رواية حب في الغيبوبه الفصل الثالث 3 بقلم بشرى شريف

رواية حب في الغيبوبه الجزء الثالث

رواية حب في الغيبوبه البارت الثالث

رواية حب في الغيبوبه الحلقة الثالثة

ايسل بعيط وهى ماسكه فى سناء:مامى مامى مش تسيبينى لوحدي مامى واغمى عليها
ماجد قرب بسرعه وشالها وحطها على السرير واتصل بزياد اخوها ومراته ملك الدكتوره النفسيه وقال ليهم ان ايسل تعبانه ولازم يجوا بسرعه
وبعد وقت وصلوا وكان ماجد كشف على ايسل
زياد بلهفه:هى كويسه يا ماجد
ماجد:اه متقلقوش هى مش فيها اى حاجه اللى فيها نفسى اقعدى معاها يا ملك
ملك:الموضوع دا بسبب الحادثه يعني هاتخف لما تفتكر
ماجد:اه علشان كدا تعبت
زياد:حصل ايه علشان تتعب
ماجد:انا اتعصبت وزعقت وهى خافت وجيت اقرب اطمنها قعدت على الارض بتصوت وتنادى على مامتك وانت
زياد:انت زعقت فيها ليه ايسل بتخاف من الصوت العالى وانت المفروض عارف كدا وواخدها تحميها مش تعمل فيها حاجه
ماجد:انا مزعقتش فيها انا كنت متعصب بس
سميه:ايه اللى عصبك
ماجد:هومين اللى جاب مدرسين ايسل
سميه:انا دول اصدقائى فى المدرسه وقولت ليهم يجوا لايسل وشرحت حالتها ليهم
ماجد:ومافيش بنات جايبه كله ولاد وفى سن ايسل كمان
سميه:علشان هما اشطر من البنات
ماجد:لا هاتى كله بنات
سميه:الترم التاني بقى الامتحانات قربت
ماجد:تمام انا هحضر كل الدروس
سميه:انت غيران عليها
ماجد:اه طبعا وغير الغيره عرفت انهم بيزعقوا ليهم و كان فى اللى كان هايضرها واللى بيضايقها وهحضر معاها
سميه:ماشي
جت الخدامه وقالت:المدرس بتاع ايسل هانم وصل ادخله
ماجد:اه بس خاليه فى المكتب عبال لما اجى ليه
الخدامه:حاضر ومشيت
ملك بستغراب:ليه ما تخاليه يمشى
ماجد:لا الواد دا ليه معايا حساب تاني
سناء:فيه ايه
ماجد:مافيش وقام وراح المكتب ودخل
المدرس:هى فين ايسل عاوزين نبدا الدرس
ماجد:لا مافيش درس انهارده
الشاب:ليه
ماجد:ايسل تعبانه ومش هاتحضر
الشاب:الف سلامه عليها ممكن اشوفها اطمن عليها
ماجد:لا هى نايمه وتعبانه
الشاب:تمام
ماجد قرب منه وقال بهدوا ماقبل العاصفه:انت زعقت ليها قبل كدا
الشاب:اه بس صلحتها ليه
ماجد:تمام الترم دا ومش هاتيجى تاني
الشاب:ليه
ماجد:كدا اتفضل بقى وتعال الحصه اللى جايه
الشاب خرج وهو مش طايق نفسه
ماجد خرج وطلع لايسل ودخل الاقى الكل قاعد وزياد قاعد جنبها
ماجد قرب وقاعد الناحيه التانيه وقال:زياد هو حصل ايه يسبب الغيبوبه اللى حصل دا مش خوف منى هى كانت مش فى واعيها اصلا
زياد:انا مكنتش موجود ومعرفش حاجه وكنت مستنيها تفوق ونفهم بس هى فاقت ناسيه اللى حصل و كل اللى فاكره انى روحت ولقيت ماما تعبانه و ايسل مغقم عليها وخدنهم المستشفى وبعد كدا ايسل دخلت فى غيبوبه وماما ماتت فى نفس اليوم بس مش عارف ازاى علشان كنت صغير بس بابا قالى انها ماتت علشان كان عندها القلب ولما عرفت ان ايسل فى غيبوبه تعبت وماتت
ماجد:هى مامتك مقالتش حصل ايه علشان ايسل تدخل في غيبوبه
زياد:لا يمكن قالت لبابا وهو مقالش ليا
ماجد:ان شاءلله ايسل تفتكر
زياد:يارب
فون ملك رن
ملك:دا فهد
ماجد اول لما سمع اسمه اتعصب
ملك ردت وقالت:ايه يافهد
فهد:انتوا فين
ملك:عند ايسل
فهد بحب:هى كويسه
ملك:لا تعبانه اوى
فهد بخضه:ايه طب انا جى بسرعه
ملك:تيجى فين احنا مصدقنا بقى
فهد قفل فى وشها
عند فهد
جنه مراته بحزن:فى ايه
فهد:ايسل تعبانه ياجنه
جنه بخوف:طب هننزل
فهد:اكيد جهزى الشنط وانا هقوم احجز على اول طياره وقام
جنه بحزن لنفسه:نفسي تحبنى ربع حبك ليها وافتكرت لما قرروا انهم يتجوزوا
فلاش باك
فى فيلا فى مصر
ابو فهد:فهد احنا قررنا انك هتتجوز
فهد:لا مش هتجوز انا بحب ايسل وايسل هاتفوق وهنتجوز
ابوه بغضب:ايسل فى غيبوبه بقلها 17 سنه وانت كبرت وهيجى يوم وهتتجوز ولازم تتجوز حبك لايسل دا مش موجود وحس بقى بينا
زياد بحزن:فهد عمى عنده حق محدش عارف هى هاتفوق امتى او هتفوق و لا لا
فهد بغضب:انا واثق فى ربنا هى هاتفوق
ابوه:فهد الدكتور قال ان هى ميته اكليكيا وياريت نشلها من على الاجهزه مافيش حد هايفوق بعد 17 سنه غيبوبه و لو فاقت هتكون معجزه
فهد بحزن:بس انا بحبها
ابوه:كلنا بنحبها بس لازم تتجوز وكمان فرحك هيكون مع زياد
زياد:لا انا مش هتجوز غير لما ايسل تفوق
ابو فهد:لا بقى انا مش ها قول الكلام دا تاني فرحكم مع بعض وهيكون بعد شهر
فهد:شهر ازاي انا لسه مش لقيت عروسه
ابوه: لا موجوده
فهد بستغراب:مين
زياد:جنه
فهد بغضب:لا طبعا جنه دى من الشله وعارفه انى بحب ايسل ازاى اخون ايسل واتجوز صاحبتها وكمان ازاى جنه توافق
زياد:جنه مش موافقه واحنا اقنعنها بالعافيه
فهد:كمان يعني احنا الاتنين هنتجوز غصب
ابوه:لا مش غصب جنه بتحبك ومن زمان انت بس اللى اعمى ومش بتشوف وهى كانت رافضه انها تتجوزك علشان عارفه انك بتحب ايسل ومش ها توافق بس احنا قولنا انك نسيت ايسل وقررت تتجوز واحنا اختارنا ان هى احسن واحده
فهد بغضب:ازاى تقولوا كدا
زياد:فهد جنه بتحبك
فهد بغضب:و انا مش بحبها انا بحب ايسل
ابوه بغضب:و انا قولت اللى عندى والفرح كمان شهر
فهد خرج من الفيلا بغضب
نزلت جنه وقالت:هو بيحبها ومش هايوافق سيبه
ابوه:هو غبى مش عارفه مين معاه وبيحبه وماسك فى واهم وانا واثق انك ها تخالى يحبك
بااااااك
جنه بحزن:معرفتش اخاليه يحبنى ولسه بيحبها وخايف عليها حتى بعد ما اتجوزت للاسف مش عارفه مين الغلط انا ولا هو يارب صبرنى وخلصنى وقامت تجهز الشنط
وعند ايسل
زياد:فى ايه ياملك
ملك بصدمه:بجد فهد دا مجنون
زياد:ليه يابنتى
ملك:هينزل مصر علشان ايسل تعبانه
ماجد جز على اسنانه وقال: