رواية ذات 17 عاما ولكن الفصل السادس 6 بقلم آية طه

رواية ذات 17 عاما ولكن الجزء السادس

رواية ذات 17 عاما ولكن البارت السادس

رواية ذات 17 عاما ولكن الحلقة السادسة

اصل لما كنت هناك خلود كانت فى مشوار فامشفتهاش.
جاسر:يااااااه ولحد دلوقتى كانت فى مشوار ولسه مخلصاه ومعاديه علينا.
نرمين:لا مهو روحت ونزلت تانى وبعدين انت هتعملنا فيها تحقيق. بقلم ايه طه
جاسر:امال فين جدو مش هيتعشا معانا ولا ايه.
نرمين:لا ياحبيبى هيتعشو مع عمك فى اوضته.
يهز جاسر براسه وينتهو من العشا ويستاذن جاسر للذهاب على غرفته. بقلم ايه طه
نرمين:ايه ياجاسر يابنى مش هتوصل بنت خالتك ولا ايه.
جاسر:هكلم السواق يوصلها ياامى علشان تعبان وعايز انام وارتاح. بقلم ايه طه
نرمين:سواق ايه يابنى الوقت متاخر وانا مش هطمن عليها مع السواق وصلها انت.
خلود بمكر:خلاص ياخالتو انا هطلب عربيه مش عايزه اتعبه. بقلم ايه طه
نرمين:لا يابنتى ميصحش انا كلمت امك وقولتلها ان جاسر هيوصلك.
جاسر:اللى تشوفيه ياامى هطلع اغير هدومى وانزل. بقلم ايه طه
صعدجاسر لتبديل ملابسه.ونزل وركب السياره هو وخلود هو ملامحه ثابته مركز فى السواقه.
خلود:معلش تعبتك معايا.
جاسر:لا مفيش،تعب ولا حاجه.
خلود:ماما بتسلم عليك وبعدين انت مش بتيجى عندنا ليه الاول علشان كنا بعاد دلوقتى قربنا ايه بقى حجتك المره دى. بقلم ايه طه
جاسر بعصبيه:حجه هو انتى مفكراه انى محتاج ابرر ولا اعمل حجج لاى حاجه تخصنى وياريت تسكتى شويه علشان انتى جبتى لى صداع ومره الجايه ياما متاجيش متاخر ياما تخلى اخوكى يوصلك انا مش فاضي للعب العيال دا مفهوم. بقلم ايه طه
خلود بغيره:وبتكون فاضيله مع رهف بس صح.
جاسر:انتى مالك ومتدخليش تانى وملكيش دعوة بيها سامعه. بقلم ايه طه
خلود بدموع:فاهمه.
وصل جاسر خلود لمنزلها وعاد دخل المنزل سمع في دوشه فى المطبخ راح يشوف فى ايه.
جاسر:بتعملى ايه عندك. بقلم ايه طه
رهف:خضتنى ياابيه كنت نازله اشرب بس حسيت انى جعانه فبدور على حاجه اكلها.
جاسر:ها ولقيتى. بقلم ايه طه
رهف:بصراحه ملقتش حاجه عايزة اكلها وانا نسيت النهارده اجيب خط مصري ومش عارفه ارقام الدليفرى. بقلم ايه طه
جاسر:يانهارك اسود دليفرى دلوقتى انتى عايزه جدك يقتلك مانع دخول الاكل الجاهز هنا خالص. بقلم ايه طه
رهف:لا بتهزر بس ليه.
جاسر:من ساعه ماعمى تعب وهو بقى خايف علينا كلنا منع الاكل الجاهز.
رهف:ااه علشان كدا.خلاص بقى هطلع انام خفيفه. بقلم ايه طه
جاسر:مش كنتى جعانه يابنتى.
رهف:ايوة بس كنت مفكره اجيب اكل جاهز وخلاص بس بما انى هعمل عشا فملهاش لازمه اعمل اكل علشان لوحدى وكدا فاهمنى ياابيه.
جاسر:ومين قالك هتاكلى لوحدك انا كنت داخل البيت وبدعى الاقي حد صاحى يحضرلى العشا.
رهف:بجد ياابيه طب اتفضل حضرتك اسبقنى على السفره وانا هحضر العشا واجى لحضرتك.
جاسر هز براسه وذهب للسفره دقائق وحضرت رهف بالعشا. بقلم ايه طه
لاحظ جاسر على رهف الحزن وهى بتاكل.
جاسر:مالك فى ايه.
رهف:لامليش ياابيه.
جاسر:هو انا مش قولتلك قبل كدا مش بحب اعيد كلامى مرتين ولا انتى عايزه تتشدى من ودانك تانى. بقلم ايه طه
رهف بخوف:لا ودانى لا هو انا بس،قلقانه على بابا وحالته وكدا.
جاسر:خير ان شاء الله هيبقى كويس طول مانتى هنا دا روحه فيكى.
رهف:وانا كمان بس خايفه عليه.
يكتفى جاسر انه يطبطب بيده على شعرها ليطمئنها. بقلم ايه طه
رهف:بقولك ايه ياابيه انت غريب على فكره.
جاسر:غريب ازاى يعنى.
رهف:يعنى مرة تخوفنى ومرة تخلينى احس بالامان ومرة تعاملنى زى العيال وتشدنى من ودانى ومره تقولى انتى كبرتى حضرتك بصراحه عاملى ارتباك عكس اخوك فريد بحس معاه بحيويه كدا وحماس. بقلظ ايه طه
جاسر بعصبيه:لا والله يلا خلصى اكل علشان تنامى علشان تتعودى تنامى بدري وتصحى بدرى للمدرسه. بقلم ايه طه
رهف:احم شكلى عكيت فى الكلام ولا ايه.تصبح على خير ياابيه.
جاسر:وانتى من اهله. بثلم ايه طه
رهف تصعد على السلم لتقف:ابيه جاسر انا حسيتك زعلت منى انا اسفه بس انا كنت عايزة اقولك شكرا ليك لانك بتدينى احساس بالامان فى البيت وبرا علشان انا كنت فاقده الاحساس دا بقالى فتره. بقلم ايه طه
جاسر بابتسامه خفيفه:لا مزعلتش منك يارهف ويلا على النوم.
تصعد رهف لغرفتها وصعد جاسر لغرفته اخذ شاور وجلس على السرير يفكر فى كلامها على السفره وكلامها على السلم وهو سرحان فى عيونها وملامحها ويحدث نفسه قائلا:هى عندها حق اذاكنت انا نفسي مش عارف بعاملها ازاى اوقات بحس انها بنتى الصغيره اللى ربتها وشوفتها بتكبر ادامى واوقات بحس انها كبرت وبقى ليها شخصيه لا ياجاسر انت هتخيب ولا ايه دى بنت صغيره دى بتقولى ياابيه عايز ايه اكتر من كدا اثبات.وذهب للنوم. بقلم ايه طه
فى الصباح اليوم التالي استيقظ جاسر واخد شاور وارتدى ملابسه الرسميه ونزل للفطور وهو على السلم سمع صوت ضحكات عاليه ليجد رهف تجلس مع فريد يضحكون سويا.
جاسر:صباح الخير. بقلم ايه طه
فريدورهف:صباح النور.
جاسر:ايه دا الاستاذ فريد صاحى بدرى وهيشرفنا على الفطار. بقلم ايه طه
فريد:شكرا علشان تعرفو انكم غاليين.ويضحك.والله ياجاسر يااخويا انا منمتش من امبارح علشان افطر معاكم شوفتى بقى انا بضحى اد ايه علشانهم.
رهف تضحك بقلم ايه طه
جاسر:لا فيك الخير واحنا طبعا مقدرين مجهوداتك يتكلم بسخريه بس اعرف بس التغير دا سببه ايه.
فريد:ولا حاجه البت رورو دى بقالها كام يوم هنا وانا مش بشوفها ولا بقعد معاها فقررت النهارده يبقى اليوم بتاعها نفطرو واخدوها وفسحها واعرفها على المنطقه وكدا. بقلم ايه طه
قفزت رهف من مكانها بفرحه:بجد والله انت احلى فريد فى الدنيا وقبلت وجهه وذهبت مسرعه. بقلم ايه طه
فريد:على فين يامجنونه.
رهف:هروح البس علشان نمشي بعد الفطار على طول وذهبت لغرفتها. بقلم ايه طه
اقوفها صوت غليظ:استنى عندك وانتى مين سمحلك انك هتخرجي اصلا.
رهف:فى ايه ياابيه انا كنت هعدى على بابا اصبح عليه واقوله واول ما اشوف جدو على السفره هقوله. بقلم ايه طه
جاسر:لا مفيش خروج.
رهف:ليه بس ياابيه انت قولتلى انى مخرجوش لوحدى بس انا هخرج مع فريد.
فريد:فى ايه ياجاسر هتخرج معايا وانا هبقى اقول لجدو لما اشوفه مفيهاش مشكله روحى يارهف غيري يلا وانا ومستنيكى.
رهف:ماشى.وذهبت. بقلم ايه طه
انقض جاسر على فريد بعيون كلها شرار:انت بتكسر كلامى يافريد.
فريد:اكسر كلامك ايه بس اهدى كدا الموضوع مش،مستاهل ايه المشكله لما نطلع سوا افسحها يعنى. بقلم ايه طه
جاسر:علشان واحد مستهتر اولا انت منمتش اطمن بقى ازاى انك تسوق وتروح وتيجى وبعدين انت تافهه وهتتساق ورا تافهتها ودا مش هيجيب غير مشاكل وبعدين انا مش قولتلك قبل متعديش حدودك معاها.
فريد:هو دا اللى مضايقك بسيطه هنخرج بالسواق انا مش هسوق مع ان مفيش مشكله انى اسوق بس ماشي وبعدين انا راجل ياجاسر واكيد عارف ايه اللى ممكن يتعمل وايه اللى لا.