رواية إمرأة في سجن للرجال الفصل السابع 7 بقلم سهيلة السعودي
رواية إمرأة في سجن للرجال الجزء السابع
رواية إمرأة في سجن للرجال البارت السابع
رواية إمرأة في سجن للرجال الحلقة السابعة
صاح نوح بصوت عالى نسبيا : مش هوا السبب . وبحده . ولا ايه ( ونظر إلى الرجل الذى قال انه المسجون الجديد )
الرجل بخوف : اه يا باشا مش هوا
المدير بحده وهوا يقترب من نوح : بقا مش هوا … امال مين
نوح ببرود: والله مش متذكر … بس لو أفتكرت أكيد هبقا أقولك
المدير بغضب : كده طب والله لجز*يكم كلكم وهخليكم كلكم تمدوا الاقامه عندنا… احنا برضه عشره
نوح بعصبيه : ولا تقدر.. واللى عندك اعملوا بس أفتكر انك ممكن تزعل وانت عارف
المدير بغضب : أنت بتهددنى
نوح بهدوء : والله اللى على راسوا بط*حه
المدير بصوت عالى للشاويش وبسهخريه : شاويش مسعد تحطلى نوح أفندى هوا والمستجد فى الحبس الانفرادى مع بعض ( وبص لنوح وبتحدى ) علشان يونسوا بعض .وضحك . هههههههه
__ بعدما سمعت زينه كلامه قالت بخوف : روح يا شيخ الهى يسد نفسك ويوقعلك صف سنانك اللى فوق واللى تحت كمان هه
صمتت عندما أتى اليها هذا النوح يجثوا على ركبتيه
نوح : انت كويس
زينه بتوهان وهى تشير الى نفسها كلابله : هه أنا
نوح وهو يمد يده ألى جرحها : بتوجعك
فاقت زينه وقالت بحده : أبعد أيدك لاقطع*هالك
نوح بسخريه : طب وبالنسبه للى علم عليك من شويه أخباره أيه معاك عادى .
زينه بتوتر : لا الراجل دا خدنى على خوانا ، إنما لو كنت فايقه كنت قطعتوا
نوح بضحك : طب بالنسبه انك قولت مش راجل ايه ؟؟؟ بس الراجل لو هي*موت ميقولش على نفسه كده الواحد بيبقى عندوا كرامه ومينفعش يقول على نفسه كده فاهم
زينه بتوتر : انا راجل.. انت مش شايف الشنب اللى انا مراكباه دا ( وبتوتر أكبر ) قصدى انا بس كنت خايفه ليض*ربونى فعلشان كده قولت الكلام دا
نوح بصرامه : ولوو أنت لو هتموت متسمحش لحد يقولك كده
زينه بخوف من منظره : حاضر حاضر
نوح : طب يلا قوم
زينه بخوف : هنروح فين
نوح : هاعلجلك جرحك الاول وبعد كده نروح الحبس الانفرادى
زينه بصدمه : احنا الاتنين
نوح : اه احنا الاتنين بس متخافش هنتحبس النهارده وبكره نرجع الزنزانه
زينه : لا مينفعش طبعا كده عي*ب
نوح بدهشه وتعجب : نعم عي*ب ايه !!
زينه بتهرب من الموقف : طب قومنى علشان مش قادره اقوم طهرى بيوجعنى
نوح بتعجب : قادره تقومى !!!
زينه : أنا قولت كده
نوح بايماءه : اه قولت كده
زينه بمرح مصتنع : ياعم عديها متمسكليش على الواحده
_ بعد فتره قصيره كانت زينه فى الحمام تعسل وجهها بحرص
زينه : بس قولى هوا الحمام دا نضيف أوى كده ليه ..
نوح : علشان بكره فى تفتيش
زينه بتفهم : أه عشان كده ..
نوح : خلص وتعال نجيب الاكل ونروح على الحبس علطول .
زينه ” زين “: طب لو سمحت أنا زهقت مفيش هنا تليفزيون أو اى حاجه نعملها بدل الملل دا
نوح : فيه بس دا على حسب
زينه بتعجب : قصدك ايه
نوح : يعنى اصل هنا بيعرضوا افلام على اوقات معينه . بس احنا كل زياره بيجلنا تليفون مشحون وعليه أفلام كتيره والزياره اللى بعدها نبدلوا بالتانى وهكذا ..
زينه بدهشه كبيره : لا فكره حلوه بس متقفش*توش ولا مره
نوح ببتسامه : لا دى بتبقا مهمه تميم
زينه بسوال : تميم مين
نوح بابتسامه : دا يبقى صاحبى
زينه : أمال هوا فين هنا معانا
نوح : اه معانا بس دا فى المحكمه النهارده علشان جلسه الاستئناف
زينه : اه فهمت . بس ممكن أسألك سوال
نوح : اه اسأل
زينه : انا عرفت من عم منصور انك محكوم عليك 15سنه مفكرتش يعنى تهرب بما انك لسه يعنى شاب ومتضيعش عمرك كده
نوح بتنهيده: طبعا فكرت فى كده … و يعنى هعملها قريب وقريب قوى كمان
زينه بصدمه : هتهرب
نوح ببرود : اه
زينه برجاء وتوسل : طب والنبى مينفعش تهرب*نى معاك
يتبع…
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
الرواية كاملة اضغط على : (رواية إمرأة في سجن للرجال)
تعليق واحد