رواية طفلة النمر الفصل الرابع عشر 14 بقلم بشرى شريف
رواية طفلة النمر الجزء الرابع عشر
رواية طفلة النمر البارت الرابع عشر
رواية طفلة النمر الحلقة الرابعة عشر
عند العربيه
مريم و وصال راكبوا ورا
عمر لنمر: انت بتحب مريم
نمر بص عليه و قال: لا و بطل الهبل دا
عمر بعمزه: يبقى بتحبها
نمر ضربه على كتفه و قال: لم نفسك و ركب العربيه و عمر ركب جنبه
نمر:اوصلك فين يا مريم
وصال: لا لا مريم ها تيجي معانا
مريم: معلش يا قلبي مره تانيه
نمر: انتى وراكى حاجه
مريم: اصل
نمر: ردى على السؤال
مريم: احم لا
نمر: تمام تعالى اقعدى مع وصال شويه و ابقى امشى
مريم: اصل
نمر: خلصنا
وصال: وافقى بسرعه علشان بابا مش بتحاول
مريم: امممم حاضر بس هو بيتحول بيبقى ايه
وصال: بيبقى شكله وحش و بيزعق
عمر: انتى عرفتى ازاى بقى
وصال: و انت مالك
عمر: يابت لمى نفسك انتى طفله انتى
وصال طلعت ليه لسانها
عمر بغيظ: ماشى و قال يبقى هو زعق ليكي انتي
وصال قامت و حضنت رقبت نمر و قالت: بابا مش زقع ليا علشان انا بسمع الكلام و بحبه
نمر بص ليها ببتسامه و قال: و انا كمان بحبك يا صغنن
عمر بغيظ: بص قدامك ها نعمل حادثه و ضرب وصال على يدها اللى على رقبت نمر و قال: هنموت بسببك
وصال بعدت و عدت و هى بتعيط من وجع يده بسبب ان عمر كبير و يده تقيل عليها لانها طفله
مريم حضنته وصال قالت بدموع و براه: بصى حمره ازاى
نمر بص بغضب لعمر و قال بغضب: انت مالك بيها عارف لو قربت ليها تانى هعمل فيك ايه
عمر اتكلم بخوف مصطنع و قال: اه فاهم خلاص ياعم
نمر: دا انت مستفز
وصال بفرحه و مسحت دموع و ظهر يدها بطفوله: هييييه بابا خوف عمو الوحش
مريم و نمر ضحكوا لانهم عارفين ان عمر بيتريق
بعد دقايق وصال مسكه فيها يده الحمره نمر وقف العربيه
عمر: وقفت ليه دا مش القصر
نمر بص ليه و نزل و فتح الباب لوصال و قال: انزلى سا وصالى
وصال نزلت و نمر شالها و باس يدها و قال: لسه مجعاكى
وصال ببراه: اه
نمر ابتسم و خدها و دخلوا سوبر ماركت كبير و بعد و خرجوا و وصال ادت الحاجه لمريم و ركبت على رجل نمر
عمر بص على نمر بغيظ هو فاهم هو عمل كدا ليه
وصال: مريم: بابا جاب ليكي
مريم بصت لنمر
نمر ببسامه: وصال اللى جابت
وصال: لا انتى
نمر:ازاى
وصال: دفعت الفلوس
نمر: و مين اللى قال و جاب
وصال: انا بس انت اللى جبت عشان دفعت الفلوس
مريم: خلاص على العموم شكرا
بعد وقت وصلوا القصر و دخلوا
وصال جريت على فاطمه و هى بتقول: تيتا
فاطمه : قلب تيتا
عمر: لا دى عامله سحر ليكم
مريم: بكرا و انت كمان ها يكون معمول ليك سحر
عمر: لا
نمر: هنشوف
سعاد جت و قالت: يلا يا وصال علشان تغيرى
وصال: يلا
هاجر: تكلى
وصال برخمه: لأ
هاجر: اموت و اعرف ليه مش بتحبنى
فاطمه: معلش يا هاجر بتكون من عند الله
هاجر بصت بغيظ و مشيت
فاطمه: يلا روحوا هاتوا سلمى من المطار
نمر: يلا يا عمر
عمر: يلا
بعد قت كانوا فى المطار و سلمى بتحضن نمر
نمر: وحشتنى اووووى ياساومه
سلمى: و انت اكتى يا نمر
اما عمر فا كان بيبص ليها بشتياق
قرب سيف ابن سلمى اللى عنده 11 سنه و قال: خالوا
نمر: سيف حبيبى
نمر: عامل ايه
سيف: الحمد الله
نمر: طب يلا علر القصر
سيف: هو احنا مش ها نروح الفيلا
نمر: لا
سيف: بس انا عايز الفيلا علشان العب مع وصال
نمر: مين وصال
سلمى: بت الداده بتاعت سيف
نمر: طيب ابقى هاتيها
سلمى: طيب و بصت لعمر و قالت عامل ايه
عمر ببرود عكس اللى جوه: كويس
سلمى بصت بحزن و قالت: يلا نروح
فى العربيه
سيف: خالوا انت ازاى مصاحب عمو عمر و هو اكبر منك بكتير
عمر بص عليه و قال: كتير ايه انا عندى 30 سنه
سيف: كتير بردوا
الكل ضحك اما فى القصر كانت وصال لبست هوت شورت و تشيرت قط و دخل عليها حد و خدها فى محزن كان قاعد المجهول و وصال نايمه على سرير بشكلها الانثو، يه و قال: ااااه اخيرا يا وصال اخدك و بصى على جسمها و قال سنكو شكلك طفله لانك جسمك كبيره
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية طفلة النمر)
