رواية جحيم أنس الفصل الثاني 2 بقلم أحمد نبيل

رواية جحيم أنس الجزء الثاني

رواية جحيم أنس البارت الثاني

رواية جحيم أنس الحلقة الثانية

انس (تقرأ الرسالة) : كل سنة وانت طيبة … خلى بالك من نفسك … حد قريب منك عايز يقتلك
تتسع عين انس عن اخرها وترتمى على أقرب مقعد وهى تمسك بالورقة ويراقبها الجميع دون تعليق
سيد : ايه الهزار البايخ ده
كريم : مش قولتلكوا جو ساسبنس
نانيس : كريم بلاش الحركات دي
كريم : حركات ايه يا خفة انت فاكره بجد انى انا اللى عملت كده ده انتى اوفر اوى
نانيس : هو حد غيرك اللى غاوى المقالب والأفلام دى بس متوصلش لكده
كريم : بقولك ايه يابت انتى انا واخد الموضوع هزار متخلنيش اقلب عليكى
نانيس : هتعمل ايه يعنى ورينى نفسك
سيد : بس انتوا الاتنين في ايه
سيد (يلتفت الى انس) : انت ساكته ليه يا انس
انس (تقف) : أنا داخله اودتى
تتركهم انس وتدخل غرفتها ومعها الورقة وعلبة الهدية
سيد (بغضب) : عجبكوا كده … اهى الليلة باظت
كريم : متشوف حضرتك بنتك الخفيفة دى هي اللى جابت دروفها
نانيس : أنا برده
كريم : بقولك ايه لم الدور بقى
نانيس : ولو ملمتوش هتعمل ايه يعنى
كريم (يتنهد بعمق) : أنا داخل أودتى أنا كمان اشتغل في مشروع التخرج شوية بدل ما ابوظ الليلة اكتر من كده
يدخل كريم غرفته
نانيس : وأنا كمان داخله اودتى دا انتوا عيلة غاوية نكد
تدخل نانيس غرفتها
سيد (ينظر الى التورتة) : مفيش نصيب بقى تتاكلى النهاردة
يدخل سيد بلكونة الشقة ويشعل سيجارة
……………………………………..
غرفة انس
انس تجلس على سريرها ومعها الرسالة وتقرأها مرة أخرى
انس : خلى بالك من نفسك … حد قريب منك عايز يقتلك
انس (تحدث نفسها) : هو ده مقلب بجد ولا حد عايز يقتلنى … طب ليه أنا مليش عداوة مع حد ومعملتش حاجة فى اى حد … أنا علاقتى كويسة مع زمايلى … اكيد ده مقلب ومقلب سخيف كمان بس لازم اعرف مين اللى وراه
تقف انس ومعها علبة الهدايا وتتجه نحو دولاب الملابس وتفتحه وتضع العلبة بداخله ثم تتراجع وتنظر بخوف الى ما ظهر أمامها بين الملابس
تمد يدها وتخرج مسدس من الدولاب
يدخل سيد عليها
سيد : انس فى ايه
تلتفت اليه انس وهى تشير الى المسدس
انس : انت … انت اللى عايز تقتلنى يا سيد
سيد (بارتباك) : انتى بتخرفى بتقولى ايه … اقتلك ايه وبتاع ايه
انس : اومال ده ايه ومخبيه فى الدولاب ليه
سيد (وهو يخطف من يدها المسدس) : انت مش هتبطلى تفتشى فى حاجتى مفيش فايدة فيكى
انس : رد عليا المسدس ده بيعمل ايه فى الدولاب
سيد (بارتباك) : ده مسدس كنت موصى عليه واحد زبون يجبهولى ولسه هرخصه
انس : وتجيب مسدس ليه أصلا هتعمل بيه ايه
سيد : عادى … احنا فى منطقة جديدة ولسه معزلين فيها من كام شهر وانا سمعت ان فى كذا حادثة حصلت حوالينا فقلت يبقى معايا أمان أنا برجع متاخر وكمان يحمينا
انس : مش انت اللى جبتنا هنا وقلت شقة اكبر ومنطقة هادية وأمان
سيد : ايه كنت عاوزه تفضلى فى الشقة الضيقة اللى فى عابدين
انس : كانت احلى مليون مرة من هنا على الاقل كان حواليا ناس اعرفهم ويعرفونا مش هنا كل يوم اكتشف حد جديد معرفوش ومعرفش هو مين
سيد : هو انتى هتعمليلهم كشف هيئة اهم سكان وخلاص ولا انت مش عايزة تنسى انك الأستاذة انس مديرة المدرسة … فوقى بقى انت هنا مش فى المدرسة واحنا مش تلاميذ عندك
انس : بقولك ايه المسدس ده مش هيفضل هنا … انت فاهم
سيد : انت باين عليك اجننت انا الحق عليا انى افتكرت عيد ميلادك انت ميطمرش فيك حاجة
انس : انت فاكر عيد الميلاد ده هيغير اللى بينى وبينك احب افكرك انى مستحمله بس عشان خاطر الاولاد واول ميتخرج كريم واطمن بعد كده على نانيس هيبقى في كلام تانى
سيد : يادى الاسطوانة بتاعة كل يوم بقولك ايه أنا سايب البيت كله ونازل
انس : ايوه اجرى على السهرة بتاعة كل يوم
سيد : أنا مش هرد عليكى أنا استاهل ضرب الجزمة عشان افتكرت ان فيه أمل نرجع زى الأول
ينصرف سيد من الغرفة ويغادر المنزل وتتابعه انس بغضب شديد ثم تنظر الى صورة الزفاف المعلقة على جدار الغرفة والتى تجمعها مع سيد وتتذكر أشياء من الماضى
بااااااااااااااااك
يدخل سيد وانس غرفة النوم وهم بملابس الزفاف
سيد : مبروك يا انوس ألف مبروك خلاص بقيتى حرم الاستاذ سيد الجمال على سن ورمح
انس : مش هتبطل بقى الكلام ده احنا مش اتفقنا هتتغير وده كان شرط موافقتى على الجواز
سيد : معلش يا حبيبتى واحدة واحدة عليا مفيش حاجة بتيجى مرة واحدة بس اوعدك من بكره هنزل سوفتوير جديد وهتشوفى سيد تانى خالص غير سيد اللى شوفتى وعرفتيه
انس : انا اجوزتك عشان حبيتك وقلت هقدر اغير فيك حاجات كتير متخلنيش اندم بعد كده على اختيارى ده
سيد : بقولك ايه احنا هنقضيها كلام ولا ايه
انس : اومال عايز ايه مش لازم نكلم مع بعض
سيد (وهو يخلع ملابسه) : أنا بقى مش هكلم تانى أنا مصدقت حتة الكنافة دى تبقى فى ايدى وناوى النهاردة اقطعها واكلها حتة حتة
انس (وهى تبتعد عنه) : كنافة برده … مفيش فايدة
يهجم عليها انس ويحاول تقبيلها
انس : طب استنى … سيد مينفعش كده … سيد
………………………………….
تنظر انس الى صورة الزفاف بغضب شديد ثم تخرج من غرفتها وتتوجه الى الحمام ثم تتوقف مع سماعها صوت نانيس الى تتحدث من داخل غرفتها
تقترب انس من باب غرفة نانيس
صوت نانيس من الداخل : بقولك ايه مش كل يوم هنهرى فى نفس الكلام … قلتلك أول ما اظبط الدنيا هنا هقولك تجيب اهلك وتيجى تطلبنى … بتقول ايه يرفضوا … مين يا بنى هنا اللى يقدر يرفض … بابا وفى جيبى واخويا متشغلش بالك بيه خالص مش هيفضل غير ماما هى اللى ممكن تزرجن معايا شوية بس متقلقش لو زرجنت هتصرف معاها
تدخل انس الغرفة على نانيس
انس (بغضب) : تتصرفى معايا تعملى ايه … مين ده اللى بتكلميه
تهب نانيس واقفة من سريرها وتغلق الهاتف
نانيس : ايه ده … انت بتجسسى عليا
انس : اخرسى يا قليلة الادب … قوللى كنت بتكلمى مع مين
نانيس (بارتباك) : ده ده … ده زميلى فى الجامعة وكنت بطلب منه حاجة عشان …
انس : انت هتكدبى مش كده … ايه عايزة تجوزى يا هانم … انت لسه فى اول سنة في المعهد اللى يدوب عرفنا ندخلك فيه وعايزة تجوزى
نانيس : ماما انت شكلك تعبانة ومش هينفع نكلم دلوقتى
انس : اسمعى … انت مش قولتى انى هرفض خلاص انا رافضه الموضوع ده شكلا وموضوعا عايزة أعرف بقى هتتصرفى معايا ازاى زى مقولتى هتقتلينى مش كده ردى
نانيس : انت شكل الورقة اللى قرتيها تعبتلك اعصابك خالص
انس : تقصدى الورقة اللى انت بعتيها مش كده أنا عارفه ان دى عمايلك
نانيس : أنا برده هو الاستاذ كريم لبسهالى
انس : ملكيش دعوة باخوكى أنا اللى بكلمك
نانيس : وانا معنديش استعداد اكلم دلوقتى ايه هتمدينى على رجلى
انس : اسمعى يا بنت الولد ده تقطعى علاقتك بيه خالص مهو اللى يفاتح بنت فى سنك فى جواز يبقى قليل الادب ومش متربى
نانيس : سنى ايه أنا عندى 18 سنة وبعدين حمادة مش قليل الادب وهخليه يجى يتقدم
انس : حمادة هو اسمه حمادة طب تمام اللى بقوله يتسمع انت فاهمه
نانيس : اسفه أنا هكلم مع بابا الاول
انس : انت بتكسرى كلامى يابنت
نانيس : أنا هجوز حمادة حتى لو رفضتى
انس تقترب منها وتصفعها على وجهها بقوة
نانيس (تصرخ) : انت بتضربينى … طب اتفضلى اطلعى بره
تدفعها نانيس الى الخارج
نانيس : سبينى لوحدى
انس : انتى بتزقينى يا قليلة الادب
تصفعها مرة أخرى على وجهها
تصرخ نانيس
يدخل كريم عليهم
كريم : فى ايه مالكو
انس : ملكش دعوة انت يا كريم
نانيس : ليه هو مش دلعوتك … انت اللى مقويها عليا
كريم : اكلمى كويس معانا ايه محدش عارف يلمك
نانيس : اطلعوا بره انتوا الاتنين أنا كلامى مع بابا وبس
كريم (وهو يحاول ضربها) : انت يظهر عايز تتربى من اول وجديد
نانيس تحمل علبة المكياج من التسريحة الخاصة بها
تصرخ : بقولكوا اطلعوا بره
انس : خلاص يا كريم اطلع دلوقتى
كريم : لا ياماما هى ايه بتخوفنا طب عايزة اشوف هتعمل ايه
توجه نانيس العلبة الى رأس كريم
تدفعه انس بعيدا وتتلقى الضربة فى رأسها بدلا منه
تسقط انس على الارض وتفقد وعيها
كريم : ماما …
تنظر اليهم نانيس وتتراجع الى الوراء برعب شديد