رواية غزل الفصل السادس 6 بقلم هايدي أحمد
رواية غزل الجزء السادس
رواية غزل البارت السادس
رواية غزل الحلقة السادسة
صحيت غزل من النوم وهى حاسه جسمها مكسر ومش قادرة تتحرك فردت ايديها وهى بتتململ فى السرير وهى مغمضه عنيها : غريبه ماما مصحتنيش يعنى
اتقلبت على الجهه التانيه بنوم وفتحت عنيها وقفلتها بس فجأة فتحتهم بصدمه : مين ده وانا بعمل ايه هنا واي.. اااااع
صحى جاسر مفزوع على صوتها وفجأة جاب المسد.س من تحت المخده وعمره وهو وبيصوبه وبيتلفت حواليه
-مين مين فيه ايه
خافت غزل اكتر ورجعت شويه وهى بتبلع ريقها وجاسر بصلها يتفحصها : فيه ايه مالك ايه الى حصل
مسكت غزل الغطا واحكمته عليها : انت عملت فيا ايه وانا بعمل ايه هنا فين ماما
-نعممم ياروح ام.ك كل الدوشه دى عشان كده
-ااايوه ثم احترم نفسك انت عملت فيا ايه بالضبط ها
=اغت.صبتك يعنى مش برضاكى ولا غصب عنك
-ااايوه غصب عنى ومش برضايا علفكره
بصلها جاسر بسخريه وقرب منها وهى رجعت شويه
مسكها وقرب من ودنها وهمس : لو كنتى شوفتى نفسك امبارح مكنتيش هتقولى كده تحبى افكرك بالضبط الى حصل امبارح ونقرر برضاكى ولا غصب
اتكلم وهو بيشاور عليها :ولا على ايه ما الجواب باين
من عنوانه
احتقن وجه غزل من الكسوف والخجل بسبب كلامه وهو سابها وقام حط المسد.س على الكمود ودخل الحمام ياخد شاور وغزل حاولت تقوم تجيب هدوم ليها عشان تاخد شاور وعدت على المرايا وشافت نفسها واتصدمت من الكدمات والعلامات الى على جسمها فغطت نفسها من الكسوف واستنت لما جاسر طلع من الحمام وهو بينشف شعره وبصلها بطرف عينه وبعدين راح يسرح شعره ركزت عليه غزل فى انعكاس المرايا وسرحت
-عارف انى حلو ايه مش هتدخلى الحمام ولا هتفضلى كده طول اليوم
-اتغاظت غزل منه وبصتله بقرف ودخلت الحمام
*فى بيت غزل*
=مش هتقومى تحطى الفطار يا ام غزل
-هى البت غزل لسه مصحيتش لازم اض.ربها بالشبب عشان تقوم
=ههه سلامة الشوف غزل فى بيت جوزها
اتأثرت الام وهى مش مصدقه انها مش هتروح تزعقلها وتصحيها دلوقتى وان اوضتها فاضيه
=فكرتنى ليه بس كنت قربت انسى شويه
-قومى بس هنفطر ونروح نشوفها اصل ..هى وحشتنى اويي
*فى بيت جاسر*
نزلوا الاتنين على الفطار كان ابو جاسر قاعد على السفرة وداوود الصغير قاعد جمبه
-صباح الخير يا عرسان صباحيه مباركه
رددوا الاتنين الله يبارك فيك
قعد جاسر على الجمب من ابوه وغزل قعدت جمب داوود وبدأوا يفطروا لعند ما خلص جاسر
– انا هاخد داوود اوصله الحضانه
– ليه ما تخلى السواق يوصله ده النهارده صباحيتك المفروض تقعد مع عروستك
بص جاسر لغزل الى كانت متابعه كلامهم
-مش مهم مش فاضى للكلام ده انا مش هقعد مربوط فى البيت ..يلا يا داوود
قام داوود باس جده وراح مع باباه تحت نظرات غزل المغتاظه من كلامه : بنى آدم مستفز بجد
– معلش يا بنتى هو جاسر كده عشان كده قولتلك مهمتك صعبه شويه بس انتى قدها انا متأكد
بصتله غزل وبعدين بصت فى الفراغ بحيرة من الى جاى
*يا ترى فعلا قدها يا غزل *
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية غزل)
