رواية داخل المشرحه الفصل الثاني عشر 12 بقلم زينب رشدي

رواية داخل المشرحه الجزء الثاني عشر

رواية داخل المشرحه البارت الثاني عشر

رواية داخل المشرحه الحلقة الثانية عشر

تانى يوم يقين راحت مكتب غيث بسرعه وباين عليها القلق
يقين: في اي ي غيث جايبنى من على مالا وشي لي
غيث فتح اللاب:شوفى الفديو ده
يقين بصدمه: ده الضح”يه اللى مقت”وله امبارح
غيث: بالظبط ظاهر فى الفديو عندك ان قبل الحادثه بيوم كان بيت”عدى على واحده ثم قرب الفديو وتانى يوم في نفس المكان كان معدي برضو
يقين: ايوه ما طبيعى لانه بيته قريب من هنا
غيث: في بقا شخص طلع عليه مش باين اي حاجه منه غير ايده لان قاصص الفديو قرب منه وطعنه وبعدين علم عليه
يقين: مين يعنى يكون قريب اللى اتع”دي عليها
غيث: فكرى شويه ي يقين قريب بنت اي ما احنا عارفين مين الق”اتل كويس
يقين: ايوه تمام اي علاقته بقا بالبنت دي
غيث: بصي ي يقين هو ملهوش علاقه بيها بس القا”تل ده مش بيقت”ل من غير سبب يعنى مش مريض مثلا بيق”تل اي حد قدامه
يقين: بيقتل اي حد ظ”الم
غيث: بالظبط وزي ما ق”تل الراجل ده عشان متح”رش يبقي اللى قبلهم عشان سبب ولو عرفنا اي السبب هنعرف هو مين
يقين: مش شرط يمكن برضو بنتقم لحد زي البنت دي
غيث: يمكن
يقين: صحيح الفديو ده جبته منين انت قولت انك موصلتش لحاجه
غيث: ده جالى هديه لقيته على مكتبى
يقين بصدمه: مكتبك ده زودها اوي
غيث: اللواء عدلى لو عرف مش بعيد ينقلنى موسيقه
يقين بضحك: هههه مش لدرجادى
غيث بابتسامة: اضحكى اضحكي
يقين كتمت ضحكتها: سورى بس مش متخيله شكلك وانت في موسيقه
غيث: هى مضحكه فعلا
غيث ويقين: هههههههههههه
عدا يومين من غير اي جديد بتخرج لينا على شغلها
ويقين معندهاش جديد بس غيث مشغول جدا فى القضيه وبيحاول يوصل لحاجه وكمان يإمن اللى عليه الدور وفى اليومين دول مكناش نقعد فى البيت خالص وبالتالي مكنتش اشوف اسلام تانى يوم روحت القسم لقيت احمد متعصب غير كل يوم
يقين:مالك ي احمد
احمد:فين لينا
يقين:قالت رايحه على الشغل
احمد بقلق:يعنى مرجعتش اللى بيامنها قالى انها دخلت ومخرجتش من جوه ولا قاعده فى الكافيه
يقين بعدم فهم:كافيه ايه ويامنها ليه وايه دخل الشغل فى الكافيه
احمد:مفيش وقت القوه تجهز
يقين:احمد استنى لينا كانت بعتالى لوكيشن الصبح
احمد:ابعتهولى حالا
غيث دخل:احمد لينا خرجت من الكافيه مع الولد اللى كانت متفقه معاه
احمد بخوف:اكيد كشفوها واللوكيشن ده مكانها
يقين:احمد لينا مالها
احمد بخوف:متقلقيش هتبقى كويسه غيث انا هروح قدامكم وانتوا تعالوا ورايا
غيث:مينفعش ده خطر عليك
احمد:لينا هى اللى فى خطر اطلع ورايا بقولك
~~~~~~
لما خرجت الصبح كلمنى الواد اللى شغال معاهم وقالى ان مفيش وقت وأنهم هيسلموا معرفتش اصرف ازاى ولا أوصل لاحمد ازاى اضطريت ابعت اللوكيشن ليقين ومعرفتش ابعتلها اي معلومات تانى عشان خطفوني وعرفت هناك انهم كشفونا من زمان والى قر علينا الزف*ت دراعه اليمين
~~~~~~
احمد وصل على مكان اللوكيشن كان فى راجلين على بابا البوابه عرف يدخل منهم اما المكان اللى فى لينا كان عليه حراسه كتير جدا ضربتهم ودخلت لقيت لينا مربوطه
احمد بخوف:لينا انتى كويسه
لينا:احمد انا كويسه يلا بينا هيسلموا في نفس المكان وبعدين هيهربوا
احمد:متأكده
لينا:ايوه يلا مفيش وقت كلم القوات تروح هناك
خرج احمد اللاسلكي وقلهم على المكان وخرجت انا وهو بس للأسف الحرس كانوا فاقوا احمد كان بيدرب فيهم وبيحاول يبعدنى عنهم مقدرتش اسيبه اكتر من كده وهما بيتكاتروا عليه ودخلت معا لحد مجت عربيه شرطه خدتهم احمد كان طالب واحده روحنا الكافيه وفعلا كانوا بيسلموا خلاص دخلنا بهدوء
احمد:ايوه بس كده سلموا نفسكوا كده ومن غير شوشرة
رجل الاعمال صاحب المخدر”ات(راجى):انت فاكر كده انك وصلت
لينا :أظن راجلك قالك ان عرفنا كل حاجه
راجى: وقالى انك حولتى تشتريه
لينا: ومقلكش ازاى مش مهم دلوقتى المهم قوم معانا
صاحب المخ”درات وهو بيسحب لينا وبيمسكها ويرفع الس”لاح عليها:يلا بقا ي باشا خد اصحابك واطلع من هنا لقتلها
احمد:انت اتجننت متزودش على قضاياك
راجى:لا ي باشا انت غلطان انا همشي من هنا على المطار انا صفيت كل شغلى هنا
احمد بغيظ:مش هتعرف تهرب ي راجي
راجى:شكل الباشا مش خايف عليكى مع انك عجبانى
احمد بغضب:راااااجى سبها
راجى بيمشي الس”لاح على جسم”ها:فى اي ي حلوه خايفه
لينا:ابعد ي حيوان
احمد وهو بيرفع الس”لاح:لينا متخفيش
طبعا المكان كله فضي بسبب الحكومه والسلاح اللى اترفع من الحكومه ومن رجالة راجى
لينا:انت فاكر انك كده هتخوفنى
راجى:الصراحه داخله دماغى وعايزها اخرج انت وزمايلك لقتلها
احمد:طيب هنخرج بس سبها
لينا بصدمه:احمد انت بتعمل ايه
احمد:متخفيش
فى لحظه لينا كانت ماسك ايده لفاها وخدت السلاح وحطاه على راسه
لينا:هاااا ايه رايك
احمد بأمر من الحكومه:امسكوا
راجى وهو بياخد س”لاح حد من الرجاله ويرفعه على لينا:نهايتى مش هتكون على وحده زيك
احمد وهو بيقف قدامها: لااااااا
لينا بصدمه:احمااااااد
لينا:امسكوا الحي”وان ده واطلبوا الإسعاف بسرعه
احمد:هم”وت
لينا:لا متقولش كده عشان خاطرى لا
احمد:خلاص ي لينا
لينا:ليه عملت كده ليه
احمد:وعدت امك ويقين انك هتبقى كويسه
لينا بزعيق:اسعااااااااف
جت الإسعاف وروحت معا وكلمت يقين
غيث:ايه حصل
لينا ببكاء:كان بيحاول ينقذني الطلق”ه كانت هتيجى فيا انا ي يقين ضحي بنفسه عشانى
يقين بحضن:اهدى اهدي ان شاء الله خير هيبقى كويس
الدكتور بابتسامه: ي جماعه متقلقوش خرجنا الرص”اصه و الحمد لله دخلت فى مكان فاضى يعنى ماذتش اى جهاز الحمد الله وكلها كام ساعه وهيفوق
لينا بفرحه:شكرا خالص ي دكتور
غيث: يقين روحى انتى ولينا وانا هقعد
لينا بغضب:لا روحى انتى ي يقين انا فى حاجه لازم اخلصها قبل ما احمد يفوق عن اذنكم
يقين بخوف:غيث الحق لينا؛لينا اكيد هتعمل مصيبه
~~~~
روحت القسم لقيت راجى سيبينوا فى حجز لوحده
لينا بغضب:افتح الزنزانة
لينا بعصبيه:كنت عجباك صح
راجى ببرود:ايه الباشا مات
لينا :هتعرف دلوقتى
بدأت اضرب فيه وانا مفيش حاجه فى دماغى غير احمد لما كان بين ايديا وسايح بدم”ه بسببى انا ايوه ظابط شرطه وبشوف قت”ل كتير بس بخاف من الم”وت قوي وبخاف من شكل ال”دم فضلت اضرب فيه انا واخده فن القتا”ل والضر” ب يعنى بعرف اضرب اجدع راجل من غير متهز محستش بنفسي غير وغيث بيحوشنى منه
لينا بعصبيه وبتهرب من ايده:اي تعبت مش كنت عجباك متورينى نفسك
غيث بعدها: هيم”وت كفايه
لينا بعصبيه :سبنى الواط”ى كان عايز يقتلني لولا احمد كان زمانى ميت”ه
غيث بصدمه:لينا هيم”وت فى ايدك هتروحى فى داهيه عشان واحد زبال”ه زي ده
راجى بتعب: عايزه تموتي”نى والله ما هسيبك
لينا بغضب: سبني والله لقت”له
غيث بعصبيه وهو بيشيل لينا: خلاص بقا
لينا وهي بتخرج:غيث الزف”ت ده قضيتى محدش يحقق معاه غيري
غيث:ماشي بس يلا بقاااا
غيث للعسكرى:بقولك ايه لينا باشا متدخلش تانى
لينا:القضيه بتاعتى فاهم والك”لب ده ولا يدخله ميه ولا اكل ولا زيارات لحد ما اتصرف فاهم
غيث بعصبيه:خلاص بقا كفايه كنتى هتموت”ى الراجل ده لو حصله حاجه هتروحي فى داهيه
لينا: دا كان هيقتل”نى ده بسببه صاحبك فى المستشفى
غيث:واهو كويس يلا بقا روحى
لينا:لا انا رايحه المستشفى
غيث: مش هينفع يقين مستنياكي
لينا بعصبيه:يوووه ي غيث انا ماشيه
~~~~~~~
بعد كام سااااعه فوقت لقيت غيث جنبى
احمد: غ غي غيث
غيث:احمد انت كويس
احمد:اااه هو حصل ايه
غيث: انت فى المستشفى الحمدلله الطل”قه ماذتش الاجهزه
احمد:الحمد الله اتقبض عليه
غيث بضحك:اتقبض بس ده لينا كانت هتموت”ه دا انا طلعته من تحت ايدها بالعافيه ده انت لو شوفت منظره اتشلفط
احمد بصدمه:اي ده بجد
غيث:لا وايه مردتش تمشي وتسيبك واهي بره مع الدكتور بتشوف ليه مفوقتش لسه …بقولك ايه اهي داخله اعمل نفسك نايم
لينا بزهق:بيقول ان المفروض كان يفوق
غيث:خلاص بقا ي لينا روحى انتى
لينا:لا مش مروحه لما يفوق الاول
غيث بتذكر:هما ازاى سيبينك ومعاد الزياره خلص
لينا: عيب عليك دا انا لينا برضو
غيث:طب هتمشي يقين هتجنن عليكى
لينا: لا لما يفوق الاول وبعدين هو رخ”م حتى فى التعب
احمد:ي لهوي على لسانك الأطول منك
لينا بفرحه: احمد انت فوقت انت كويس
احمد:الحمد لله
لينا:هروح اكلم الدكتور يشوفك
احمد وهو بيمسك اديها:اقعدى بقا انا كويس
لينا باحراج:احم ا ا انا بس كنت
احمد بابتسامه على خجلها:ايه القطه كلت لسانك
لينا:انا كده اطمنت عليه رجع رخ”م تانى
احمد بزهق:مفيش فايده فى لسانك
غيث:ي بت امشي امك و يقين هتجن عليكى
لينا:بس
احمد:روحى ي لينا انا كويس
لينا:على العموم هستنى معاك شويه لحد ما اسلام يجي يخودنى معاه
غيث بغيظ:يااادى اسلام ده
قعدت معا شويه لحد ما اسلام جيه اطمن علي احمد وخدنى روحنى
~~~~~
مونى:شوفى البت دي فين
يقين:جايه مع اسلام انا هدخل انام بقا عشان معايا شغل بكره الصبح
بعد شوية ووصلت لينا
مونى:لسه بدرى ي هانم
لينا:يعنى اسيب الراجل واجى
مونى:فين اسلام
لينا:قال الوقت اتأخر ومشى
مونى:يلا تعالى احكيلى انتى طلعتى مأمورية تانى
لينا:كان لازم…..
مونى بزعيق:لازم ايه كل مؤمريه تخرجى منها شبه مي”ته وقولت لا مفيش زفت تانى وبرضو مفيش سماع الكلام
لينا:هو الشغل ده تحت امرى اقول اروح دي ومروحش دى وبعدين محصلش حاجه النهارده
مونى :احمد اتص”اب ازاى
رنا:م م…..
مونى:صد الط”لقه بدالك صح يعنى كنتى هتكونى بداله
لينا: يووووه انا داخله اناااام
~~~~
تانى يوم مونى أصرت تزور احمد راحت هى ويقين وانا كان معايا حاجه مهمه اخلصها فى القسم
لينا بعصييه:افتح الباب
العسكرى :واخد أوامر مدخلكيش
لينا :أوامر من مين بقولك افتح الباب ي عسكرى
العسكرى:حاضر
وفجاءه