رواية حطمت كبريائه الفصل السابع عشر 17 بقلم ندى الشيمي
رواية حطمت كبريائه الجزء السابع عشر
رواية حطمت كبريائه البارت السابع عشر
رواية حطمت كبريائه الحلقة السابعة عشر
جاء يوم جديد على ابطالنا
عند مراد كان يجلس وأخذ قرار أنه يتفرغ إلى شغله وينسي أمر ابتسام كم هذا صعب بس هو قدها وبعد ان جرحته كرها ولعن اليوم الذى دق قلبه لها
قرر ان يعود لعمله .
فى منزل عبدالله
عبدالله : مالك يا بنتى مش راضية تاكلى ليه
ابتسام : كده يا بابا مليش نفس
عبدالله : لازم تاكلى علشان خاطرى
ابتسام : حاضر ، إحنا لغايت دلوقتى ليه مقلناش لفجر بوفاه ماما
عبدالله : لما ترجع اكيد هنقلها احنا مش ضامنين ايه إللي ممكن يجرالها وهى بعيد عننا
ابتسام : عندك حق
عبدالله : إنت مش هتروحى الشغل انهاردة
ابتسام وهى تفكر إزاى تقول لوالدها إنها هتسيب الشغل
عبدالله : روحتى فين
ابتسام : اه نعم معاك
عبدالله : أه واضح بقلك هتروحى الشغل امتى
ابتسام : انا هستقيل من الشركة
عبدالله بصدمه : نعم !!!
ابتسام : زي ما قولت لحضرتك هسيب الشغل .
لن ترد ابتسام ان تخبر والدها ان مراد بيشتغل فى تجارة السلاح
عبدالله : انت حرة بس ليه
ابتسام : مش مرتاحة فى الشغل
عبدالله : طيب حاولى تفكرى تانى يا ابتسام احنا دلوقتى وضعنا المادى وحش اوى و محتاجين الفلوس والله واعلم هتلاقى شغل تانى ولا لاء
ابتسام بتفكير : طيب هحاول افكر تانى .
فى أمريكا
ملك : انت ياض مش كل ما اطلع من الكلية الاقيك قدامى
فارس بصدمة : انت بتكلمى مين
ملك : هو فى غيرك يا سلعوه
فجر حاولت كتم ضحكاتها
فارس : أولا انا مش جاى علشانك أنا باجى بطمن على انسة فجر لأن مازن بيه أمرنى بكده .
فجر بلهفة : طيب وهو عامل ايه وفينه مش ظاهر ليه
فارس : هو مشغول اليومين دول وبيبعتنى بالنيابة عنه علشان اطمن عليكى
فجر : اه طيب ربنا يقويه
ملك : يلا يا فجر انت هتصاحبيه فجر غمزت ل فارس
وفارس فهم انها بتحبه وبتغير عليه
وذهبوا الى السكن واتصلت فجر بإبتسام
ابتسام بفرحة : ازيك يا فجر وحشانى اوى
فجر : عاملة ايه يا ابتسام وايه اخبار ماما فى العلاج فى تحسن وبابا عامل ايه طمنيني عليكوا
ابتسام وبدأ صوتها يتغير من فرحة لحزن شديد حاولت بقدر المستطاع ان لاتظهره لاختها
ابتسام : كلهم كويسين يا فجر
فجر : الحمد لله طيب أدهملى اسمع صوتهم وحشونى اوى
ابتسام بدموع : ماما نايمة دلوقتى يا فجر وبابا فى الشغل
فجر : مال صوتك يا ابتسام فيكى حاجة وبعدين من امتى وماما بتنام دلوقتى
ابتسام : مليش عادى يمكن من الإرهاق وماما نامت من الدواء
فجر : طيب لما تصحى خليها تكلمنى
ابتسام : حاضر ، انت صح هترجعى امتى أتوحشناكى
فجر : كلها شهر بالكتير واكون عندكوا
ابتسام : طيب ترجعى بالسلامه
فجر : الله يسلمك ، صح فى موضوع كنت عايزة اكلمك فيه
ابتسام : قولى سمعاكى
قصت لها ما حدث من أول ما قابلت مازن لغايت دلوقتى وقالت لها انه اول ما ترجع هيجى ويتقدملها
ابتسام بفرحة : بجد ربنا يفرحك يا حبيبتى اخيرا هنفرح بيك
وتذكرت ان فرحتها لن تكمل بمعرفتها بوفاه والدتها
فجر : ههههه اه شوفتى عقبالك
ابتسام بحزن : طيب انا هتطر اقفل سلام
فجر : سلام
مر اليوم وآتى يوم جديد
ذهبت ابتسام مع والدها بعد ان قررت انها هتقدم استقالتها ابتسام دخلت مكتب مراد بعد الاستأذان
ابتسام برسمية : صباح الخير يا استاذ مراد
لم يرد عليها وتجاهلها تماما
ابتسام : انا جاية اقدم استقالتى
مراد بدون كلام اعطاها ورقة هى ماضيا عليها
ابتسام : فيها ايه الورقة دى ؟!
مراد بكل هدؤ : افتحيها واقريها
ابتسام فتحتها واتصدمت أنها ماضيه على عدم ترك الشغل بعد مده محددة والمده هى ٤ سنوات
ابتسام بعصبيه : إزاى يعنى الكلام ده
مراد : مش عاجبك ادفعى نص مليون جنية علشان تستقيلى
ابتسام : انت انسان ق*ذر ومش محتر..
قاطع كلامها مراد بنرفزة
مراد : ألزمى حدودك واعرفى بتكلمى مين فااهمة وإلا هيكون فى تصرف تانى معاكى بررررة
ابتسام خرجت تبكى بقهر على حالها فلن يوجد احد بجانبها
حازم قبل ان يدخل الى مكتب مراد رأى ابتسام تبكى
حازم : مالك يا انسة ابتسام بتبكى ليه
ابتسام : مش ببكى بس عنيه وجعانى شويه
حازم بشك : طيب بس لو فى حاجة مديقاكى قوليلى
ابتسام : حاضر
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
الرواية كاملة اضغط على : (رواية حطمت كبريائه)
