رواية عندما يقع الوحوش في العشق 2 الفصل الثامن والعشرون 28 بقلم سوو
رواية عندما يقع الوحوش في العشق 2 الجزء الثامن والعشرون
رواية عندما يقع الوحوش في العشق 2 البارت الثامن والعشرون
رواية عندما يقع الوحوش في العشق 2 الحلقة الثامنة والعشرون
عدى اسبوعين الشباب قالبين الدنيا على وليد عامل البوفيه اللى جابته الكاميرات وهو بياخد الملف من مكتب فهد البنات مش بيشوفو الشباب تقريبا وقتهم كله فى المقر والبنات تعبو بسبب خوفهم عليهم وكمان مش بياكلو كويس وده زاد تعبهم عشان الحمل
—————
فهد وصل المقر كان الشباب كلهم متجمعين في مكتب اسر وفهد دخل عليهم
فهد: ايه الجديد
كريم: طب قول صباح الخير الاول
فهد بص له بصه بغضب
كريم: خلاص يا عم ما تقولش
اسر: كريم مش وقت هزار
كريم: الحقيقه بقت في ايدينا وعرفنا مين اللي اخذ الملف فكوا بقى شويه
فهد: وعرفت هو فين ياكريم باشا على كدا
مراد: موجود تحت في الحبس
فهد: طب والملف
عدي: انت وشطارتك بقى خليه يتكلم
فهد: حلو اوي تعالوا معايا
الشباب نزلوا على المكان الموجود فيه وليد عامل البوفيه ودخلوا عليه وليد اترعب لما شافهم قدامه
فهد قاعد على الكرسي اللي جمبه: ازيك يا وليد
وليد بخوف: كويس يا باشا هو انا ممكن اعرف انا بعمل ايه هنا
فهد: اخص عليكم يا شباب مش تعرفوه هو هنا بيعمل ايه
اسر: فاتتنا يا فهد باشا
فهد: فخليني انا اقولك بتعمل ايه هنا
وليد: سامعك يا باشا
فهد: الملف فين
وليد: ملف ايه يا باشا
فهد ضربه بوكس بكل قوته لدرجه ان مناخيره وبوقه نزفو: انت هتستعبط يا روح امك الملف فين
وليد: ما اعرفش
فهد فضل يضرب فيه لما كان خلاص هيموت في ايده اسر بعده عنه
اسر: هيموت في ايدك يا فهد
مراد قرب على وليد: اتكلم احسنلك لان هيموتك
وليد بتعب: هتكلم هتكلم
فهد: انطق
وليد: الملف لسه معايا في شقتي
عدي: مين اللي قالك تاخده
وليد: واحد من البشوات الكبار من المتهمين في القضيه دي واسمه فى الملف
عدى:مسلمتوش لحد الوقت ليه
وليد:كنت لسه هسلمه ياباشا بس انتو مسكتونى
كريم: هروح انا وفارس ونقلب الشقه على الملف
مراد: انت حاطط الملف فين يالا
وليد: في صندوق تحت السرير ومفتاحه في الدرج بتاع الكومودينو الملف فيه يا باشا
اسر: روح كريم انت وفارس والملف يكون عندنا في اسرع وقت
كريم: اعتبره حصل
مراد: العسكريه اللي واقف على باب مكتبك كان متفق معاه
فهد: يا ولاد🐶
اسر: هو الوقت في الحبس وهيتحاكم ماتقلقش
الشباب خرجوا من عند وليد وراحوا على مكتب فهد وبعد شويه كريم وفارس وصلو وكان معاهم الملف
فهد: اسر وادي الملف للوا شاكر
اسر: دي مهمتك يا فهد
فهد اخذ الملف وخرج وراح على مكتب اللوا شاكر
اللي سمحله بالدخول
فهد: الملف يا فندم
شاكر: اسر عرفني كل حاجه يا فهد انا عمري ما شكيت فيك بس كان لازم نعمل كده علشان كنا عارفين ان العسكري اللي واقف على باب مكتبك اكيد متفق مع اللي اخذ الملف
فهد: شكرا على ثقتك يا فندم
شاكر: بكره هيتعرضوا على النيابه وهيتحكموا الف مبروك على نجاح المهمه يا سياده المقدم
فهد: الله يبارك في حضرتك يا فندم
فهد استاذن وخرج من المكتب وراح للشباب
————–
في المستشفى
البنات كلهم قاعدين في مكتب فيروز وباين عليهم التعب كمان ووشهم دبل من الزعل
كارما: يوم اللى حصل اسر كان خايف عليك اوي يا فيروز وخصوصا ان ما كانش حد فيكم بيرد
فيروز: فهد كانت حالته صعبه اوي اول مره اشوفه بالمنظر ده بس ده عرفني قد ايه شغل مهم عنده
نور: الشباب بيحبوا شغلهم اوى وكان صعب انهم يتهموا بالخيانه
هنا: فارس مرجعش من اسبوعين تقريبا على البيت
ملاك: وعدى ومراد برده
لين: حتى كريم برده مارجعش
فيروز: ان شاء الله يلاقوا ملف ده
البنات: ان شاء الله
كارما: فيروز انت كويسه
فيروز: خايفه اوي على فهد
كارما: لو مش هتقدري تدخلي العمليات اخذ اى حد تانى معايا
فيروز: انا هاجيلكم اهو
فيروز خرجت من المكتب وراحت الحمام ومسكت فونها واتصلت على فهد بس مردش عليها فيروز حطت ايدها على وشها وعيطت جامد على الحاله اللى وصلو ليها
فيروز خرجت من الحمام وراحت لكارما مكتبها:مش هقدر ادخل العمليات ياكارما
كارما:هاخد معايا نور
ملاك:كارما من رايي تخلى اى حد يدخل العمليه بلاش انتو
لين:انتو تعبانين وده ظاهر عليهم
نور:ان شاء الله خير
كارما:يلا يانور
بعد فترة كارما ونور خلصو العمليه وخرجو وراحو مكتب فيروز
فيروز:ايه عملتو ايه
كارما بتعب:الحمدلله نجحت
ملاك:الحمدلله
لين:احنا كدا خلصنا يلا نروح بقى
ملاك:انا شايفه نفضل هنا كدا كدا الشباب مش هترجع او نروح كل واحده عند مامتها
نور:انا محتاجه اوى اروح عند ماما لان بجد تعبانه بس ريم لوحدها وخايفه على ولادها مينفعش نسيبها ياملاك
لين:وانا مقدرش اسيب ليان بردو
فيروز:يلا كل واحده تروح على بيت جوزها مينفعش نسيبه من غير علمهم ده اللى اهلنا علموه لينا مش كدا
ملاك:بس كمان هما غلطو انهم سابونا كدا مش عارفين اى حاجه عنهم
كارما:الموضوع ماكنش سهل عليهم دى قضيه خيانه البلد وكمان شغلهم اللى هو كل حياتهم
نور:صح الموضوع مش سهل عليهم بس احنا كمان ليهم حقوق علينا على الاقل يطمونا عليهم او حتى يطمنو علينا وهما عارفين اننا حوامل
فيروز:خلاص اللى حصل حصل الكلام مش هيفيد الوقت
هنا:انا بصراحه خايفه على فارس وكمان وحشنى اوى
لين:بس مش معنى كدا اننا اول مانشوفهم نترمى فى حضنهم هما غلطو
ملاك:صح يبقي لازم يعرفو انهم ميدخلوش شغلهم فى حياتنا مرة تانيه
نور:يعنى المفروض نعمل ايه
فيروز:ملاك قصدها نعلمهم درس ميكرروش اللى عملوه تانى مش كدا
ملاك:صح
كارما:المطلوب لو شوفناهم نعمل كاننا مش شايفنهم صح
ملاك:ايوا عشان يبطلو يعملو فينا كدا دول حتى مفكروش ان التعب ده هيأثر على اللى فى بطننا
لين:يبقي اتفقنا
كارما:مش لو رجعو البيت اصلا
فيروز:اى وقت بقي يرجعو فيه
نور:طب يلا نمشي لان بجد تعبانه اوى
كارما:طب انتى يافيروز انتى تعبانه مينفعش تفضلى لوحدك كدا تعالى معايا
فيروز:داده نعمه معايا متخافوش
البنات ودعو بعض وكل واحده راحت على بيت جوزها
————————
عند الشباب فى المقر كانو فرحانين انهم نجحو ف القضيه
مراد:احنا نجحنا فى القضيه بس قصرنا فى حق البنات
الشباب بصو لبعض
فهد:احنا بقالنا اسبوعين مش بنرجع البيت ونسينا خالص اننا متجوزين
اسر:انا كنت بكلم حياه وقالتلى ان كارما تعبانه جداا وخصوصا انها حامل
فارس:المفروض مكناش ندخل شغلنا فى حياتنا الشخصيه
كريم:بس بردو الموضوع ماكنش سهل ياشباب واكيد هما عارفين ده
عدى:عارفين ايه هو احنا كنا بنكلمهم اصلا داحنا حتى مكناش بنطمن عليهم
اسر:عدى عنده حق
فهد:طب يلا نروح
الشباب مشو وكل واحد راح على بيته
———————
البنات وصلو بيوتهم وباين عليهم التعب واستاذنو وطلعو على اوضهم واخدو شاور وغيرو ونامو من التعب بعد شويا الشباب وصلو بيوتهم
فى بيت فهد دخل شاف داده نعمه
نعمه:حمدلله على سلامتك يابنى كدا كل الغيبه دى
فهد:الله يسلمك ياداده هى فيروز فين
نعمه:جت من شغلها وشكلها تعبانه ياحبه عينى طلعت ولما طلعت ابص عليها لقيتها راحت فى النوم
فهد:هى اكلت
نعمه:هى يعتبر مش بتاكل يابنى كل ماحضر الاكل تقول هتستناك واخر انت متجيبش تطلع تنام
فهد:طب هطلع اشوفها
فهد طلع وشافها نايمه ووشها دبلان وباين عليها الزعل والتعب فهد دخل اخد شاور وفيروز صحت على صوت الميا وعرفت ان فهد جه فرحت اوى انها اخيرا هتشوفه بس افتكرت كلام البنات بعد شويا فهد طلع من الحمام كانت فيروز قاعده على السرير وعرف انها زعلانه
فهد قرب وقعد جمبها على السرير:عامله ايه ياحبيبتى
فيروز قامت من على السرير وقالت بعصبيه:لسه فاكر تسال عليا لسه فاكر انك متجوز اصلا والله كتر خيرك
فهد:فيروز انا عارف انك زعلانه بس انتى عارفه انه غصبن عنى
فيروز:وغصبن عنك لما اتصل عليك متردش عليا ليه يافهد مش عندك دقيقه بس تطمن فيها عليها او على اللى بطنى او تلاقيك نسيته هو كمان زى مانسيت امه
فهد:فيروز انتى عارفه معنى كلامه انتى متعصبه الوقت ومش عارفه بتقولى ايه
فيروز:لا بالعكس انا عارفه كل كلمه طالعه منى انا جرحتنى اوى يافهد اوى انا كنت تعبانه ومحتاجه تكون جمبي كنت محتاجه لحضنك بس انت مافيش اهم عندك من شغلك
فيروز سابته وراحت تنام تانى وفهد فضل يبص عليها وبعدها خرج من الاوضه
——————–
اسر وصل البيت وحياه وسيف قاعدين فى الرسيبشن
سيف:لسه فاكر ان ليك بيت وواحده متجوزها
اسر:حضرتك عارف انه غصبن عنى
سيف:زى مانت مسؤل عن اللى حصل فى شغلك انت كمان مسؤل على مراتك الحامل
حياه:الكلام مش هيفيد ياسيف الوقت اطلع شوف مراتك اللى جات من شغلها باين عليها التعب ونامت من غير اكل
اسر طلع الاوضه كانت كارما نايمه ودموع على خدها دخل غير وجه نام جمبها وشدها لحضنه
———————–
عدى ومراد دخلو البيت ريم جرت عليهم حضنتهم
مراد:عامله ايه ياست الكل
ريم:زعلانه منكو اوى ازاى تقصرو مع البنات كدا هما ذنبهم ايه باللى حصل فى شغلكو
عدى:معلش ياامى الموضوع كان صعب
جاسر خارج من المكتب:يعنى سهل عليهم يكونو حوامل وحضراتكو من معاهم
ريم:اطلعو شوفوهم اجو من الشغل وطلعو نامو من غير اكل
عدى طلع ودخل الاوضه كانت عتمه فتح نور خفيف وبص على ملاكه اللى نايم وباين عليها التعب دخل غير ولما خرج كانت ملاك صحت على صوته
ملاك:حمدلله على السلامه عرفت طريق البيت لوحدك
عدى:ملاك متزعليش منى انتى عارفه احنا كنا هنتحاكم فى قضيه خيانه
ملاك:مش مشكلتى انا لما بتحصل مشكله معايا فى المستشفى بقصر معاك
عدى:لا
ملاك:عارف لو كنت بتسال عليها كنت هقول ماشي بس انت مفكرتش فيا ولا حتى كنت بترد على مكالماتى
عدى:انا اسف ياملاك
ملاك:لا والله كتر خيرك. اطفى نور عشان عايزة انام
ملاك نامت على السرير وعدى نام على الكنبه
——————
مراد طلع كانت نور صحت وقاعده على السرير وبتعيط مراد جرى عليها ورفع وشها
مراد:نور انتى كويسه
نور بعدت ايده:اخيرا جيت وافتكرت ان حضرتك متجوز
مراد اضايق من طريقتها بس عارف انها معاها حق:حقك عليا يانور
نور بعياط:المفروض اترمى فى حضنك مش كدا دانت مفكرتش تتصل تسال عليا طب ماكنتش بتشوف انا بتصل عليك قد ايه مكنش عندك دقيقه واحده بس تتصل تطمن عليا
مراد:نور انتى متعصبه ومش عارفه بتقولى تعالى يلا عشان ننزل ناكل
نور:لاشكرا مش جعانه انا عايزة انام
مراد شدها من دراعها:لما اكلمك متسبنيش وتمشي
نور بعد ايده:قولتك عايزة انام
مراد ساب الاوضه وخرج ونور فضلت تعيط ومراد سامع عياطها قلبه وجعه على حبيبته بس فكر يسيبها لما تهدى ويتكلمو
——————
فارس وصل البيت قابل ملك اللى كان باين انها مضايقه منه
فارس:احم ازيك ياست الكل
ملك:تعرف نفسي اعمل ايه الوقت نفسي اديك حته قلم يفوقك على اللى بتعمله فى مراتك الحامل
سليم:ملك اهدى اطلع لمراتك يافارس
فارس:ياماما كان غصبن عنى
ملك سابوه ومشت
سليم:اطلع يافارس
فارس طلع وكانت هنا نايمه دخل غير وخرج قعد جمبها على السرير:هنا..هنا حبيبتى
هنا فتحت وشافته كانت هتترمى فى حضنه بس رجعت فيها:اهلا
فارس بعصبيه:فى ايه مالكو كانى كنت بتسلى مش فى شغل ايه الطريقه دى
هنا:انت اللى المفروض تزعل وتتعصب مش كدا وانا مش من حقى حتى ازعل صح
فارس:ياهنا ياحبيبتى انتى عارفه انا كنت بعمل ايه الايام اللى فاتت
هنا:مانا كان نفسي اعرف كان نفسي اطمن عليك بس حضرتك مكنش عندك دقيقه فاضيه ترد على مكالماتى ولا حتى جت على بالك انك تطمن عليا او على اللى بطنى كاننا مش موجودين فى حياتك اصلا
فارس:هنا انتى متعصبه لما تهدى نبقي نتكلم
هنا:مافيش كلام يا فارس مافيش
فارس:طب مش هتاكلى حاجه
هنا:شبعانه انا هنام
هنا نامت وفارس نام على الكنبه وراح فى النوم هنا قامت تبص عليه كانت فرحانه انها شافته وانه الحمدلله كويس ونامت تانى
—————-
كريم وصل البيت كان ادهم قاعد
كريم:ازيك ياحاج
ادهم:حمدلله على سلامه الباشا
كريم:اها احنا هنبداها كدا اومال لى لى فين
ادهم:امك زعلانه جدااا منك عشان قصرت فى حق مراتك
كريم:غصبن عنى ياحاج والله
ادهم:مهما كان ظروفك يابنى مدخلش بين بيتك وشغلك
كريم:اخر مرة انا اسف
ادهم:اتاسف لمراتك وامك اتفضل
كريم طلع اوضه ليان كانت قاعده على السرير
كريم:ازيك يالى لى
ليان:ياحبيبى وحشتنى حمدلله على سلامتك
كريم باس راسها:الله يسلمك ياست الكل انا اسف قصرت معاكو
ليان:مراتك تعبانه ياحبيبى ومش بتاكل ووشها دبل من الزعل والتعب
كريم:هروح اشوفها ياماما
ليان:روح ياحبيبي
كريم دخل الاوضه كانت لين خاجه من الحمام
كريم راح يحضنها لين بعدت عنه
كريم:مالك يالين ايه الطريقه دى عارف انك زعلانه بس خلاص بقي
لين:كويس انك عارف انى زعلانه
كريم:انا اسف ياحبيبتى حقك عليا الولا الصغير ده عامل ايه
لين:والله فكرتك نسيت انى حامل اصلا
كريم:خلاص بقي يالين ميبقاش قلبك اسود كدا
لين:لا هو اسود اصبح على خير
كريم اتنهد :وانتى بخير يالين
لين نامت وكريم دخل خد شاور وغير ونام جمبها
———————-
تانى يوم كارما صحت لقت نفسها فى حضن اسر فرحت اوى بس بعدت عنه واسر صحى لما اتحركت
اسر:وحشتينى ياكرملتى
كارما قامت من على السرير:لو كنت وحشتك زى مابتقول كنت سالت عليا
اسر:ميبقاش قلبك اسود كدا انتى عارفه ظروف الشغل
كارما:وانا كمان يااسر كنت تعبانه ومن حقك عليا تطمن عليا حتى بمكالمه شوف فونك انا كلمتك كام مرة فكرت ترد عليا انا عرفت انى ماليش اهميه فى حياتك وشغلك هو كل حياتك
اسر:كارما حبيبتى انتى عارفه انتى عندى ايه متقوليش كدا
كارما:عن اذنك هلبس عشان اروح الشغل
اسر:بس انتى شكلك تعبانه بلاش شغل النهارده
كارما:كويس انك عارف انى تعبانه عن اذنك
—————-
البنات جهزو ونزلو عشان يروحو الشغل والشباب وصلوهم رغم اعتراضهم وراحو على المقر
البنات حكو لبعض هما عملو ايه والشباب كمان
————
فى المقر
فهد:ليهم حق يزعلو احنا قصرنا فى حقهم اوى
اسر:بس هما المفروض يقدرو ده
مراد:احنا بعدهم عنهم وكمان حملهم كان صعب عليهم
فارس:لازم نلاقى طريقه نصالحهم بيها
كريم:جو رومانسي وبوكيه ورد وهديه هينسو كل حاجه
عدى:بس برا البيت يكون احسن
اسر:فندق مثلا
فهد:انا عن نفسي هفضل فى البيت احسن
مراد:نور بتحب الملاهى هحجزلها تبقي ليها لوحدها بس هحتاج مساعدتكو
عدى:فى ايه
مراد:نور مش هتيجى لو انا قولتها انى انا اللى عايزها
كريم:حد يكلمها ويخليها تروحلك المكان
اسر:يبقي كلنا هنعمل كدا كل واحد يكلم مرات التانى
فارس:طب هنكلمهم نقولهم ايه
كريم:مش هيجو غير لو عرفو اننا حصلنا حاجه
مراد:حادثه مثلا
عدى:حلو اوى كل واحد يظبط هيعمل ايه ويشوف عايز مين يكلم مراته
اسر:انا هحجز مطعم يكون لينا
فهد:انا هظبط الجنينه اللى ورا فيلتى فيروز مش بتروحلها خالص
كريم:انا هاخد مركب ونلف فى النيل
فارس:فى مطعم هنا بتحبه اوى باين فى الدور ١٥ هحجزه لينا
كريم:خد بالك لترميك من فوق
عدى:وانت ياخفيف هترميك من المركب عادى
الشباب ضحكو
عدى:طب انا هروح فين
مراد:فكر بقي مراتك بتحب ايه
عدى:البحر هظبطلها جو حلو على البحر
اسر:كدا اشطااا اوى روحو ظبطو نفسكو بقي…….
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية عندما يقع الوحوش في العشق 2)
