رواية انت قدري الفصل السادس 6 بقلم نورا فريد
رواية انت قدري الجزء السادس
رواية انت قدري البارت السادس
رواية انت قدري الحلقة السادسة
الجزء السادس
علي بلهفه :هى كويسه .
الدكتورة:ايوة الحمد للله هى بس جالها انهيار عصبي وكمان شكلها ضعيف ومش بتاكل كويس انا علقتلها محلول وكتبتلها على شويه فيتامينات تاخدهم وان شاء الله صحتها هتكون احسن والظاهر انها اتعرضت لعنف لوجود كدمات على ايديها انا هكتبلها على مرهم وان شاء الله الكدمات دى تخف بس تبعد عن اى ضغط عصبي الفتره دى وترتاح وعلي:طب هى هتفوق امتى يادكتورة.
الدكتورة :لما يخلص كدا نص المحلول ولا حاجه هتكون فاقت .
علي:شكرا يادكتور .زياد وصل الدكتورة لو سمحت .
زياد يخرج ومعه الدكتوره
ويدخل علي على سلمى ليراها ليجدها نائمه زى الملايكه يدخل عليه زياد :مش يلا بينا بقى وكفايه اوى لحد كدا انت جبت للبت انهيار عصبي ولو صحيت ولاقتك هتتعب تانى يلا بينا.
علي:عندك حق بس والله مكنش قصدى روح انت هات الدوا دا من الصيدليه وانا هستناك برا ادام الشقه تكون فاقت اطمن عليها وامشي على طول .
زياد:ماشي لما نشوف اخرتها معاك ايه.
يخرج زياد وعلى من الشقه يذهب زياد لاحضار الادويه ويقف علي على السلم امام بيت سلمى نادما على مافعل بها .
ليسمع صوت طفولى يخرجه من شروده اميره:هى سلمى هتكون كويسه .
علي وهو يدنو لمستواها:ان شاء الله ياحبيبتى متقلقيش هتفوق دلوقتى وتبقى كويسه .
اميره :شكرا ياعمو علشان جبت دكتورة لاختى.
علي:متشكرنيش انا معملتش حاجه.
اميره:ممكن تستنى شويه ياعمو .وتجرى اميره على غرفتها وتخرج له الشيكولاته التى اعطتها لها سلمى امبارح وتخرج لعلي وتقول:اتفضل ياعمو انا سلمى علمتنى لما يجي عندنا ضيف لازم نضيفه بحاجه وانا بعرف اعمل شاى بس سلمى اختى قالتلى مينفعش اشغل البوتجاز ولا اقرب على النار فعلشان كدا اتفصل ياعمو الشيكولاته دى عقبال ماسلمى تفوق وتشغلى البوتجاز .
ضحك علي على برائتها وطفولتها ليسال:هو مفيش حد عايش معاكو هنا .
اميره :ماما وبابا عند ربنا من وانا صغيره ومن وقتها مفيش غيري انا وسلمى مع بعض.تعرف ياعمو انا كنت زعلانه منها بس خلاص هى تفوق بس وانا اقولها مش زعلانها منها ابدا والله وتبكى.
علي:يمسح دموعها ويقولها اهدى ياحبيبتى هى هتفوق وهتبقى كويسه ان شاء الله قوليلى بقى انت اسمك ايه .
اميره:انا اسمى اميره .
علي:الله اسم على مسما يا اميره.اميره بخجل:شكرا ياعمو.
علي:قوليلى بقى كنت زعلانه من سلمى ليه .
اميره:علشان كانت وعدانى النهارده انها هتاخدنى من المدرسه ونقضي اليوم سوا علشان بقالى كتير مش بعرف اقعد معاها على طول فى الشغل ولما بترجع بتكون تعبانه وانا معاد نومى جه ومش بعرف اقعد معاها بس هى ماخدتنيش النهارده وقالت انها كان عندها شغل وانا سبتها ودخلت وعلشان كنت زعلانه منها بس خلاص مش هزعل منها تانى ابدا . علي يخاطب نفسه :انا ازاى مكنتش شايف كل دا .انا ازاى اتعملت معاها كدا وظنيت فيها الظن دا وهو يشعر بالندم وتانيب الضمير يسمعو صوت سلمى التى بدات تفوق لتجري عليها اميره مسرعه:سلمى صحيت سلمى صحيت.
تدخل اميره غرفه سلمى لتجدها ممسكه براسها وتقول بوجع:اه ياراسي وتنظر للمحلول الذى فى يديها باستغراب وتنظر لاميره وتقول لها:هو ايه اللى حصل .
اميره:انتى وقعت على الارض ومكنتيش بتردى وعمو جابلك دكتورة وهى اللى ركبتلك المحلول.
سلمى :عمو مين؟
يدق علي على الباب يستاذن ليدخل .
اميره:اتفضل يا عمو .
يدخل علي :الف سلامه عليكى يااستاذه سلمى .
سلمى :هو انت ايه اللى جابك وب……يقاطعها علي قائلا:اهدى بس انا كنت جاى اعتذرلك على اللي حصل منى انا عرفت انك مظلومه وهدير اللى عملت كدا وهى اخدت جزاءها وانا بكرر اسفى تانى وبعتذرلك .
سلمى :بعد ايه يا استاذ على .ممكن حضرتك تتفضل من غير مطرود انا مش عايزة اشوف وشك تانى اتفضل اطلع برا.
علي:تمام ماشي انا هسيبك تهدى بس ارجوكى بلاش تتعبى نفسك وانا خارج وهمشي .
يلتفتو لصوت عالى فى الصاله فيخرجو جميعا ليجدو راجل كبير فى سن ومعه شاب ذو 30 عاما تقريبا .
عاصم:انتى فين ياست سلمى ياللى ماشيه على حل شعرك وملقتيش اللى يلمك .
ليتدخل علي:انت مين ياجدع انت واحترم نفسك واتكلم كويس .
ايمن:شفت يابا علشان لما اقلك ان ست الحسن والجمال بتجيب رجاله عندها البيت بيت عمى اللى يرحمه تبقى تصدقنى .
علي:يضربه بالبوكس على وجهه ويقول بصوت جهورى :احترم نفسك واتكلم عدل وانت مين اصلا علشان تتكلم .
عاصم :انت بتمد ايدك على ابنى انت مش عارف انا ممكن اعمل فيك ايه .
علي:انت اللى مش عارف انا ممكن اعمل فيك ايه انت وابنك وابقى اسال على علي الالفي وانت تعرف .
نظرعاصم لابنه بنظرة خوف فهم يعلمون جيدا من هم عائله الالفى.
عاصم:اللى مايعرفك يجهلك ياباشا بس دى شقه اخويا الله يرحمه ودول بنات اخويا .
سلمى :بنات اخوك وشقه اخوك من امتى ياعمى عاصم ها من امتى ؟
عاصم:مش وقته الكلام دا ياسلمى ادام الضيوف .اتفصل ياباشا عندى نضيفوك ونعملو الواجب .
علي:لا ملوش لزوم انا كدا كدا كنت ماشي كنت بوصل حاجه للانسه سلمى وخلاص .
عاصم:لا ياباشا ميصحش لازم نعملو معاك الواجب.
علي:قولت خلاص ملوش لزوم.خرج من جيبه الكارت بتاعه واعطاها لسلمى وقالها دا كارت بتاعى لو احتجتى ايه حاجه اتصلى بيا .
ايمن:ملوش لزوم ياباشا هتحتاج ايه وابن عمها وخطيبها موجود كتر خيرك ياباشا.
علي:خطيبها!!!
عاصم:ايوة ياباشا والفرح قريب ان شاء الله وتنورنا .
علي:طب عن اذنكم وسابهم وخرج.
سلمى :خطيب مين وفرح ايه احنا مش خلاص خلصنا من الموضوع دا ياعمى ولا ايه .
عاصم :لا مخلصناش ولا عايزانا نسيبك كدا تجيب رجاله البيت وانتى عايشه بطولك وبتخرجي وبتقعدى برا تلت اربع اليوم محدش عارف انتى فين ولا بتعملى ايه وانا مش هسمحلك تنجسي شقه اخويا ولا تحطى راسنا فى الطين فاهمه.واحمدى ربنا ان ابن عمك راضي بيكى بعد ماسمعتك بقت على كل لسان وهتتجوزو وتقعدو هنا فى شقه اخويا مش،احسن ماتجبلنا راجل غريب وياخد مننا الشقه .
سلمى:ايوة قول كدا بقى انت كل اللى همك الشقه انت عايز تاخدها يبقى ملهاش لازمه بقى الشويتين بتوع اخويا وبنات اخويا علشان مش لاقيين عليك وكمان خروجي من البيت انت عارف كويس سببه ايه علشان بشتغل واصرف على نفسي وعلى اختى وبعد وفاه ابويا روحت واخدت حضانه علينا وكنت بتقبض المعاش بتاع ابويا.
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية انت قدري)
