رواية داخل المشرحه الفصل التاسع 9 بقلم زينب رشدي
رواية داخل المشرحه الجزء التاسع
رواية داخل المشرحه البارت التاسع
رواية داخل المشرحه الحلقة التاسعة
يقين بصدمه: مستحيل
احمد: اي
يقين: ده على ايده نفس وشم مالانهايه
احمد:يعنى اي
غيث:القاضيه ال……( حكالة اللى حصل)
لينا: كده نفس القات”ل بس اي الحاجه اللى بتربط الضحايه ببعض وانتقام اي والرسمه دي معناها اي
غيث: القات”ل بيوصلنا رساله ان لسه في ضحايا تانى
يقين:ان هروح اشتغل فيهم كلهم واشوف لو حاجه تقدر توصلنا
احمد:هتقدرى
يقين:ان شاء الله
غيث:مش شغلها المفروض تقدر
يقين بعصبيه:دى حاجه متخصكش
غيث:متخصنيش؟
يقين:ايوه لو سمحت متدخلش فى كلامى انا و احمد
احمد:غيث خلاص
احمد بجديه:وانتى ي لينا عايز تحريات على الراجل ده وعن الست وجوزها واعرف اي صله القرابه بينهم
لينا بجديه:تمام
يقين:يلا عن اذنكم
لينا:وانا كمان عن اذنكم
احمد:لينا العسكرى برا هيقولك فين مكتبك
لينا: تمام
احمد:غيث فى ايه
غيث:فى ايه
احمد:مالك مع يقين
غيث بعضب:هى شكتلك منى كمان
احمد:يقين متعملش كده بس انا شايف فى شحنات بنكم
غيث: مفيش حاجه شويه خلفات فى الشغل
احمد:معتقدش ان ده السبب
غيث بضيق: اومال اي السبب ي احمد باشا
احمد:انت بتحب يقين وبتغير عليها صح
غيث: اتجننت انت صح أنا ماشي وسايبلك الدنيا
خلصت شغلى انا ولينا وروحنا البيت وتانى يوم راحت قبلى الشغل وانا رحت بعدها
احمد:وصلتى ل حاجه ي لينا
لينا:ايوه
غيث:مش لما تيجى الهانم التانيه
احمد: الغايب حجته معاه
يقين:السلام عليكم
احمد ولينا: وعليكم السلام
غيث بعصبيه:لسه بدرى لو انتى فاكره ان شغلنا تيجى فيه وقت ما انتى عايزه وتمشى وقت ما انتى عايزه تبقى غلطانه
يقين باستغراب:ليه انا متاخرتش وبعدين انا معنديش مواعيد للشغل انتوا تكلفونى بحاجه تيجوا تخدوها منى مش انا اللى اجي لحد عندكم وكمان اساعدكم
غيث: لا ليكى مواعيد وده شغلك وملزوم منك مش بتحنى علينا
يقين:انت متكلمنيش كده
احمد:ي جماعه اهدوا واستهدوا بالله
لينا:مالكم فى ايه صلوا على النبي
يقين:عليه الصلاة والسلام اتفضلوا اهو كل المعلومات عن اذنكم
لينا: يقين يقين
احمد:انت غبى فى ايه لكل ده
غيث:مش عارف واللة لما شوفتها كده اضايقت
احمد بخبث:قصدك لبسها
غيث:مش عارف بقا
احمد:غيث انت بتحبها صح
غيث:احمد هو مفيش حاجه بينك وبينها
احمد:انت بتعمل كل ده عشان فاكر ان فى بينا حاجه على فكره يقين محترمه جدا ومكنتش تتكلم معايا غير فى الشغل ولما اشتغلت معايا عشان انا اجبرتها تشتغل معايا هى اصلا مكنتش موافقه ايوه الاول كنت متخيل ان هعرف اجيب رجلها بس معرفتش وانا لما الاقى وحده محترمه مبحاولش معاها اصلا
لينا:مشيت
احمد:متعرفيش راحت فين
لينا:فى الاوقات دى بتكون فى كافيه عنوانه***
احمد:روح شوفها واحنا هنا بنشتغل
خرجت اروح العنوان اللى قالتلى عليه لينا
~~~~~~
خرجت من المكتب منهاره من اتهاماته ليا انا مش متعوده حد يتكلم معايا كده او يغلط فيا وكمان مش عارفه غيث طريقته اتغيرت معايا ليه روحت الكافيه اللى بريح اعصابى فيه وكلمت اسلام عشان احكيله وهو الوحيد اللى بيريحنى
اسلام:اهو جيت ي ستى فى ايه مالك حصل ايه
يقين:مفيش انا بس كنت عايزه اتكلم معاك شويه
اسلام:يقين بقولك فى ايه قلقتيني انتى مبتجيش هنا ولا بتكلمينى الا لو فى حاجه
يقين: هحكيلك ……..
اسلام بعصبيه:الح”يوان فاكر نفسه مين عشان يكلمك كدة ويديكى أوامر
يقين:اهدا ي اسلام اهدى
اسلام بزعيق:اهدا ايه من بكره ،بكره ايه من النهارده تقدمى استقالتك
يقين:استقاله ايه بس ده شغل مع الحكومه مش فى المدرسه
اسلام:بتهزرى انا دمى محروق وانتى بتهزرى
يقين:متقلقش انا هصرف معا…… غيث
غيث:انا جاي هنا ع…..
اسلام:هو ده الحي”وان الى زعلك
غيث:حيوان انت قلي”ل الاد”ب انت مش عارف انا مين
اسلام:اعرف انك قلي”ت أدب”ك على يقين
يقين بعصبيه: وحضرتك تبقى مين ومحموق عليها كده ليه
يقين:ده اسلام
غيث بغيره:امممم اسلام صديقك
اسلام بغيره:كويس انك عرفنى
غيث:انا مش عارف انت مضايق ليه فى اي شغل بيكون فى خلاف
يقين:جاى ليه ي غيث باشا
غيث:شكلك نسيتى انك المفروض تروحى شقه القت”يله انهارده عشان تعينيها وكمان مسرح الجري”مه
يقين:انا كنت رايحه بس اللى حصل نسانى
غيث:واهو فكرتك مش يلا
اسلام:لا مش يلا هى مش هتروح معاك مكان
يقين:انا مش هروح معا ي اسلام انا هروح لوحدى
غيث: انا هروح قدامك
غيث…مكنتش رايح بسبب الشغل كنت رايح ناوي اعتزر منها بس بعد ما شوفت اسلام وخوفه عليها وان يقين بتحكيله كل حاجه والى ضايقني اكتر ان طريقه كلام يقين اتغيرت وبدأت تتكلم بالقاب تانى مش عارف انا بتعامل معاها كده ليه وبغير عليها ليه معقول اكون حبتها روحت قدامها الشقه وهى جات وريا
غيث بهدوء:وصلتى ل حاجه
يقين:يعنى
غيث: بمعنى
يقين:مش هقولك غير بعد التحقيق عشان ميكنش مجرد احتمال وزى ما انت عارف شغلنا مفهوش احتمالات عن اذنك
وصلت المشرحه وبدات تشتغل واخدت بالها ان نوع الرصاص ومضروبه من نفس البعد بس الغريب ان مفيش بصامات وازاى واحد يقدر يضرب بنار وبعدين يقرب من الضحيه ويرسملها وشم خلصت شغل ورجعت اما عند الثنائي التانى
احمد:يعنى التلاته بيشتغلوا نفس الشغل وكانوا متجميعين في الحفله قريب يعنى نعمل حسابنا كل اللى في الحفله يتراقب
لينا:الله اكبر بجد على دماغك ايه الذكاء ده
احمد:هو مينفعش نتكلم من غير منتخانق
لينا:احاول
احمد:طيب انا هروح اعمل تحرياتى
لينا:كده من نفسك مش انا شغاله معاك فى نفس القضيه
احمد:عايزه ايه يعنى
ليننا:اروح معاك
احمد: ليه مبتعرفيش تعملى تحريات لوحدك ولا صغيرة مش كنتى بتمسكى شغل لوحدك وبتخلصى قضايه اصعب من كده
لينا:افهم من كده قريت ملفى وعرفت انا بعرف اعمل ايه
احمد:سمعت بس مشوفتش واتمنى اشوف عن اذنك
لينا فى نفسها:طيب والله لوريك لينا تعرف توصل لايه
كل واحد كان بيحاول يوصل لأي معلومه وتانى يوم فى مكتب احمد
غيث:فين يقين
لينا:لسه مجتش
غيث:ليه
لينا: بتقول مش هتيجي غير على وقت التحقيق
احمد:ازاى لازم تتشاور مع غيث الاول
غيث:لو سمحتى كلميها
لينا:لا مليش دعوه كلمها انت
غيث:معيش رقمها
احمد:ي لينا اخلصي
لينا:مش هقدر واللة يقين مبتحبش اللى يصحيها من النوم بتضايق وممكن تاوفر فى الرد علينا وبعدين هى كانت سهرانه على القضيه امبارح ومعتقدش انها سايبه الموبيل مفتوح
غيث:والعمل دلوقتى
لينا:وكمان مونى خرجت الصبح يعنى مش هتعرف تصحيها
احمد: مونى دى اختك ولا اختها
غيث:طب دلوقتى كل المعلومات معاها انا افتح المحضر على اساس ايه هى مش هتيجى غير على الوقت بالظبط
لينا:مفيش غير اننا نكلم اسلام هو إلى بيعرف يصرف فى الظروف دى
غيث:واشمعنا اسلام يعنى هيصحيها ازاى
لينا:لا اسلام ده ليه طرق مع كل واحده فينا هي هتضايق بس هو هيعرف يحل الموضوع
احمد: وانتى كمان اسلام ليه طريقه معاكى
لينا: ايوه
غيث باستغراب: ليه كل ده
لينا بحزن: من اللى شافته في حياتها
لينا:ايوه الووو ي اسلام
اسلام:لى لى اخبارك انتى فين ي بنتى مش شايفك خالص
لينا:والله وانت كمان وبعدين انا اللى ازعل تخرج انت ويقين امبارح ومتقوليش
احمد:ليه هو بيعمل حفله
اسلام:مين الرخم اللى جنبك
لينا وهى بتحاول احمد ميعرفش بيقولوا ايه:زي مقولت كده بالظبط
اسلام:ههه طب قوليلى ايه فكرك بيا
لينا: الصراحه يقين لسه نايمه واحنا عيزنها وانا خايفه اصحيها فقولت انت الوحيد اللى بتعرف تصحيها من غير متزعل منك
اسلام:كلمتها وصحيتها هى قالتلى امبارح اصحيها وهنخرج نفطر وبعدها أوصلها واروح شغلى
لينا:اي ده من غيري الله يسهلوا
احمد:بس نق بقا
غيث:خير
لينا:يقين صحيت بس مش هتيجي دلوقتى هتفطر وتيجى
احمد:مش هينفع لازم تيجى مفيش وقت
لينا:اسلام خلاص خليها تيجى وخليها غدا ي سيدي بدل الفطار ماشي يلا باااى
غيث:هو اسلام ده هو اللى يصحيها ويفطرها ليه ولى أمرها
لينا:عشان اسلام ده اخونا بالظبط واقف فى ضهرها وفاهم دماغ يقين وبيعرف يهديها لو حصل اي حاجه
غيث بضيق: طيب
احمد:حسيت من تعابير وشك ان قال عليا حاجه صح
لينا:لا ابدا كان بيقول رأي فيك مش اكتر عن اذنك عشان معايا شغل
احمد:لينا فين التحريات إلى طلبتها منك
لينا:اخر اليوم تكون عندك عن اذنك
احمد: غيث من اسلام دة
غيث: اسلام ده سبب الخلاف اصلا هى قالتلى ان صديقها وبتعتبره اخ ممكن هى بس هو لا عشان لما شوفت طريقه كلام وزعل عليها متقولش كده
احمد:اممم طيب حاول تهدا معاها شويه
~~~~~
كنت متفقه مع اسلام ان يصحيني ونخرج نفطر سوا وبعدين اروح الشغل بس لينا كلمت اسلام وقالتله ان لازم اروح الشغل فى حجات متوقفه وافتكرت اسلام هيضايق بس مضايقش وقالى ان عارف ان بحب شغلى وبرتاح فيه وطالما مرتاحه خلاص وصلت الشغل ورحت على مكتب غيث واستاذنت ودخل كنت متوقعه انه هيتخانق ويقول فى مواعيد شغل والكلام ده وكنت مجهزه رد عليه بس خالف كل توقعاتى
~~~~
غيث:يقين تعالى
يقين:افندم طلبتنى فى حاجه
غيث حسيت بنبرة صوتها انها مضايقه منى ورجعت تتكلم معايا زي اول مره شغل مع بعض
يقين: كنت عايز اقولك على اللى وصلتله وانتى كمان تقوليلى وصلتى لايه قبل ما نفتح المحضر
يقين:اتفضل حضرتك ابدا
غيث:الكاميرات سواء اللى فى الشارع او في العماره مفهاش حاجه غريبه نهائي غير حاجه واحده ان وقت قت”ل الست دي الكاميرات اتشوشت اما قت”ل الراجل الكميرات موصلتناش لحاجه فا احتمالك صحيح اللى عمل كده في حد ساعده
يقين:ملاحظ ان اي احتمال بقوله وبتتريق عليه بيكون هو اللى صح
غيث:عندك حق انتى صح أنا آسف
يقين :عارفه ان صح من غير متقول اما اسفك فهو مش مقبول
غيث:مش مقبول ليه كل ده عشان مصدقتش احتمالك
يقين:مش مهم ليه المهم الراجل مش هتوصل لحاجه لان الرصاصه مضروبه من بعد كبير جدا احنا مش بنتعامل مجرم سهل لا ده ذكى وحويط وغير كل ده قنا”ص
غيث بصدمه: قنا”ص؟
يقين: نوع الس”لاح اصلا مش بيتجاب غير من برا
غيث: ومش اي حد بيعرف يستعمله
يقين:و ده تلفون القتي”له
غيث باستغراب:جبتيه منين
يقين:وانا فى شقتها لقيته ولما فتشت فيه شوفت مسجات وصور بينها وبين الراجل اللى اتقت”ل امبارح واعتقد ان في علاق”ه بنهم والظاهر ان التلاته شغالين شغل مش مظبوط واعتقد ان القضيه دي كبيره فوق ما نتخيل ما اعتقدش ان ما لانهايه خلصت في تلت ضحايا
غيث:ازاى توصلى لكل المعلومات دي ومقولتليش لا وكمان مكنتيش هتيجى غير على معاد المحضر
يقين:لما يبقى حضورى بيقلل مني او مش مرغوب يبقى اجي ليه من الاول انا كنت هبعتلك اللى وصلتله مع لينا بس حضرتك منبه شغلنا محدش يدخل فيه
غيث:يقين انتى زعلانه منى
يقين:مفيش بينى وبينك حاجه عشان ازعل منك اصلا ي غيث باشا انت فى مخيلتك ان غلط وانت عقبتنى وانا بحاول مغلطش تانى واركز فى شغلى عن اذنك
غيث:يقين ثانيه ممكن افهمك ….
يقين:مش عايزه افهم عن اذنك
روحت عند مكتب لينا وانا راضيه جدا عن اللى عملته
~غيث~~
خرجت من المكتب وانا مضايق جدا من طريقتها ومن معاملتها معايا خرجت من مكتبى ورحت عند احمد
غيث:عايزك فى موضوع
احمد:ايه اخبار القضيه
ايهاب: قضيه فعلا صعبه الضحايا ليهم علاقه ببعض والوشم ده شاغل بالى وغير ان القاتل ذكى يقين جبتلى كل المعلومات بصراحه
احمد باستغراب: يقين
غيث:ما هو ده اللى جاي اكلمك فيه بص ي سيدي …….
احمد:والله جدعه هى عندها حق
غيث:انت عارف ان دى طريقتى اصلا
احمد:لا طريقتك معاها مختلفه الاول مكنتش كده معاها وفجأه كده اتغيرت وبقيت تتعامل معاها بزعيق وعصبيه
غيث:مش عارف كنت بعمل كده ليه
احمد بخبث:ممكن عشان غيران عليها منى او من اسلام
غيث: احمد متعصبنيش
احمد:خلاص روح لشغلك وابقى اقولك هنعمل ايه
~~~~~~
بدأنا التحقيق وكان غيث بيتكلم مع اهل الضحايا وكمان أصدقائهم بمنتهى الجديه بس للاسف معرفناش نوصل لحاجه
احمد: غيث اخر واحد ده شكله يقلق
غيث: ده شكله اهطل ميقتلش
لينا: اعتقد ان هيبقى هو الضح”يه التالته
احمد: اشمعنا
لينا:الراجل ده كان عايز يقول حاجه بس خايف يتكلم
غيث بضيق: قضيه فعلا مش سهله عشان كده مختارين نشتغل فيها احنا الاربعه
احمد: اي رايك ي يقين ساكته في اي
يقين:هقول اي انا مليش في الشغل ده
العسكرى: مصيبه ي بيه
غيث: في اي
العسكرى: في واحد من اللى كان بيتحقق معا لقينا مقتو”ل في الحمام
لينا بسرعه: بعد اي حد عنه
غيث: يلا يلا نشوف
وصلت يقين الحمام
وفجاءه
البارت طويل بمناسبه ان الامتحان عدي على خير شكرا لكل شخص دعالى وقالى كلمه حلوه شكرا بجد
توقعكم للبارت الجاي وتخيلوا اي الجريمه الجديده ونفس القاتل ولا لا
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية داخل المشرحه)
