رواية اسيره الاسد الفصل الثالث 3 بقلم إسلام علي
رواية اسيره الاسد البارت الثالث
رواية اسيره الاسد الجزء الثالث
رواية اسيره الاسد الحلقة الثالثة
حياة قعدت تفطر مع جدها
طارق: صباح الخير
حياة بخجل: صباح النور
سعيد: تعالى ياطارق افطر معانا
طارق قعد يفطر معاهم
سعيد: اى اخبار اسد
طارق: مكلمتهوش
سعيد: انتى كنتِ رايحه فين ياحياه
حياة: انا كنت هروح عند ريم ياجدى
سعيد: خلاص طارق يبقا يوصلك
طارق ببرود: مفيش مشكله تجهز وتقولى
حياه: انا جاهزه
وطارق اخدها يوصلها وطول الطريق ساكت
حياه: طارق ممكن اسالك سوال
طارق: اتفضلى
حياه: هو انت لى بتاعملنى كدا
طارق ببرود: كدا ازاى
حياه: طريقتك انت عارف ان انا بحبك لى بتجرحنى بمعاملتك البارده دى
طارق: وانا قولتلك انتى زى اختى
حياه دموعها نزلت غصب عنها واول لما وصل نزلت جرى من العربيه
ـــ بقلمى إسلام
عند اسد قام لبس هدومه ونزل
وبعد شويه قامت رحمه وضمت نفسها بايديها وفضلت تعيط
ـــ
عند حياه طلعت عند ريم ومامت ريم فتحت ليها
مامت ريم: مالك ياحياه بتعيطى لى
حياه: مفيش ياطنط هى ريم فين
مامت ريم: فى اوضتها ادخلى
حياه اول لما دخلت فضلت تعيط وريم بتهدى فيها
ريم: طب احكيلى طيب
حياه: طارق
ريم: يوووه انا مش قولتلك عاملى زى مابيعاملك يا حياه
حياه بدموع: مش قادره انا بحبو من وانا طفله وقولتلو كذا مره وهو صغير كان بيقولى انو بيحبنى بس دلوقتى بيقول انى زى اختو
وفضلت تعيط
ريم: اسمعى طارق مش هيحس بيكى غير لما يغير عليكى
حياه وهى بتمسح دموعها: ازاى
ريم: انا هقولك…
ــ بقلمى إسلام
اسد رجع البيت تانى لقى رحمه على وضعها ولسه بتعيط
اسد:هو اى ده انتى يابت هبله انا جوزك
هو انا شقتك يابنت
رحمه فضلت تعيط اكتر
اسد وهو بيقرب منها: اسمعى بقا انا مبحبش الزن هتسكتى ولا اجى اسكتك انا
رحمه سكتت
اسد: تمام قومى يلا البسى علشان هنرجع الفيلا
رحمه بكسوف: طب اطلع بره
اسد: لى
رحمه: كدا
اسد: طيب انا هستنا بره وغمز ليها ومشى
رحمه: قليل ادب
اسد من بره: بتقولى حاجه
رحمه: لااا
ودخلت الحمام اخدت شاور ولبست دريس ابيض فى ورد احمر وطرحه بنفس لون الورد وكانت جميله
رحمه:خلصت
اسد انبهر بجمالها ورقتها وكان بيتكلم وهو بيقرب منها: ما تخلينا شويه
رحمه بتوتر: لا نمشى احسن
اسد مسك ايدها: ماشى
ـــ
عند حياه اتصلت ب خالد علشان ياخدها وكانت واقفه تحت البيت وهو جى اخدها ووصلو الفيلا
بقلمى إسلام
اسد وصل الفيلا والكل سلم على رحمه وباركو ليها وقعدو يشربو شاى سعيد وعبدالله ومراتو وطارق واسد ورحمه
حياه وخالد وصلو الفيلا وكانو بيضحكو بصوت عالى
خالد: اسد انت جيت
حياه: مبروك يااسد مبروك يارحمه
رحمه بخحل: الله يبارك فيكى
حياه قعدت معاهم وخالد قعد جنبها وطارق كان مضايق جدا
طارق: عن ازنكم انا همشى
ومشى واسد اخد رحمه وطلعو وحياه كمان طلعت واتصلت ب ريم واتفقت تجى ليها بكره
عند اسد كان نايم ورحمه فى حضنه
اسد: رحمه هو انتى بتكرهينى
رحمه: لى
اسد: علشان مكنتيش عايزانى اقرب ليكى
رحمه قامت من حضنه ووشها فى الارض: بصراحه سميره قالت ان انت هتشغلنى خدامه وهتضربنى زى ماهى كانت بتعمل
اسد خدها فى حضنه تانى: هى كانت بتضربك
رحمه بدموع: لما بابا بيسافر كانت بتحبسنى ف اوضه ضلمه وانا بخاف من الضلمه ومكنتش بتخلينى اكل ولما يرجع من السفر مكنتش بقولو حاجه علشان مكنش بيصدقنى
اسد فضل يهدى فيها: خلاص انسى كل حاجه خليكى مركزه معايا وغمز ليها
رحمه ضربتو فى كتفو: قليل الادب
ــــ
تانى يوم خالد كان لابس ومتشيك ونازل وفتح الباب لقى واحده ف وشه شعرها طويل جدا ولونو اسود وعيونها بنى وبشرتها بيضا ولابسه بطلون ابيض وبلوزه بيضه
خالد: افندم
البنت ببرود: اوعى كدا
خالد: نعم
البنت: مش انت الى بتفتح الباب
خالد: انا
البنت دخلت ولسه هتدخل خالد مسكها من ايدها: انت مين
البنت: وانت مالك يابارد
خالد: اما انتى قليلت الزوق صحيح
البنت: مش هرد عليك
خالد: طب اطلعى ياشاطره
البنت وهى حاطه ايدها ف وسطتها: لااا
خالد لسه هيتكلم لقى حياه:تعالى انتى واقفه لى
البنت طلعت لحياه وخالد فى نفسو: حلوه بس لسانها طويل
وقفل الباب ومشى
ريم: مين ده
حياه: هو مين
ريم: الى كان واقف تحت
حياه: مااخدتش بالى
وطلعو فوق عند اسد كان نايم ورحمه فى حضنه اسد بهمس: رحمه قومى
رحمه بنوم: اممم
اسد: عايز اروح الشغل
رحمه: لا
اسد بضحك: قومى يارحمه بقاا
رحمه قامت واسد اخد شاور ولبس وكان واقف قدام المرايا بيحط بيرفن ريحتو حلوه قوى
رحمه: اى الشياكه دى
اسد بغمزه: حلوه صح
رحمه بخجل: مش قوى يعنى
اسد ضحك وراح باس خدها: انا ماشى
رحمه: متتاخرش
ونزل ورحمه نزلت ومكنتش عارفه المكان لسه نزلت المطبخ لقيت حياه وريم بيعملو قهوه
رحمه: صباح الخير
حياه وريم: صباح النور
ريم: هى دى العروسه
حياه: دى رحمه ودى ريم صحبتى قوى وزى اختى
رحمه: اهلا
ريم خدتها بلحضن: اهلا اى انتى قموره قوى مشاءالله
رحمه بخجل: شكرا
حياه: اعملك قهوه معانا
رحمه: ماشى
وقعدو يضحكو وطلعو اوضه حياه وفضلو يتكلمو لحد لما رجع اسد ورحمه اول لما عرفت انو رجع راحت اوصتهم
اسد: كنتى فين
رحمه: عند حياه صحبتها دى عسل قوى
اسد وهو بيقربها لى: انتى الى قمر
ونسيبهم بقاا لسه متجوزين
عند حياه: طب اقعدى شويه
ريم وهى نازله: اتاخرت ماما هتزعل
سعيد: مش تسلمى عليا يا ريم
ريم راحت عنده: وانا اقدر مسلمش عليك ياقمر انت
‘ملحوظه سعيد عندو شلل وقاعد على كرسى متحرك وريم شخصيه محبوبه الكل بيحبها’
وكان قاعد طارق وخالد
حياه: ده خالد وده طارق زى اخويا
ريم بابتسامه: اهلا وسهلا وسلمت على طارق
وخالد اضايق ومعرفش لى هو اضايق لما سلمت على طارق
ريم جات تمشى خالد: وانا اى
ريم بصت عليه: وانت اى
خالد: سلمى
ريم: لااا
ومشيت
خالد: ابو غلاستك ياشيخه
ــ
تانى يوم اسد قام راح الشغل ورحمه قعدت مع حياه شويه ورجعت اوضتها نامت
وخالد راح شغلو وخلص شغل وراح علشان يشوف مريم لقى عند بيتها ناس كتير وهيصه سأل واحد ماشى: هو اى الهيصه دى
الشخص: ده فرح
خالد طلع ولقاها
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية اسيره الاسد)
