كمان معاك
لم يتحمل مراد اكثر من هذا فضربها بالقلم ونظر لها بقرف وهو يقول:انتى تسكتى خالص
قال كدا ونظر الى حماد بغضب وقال:وانت احنا هنمشي من هنا وانت ولا كانك تعرفنا فاهم ولا لا
حماد بهدوء:تحت امرك يا باشا بس يعنى
مراد بسخرية:فى مليون جنيه هيتحول ليك لم نخرج من البلد
حماد :تسلم يا باشا ربنا يباركلك كان يقول كدا و خرج من الفيلا
نظر مراد لها بغضب وهو يقول:بقولك اى انتى تسكتى خالص انا مش هقعد فى البلد دى انا اول ما الباشا يكلمنى عشان اتحرك هتحرك على طول
فخلال ساعتين كان قد نشاط رائد هو و راشد و رافت المنطقة كلها
راشد بغضب:يعنى اى فص ملح و داب
رائد بهدوء: اهدى بقا يا راشد
مسكه راشد من ليقه قميصه وهو يقول:عليا النعمه لو م لقيت مراتى لقتلك
رائد بغضب :و انا مال امى انا
لكمه راشد :بقولك اى يا رائد مراتى تيجي فاهم
حرك رائد راسه وكدا ان يرد عليها و لكن اوقفه صوت الهاتف
رائد بهدوء :ايوه اى لقيتوا حاجه
…..
رائد بصدمه:طب انا جاى دلوقتي حالا
راشد بجدية:اى لقتوها
رائد بصدمه:فى فيلا رافت ، رافت انت مدي مفاتيحك لحد
رافت: حماد
راشد وهو يركب السياره :يلا بينا
فى فيلا رافت مسكت ريم حقنه هواء و وضعتها في يد قمر
كدت ان تفض الهواء في جسدها ولكن اوقفها صوت مراد الغاضب وهو يقول:انتى بتعملى اى
ريم بغضب:بخلص منها اى عندك اعتراض
نظر لها مراد بابتسامه وهو يقول:بس التعليمات مكنتش كدا
ريم بستغراب:امال اى يعنى
مراد بجدية وهو يمسك الحقنه من يدها :الحقنه دى ليكى انتى
قال كدا وحقن الحقنه فى رقبت ريم التى نظرات له وقالت :ليه
قالت كدا و وقعت على الارض
مراد بهدوء:ده بسبب غبائك قولتلك بلاش بس انتى مش بتسمعي الكلام
قال كدا و نظر الى قمر وهو يقول :وانتى بقا انا مش هسيبك كدا قال كدا وبدا يقترب منها واخذ يقطع ملابسها ولكن قبل ان يصل لما يريد اوقفه ضربه قويه على راسه
نظر له مراد بسخرية:طب مانت حلو اهو امال عامل فيها عبيط و ادريت ليه زاى النسوان
راشد بغضب : انا هوريك العبيط ده هيعمل فيك اى
قال كدا واخذ يضرب مراد بكل قوه و غضب
بعد مرور دقائق كان يقع مراد على الارض وجسده كله يقطر دماء
اتجاه راشد الى قمر و وضع قبله على راسها وقال:انا اسف كل اللى حصلك ده بسببي انا كنت حاسس انى هاجى القي حاجه زاى كدا عشان كدا طلبت انى اطلع لوحدى
قال كدا وحمل قمر ونزل بها الى الاسفل وقال لرائد و رافت الزفت بتاعك فوق
قال كدا وخرج من الفيلا اما رائد صعد الى اعلى وجد مراد على الارض وبجانبه جثه ريم و هاتف مراد نظر مراد الى الهاتف وجد البص المتصل فتح رائد :الخط واتها اخر صوت كان يتوقعه
انت فين يا زفت و عملت اى
اغلق رائد الهاتف و اتصل ب صديقه محمد الدمياطى لكى يتجاه الى بيت حماه
عاد راشد الى القصر وهو يحمل قمر التى قد فاقت
ليل :اى اللى حصل يا بنى مراتك عامله اى
راشد بابتسامه: الحمدلله يا ماما بخير
سامح بجدية :تعال يا راشد عاوزك
راشد بهدوء:بابا انا
سامح بجدية:انا مش عاوز اسمع منك حاجه غير الحقيقه عاوز افهم اى اللى حصل
راشد :حاضر يا بابا
انزل قمر راشد و جلس راشد على الكرسي واخذ يقص كل شيء على ولده
سامح بغضب: يعنى اى يعنى انت مكنتش مجنون و حرق قلبي انا وامك عليك يعنى انت كنت عقل وانت شايف امك بتموت قصد عينك قولى كنت بتفكر ازاى قولى كان المفروض تقولى مش تتصرف من دماغك كان لازم تعرف ان ليك كبير لازم ترجع ليه
ليل بجدية:بس يا سامح انا مش زعلانه ده النهارده اسعد بوم فى حياتى ان راشد كويس
سامح بغضب:ليل
.ليل بهدوء:انت زعلان ليه وبعدين راشد خاف علينا صح يا قلب ماما
ضحكت رقيه وهى تقول:ما ترد يا قلب ماما
حمل راشد قمر و غمز لرقيه وهو يقول :طب على فكره يا بابا رقيه كنت عارفه كل حاجه من الاول
نظر سامح الى رقيه وهو يقول:طب هو كان مجبور امال انتى اي بقا
نظرات له رقيه بتوتر وكدت ان ترد ولكن قطعها صوت رافت :دى الحاجه اللى مخبيها يا رقيه يعنى انتى كنتى عارفه من الاول
رقيه بهدوء:رافت انا اسفه بس كنت مجبوره والله
رافت بجدية:انا عاوز اعرف حاجه واحده ليه مقولتوش حته ل امى ولا حته فكرتوا تقولوا لينا ولا يمكن مش شايفنا ناس بتفهم عشان تقولوا لنا
رقيه بصدمه: ايه اللي انت بتقوله ده يا رافت انت فاهم الموضوع غلط
رافت بجديه :لا يا رقيه انا فاهم من الموضوع كويس قوي انتي شايفاني اني انسان معنديش شخصيه وما بقدرش اتحكم في نفسي صح ولا لا عشان كده مفكرتيش ولو ثانيه واحده انك تقوليلي على موضوع اخويا بس يا ستي عادي مفيش مشكله انا هريحك خالص من الانسان دوت وهنطلق
قال كده وصعد الى الاعلى نظرت ليل الى رقيه وقالت: اطلعي يا بنتي صالحي هو بيقول كدا عشان زعلان منك
حركت رقيه راسها وصعدت الى الاعلى اما كيان كانت تجلس في غرفتها منذ ان اتاها اتصال والدتها فهي علمت ان البوليس قد قبض على والدها
كنت تجلس على الفراش تبكي داخل رائد الى الغرفه وهو ينظر لها بحزن
كيان بحزن: رائد الحق بابا اتقبض عليه
رائد بهدوء:انا عارف
نظرات له كيان وهى تقول :بابا هيطلع صح
حرك رائد راسه وهو يقول:لا كيان افهمى باباكى كان بيتاجر فى الاعضاء وتقبض عليه
كيان بصدمه :اى اللى انت بتقوله ده
رائد بجدية:كيان افهمى
كيان بصدمه:افهم افهم اى ان القدوه بتاعتى طلع كداب ان ابويا طلع جزار بنادمين
نظرات الى رائد بصدمه:يعنى انت كنت عارف من الاول صح كنت عاوز تكمل الجوازه عشان تبقا قريب منه صح على العموم اديك قبضت عليه يا حضرة الظابط عشان كدا ياريت نطلق
رائد بغضب :بقولك ايه انا سبتك تتكلمي وتقولي كل حاجه جواكي لكن كلمه الطلاق دي ما تجيش على لسانك
نظرات لها كيان بغضب وهي تقول: وانت عايز تكمل مع واحده ابوها مسجون ليه انا مشرفكش يا حضره الظابط
ماسكها رائد من يدها وهو يقول: انا اللي اقول انتى تشرفيني ولا لا وانا اتجوزتك انت ما اتجوزتش ابوكى وانتى مراتي غصب عن عين اي حد
قال كده وقبلها بكل حب اما في غرفه قمر كانت تجلس على الفراش بخجل تحاول ان تداري ما ظهر من جسدها ونظرت الى راشد وهي تقول: مالك عمال تبصلي كده ليه
راشد بحب:انتى عارفه لو كان حصلك حاجه انا مكنتش هسامح نفسي ابدا انا اسف يا قمر على كل اللى حصل
قمر بحب:اوع تقول كدا يا راشد ده انت جوزى و سندى
راشد بابتسامه:كان نفسي تقولى حبيبي
نظرات قمر الى الفراش وقالت : اصل يعنى
راشد بحب :قولى حبيبي يا قمر
قمر بحب :بحبك وانت حبيبي
نظرا لها راشد بحب و وضع قبلها على راسها
ام فى غرفه رقيه كنت تجلس على الفراش بجانب رافت وهى تقول: اسمعنى بس يا رافت
رافت بجديه:هى دى الحاجه يا رقيه انك مخبيه عليا حقيقة اخويا انا بجد مصدوم ليه يا رقيه
رقيه بجدية: رافت انا بحبك و اخوك هو اللى قالى بلاش وانا مكنش ينفع اقول حاجه هو مش عاوزها انا اسفه لو انت زعلت بس انا والله مكانش ينفع اقولك حاجه عشان كده وعشان خاطري انا يا رافت بلاش تعاقبني على حاجه والله انا مليا ذنب فيها
نظر لها رافت بحب وهو يقول: انا مش زعلان منك يا رقيه قد ما انا زعلان ان مفيش ثقه بينا
رقيه بحب :اوع تقول كدا يا رافت ده انت حب احلى حاجه فى حياتى انت حب عمرى و حبيب حياتى
نظر لها رافت بحب وهو يقول: بعشقك