رواية مريض نفسي الفصل الأول 1 بقلم بسملة حسن
رواية مريض نفسي البارت الأول
رواية مريض نفسي الجزء الأول
رواية مريض نفسي الحلقة الأولى
قفل باب الشقه وبصلى بهدوء وانا كنت واقفه مكسوفه قطع الصمت ده لما هو قال
ليل:ادخلى غيرى هدومك ونامى
ماصدقت أنه قالى كده ودخلت فعلا اوضه النوم وبدأت اتجرد من فستان فرحى ودخلت اخدت شاور ولبست قميص نو*م قصير وقعدت استنى ليل….لكن…لكن عدى حوالى ساعه تقريبا وهو لسه فى الاوضه التانيه نعست ونمت على نفسى مكنتش قادرة كان يوم متعب بالنسبة لى
ليل:قومى ياكيان اهلك بره
كان صوت ليل اللى صحيت عليه الصبح وهو بينادينى عشان اهلى وصلوا..فتحت عينى كان بيبصلى بنظرات غريبه مفهمتهاش غطيت نفسى كويس وانا بقوله
كيان: صباح الخير
ليل بهدوء: صباح النور يلا قومى اللبسى عشان اهلك بره
كيان:حاضر
طلع ليل من الاوضه وانا قومت لبست عبايه استقبال وحطيت بعض لمسات الميك اب الخفيفة وطلعت
“بره”
والده كيان:صباحيه مباركه ياعروسه
كيان:الله يبارك فيكى يا ماما
قعدنا بعد مااهلى باركولى جبتلهم عصير وجاتوه وفضلنا نتكلم ونضحك وبعد شويه أهلى واهله اللى جم من نص ساعه مشوا
قام ليل من غير كلام دخل اوضه الاطفال وانا كنت قاعده مش فاهمه حاجه هو ماله؟!!!طب لى حساه مش طايقنى!!!أو او حساه خايف من حاجه؟!!!
دخلت اوضتى وغيرت هدومى لبست بيجامه ب شورت قصير وقعدت افكر كنت جعانه قررت اقوم اكل اى حاجه
طلعت من الاوضه بصيت على اوضه الاطفال خبطت ودخلت بعد ما ليل سمحلى أنى ادخل
كيان:احم انا هعمل فطار هتاكل معايا؟!
ليل:لا مليش نفس
كيان:ط…طيب ممكن نتكلم
بصلى شويه وهو ساكت بعدين قالى..:اتكلمى
كيان:انت نمت امبارح هنا؟!!
ليل:اه فى حاجه
كيان بكسوف:ل..لا لا مفيش
دخلت الاوضه وقعدت جمبه وانا ساكته بعدين مسكت ايده اللى كانت مفيهاش دم نوعآ ما وساقعه
كيان:انت لازم تاكل الدم هربان من جسمك
ليل:بس انا مش جعان
كيان وهى بتبص فى عينه:وعشان خاطرى
ليل بصلها شويه وبدأ يقرب منها وكيان غمضت عينها بعدين بعد عنها تانى…فتحت عيونى وانا مستغربه
كيان:هتاكل؟
ليل:تمام
ابتسمت بتوتر وانا بقوم عشان اجهز الفطار
كنت واقفه فى المطبخ وأنا بفتكر انا اتعرفت على ليل ازاى؟كان جواز صالونات شاب كويس وعنده شقه مفيهوش عيب اهله ناس طيبه والده ميت اخواته بيحبونى وعمرهم ماعملوا حاجه تزعلنى…كنا مخطوبين وملتزمين بقواعد الخطوبه عشان ربنا مكناش بنخرج سوا كتير من عاده ليل أنه هادى ومش بيتكلم كتير نادرا لما كنا بنتكلم….افتكرت امبارح وانى نمت وانا مستنياه والظاهر انه مجاش اساسا غير الصبح وفضل فى الاوضه التانيه
فوقت على صوت ليل وهو بيكلمنى
ليل:ها ياكيان خلصتى الفطار ؟
كيان:ايوه جايه اهو
*فى الليل*
كنت قاعده على السرير بحاول انام لحد ماحسيت ب ليل بيحضنى من ضهرى وبيدفن راسه فى رقبتى
اتوترت وانا بقوله:ل..ليل
ليل:اممم
كيان:انت انت جيت امتى
ليل:لسه جاى دلوقت
كيان:انت كويس؟
ليل:ايوه مالك خايفه لى
كيان: أبدا انا بس مستغربه انت امبارح منمتش جمبى والنهارده…
ليل: متستغربيش انا كنت سايبك بس تجهزى للى هيحصل
كيان:هو….هو اى اللى هيحصل
ليل:هغ..ت…صبك
كيان بصدمه:*****
يتبع….
لقراءة الفصل التالي : اضغط هنا
لقراءة الرواية كاملة اضغط على : (رواية مريض نفسي)
